Медицински факултет

Мислам дека од сите најлесно испрашува, јас полагав кај нејзе и стварно многу беше коректна, а и знаеше да попушти.

 

Не, само во 2020та важеа при упис дека немаше матура, кога има матура не важат

 

Јас сум на ОМ, и ми е една од најдобрите одлуки во животов, и покрај сите стресови и плачки, си го сакам факултетот, и пак би го одбрала без двоумење.

Сепак, индивидуално е тоа, факултетот е напорен, и треба стварно да го сакаш, и да имаш волја за учење, и секако, да бидеш свесна дека често ќе мораш да жртвуваш дружби и излегувања, за да спремаш испити.

 

3-4 дена по датумот за преполагање на паднати колоквиуми е, а материјалот е и од практикум и од целиот материјал за колоквиумите.

 

Здраво, истата дилема ја имав и јас помеѓу овие две насоки, но крајниот избор беше општа медицина.
Од оваа дистанца сега можам да кажам дека тоа ми е една од најлошите одлуки во мојот живот. Немам ниту еден член во семејството што е медицинар, но сепак сите испити до сега ми се навремено положени и навремено фатив услов за четврта година. Сумарно можам да кажам дека навистина е напорно, стресно и моето мислење е дека не вреди воопшто. Менталното здравје ми е тотално крш... Не сакам да звучам крајно песимистички, бидејќи сепак има некои коишто ентузијазмот и љубовта ги одржува до крај. Јас заклучив дека навистина моите амбиции се во правец на генетиката и планирам да се пренасочам во тој правец бидејќи не се гледам како лекар.
Конечно мојот најдобронамерен совет би бил добро да размислиш што навистина сакаш да работиш и да учиш, добро разгледај ги програмите на обете насоки што се изучува. Молекуларната биологија и генетика за мене е преубава и перспективна наука која ти овозможува понатаму да се надоградуваш со магистерски и докторски студии, да се вклучиш во научни истражувања или да се вработиш во дијагностички лаборатории кои во иднина ќе станат сè поважни. Ова го велам затоа што сознанијата од молекуларната биологија имаат и те каков допринос во разбирањето на болестите, креирање нови тераписки модалитети итн.
Мислењето можеби ми е малку подолго,но се надевам дека ќе ти помогне во донесувањето на вистинската одлука. Среќно

 

Јас едно ќе ти кажам, бегај странство ако можиш.

Иако ја обожавам медицината, факултетот е пропаст. 90% од знаењето шо сум го стекнал е исклучиво од личен труд, ниту предавања, ниту вежби, ниту НИШТО не ми помогнало, камоли мотивирало да научам нешто повеќе. Воопшто нема добра работна атмосфера, катедрите многу одмогнуваат, глумат некоја “автономност”(лудило) и прават шо сакаат и како сакаат, кога ќе им текне нив.

Ај на претклиничките предмети имаше некаква организација, нешто се случуваше.

Клиничките се хаос, баш кога праксата треба да биде најобемна и есенцијална, ја нема, т.е. “ја има” формално. Никој не се труди да провери дали студентите навистина научиле, туку полагаме усни испити со рецитирање на поглавја во книга! Важно утре, задутре кога ќе излезиш пред пациент, ќе знаеш да изрецитираш, а нема да знаеш логички да ги поврзиш работите, да направиш дедукција и индукција на податоците и сл. Е затоа не го бива факултетот! Многу погрешен пристап, многу лоши ментори(чест на исклучоци), многу погрешен начин на размислување.

Ќе положиш испит и над 50% од информациите ќе ти испарат за 1 недела оти немаш пракса кај да ги примениш.

 

Сите што сме се двоумеле дали медицина или нешто друго да признаеме дека сме се излажале по медицина зошто важи дека е ценето, има работа, фали кадар.
За во мое име ќе зборам, ме разубедуваа дека кога веќе имам високи поени за медицински, да одам тоа, зошто пмф, не е ценето толку. Друго било да си докторка. На 19 години и ќе се излажеш до некаде, ќе си речеш сродни факултети се, тоа ако е поценето, да се запишам таму.

Положувам испити и јас, со многу труд и мака, без никакви врски, но просекот ми е 7 и знам дека нема да земам државна специјализација. Без врски толку успеав да се изборам, да положувам испити со тие оценки. Знам дека си е мое, дека никој не ми средил ништо, но не сум задоволна во споредба со толку време вложено во учење.
За мене ќе е голем финансиски трошок специјализација, моите не се имотни за да можат да ми обезбедат да специјализирам приватно. Ќе мора општ доктор да останам или приватно да специјализирам на доста покасни години. Да бев на друг факултет, немаше да имам ваков проблем. Магистратура не е потреба до толку како специјализацијата кај нас. После 4 години на други факултети си имаш струка и може да си работиш одма. Кај нас и лиценцата, стажот, многу долг е патот и до станување и општ доктор.

Моето психичко здравје е исто нарушено, за да успеам редовно да положам се, од многу работи се откажав. Се гледам како доктор, но не верувам дека оваа жртва вредеше до толку.

 

И јас ја имав истата дилема и одлучив неделата пред да се запишам и од оваа перспектива сфаќам дека има стварно голема разлика и дека немаше толку многу да се пронајдам во биологијата, ќе згрешев ако се запишев на молекуларна. Бидејќи една е идејата во глава, друго е кога ќе почнеш да студираш, ете тогаш се колнев дека би работела само нешто подалеку од луѓе, во лабораторија, сега знам дека би работела само со луѓе.

Најпрво, нема подобро, туку тоа што ти го сакаш повеќе. За вработување да, кај нас е полесно со медицина. За факултетот, на пмф ќе ти биде полесно од аспект на број на испити и обемност на материјал. Е сега точно е дека нема никаква практична работа на факултетиве, јас не сум 100% задоволна од тоа како се спроведуваат вежбите кај нас на медицина, но мислам дека на пмф е уште полошо бидејќи ништо не вложуваат таму за жал. Имам другарка што студира, воопшто не е задоволна од лабораторискиот дел и од тоа што ни г од генетика и молекуларна биологија не се учи првите две-три години.
Ти треба да размислиш каде подобро би се пронашла, кои ти се можностите, да разговараш со луѓе од двете места и да споредиш...големи се шансите дека ќе ти се смени мислењето што и да одбереш.

 

Не вреди ич, ама тоа е.

Иначе нема врска просекот со тоа дали ќе земеш државна специјализација, не зависи од просекот туку од многу други фактори.

 

Сепак стојам на ставот дека сечие искуство е индивидуално, факт е дека факсот е напорен, и бара многу жртви, ама не на секого тоа исто се одразува. Некој ќе си уништи здравје, и секако дека кога се работи за здравје - не вреди.

Мене лично не ми се одразило ни на психичко, ни на физичко здравје, освен нормалниот стрес пред испити. (Ама јас општо не сум некој голем паничар, знам колеги кои стварно многу повеќе се потресуваат од мене за факултетов, и во тој смисол, мислам дека не вреди.) Немам врски, учам, редовно положувам (до сега), и сум многу задоволна од просекот кој го имам. Но сепак, тоа е индивидуално, можеби некој не би бил задоволен со мојот просек, и не на секого му лежат исти предмети.

А совет, не може никој да ти даде во смисол на тоа што да одбереш, бидејќи тоа е само твоја желба и избор. Ако сакаш да се запишеш медицина “бидејќи е поценето”, а не дека ја сакаш медицината, подобро не се запишувај.

Оди таму каде што ти сака срцето, сепак, бираш професија што ќе ја работиш цел живот, и доколку истата ја работиш со љубов, мислам дека вреди трудот, независно кој факултет ќе го одбереш.

 

Dali nekoj polagal pato2 kaj rubens?

 

Не знам која година си, ама претпоставувам дека не си над 3та. Кога ќе почнеш 4та ќе сфатиш уствари колку не вреди да се учи медицина во државава и стојам зад тоа дека не вреди да ги јадеш тие стресови и да ги правиш сите тие жртви за да станеш доктор. Почнувајќи од работата во болниците кадешто партиски се вработени кадри, особено медицинскиот персонал со средно(без никаква навреда) ама на 10 вработени еден дали си ја врши работата како што треба. Работата и условите во болница се катастрофа, ниеден доктор не би сакал да работи во услови како кај нас. Во однос на платата како матичен доктор да земаш 20.000 а не можеш да се прибереш од учење, епа ќе ја скинам дипломата и не работам како матичен ќе сменам професија и ќе работам нешто друго. За специјализација и за приватна и за државна треба дебели врски, по институтите се наместија професорски деца, најубавите специјализации ги земаат тие што имаат врски, за другите тоа што ќе остане и пак ако има да рече некој за тебе, па да те примат. Ај што ќе те примат, ќе се раскинуваш од работа и нема да те плаќаат. Врвот на мизеријата, си завшил медицина, млад доктор, немаш пари, плата не зимаш, мислат сите се докторски деца па ќе не гледаат родителите до 40ка. За жал нема никаков просперитет за докторите во државава, единствено спасот е надовор од државава, ако сакаш да ти се исплати вложениот труд.

 

Dali lani za ispit fiziologija vo junska sesija se padnaa prasanja od januarska sesija?Ako ima nekoj prasanja fizio lani od junska ve molam neka mi pise.

 

Не. Во јануарска се полагаше онлајн со прашања на заокружување и есејски, а во јуни се полагаше физички, со 5 есејски прашања.

 

A vo septemvri ako se polagase online dali se padnaa prasanja?

 

Мислам дека и во септември се полагаше физички.

 

Само јануари беше онлајн и во колоквиумските, уснто беше физички, а од јуни и август се вратија целосно на физичко и за физио 1 и 2

 

Колеги, дали може некој кој има полагано микро1 завршен усен да ми пише, имам неколку прашања?

 

Jas gresno se izraziv mislev na fiziologija na kletka prva god.

 

Јас