Мајчински муабети (не е за барање совети)

So 3 decinja nemoze da ne si sreken

 

Да ти се здрави и живи, секогаш да те радуваат

 

I nerviraat,ali mirni deca se vo globala

 

Јас работам долго време, на исто работно место, во доста стабилна фирма и од овие причини искрено не сум во можност да останам дома. Инаку најискрено би сакала барем првите 3г да бидам дома. Многу ми е напорно наутро спремање трчање да не закаснам, попладне гужви во сообраќај додека стигнам, организирање за земање чување на деца, да не зборам за домашни обврски, тие се секогаш во заден план. Ме убива грижа на совест што од немање време и брзање заборавам дури некои обврски ама тоа е. Така да ако си во можност поседи си некое време дома, не знам колку години имаш но ако си помлада сигурно и понатака ќе можеш да бараш работа.
Него ме замисли малку големово пред некој ден, нешто во муабет спомнав тој ќе и биде маж на таа (не знам точно за што беше) и ми вика детево, е што е толку важно маж и жена да бидат кога ионака после само ќе се караат. Викам мама јас и татко ти не се караме (реално со мм освен онака некои препукувања во нервозни моменти никогаш сериозно не сме се скарале) а он ми вика, е како не секој ден се карате. Ме остави подзината, ова се тие на висок тон муабети од брзање и нервози во спремање а не некои кавги, а сепак му оставиле впечаток на детево дека се караме. Како ли им е на оние деца каде што дома има сериозни кавги . Дефинитивно треба да се внимава многу пред нив што и како се збори.

 

Нормална реакција на детето, ја боли, само не би знаела да ти кажам колку долго. Штом не се клатат забите не би требало да има проблеми, не се скршени тие или не дај Боже коската. Можеби не ја ни болат веќе, ама уште има страв од претходната болка што ја чувствувала. Да земеш од гелчињата за никнење заби да ја мачкаш малку да и се опушти местото, содржат анестетик и ладат, па болката е помала. Можеби така ќе се ослободи и ќе гризе, па и ќе дозволи миење.

 

Мене душо и да ми касни нема да биде ради бременос јас синко со инвитро го родив незнам дали ме разбра убаво.

 

Добро утро мајки.
Фала за одговорите вчера, не стигнав да пишам, добар е синко еве го збеснува од сабајле. Мм едвај чека да се врати на работа.

@sunshine2015 ист случај сме со работата. Бабите, дедовците наши сите се на работа во смени, одат и трета смена, а градинките преполни, плус бараат потврда дека се двајцата родители вработени. Работа по струка моментално не се наоѓа, бев на замена на последното работно место, а не се наоѓа ни друга што ќе можам да направам да биде изводливо за чување на синко. И така останав дома две години. И јас ги добивам истите коментари, ама не се замарам многу- луѓето во секој случај ќе најдат нешто за да коментираат.

Убав ден!

 

Добро утро!
Вчера само ве читав, немав време, а реално и немав што да пишам, денот досада, за денес ќе видиме.
Бебе спие, јас доручкувам, па очекувам гостинка, една жена која несебично секогаш ми помага кога имам потреба, ми ги има разубавено најтешките моменти овде, ме има возено каде што требало, сето тоа со драго срце, секогаш ќе и бидам благодарна, ми се најде кога најмногу ми требаше и кога немав никој свој тука. Не е македонка, за жал со нашите овде и немам некое позитивно искуство, толку арогантен народ сме и затворен тоа чудо едно.
За деца мислам дека имам спомнато, би сакала барем уште едно, а зошто да не и уште две, секогаш така велам, го делиме со сопругот мислењето, тој секогаш вели колку би било убаво сега уште неколку вакви малечки да ни трчкаат околу нас. Но за жал реалноста е друга, без помош тешко дека би се нафатила, а истата ја немам овде, а другата причина е тешкото опоравување после породувањето, сеуште организмот не ми е оправен ми се чини дека состојбата бременост и породувањето беа шок за мојот не така физички спремен организам. Исто така чувствувам дека многу последици ми останаа од тогаш, во смисла на промени, не е ништо како порано, имам чудни болки низ целото тело, посебно нозете ми страдаа, ден денес ми се укочуваат, ме болат колената, колкот и да не набројувам. Но, никогаш ништо не се знае, така да се надевам дека ќе имам барем уште едно девојче.
Тука се надоврзувам на муабетот за тоа какви деца дали машки или женски, јас секогаш се гледав себе си како мајка на женско дете, но ако еден ден имам син сигурно нема да го сакам помалку или повеќе од девојчето. Такви поделби ми се банални и смешни.
Убав ден.

 

Од обичен растечен нос до атибиотик стигнавме, ништо не му беше како демек еве го сега со црвено грлце и носе како чепма плаче урла не сака ни да јаде ни да пие.
Душа мајкина не изгледаше до толку дека ќе дојде работата. Четвроките горе никнаа а доле се само отечени што да правам не знам веќе сега за сега ќе го пиеме антибиотикот па ќе видиме како ќе биде.
Утре пак треба да одам да полагам на факс но ваков сега ми е страв да го оставам на чување. Се мислам и дали и да одам сепак патувам.
Триста прашања но ниту еден одговор не можам да најдам.
Се испожалив јас овде а сега ќе одам да јадам и кафе да пијам додека спика зрнцето мое.

 

@sunshine2015 не се грижи толку, ќе си најдеш работа. Јас со големото првпат се вработив кога тој имаше две и пол години, и за кратко беше, после некој месец пак останав дома, тој во меѓувреме се адаптираше во градинка. После тоа и мм остана без работа, што беше навистина тежок период. Ама за кратко и двајцата се снајдовме и фала Богу, почнавме. Ако немаш кој да го чува, а не е зорт за работа, поседи си дома. Мене ми е криво што не можев да си седам подолго со малово.

 

Добар ден мајки.
Се приклучувам на групата на тие што ви доцни. Мене и не ми ни дојде после породување, еве 5,5 месеци, ама се сомневам дека сум бремена. Сега пред малку зедов и тест, да заспие бебе и да видам. Желудник ми се превртува искрено, страв ме фаќа. Три ги имам, нека се живи и здрави, ама не сакам повеќе. Немам ни можност, ни нерви повеќе.
Заспа синко, отидов да видам што ќе каже тестот.


Едит
Негативен е.
Нека дава Господ кај што нема.
И нека се живи и здрави сите дечиња.

 

Здраво мајки. Има ли полошо нешто од дете после болест? Разгалено в крај, му дојде арно и збесна му велам да оди на школо одма му е лошо ( додуша и денес ни рекоа да одмара требаше инфузија ама го видоа добар и ај да не е боцка). А му се собрале домашни еден тон.Се натеравме да напише некако. Бебе ич не спие, дома ми е лом, два дена не фатено ништо , спалната мириса на алкохол што го масирав се е хаос. Сама дома, бабите која на работа која ајвар фатила и екски више. А и да дојдат домашни обврски не ми пофаќаат а тоа најмногу ми треба. Вчера му реков на мм да ми купи б6 да се потсмирам малку ама заборавил. Како воз да ме згазил сум, ама ај се тешам ќе помине.Утре ќе си оди на школо, не можам да се молам секој ден да пишуваме дома.
Во врска со муабетите за деца, јас после првото и тешкиот пораѓај не сакав да слушнам за уште едно. Но по 4 години ме фати желба, ама не било како јас што сакав, два спонтани, проблеми па така видов колку било тешко да се бориш за дете, за второ болеше а камоли за прво. Посакувам на сите Господ да дава. И не може да не ги сакаш исто, душата ти се корне и имаш сила за двете исто, а љубовта не се дели туку се множи. За трето не би сакала, искрено моментално немам услови од финансиски аспект ( ккој што сака нека вели но за дете пари треба не е само роди го). Но ако дојде во некое подобро време не би абортирала зашто ја увидов таа болка да изгубиш бебе.
За работа, еве јас сум мајка која остана дома седум години , некогаш се каам, но некогаш воопшто не ми е мака, се тешам додека одам на работа за некоја мизерна плата мора таму да јадам, да се облечам и за што ќе одам? Пробав неколку месеци кога ми тргна дете во градинка, па по градинка се чуваа со дедо му и тие месеци окапавме по болници. Незнам за вас но јас немам некои одговорни баби и дедовци, јас им оставам ручек зеленчук на пример, се јавувам ми велат се најаде тортици и бомбони. Исто и со бебе, вчера го оставам со свекрва ми да одиме на инфузија и оставам кашичка домашна од овошје и тоа готова спремна само да го нарани не му дала нејкел , го наранила смоки... Се случувало од спиење испотено да ги извадат надвор на ветер.И си велам, подобро да одам со моите алишта што си ги купував кога си одев на работа,( пред децата), да си живееме поскромно неколку години отколку да оставам деца и да киснеме по болници. Кога би нашла работа добро платена секако дека ќе се жртвуваме но за да дадавм повеќе отколку што земам сега не. И мене ми е незгодно кога ме прашуваат , но што да правам. Сум работела од дома, сум имала приходи, со деца полагав за кола, учев јазик, сепак не сум се напуштила скроз себеси. А и многу не ме интересира што зборат, мене децата ми се најбитни, дур не можат бар малку сами да знаат што треба што не.

 

Здраво мајки.
Се прибрав дома, детето супер поминало со девојката што ја чува, шетале околу зграда, ручкала, играа на под кога влегов дома, добро е за прв ден. Градинка од март, ако останам во Мк.
Ете така, конечно имам прилика да заминам да работам надвор од Мк, на моја струка, вчера добив вест која ја очекувам со години. На мене останува само да си најдам стан и да го пријавам детето за најблиската градинка, а понатаму и мм да се снајде.
И нормално, нема идеално, а ни среќата не трае долго, па мм почна да попува дека ни е супер во Мк, имаме доволно, ништо не ни фали, он немало да иде ни под разно... Ми значи да ме поддржи, да рече ќе пробаме. Ама нее..
Глупава ли сум сега што седам и размислувам за развод? Да си го земам детето и да си го следам сонот?
Или да останам и вечно да се сеќавам на една изгубена шанса за одлична иднина и секогаш нешто да ми фали? Зошто некои луѓе не знаат да се носат со ризикот?
Нашите ситни несогласувања дал фатално ќе завршат? Во животот секогаш сум решителна и не гледам назад.
Тешко е да се донесат некои одлуки, а некогаш неизбежно.
Туку, малава почна да се пушта само оди, или подобро да кажам да трча, не знае за полека.
Тек сега ќе биде забавно.
Убав ден.

 

Добар ден. Ние денес поспавме до кај 10 часот (конечно) еднаш и јас да станам наспана

Ама како ми почна денот тоа е друго. Пак со гостинка, која ми дојде од 09:30 ненајавена, си седнала во двор со бабата на мм, и не чекала да станиме
Мислам...да се немало никаков осет.
Па сабајлечки се испокаравме со мм за обетчињата на ќере, и ги извадивме медицинските (свекрва купила нови па се запна да сме и ги ставеле) , па не можевме да и ги ставиме, триста циркузи од сабајле... И на сето тоа си поплакав, пмс си го направи своето.

Да се пријавам и јас со добивање по два пати во месецот
Откако почнав да добивам после пороѓајот сѐ ми се поремети.

За работа, за сега не планирам, мм зема солидна плата, доволно колку за нас и по некоја сметка да се плати.
Ако испадне нешто, ќе барам, но ќе мора и малава вградинка да ја пуштам, нема кој да ми ја чува цел ден...

Доста е за денес од мене, се одјавувам, имам доста работа.

Имајте убав ден сите!

 

Добар ден
Од сабајле сум како на трње... Прв ден во градинка со синко.. Цела ноќ не сум спиена... А тој пресреќен.. Јадел, играл, дури сакал и за спиење да остане, ама претходно зборнав со воспитувачка рече овие три дена до ручекот до 12.30. Кутриот ми вика за мене мамо немаат купено креветче, па кога ќе купат ќе спијам.. Воодушевен е од деца , играчки... А мене коса ми се креваше.. Когс се вратив утрово да не мислам нс него усисувсв, средував, бришев.. Само да си скренам мисли ... Дали овај позитивизам ќе го држи и понатаму не знам, ама дај боже
Малово стандард, цицни, спиење, шетање.. Времево да потрае вака..
Дури дремнува сега да направам ручек.. Иако б6 кркнав еден, уште сум под набој
Поззз до славеници што си омсте поводи, болно да оздравувате

 

@Belabelinakinder
Да да те разбрав ама има многу случаи каде првото со инвитро а после останале трудни сосема неочекувано, никогаш не вели никогаш господ е голем и чуда се случуваат.

 

Zdravo i od mene. Denes bevme so mm da ja vidime novata gradinka vo koja od utre kje odi mojot princ. Prezadovolna od direktorkata, ucitelkite, devojcinjata na praksa, od site. Ogromna e, posebna trpezarija za ruckanje na site grupi, ne se mesaat Mali so pogolemi, dodeka ni gi pokazuvaa prostoriite vnatre decinja mill zlatni kako gletkaat so ocinjata, odma se vrtat da ne dosol mozebi nekoj po niv. A od bebeskata grupa srce mi se iskina, edno dusice malecko ni 2 god.nemase, placese vo skutot na ucitelkata, ja galese po kosickata, koga ja otvori vratata direktorkata da ja vidime i taa prostorija, samo sto go vidov devojcenceto ne mozev da se smiram, aj sto placese ama mnogu mi licese na mojata kuklicka, ista bese lugje ista ista so svetla kosicka i plavi ocinja, ne mozev da izdrzam pocnav da placam, edvaj me smiri i mm i zenata koga me vide ne i bese jasno sto se slucuva...... Izlegov nadvor i pocnav da lipam.... Koga se smiriv vlegov vnatre, mm im ja objasnil situacijata i ne im bese se isto, me izguska direktorkata, si napravivme malku muabet, mi vika kje ti zakazam sostanok so detskiot psiholog sto doagja sekoj mesec ovde, samo ti kazi mi koga kje mozes, prekrasna e zenata, eden razgovor da si napravite kje vidis kolku podobro kje bides. I se zablagodariv, stvarno nemam zborovi za celokupniot odnos sto go pokazaa site do eden tamu. Se nadevam da si pominuva ubavo mojot lepotan, on e najbiten od site nas.
Toa e. Maki covecki. Zivot..... Sto da kazam kje zgresam......
Ve pozdravuvam.

 

Pozdrav mami, od avtobus pisuvam dodeka odam na rabota.
Naporno mnogu denovive, sto poprvo od sabajle, so bebus, dorucek, rucek za nego, pa rucek za nas, pa i imenden mu e utre na mm, sekoja godina imame gosti, verojatno i godinava, pa i slatki pravev od sabajle....

Bebus e dobar, se cuvaat super so tatko mu, samo pred zaspivanje e problem, placel po saat vreme i na kraj od umor zaspival. Mlekce mu ostavav po 200ml i malku mu bilo, vo eden zdiv go mavnuval, ama od kaj da znam jas kolku mu e dovolno koga celo vreme cica? Denes ke treba pointenzivno da se molzam na rabota.
Bitno i si ruckal ubavo, rucek, vecera, taka da ne e gladen tuku navika mu e. Se nadevam vecerva nema da imaat problem.
Imajte i vie ubav den!!!

 

@augustd ако имаш време да размислуваш, не ја отфрлај веднаш понудата и разговарај со мт повторно. Можеби нема да има повторно таква шанса, и ќе се кае еден ден.
И јас како мт порано бев категорична за надвор, во никој случај, ама сега да ми се пружи шанса не знам како би одлучила.

@kallias баш ми е мило што најде таква градинка, нека ужива синчето таму.

 

И јас во ваква ситуација би се разочарала но незнам дали баш одма би помислила на развод. Разговарајте разгледајте ги можностите, обработи го на мирен начин тм, кажи му дека не си само ти во прашање туку дека таму ве очекува нешто подобро за сите дека вреди да пробате а на крај тоа што го имате тука секако никаде не оди. Не би ти советувала ни да се разведеш ниту да останеш и тоа никој неможе да го одлучи место тебе.