Мајчински муабети (не е за барање совети)

Хелоу мајки..ме нема долго време ама ве пратам постојано.
Јас прееска така спонтано решив да прекинеме со цицање.
16м е и веќе ми е заморно но сега па ми е тешко не е цицан од сабајле а не е ни спиен и сега ќе видиме како ќе биде. Го зема свекрва ми малку ама си викам ако не му дадам да цица вечер толку е...и солзи ми идат. За нигде сум знам

 

Јас не би живеела у друг град. Би патувала. Ако ја нема таа опција не би прифатила. Мислам дека е траума дете само за празници да гледа мајка. Јас имам шанси за патувам у друга држава ама на една недела и уште не можам да прифатам. Премногу ми е некако време одвоени.

Тие мајки кариеристки сигурно имаат малку поголеми деца.

Јас многу бев осудувана оти го прекинав породилното за поголема плата ама маж ми беше дома цело време. И само 8 саати нели. 24 саати не би можела да бидам без дете.

Сепак има време.

А ако е шанса еднаш у живот... онда би размислила. Ама не верувам дека ќе можам 24 саати без бебе.

Иам нова финта за забите. Почна пред некој месец да мие заби со нас пред спиење и и е многу забавно. Сега и ја давам четката со ладна вода и гриза и полесно и е.

 

@tarantula Да, затруен беше мм, но од на свадба во друг град 10 души му се јавиле само на зетот, кој знае колку имало што не кажале

За работа во друг град, кариера... Искрено, не сум толку храбра да го оставам детево за кариера,мм уште помалку. Неговото мото е, јас ќе работам дење-ноќе, ти чувај дете и бидете крај мене. Но, не секогаш децата ќе бидат покрај нас, тогаш кога најмногу ќе им треба финансиска поддршка, ќе не обвинуваат нам родителите. Ама ете, овој период е неповторлив, да си го гледаш детето како расте,да го чуеш првиот збор, видиш првиот чекор, па прв ден во школо...
Не бе, јас сум емоционално пресентиментална плачка

 

Za ostavanje isto i jas nema sansa da go ostavam. Pogotovo vo drug grad na nekolku godini i samo za praznici da go gledam nema sansi. Pa znaete li sto se dve godini za edno bebe, dete bez majka pa koj saka neka go cuva majka si e majka. Plus srce ne mi dava. Koga go ostavam nekoj saat na cuvanje koga imam rab nesto samo mislam na nego odvaj cekam da si go zemam, a i toj koga ke me vidi me guska. Ama ete neznam, jas ne sum se nasla vo takva situacija, diplomirav i magistrirav dur nemav dete, a i da ne bese taka bi se otkazala od se sepak on mi e pred se drugo na svetot.

 

Еве си размислувам и јас на оваа тема. Кога си во главниот град некако овие нешта се поостварливи, доедукација, осовршување, специјализации.(освен ако треба да одиш во странство). Но кога си во внатрешноста тогаш навистина бара големи жртви. И тука мислам дека најмногу женскиот свет кочи во кариерата.
Не знам, сметам дека за мажот еве не е лесно, ама за нијанси полесно ќе го прифати предизвикот и ќе живее со тоа. Искрено, не сум во ситуација да треба да бидам оделена на подолг временски период со повремени видувања. Но имам други активности кои понекогаш ме прават отсутна и по цел ден. Мене за ова ми е криво, а не па долг рок.
Но сепак, еве ако сум лекар медицинар, општи лекар во внатрешноста и добивам специјализација во СКопје или Штип, значи моментот е тој и никој друг. Шансата за друга специјализација покасно во животот е сведена на речиси нула, ако оваа шанса се одбие и пропушти. А навистина е жртва со деноноќни заложби и тоа повеќе години. 5-6 години траат специјализациите.
Сепак конечната одлука би ми се сведела како резултат на повеќе аспекти. Колку маж ми ќе е спремен на сето ова. Колку често ќе ми бидат враќањата дома. Колку долгу ќе трае одвоениот живот. КОлкави си дечињата? Дали бабите ќе сакаат да партиципираат на моето семејство барем со ручек..и по некоја пегла на алиштата на дечињата.Еве за одржување на домот и хигиена би ангажирала жена. И сепак како конечно мојот ментален склоп во моментот. Искрено во овој момент- по на кај не.
Лично кај мене од маж ми мислам дека би добила поддршка, особено ако фидбекот по осовршувањето е нели за наше добро. Но знаејќи го неговиот карактер не сум сигурна колку би издржал во тоа. Го бива и умее, ама си сака човекот троа луфтиранција, а богами си ја сака и женичката до него. А ако целосната обврска би траела подолго време, треба да сум спремна дека на крајот од денот на телефон ќе слушам поплаки .

Дефинитивно не е лесна одлуката и зависи од апсолутно многу алки во синџирот. Добро е ако имаш поддршка не само во зборови ами и во дела.

 

Tuka ne se raboti samo za tvojata psiha na pr tuku pred se e psihata na deteto, pogotovk ako e bebe. Majkata e bog za deteto, od nea uci, od nea se hrani, raste, se znaci se. Deteto zavisi od majkata. Kako toa bez majka bi rastelo tolku vreme. Ete i da otide posle dve god koga ke se vrati deteto ke si ja poznava li majkata (bebe bilo koga si zaminala sega ima dve god na pr), kakvo vospitanie ke ima toa dete i mn drugi raboti. Dete bez majka da raste ma ne, nemozam da zamislam da si go ostavam deteto za moi hirovi. Toa e majka nekogas moras da se otkazes od nesto za da deteto ti e dobro. Jas i neznam kakva sansa da mi se ukaze za bilo sto pod uslov da si go ostavam najmiloto nikogas ne bi ni se dvoumela nikogas. Ne mi e jasno kako moze majkada si gi ostavi decata. Ete imam takvi primeri vo okolina i seuste nemozam da svatam kako. Majka bez dete ne e majka. Ne bre nemozam da pomislam na ova. Ajde drugite okolu tebe ok i maz i sve ama svoeto cedo nikogas

 

Конечно беба заспа после долга битка Мама отвори бајадера и незнае за доста . За темата, јас сум многу приврзана за фамилијата и мислам дека не би оставила дете. Да е поголемо може, ама и тогаш срце не би ми дало. Не сакам да го доверувам на други многу, иако се од најблиските.

 

Здраво мајкички.
Ние сме ранобудни уште во 6 ипол се издигна бебо.Па пресоблекување малку играње и кашичка му направив јадеше и заспа.Па стана поголемкиот му правев супа но не бре ништо не сака да јаде.се е со молби лажења но џабее.
Јас лани кога барав работа имав една шанса да се вработам но пред тоа требаше 2 недели на обука во скопје а ние сме во друг град и немаше никакви шанси да отидам ниту пак синко да го оставам на некој.и така тоа пропадна.кај мене не се работеше за мн важно нешто не беше од значење до толку ни за кариера ни плата...таква била работата.
Но колку е тешко за мајката да се оддели од малечките...многууу
Кога бевме во болница со бебуш доаѓаше и синко и ме влечеше за раката и викаше ајде дома мама бебе и со плачење си одеше со баба му.Не би можела повеќе од еден ден да бидам разделена од нив,времето сите обврски ми се околу нив ми го исполнуваат времето,едноставно е така.а мислам друго е кога мажите мораат да одат на некој месец во странство бидејќи така налагаат одредени финансиски фактори и мора да се средат тие потреби и материјално и финансиски.кој не е осетил незнае.тие што немат никаква помош и никој се оди полека...
Дома ни е мн студено нокеска го вадев дебелото ќебе и по долги сме.на есен врте времево.
Имајте убав ден.. .

 

Во врска со темата, не би заминала првите години, не би се одделила лично поради мене, таков карактер сум и сега неколку часа што ќе го оставам многу тешко ми паѓа, а не повеќе. А и тој е приврзан многу, не искажува многу љубов, не е гушкало, ама не седи без мене.
А има и голема улога тоа што сме скоро цело време сами, еве денес пример со мм нема да се видат, баби, дедовци сите на работа, јас го шетам, со мене игра (и со децата пред зграда, ама пак сум таму), и сите други обврски околу хранење, заспивање, капење, се со мене. Се е до навиката, да морав да се вратам на работното место, сигурно ќе беше поинаку.

 

Во комшии кај мене има детенце колку мојава цуцка, го чуваат баба и дедо, родителите во Скопје работат. Никогаш не го земаат со нив, ретко и за викенди идат. Баба му го шета, по лекари го носи ако е нешто болно. Пред некој ден со дедо му во парк беше... Мене ми е малку жал кога го гледам. Друго е со мајка да расте, што знам, или јас сум преемотивна...

 

леле стварно, толку мало да расте без родителска грижа. Не сакам да судам и парите се битен фактор за среќна иднина на децата, ама мајка не може ни баба ни тетка ни никој на свет да замени. И јас кога бев дете мајка ми кога работеше ме чуваше баба ми. Ама јас и бев омилена внука, најомилена . Мислам очигледно беше премногу ме сакаше и уште е така. И она си признаваше.

Во врска со темата не би прифатила во друг град да работа а детето друг да го чува. Јас некогаш ни во мм немам доверба и по сто пати му напоменувам и список пишувам што како треба со бебуш кога не сум дома.
А за баби во улога на бејбиситерки не би сакала на подолг период токму од тие причини што бабите знаат да си имаат омилено внуче.

 

@Sunshine_1979 @Kitten fala vi.
Jas se nadevam deka ke pomine periodov, oti ne "ubi" ovaa situacija. Se vo isto vreme da se sluci! Ne mozes da ne se nerviras. Ama ete se nadevame deka ke pomine za brzo vreme.

 

Зошто треба млада месечина?

Здраво женско друштво. Јас на работа, стандард за ова време од денот. Полека полека се припремам за роденднот, ги спремиви и тегличките, ке носам да ми испечатат топерчиња,па да ги залепам. А да сега ми текна дека треба дакупам стапчиња за ражничи а цело време време се мислев што треба да купам, добро што ви пичав.
Во контекст на муабетот, за оставање дете со баба и дедо а мајката на доедукација, секој со своето гледиште, факт е декамајката е незаменлива, незззз како јас биреагирала во таква ситуација, но воовавреме тешко се издржува финансиски, па сваќамм дека за подобра иднина мора да се направат жртви. Жената мислам дека кажа дека ќе го гледа за викенди и празници, па може во некој период ќе и одат и таму на гостина поседок. Жено акоти треба поддршка само напред, некогаш не се работи за градење карира се работи за повеќепарикои денес тешко се заработуваат па плус и тоа што не вредат ништо. Ќе си расчистиш со себе дали ти можжеш или не, тука не барај совет секој своја песна. Не осудувам ако некоја не може да си го остави детето, секоја мајка го сака најдоброто за своето дете.
Тука можеме сите се да напишеме, но секоја се знае себе си и ситуацијатаво која се наоѓ, па ти самаќе си одлучиш дали да одиш или не.
@danichap ova so svekrva ти меизнасмеа ептен.
Поздрав,морам да работам!

 

Ај добар ден! Тежок некој ден. Бебе кенкаво, многу кенкаво, има нашминкано око, за памет на оној кој го чуваше оти стално ми вика треба пазење со децата а и се соучи баш на таа личност. Ќе помине не е ништо страшно. Вирусот лека полека изгледа не напушта. Почна да си јаде повеќе, сокче да пие, ама му остана таа навика да се мази. Ако, ќе порасне ќе плачам за мазење.

Во врска со одделување од детето на подолго од 8ч, не ни сакам да размислувам, тоа за мене е страшнс ситуација. Едноставно не се осудувам ни да помислам, бар додека не е осамостоен, додека не почне да збори, да можам да се јавам да го слушнам, ама и тоа би било на максимум една недела да го пуштам со баба му во село, пак да ми е блиску да можам да го видам кога ќе ми се стегне душата или кога ќе му се стегне нему душата. Ама не осудувам, некогаш изборот е неминовен. А и мм не би можел. Додека бевме кај моите иако работеше по 14 саата на ден кога се си дојдеше ќе си седнеше пред компјутер и го гледа на слики, место да поспие.

Нема потешка работа од таа да бидеш родител!

 

Денес правевме крвна слика на мали, исфрлен беше и меѓу другото му проверија и хемоглобинот. Детево има 124 хемоглобин. Уште некој да ми каже дека е многу слаб и дали јаде има.
Кај нас значи дете мора да е дебело за да е здраво.
Здрави деца се и оние на кои ребрата им се бројат инаку.

За темава, јас не би можела. Дете да оставам не можам. Би го земала со себе. Да работам во друг град и да патувам па наместо 8, јас 10 часа да сум на работа, ќе прифатам. Ама една недела да не го гледам не би можела.

 

@JuLleE а не јаде инаку? Јас се соочувам сега со одбивање храна, и тоа месо, и одреден зеленчук, и се плашам за крвната слика. Дури беше помал си имав ред, и месо, и спанаќ, грашок, грав, блитва, се си јадеше, сега ко ќе рече не, не, нема шанси уста да отвори. Ни се сведува јадењето на млечни производи, тестенини, компири, ориз и овошје, што за среќа обожава.

 

Јаде, има денови кога јаде повеќе и од мене.
Ама он до 18 месеци не беше јадач, само цицаше и е многу хиперактивен. Оди од 10.5 месеци. Висок е.
Има денови кога ич не јаде, ете сега фатил вирус, устата цела рани, исфрлен и само два дена беше послаб во јадењето.
Ама он не јаде леб, освен тост. Не јаде месо. Јаде зеленчук и овошје многу. Јаде и грицки, како чипс, ама не јаде благо. Само чипсот и сокот ни се нездрави.
И нормално слаб ќе е.
Плус одбира храна, не јаде се. Јас подметнувам мед, кокосово масло, чиа семе, просо. Крвна слика супер, а он ете 4 години ќе полни во ноември и има 16 кг.

 

Добар ден
Јас не би ја оставила да одам во друг град на работа. Нема шанси, па дури ни да треба да патувам. Да ја гледам само во недели, или празници неможам да замислам. Ние дека не сме делени воопшто, сама си ја чувам, неможам ни да помислам на тоа. Повеќе би избрала скромен живот, него да не ја гледам. А и сакам јас да си го воспитувам детето.
Јас завршив со брзинскиот ручек, измив садови и конечно се успавме. Овие два дена нешто се поремети спиењето. Покасно заспива, па и ручекот и е покасно. Ама затоа сабајле до 10
Сега може едно кафенце на раат