Меѓуетнички и меѓурелигиски врски во Македонија

Колку честа, т.е. ретка, појава се овие врски? Познавате ли некој што е во ваква врска? Колку од овие врски стануваат озбилни и прераснуваат во бракови? Постои ли некоја официјална статистика на темава?

Discuss.

 

Да познавам а една од нив сум и јас. Имам дечко од друга вера турчин е..заедно сме 1година и 3месеци

 

Има многу вакви врски, но мал број завршува со брак.
Кај нас тоа не е сеуште доволно прифатени и најчесто таквите врски се осудуваат. Но, освен тоа, по некое време кога ќе помине некоја фаза на летање во облаци, разликите јасно се гледаат. Дали парот ќе успее да ги намали тие разлики и да направи некаков меѓусебен компромис тоа зависи од нив, но мислам дека е тешко со оглен на тоа дека секој е растен со одредени верувања и обичаи и многу е тешко да се сменат.

 

@Emotional123: Според мене, разликите не мора да бидат проблем/пречка, ниту да има потреба да се менуваат личните верувања и обичаи. Доколку се почитуваат и не се наметнуваат, истите може да бидат дел од темелите на кои се гради и одржува врската.

Личните ставови, надежи, верувања, потреби, итн. се лични и такви треба да си останат. Оние коишто го разбираат ова се однесуваат со меѓусебна почит и немаат потреба (суштински) да се менуваат за да се согласуваат и успешно да коегзистираат.

 

Точно, не мора разликите да бидат проблем, но за жал најчесто се, барем од тие примери со кои сум се сретнала. Секако дека има исклучоци, во моето семејство имаме таков пример, снаата ни е македонка, таа ги задржала своите верувања, но ги почитува нашите и ние нејзините. Имаат слога и хармонија дома.
Од друга страна еве пример девојка македонка со дечко муслиман, го претставува пред луѓе како македонец и обратно. Тоа е само почетокот, а зборуваат за брак.

 

Сум била неколку пати, забава си е забава ама не би правел фамилија.

Ме интересира другите како го сваќаат тоа. Пр. нема да ти биде жал дека ти си првиот после векови и векови што се откажува од генетската линија? Замисли си колкава линија на луѓе и твој предци постоеле за да ти денес постоиш и си тоа што си.

Од првото постоење зад карпатите, верување во старословенски богови, до битки со нашите соседи германите и викинзите, освојуваш факинг џиновска територија и наеднаш заклучуваш дека пеперутките во стомакот ти се најбитни.

 

И јас имав дечко турчин. He was an asshole
Се трескав што се трескав, најдов нов за два дена. Ама ајде, да не одам оф-топик.
Прв ми беше од друга вера и тоа ич не ни сметаше и на двајцата, така да, додека траеше врската си беше топ, сега тој што испадна дупе испадна ама јебига, тоа не е ни до верата ни до етничката припадност туку до самиот човек.
За тоа како моите прифатиле нема да кажам ништо, затоа што и самата не кажав, едноставно доаѓам од семејство кое е срушено до темел и не ни имам некаква блискост со нив ниту пак мислам дека се доволно присебни да прифатат нешто вакво, и реално иако имам само седумнаесет години сум премногу дистанцирана и од семејството на мајка ми и од семејството на татко ми така да тоа не можам да го искоментирам. Неговите мене многу добро ме прифатија, семејството му беше топ, се најдобро и најубаво мислам за тие луѓе
Се е до човекот и до самото семејство ама сепак мислам дека баш македонците се поуназадени од таа смисла, на пример на повеќето македонски семејства би им пречело зет/снаа од друга веросиповед отколку на турците босанците или не знам кои снаа/зет од македонска.
Како и да е мене ми е сето тоа глупаво ако има љубов си има љубов и крај, што има врска од која вера или етничка припадност е човекот.
И да, ако најдам некој од друга вера и ептен го засакам човекот и долго одиме и се е супер би се земала со него па и вера би сменила, можете да ме осудувате колку сакате ама искрено верата и ништо не ми значи бар според моите погледи (агностик сум) ако постои бог постои само еден бог и најважно е да немаш зла душа, а не дали си христијанин или муслиман.
@Igrata не, не би ми било жал ама воопшто. Не знам дали тоа е од причина што воопшто не сум емоционално поврзана со предците и имам емоционално незадоволство од сопственото семејство ама не гледам причина да си ја убијам сопствената среќа ради некои традиционални верувања, можеби сум себична, sorry not sorry.

 

Мислам дека доста е традиционално човек да си ја бара сопствената среќа над се, знаеш да биде како вода и да може било што да помине низ него. Ваљда треба да си по футуристичен да гледаш опширно, знаеш како мулти-факторна равенка. Од друга страна сум често у грешка така да

 

Дека ќе те гледаат чудно, нема да те прифатат и ќе те озборуваат, да.
Дека ти сам треба да одлучуваш за сопствениот живот, исто така да.

 

За да опстои една ваква врска на нашиве простори, треба јаки нерви, разјаснети / без предрасуди семејни односи, безрезервна поддршка и почитување помеѓу партнерите. Без ова, осудени се на пропаст.

 

имам една другарка што е од мешан брак мајка македонка татко албанец , мн пати биле нејзините пред развод но изгурале некако , таткои не дозволуваше да се дружи со македонци не ја оставаше да оди по цркви , мајкаи се противеше на тоа често настанувало конфликти , имаја пари и све али секогаш другарками се жалеше , иако мене не ми смета религија и сметам дека е заостанато тоа да биде пречка ако некој си се сака , мн мразам такви дескриминирања !

 

Мислам дека се ретки кај нас, а тие што ги има, јас што ги знам, се кријат од родители, пријатели. Што ми е многу тажно. Би требало да ја делат среќата со блиските, а не да ја чуваат. Али Македонија.
И друга работа што ја имам приметено е дома кога ќе им однесат странец муслиман, тогаш ги гледаш нејзините ах, он е супер, не е од тука, да дојдете да го запознаете! Ееее....

 

Несакам нешто да речам па да згрешам,но јас мислам дека нема ништо по моќно на овај свет од љубовта...