Мислења кои треба да останат запаметени

Sunshine.Sunshine · 31 мај 2015

poenta напиша: ↑

Гледајќи низ малиот отвор, сè ќе ни изгледа ситно, мало и далеку.
Ако ја отвориме вратата, ќе влезе она што треба да го забележиме во вистинска персепктива. Се друго ќе излезе како и да не постои. Водени од дилемата дека не можеме нешто да направиме, успехот останува далеку од реалноста. Ако мислиме дека можеме, тогаш можеме со сета спрега на силата да го истрчаме кругот и да ја освоиме целта.
Одговорноста кон себе е да си дадеме шанса да ги завршиме обврските и да издишиме низ призмата на насмевката.
Ништо не е поприоритетно од желбата да се видиме таму каде што се гледаме.
Кликни за проширување...

Madam-A · 21 септември 2015

ColoursOfTheRainbow напиша: ↑

Сакам да кажам дека како си минуваат деновите се помили ми стануваат лекциите во врска животот што сама сум ги научила.
Научив дека едни се раѓаат со повеќе среќа, други со повеќе сила. Сите имаат среќа во одредено поле. Само сите во различно поле. Сите имаат некоја дарба. Ако едни имаат среќа во љубовта, други имаат во парите, ако едни имаат интелигенција и памет, други ги бива во спорт. Но никој не е без ништо.
Секогаш постои "квака". Ако си премногу среќен, нема да трае долго. Секогаш за таа среќа постои цена што кога-тогаш ќе треба да се плати. Ако среќата оди на едно поле, на друго најверојатно ќе следат разочарувања и несреќа. Се доаѓа во баланс. Наше е да одлучиме на која страна ќе натежне вагата. Разочарувањата и несреќата не може да ги снема, туку ако си добар играч можеш да ги преобразиш во среќа. Како што и во физиката материјата не ја снемнува, туку се претвора од една во друга.
Најдобро е да се живее во сегашноста. Минатото поминало и колку и да се размислува за него, тоа ништо нема да смени. Иднината никој не може да ја предвиди. Никој не знае што ни носи иднината. Животот може за само ден да се смени наопаку. Ние си правеме планови, а Господ се смее.
Разочарувањата се добри за нас. Кога ќе помине една можност, после неа се појавува многу подобра. Понекогаш мораме да се откажеме од работите што ги сакаме. За возврат ќе добиеме нешто повеќе.
За да научиш да го живееш животот, ти требаат проблеми. Која е поентата ако добиваме се во истата секунда кога ќе го посакаме?
Понекогаш мораме да пуштиме и одредени личности да си одат. Со сила убавина не бидува. Ама секоја личност што некогаш ни се појавила во животот имала за цел да не научи нешто.
Се поминува. Како и доброто така и лошото. Ама се си има свој крај и ништо не трае бесконечно. Се завршува. И најголемата болка, и најлошите денови и најмрачните мигови. Сето тоа еден ден ќе помине.
Најмило е кога ќе добиеш нешто што не си го ни побарал.
Знаењето што го имаш, е залудно доколку не го споделиш со некој. Во животот треба со прост човек да правиш прост муабет, со образован човек, образован муабет, со мало дете, детски муабет.
Никогаш не се потценувај и не дозволувај на некој да те потцени или омаловажи. Ние луѓето користиме само мал дел од својот потенцијал.
Никој не е совршен и никој не е светец. И најдобриот човек има свои лоши страни и свои маани. Затоа не треба премногу да очекуваме од луѓето. Наивност е да се гледа само добрата страна на луѓето. Наивност е да им се верува на луѓето. А наивноста и глупоста одат рака под рака, како генијалноста и лудоста.
Ладнокрвноста не значи секогаш ароганција. Значи страв од повторно да бидеш повреден.
Љубовта постои. Само ќе ја добиеш, доколку си спремен и да ја дадеш.
Љубовта и опсесијата се два различни поима. Едно е да сакаш некој искрено, друго е да се опседнеш со физичкиот изглед на некој. Љубов е да знаеш дека некој не е совршен и повторно да го сакаш.
И за крај, самодовербата е тивка, а несигурностите се гласни. Луѓето што се навистина самоуверени, никогаш не се дерат и не ги критикуваат другите. Тоа го прават оние кои што се полни со несигурности. Несигурните луѓе можат да ти се исмеваат за едно влакно само за да се чусвтвуваат подобро и да ги направат своите недостатоци помали. Самодоверба е да знаеш дека не си совршен, дека не си најубав, најдобар и најпаметен, но тоа да не претставува проблем. Самодоверба е да влезеш во соба полна со луѓе поубави, поуспешни, попаметни, од тебе, но да знаеш дека тоа не значи дека тоа се повредни и подобри од тебе.
Кликни за проширување...

Јaс вo oвa си нaјдoв нештo штo ми се свиѓa, верoјaтнo вистинитoстa.

IronLady · 22 септември 2015

Cka напиша: ↑

Живееме живот според желбите и барањата на другите. За да ги почитуваме општествените норми и правила, за да задоволиме идеи и надежи на родеителите, за да не и ја полниме устата на комшиката, за да добиеме пофалба или признание од луѓе кои не ги познаваме. Среќата им ја даваме ним, а ние сме најнесреќните суштества.

Требало да одиш на школо, требало да ги имаш сите петки, ако не, ќе те караат. Дома и ќотекот ќе го изедеш, ако не е како што замислилле тие. Ти си роден креативец, сакаш да пееш, да црташ, или роден спортист, и сакаш по два пати на ден да одиш на тренинг, живееш за моментот кога ќе дадеш гол или кош или деветка, ама не... Мајка ти ќе се срами ако имаш двојка хемија, ќе те натепа, ке ти забрани нешто, ќе те казни со тоа што нема да ти даде да одиш на курс по англиски или француски иако веќе зборуваш и во памет на странски јазик, само заради тоа што замислила дека нејзиното дете ќе е најдобро на школо.

И затоа сфаќаш, со малата глава на тинејџер, дека ако правиш она што го сака, ако добро црташ, добро играш фудбал или сакаш да си полиглот, не чини. За тоа се јаде чотек, а се е супер каде секаде учиш 3 лекции и добиваш петка. И по хемија. И така, газот не ти е модар, душата ти плаче, ама така требало. Оти на Перса ќерка и кога може да е со сите петки, што ти фали тебе да не бидеш. И плус, мајка ти не знае, а можеби ни ти, дека на Перса ќерка и учи на памет, глупа е ко гуска и нема посебни квалитети во ништо. Освен да научи на памет 4 страни, или 3 лекции. И наместо Салвадор Дали да ти е идол, ти се мериш со на Перса ќерка и. Успехот е да си подобар од неа.

Одиш средно, наоѓаш прва љубов, дечкото те сака многу, ама дома јадеш котек оти бил од сиромашно семејство, несвидно семејство на бивши работници, сега стечајци. Упорно одиш со главата у ѕид за да докажеш дека љубовта е посилна од се, цитираш стихови од рок групи, ама мајка ти и татко ти се тука, секој ден, дење и ноќе, да ти објаснат колку мизерен ќе ти биде животот со таков маж или жена. Ти викаш дека не се мажиш, дека го сакаш а си само 17 години, они ти објаснуваат дека за инат ќе те остави трудна за да немаш иднина и да останеш подпросечна како него, оти мажите не трпеле жената да е попаметна од нив. И после секој ден визуелизација на твојата иднина како переш алита на реката со пет деца а маж ти е пијаница, оти мора да е како татко му, крушата под круша паѓала, ти станува одвратен дечкото и раскинуваш. Ако е девојката, мора да е курва ко мајка и. Бараш некој кој е во рамките на барањата на твоите, оти тортурата е преголема за пак да ја преживуваш.

Одиш на факултет, на оној кој ти го одбрале, на пример ако мајка ти е докторка, мора да си на медицина, ако татко ти е адвокат, мора да си правник, ако татко ти е градежник мора и ти на архитектура да одиш. И да викаш дека мноооогу си сакал на историја на уметност, ама имало пари у семеен бизнис, ете у канцеларија со татко ти ќе си бил. Учиш одвај со години, ти се повраќа од иститите, ама завршуваш. Цел живот работиш она што не си го сакал.

На 25 веќе ти кажуваат дека е време да се мажиш/жениш. И тоа трае до 27 оти веќе не можаш да издржиш, па му досаѓаш на дечкото за брак, или ако си машко, се опиваш и и нудиш брак, оти така треба. Следува најубавиот период на свекрвата и бабата, каде ќе покажат колкави им се ташаците т.е колку пари имаат. Ти си марионета на свадбата каде се слави ТВОЈОТ брак, со сите адети од кои пола не ги знаеш од каде се и зошто се. Ама како така момчето да не ја кине кокошката кај невестата и како така невестата да не проси по масите за 50 денари? Што ќе рече народот? Играш на Цеца и Благуно дејче мори, а никогаш не си ги слушал. Гледаш пијани сватови на кои ни име не им знаеш, ама како така да не го поканиш на чичко ти зетот, срамота било, они му биле на свадба. Типот пијан фаќа жени за газ, ама кога ќе реагираш иде некој сељак и ти кажува дека „сват сваќа пофаќа“ што и да значи тоа. Завршува пародијата од цицкотрес по повод твојот брак, можеш да одмориш. А баш си сакал рок журка со пријателите. Ама не е по правилата.

Доаѓа периодот на - а кога бебе? Како да кажеш дека сакаш на Малдивите? Како да кажеш дека сакаш да спиеш до касно и да живееш до касно? Како да кажеш дека сакаш дете, ама рано ти е и дека сега сакаш кариера, или забава? Ако изустиш, не си нормален. Не си знаел која радост е дете. Во памет си викаш глупачо, јас знам која радост е дете, ама ти очигледно не знаеш дека има и друг живот освен пелени и гомна. Се омажи на 21, со вториот дупач, оти остана трудна. Јас ке имам дете на 30, ти нема да имаш живот на мома/ерген повторно.

Злобните усти по една година од немањето дете викаат дека си бил на Малдивите за да преболиш што не можеш да имаш деца, дека секоја вечер пиеш од мака по дете. Не знаат дека си сакал да шеташ и журкаш. Откако сите ќе ти се качат на глава со дете дете дете дете го правиш. Сите пред тебе знаат дали е машко или женско, а тебе ти е сеедно, сакаш да е здраво. Наеднаш сите знаат како треба да се однесува трудница и што треба да јаде, а што не. Некоја жена со која едвај имаш здраво се појавува да ти каже дека чај од нане не се пиело. Иако имаш желба да и траснеш врата така што ке ја боли нос, од пуста учтивост (што ке речат комшиите) ја трпиш. Она на брзинка ти кажува колку боли раѓањето и дека те жали што ке се мачиш, а не пропушта прилика да ти каже за на комшијата снаа од втор братучед која умрела на пораѓај од нане пиење. И викаш фала, одиш да повратиш, не од мачнини, туку од идиотизам.

Раѓаш дете, наеднаш сите се експерти за бебе. Ти си мајка, глупа, смотана, која не знае дете да изгледа. АЛОООО МЕЧКАТА У ГОРАТА ЗНАЕ МЕЧЕ ДА ОДГЛЕДА НЕ ПА ЈАС!!!!! Ама нема веза, у очите на светот, глупа си и не знаеш, они знаат, родиле пред 40 години, и ти од учтивост треба да викаш да така е, оти така те воспитале.

И по една година муабети колку си дебела, или преслаба, ако имаш подочници те тепа маж ти, ако немаш, одна костата ти е испопаѓана од малтретирање.... Поминува тој период и се почнува: А второ дете кога? А да те пикнам у кревет со мене и маж ми па да ми кажеш??? - си викаш у памет и викаш здравје. Здравје ти е омилен збор за откачување идиотки. Си викаш, второ дете Здравко го крштевам, ама ке го родам по 5 години. Сакам да се вратам на кариерата, да го воспитам ова како што треба.

Ке ги пораснеш децата, и сите знаат каде треба да одат на школо, која учителка е најдобра и како имало зелени мрсули. Наеднаш знае име и презиме на бактеријата, а од детски доктор има само спроти улица видено.

Ако се разведеш, одма си распуштеница и ороспија со тапија. Од оставена жена подалеку, имало зошто ја оставил мажот. Некое време се трудиш да објасниш дека имал ебачица и дека ти си го напуштила, и викаат - ете ја скрена, златен маж, како нема да оди по други, маж е тоа, кој ќе трпи нездрава. АКо маж се разведе, пијаница е, затоа го оставила. Или не му се крева.

Ако не се разведеш, ке ти измислат швалер. Зависи од комшиката каков е, ама мора да го има.

И на крај, кога умираш, спремаш алишта за умирачка, кажуеш златото кој кај ќе го стави и носи, и што да се даруваат луѓето оти срамота е.

Да ти се плукнам у живтоот по правила. Само еден беден живот живеен за друг. И не вреди некој да плаче кога ќе умре ваков човек, овој човек не умрел сега, умрел на раѓање. Сега се спасил од огромните усти на оние кои немаат живот и го живеат неговитот. Со лесно умирачката, и со желба за нешто подобро во следниот живот. Белким ќе се родиш крава у Индија, оти ако си со сопствени желби било каде некаде на светов и си човек со IQ повеќе од 100, пак ќе се соочиш со правила на живеење.

ПС Постов не е за мојот или нечиј конкретен живот, ме инспирираше филм. А вие пробајте да направите нешто што вие сакате, а не што сака некој друг. Па макар било и црвена коса и пирс на носот. Нека умре комшиката од мака.
Кликни за проширување...

Од ова поточно, амин!!!
Секоја чест што го опиша вистинскиот суров живот, како што и изгледа

okcenzi · 2 октомври 2015

vitamina напиша: ↑

Убавината на бракот е токму во спокојот и мирот на две индивидуи, чуството на слобода, разбирање, заштита, подршка и хармонија се лицетворие на еден брак, ако еден човек напротив се чуствува заробено и не ги доживува горенаведените поими пиши пропало.
Кликни за проширување...

Someonespecial · 7 октомври 2015

Ете ми дојде онака како јас да сум го помислила и пишала, истото го мислам и кога се работи за тука на форумов и во реалниот живот
Couldn't agree more darling!

Sunshine.Sunshine напиша: ↑

Кога некој ќе ви се обрати, ќе ви побара искрен совет, безразлика колку ли банален е нивниот проблем, ако не знаете да ги посоветувате и да помогнете, не мора веднаш да настапувате со реченицата: " Тоа не е ништо, ќе видиш понатаму што те чека. "
Секој човек си има свои проблеми, и да, можеби не се најголемите и најкомплицираните, но сепак се нешто кое не мачи.
Затоа следен пат кога некој ќе ве побара и ќе праша за совет, а вие не можете да им помогнете, културно објаснете дека решение за тој проблем не можете да пронајдете, а не да одговорите со класичната реченица, која ве прави одбивни луѓе.
Кликни за проширување...

Sky-butterfly · 18 декември 2015

Е ја барав и ја најдов темава само заради постов.
Толку емотивен, ме допре, ме разнежи, ме расплака (скоро).

Патем, и посакувам на @Kaetana се најубаво и еднаш кога се врати, да го најде Скопје во поубаво издание, а нејзини спомени оживеани и разбудени како никогаш порано.

Kaetana напиша: ↑

Во подготовки сум да заминам. Не ми е лесно. Многу ми е криво. Уште од сега се мислам дали направив вистински избор. Се тешам дека секогаш можам да се вратам.
Но што ако се вратам кога моите нема да се веќе тука? Што ако се вратам а е доцна? Што ако се вратам а ме начека Скопје, но едно подруго, стерилно Скопје, за мене непознато? Дали тоа Скопје ќе ги чува моите спомени, мојата младост, или при преобразбата ќе му се вишок па ќе ги фрли?

А ова пак Скопје... ах, го сакам колку што и го мразам! И само што ќе ми дојдат тие емоции на омраза, сфаќам дека не го мразам реално Скопје, туку луѓето во него. Менталитетот, политиката, воздухот, животот.
Дури ми паѓа криво и имам грижа на совест што „го мразам“ ова несреќно парче земја на кое му се паднавме ние.

Скопје, ти си ми канцер кој ми е жал да го отстранам. Ти си ми љубовник кој ме повредува, другар кој ме навредува, те љубам, те губам, те гушкам...

Но, заминувам. Со болка, со тага. И не само за финансиски бенефит. За квалитетот на моето секојдневие, и секојдневието на моите најмили. Плаќам скапо за сето тоа. Плаќам со првите зборови на ќерка ми, кои ќе ги изговори како странец. Со домот растурен, спомените расфрлани по подруми, оти душата е преполна и нема место за омилената маса од баба ми. Оставам се.

Животе, не ме разочарувај.
Кликни за проширување...

Someonespecial · 28 декември 2015

Aлал вера, друже!

Bender Rodriguez напиша: ↑

„We live in a decaying age. Young people no longer respect their parents. They are rude and impatient. They frequently inhabit pubs and have no self-control.“

Што мислите, кој ја кажал оваа мудра мисла, и кога? Пред некој ден? Пред 10-20 години?

Уствари, ова е натпис на староегипетска гробница - само што у оригиналниот текст стои taverns, а не pubs.

Што значи, проблемот на стари vs. млади, односно проблемот на „денешнава искварена младина“ не е проблем на денешницата, туку проблем стар колку и самата цивилизација. Проблемот е што „постарите“ (во кои еве, и јас ќе се вбројам) кога биле млади, светот го гледале со други очи. Ги идеализираат времињата на својата младост, а за денешницава, кога веќе не се млади, резонираат пореалистички и понепристрасно. Затоа и секој човек ќе каже - „У мое време беше подобра...“ - живеачката, музиката, дружбата, филмовите, you name it, а денес све е срање (признавам, ни ја не сум исклучок од ова). Едноставно, така функционира човечкиот мозок и не можеме против тоа.

А вистината е дека секогаш имало (и ќе има) и добри и лоши деца и дека секое време си носи свои позитивни и негативни страни. Младината е одраз на времето во кое живее, но и на сопствените родители.

Ако некој навистина смета дека децава денес се катастрофа, тогаш прстот треба да се впери кон нивните родители и вината да се бара во нив. Зошто ако порано младината била подобра и супер, кога стигнала во време да бидат родители, направиле цела генерација невоспитани деца? Не може родителите да се срциња, а нивните деца да се за никаде. Едното без другото не иде.
Кликни за проширување...

MiloMalo · 28 декември 2015

Мислам дека треба да биде прогласен за пост на годината.
Се е кажано

Cka напиша: ↑

Живееме живот според желбите и барањата на другите. За да ги почитуваме општествените норми и правила, за да задоволиме идеи и надежи на родеителите, за да не и ја полниме устата на комшиката, за да добиеме пофалба или признание од луѓе кои не ги познаваме. Среќата им ја даваме ним, а ние сме најнесреќните суштества.

Требало да одиш на школо, требало да ги имаш сите петки, ако не, ќе те караат. Дома и ќотекот ќе го изедеш, ако не е како што замислилле тие. Ти си роден креативец, сакаш да пееш, да црташ, или роден спортист, и сакаш по два пати на ден да одиш на тренинг, живееш за моментот кога ќе дадеш гол или кош или деветка, ама не... Мајка ти ќе се срами ако имаш двојка хемија, ќе те натепа, ке ти забрани нешто, ќе те казни со тоа што нема да ти даде да одиш на курс по англиски или француски иако веќе зборуваш и во памет на странски јазик, само заради тоа што замислила дека нејзиното дете ќе е најдобро на школо.

И затоа сфаќаш, со малата глава на тинејџер, дека ако правиш она што го сака, ако добро црташ, добро играш фудбал или сакаш да си полиглот, не чини. За тоа се јаде чотек, а се е супер каде секаде учиш 3 лекции и добиваш петка. И по хемија. И така, газот не ти е модар, душата ти плаче, ама така требало. Оти на Перса ќерка и кога може да е со сите петки, што ти фали тебе да не бидеш. И плус, мајка ти не знае, а можеби ни ти, дека на Перса ќерка и учи на памет, глупа е ко гуска и нема посебни квалитети во ништо. Освен да научи на памет 4 страни, или 3 лекции. И наместо Салвадор Дали да ти е идол, ти се мериш со на Перса ќерка и. Успехот е да си подобар од неа.

Одиш средно, наоѓаш прва љубов, дечкото те сака многу, ама дома јадеш котек оти бил од сиромашно семејство, несвидно семејство на бивши работници, сега стечајци. Упорно одиш со главата у ѕид за да докажеш дека љубовта е посилна од се, цитираш стихови од рок групи, ама мајка ти и татко ти се тука, секој ден, дење и ноќе, да ти објаснат колку мизерен ќе ти биде животот со таков маж или жена. Ти викаш дека не се мажиш, дека го сакаш а си само 17 години, они ти објаснуваат дека за инат ќе те остави трудна за да немаш иднина и да останеш подпросечна како него, оти мажите не трпеле жената да е попаметна од нив. И после секој ден визуелизација на твојата иднина како переш алита на реката со пет деца а маж ти е пијаница, оти мора да е како татко му, крушата под круша паѓала, ти станува одвратен дечкото и раскинуваш. Ако е девојката, мора да е курва ко мајка и. Бараш некој кој е во рамките на барањата на твоите, оти тортурата е преголема за пак да ја преживуваш.

Одиш на факултет, на оној кој ти го одбрале, на пример ако мајка ти е докторка, мора да си на медицина, ако татко ти е адвокат, мора да си правник, ако татко ти е градежник мора и ти на архитектура да одиш. И да викаш дека мноооогу си сакал на историја на уметност, ама имало пари у семеен бизнис, ете у канцеларија со татко ти ќе си бил. Учиш одвај со години, ти се повраќа од иститите, ама завршуваш. Цел живот работиш она што не си го сакал.

На 25 веќе ти кажуваат дека е време да се мажиш/жениш. И тоа трае до 27 оти веќе не можаш да издржиш, па му досаѓаш на дечкото за брак, или ако си машко, се опиваш и и нудиш брак, оти така треба. Следува најубавиот период на свекрвата и бабата, каде ќе покажат колкави им се ташаците т.е колку пари имаат. Ти си марионета на свадбата каде се слави ТВОЈОТ брак, со сите адети од кои пола не ги знаеш од каде се и зошто се. Ама како така момчето да не ја кине кокошката кај невестата и како така невестата да не проси по масите за 50 денари? Што ќе рече народот? Играш на Цеца и Благуно дејче мори, а никогаш не си ги слушал. Гледаш пијани сватови на кои ни име не им знаеш, ама како така да не го поканиш на чичко ти зетот, срамота било, они му биле на свадба. Типот пијан фаќа жени за газ, ама кога ќе реагираш иде некој сељак и ти кажува дека „сват сваќа пофаќа“ што и да значи тоа. Завршува пародијата од цицкотрес по повод твојот брак, можеш да одмориш. А баш си сакал рок журка со пријателите. Ама не е по правилата.

Доаѓа периодот на - а кога бебе? Како да кажеш дека сакаш на Малдивите? Како да кажеш дека сакаш да спиеш до касно и да живееш до касно? Како да кажеш дека сакаш дете, ама рано ти е и дека сега сакаш кариера, или забава? Ако изустиш, не си нормален. Не си знаел која радост е дете. Во памет си викаш глупачо, јас знам која радост е дете, ама ти очигледно не знаеш дека има и друг живот освен пелени и гомна. Се омажи на 21, со вториот дупач, оти остана трудна. Јас ке имам дете на 30, ти нема да имаш живот на мома/ерген повторно.

Злобните усти по една година од немањето дете викаат дека си бил на Малдивите за да преболиш што не можеш да имаш деца, дека секоја вечер пиеш од мака по дете. Не знаат дека си сакал да шеташ и журкаш. Откако сите ќе ти се качат на глава со дете дете дете дете го правиш. Сите пред тебе знаат дали е машко или женско, а тебе ти е сеедно, сакаш да е здраво. Наеднаш сите знаат како треба да се однесува трудница и што треба да јаде, а што не. Некоја жена со која едвај имаш здраво се појавува да ти каже дека чај од нане не се пиело. Иако имаш желба да и траснеш врата така што ке ја боли нос, од пуста учтивост (што ке речат комшиите) ја трпиш. Она на брзинка ти кажува колку боли раѓањето и дека те жали што ке се мачиш, а не пропушта прилика да ти каже за на комшијата снаа од втор братучед која умрела на пораѓај од нане пиење. И викаш фала, одиш да повратиш, не од мачнини, туку од идиотизам.

Раѓаш дете, наеднаш сите се експерти за бебе. Ти си мајка, глупа, смотана, која не знае дете да изгледа. АЛОООО МЕЧКАТА У ГОРАТА ЗНАЕ МЕЧЕ ДА ОДГЛЕДА НЕ ПА ЈАС!!!!! Ама нема веза, у очите на светот, глупа си и не знаеш, они знаат, родиле пред 40 години, и ти од учтивост треба да викаш да така е, оти така те воспитале.

И по една година муабети колку си дебела, или преслаба, ако имаш подочници те тепа маж ти, ако немаш, одна костата ти е испопаѓана од малтретирање.... Поминува тој период и се почнува: А второ дете кога? А да те пикнам у кревет со мене и маж ми па да ми кажеш??? - си викаш у памет и викаш здравје. Здравје ти е омилен збор за откачување идиотки. Си викаш, второ дете Здравко го крштевам, ама ке го родам по 5 години. Сакам да се вратам на кариерата, да го воспитам ова како што треба.

Ке ги пораснеш децата, и сите знаат каде треба да одат на школо, која учителка е најдобра и како имало зелени мрсули. Наеднаш знае име и презиме на бактеријата, а од детски доктор има само спроти улица видено.

Ако се разведеш, одма си распуштеница и ороспија со тапија. Од оставена жена подалеку, имало зошто ја оставил мажот. Некое време се трудиш да објасниш дека имал ебачица и дека ти си го напуштила, и викаат - ете ја скрена, златен маж, како нема да оди по други, маж е тоа, кој ќе трпи нездрава. АКо маж се разведе, пијаница е, затоа го оставила. Или не му се крева.

Ако не се разведеш, ке ти измислат швалер. Зависи од комшиката каков е, ама мора да го има.

И на крај, кога умираш, спремаш алишта за умирачка, кажуеш златото кој кај ќе го стави и носи, и што да се даруваат луѓето оти срамота е.

Да ти се плукнам у живтоот по правила. Само еден беден живот живеен за друг. И не вреди некој да плаче кога ќе умре ваков човек, овој човек не умрел сега, умрел на раѓање. Сега се спасил од огромните усти на оние кои немаат живот и го живеат неговитот. Со лесно умирачката, и со желба за нешто подобро во следниот живот. Белким ќе се родиш крава у Индија, оти ако си со сопствени желби било каде некаде на светов и си човек со IQ повеќе од 100, пак ќе се соочиш со правила на живеење.

ПС Постов не е за мојот или нечиј конкретен живот, ме инспирираше филм. А вие пробајте да направите нешто што вие сакате, а не што сака некој друг. Па макар било и црвена коса и пирс на носот. Нека умре комшиката од мака.
Кликни за проширување...

Cka · 14 јануари 2016

Serafima напиша: ↑

Сама. Го врежував во срцето секој агол, секој дел.. едноставно сакав секој тој дел длабоко да остане во мене.

Ги прегрнував неговите алишта, го милував тоа срце што чукаше под моето срце.

Го мирисав мирисот на тие малечки алиштенца. Сини пантолончиња, сиви малечки обувки со ушиња, малечки зајачиња. Срцево ми ридаше, а солзите немо се тркалаа по лицево. Се прашував...

Што ако не ги видам повеќе?!

Дали ќе го прегрнам тој малечок ангел што растеше во мене?!

Дали ќе ги бакнам неговите малечки рачиња?!

Дали ќе ги видам тие сини очиња кои сакав да ги има тој?!

Дали ќе му пеам приспивни песни?!

Дали ќе се радувам на неговите први зборови? На неговите први чекори?! На неговите радости?!

Плачев...

И како сега се сеќавам дека го галев мешето, му кажував колку го сакам, колку го чекав и сепак благодарев на Бог што барем го почувствував во себе.

Бев длабоко свесна, иако можеби никој и не знаеше и не ни претчувствуваше дека темнината бдее над мене. НО имаше еден зрак, верата. Молитвата, љубовта... Зборовите на отецот кој и сега одекнуваат во мене...

М М... се’ ќе биде во ред!

Само тоа ми даваше сила.

Со тивка молитва тој ден пристапив кон операционата маса. Со тивка и скромна молитва се молев во себе да го видам. Да го видам макар еднаш, а потоа што сака нека биде. Едноставно нека биде Божјата волја.

А во тие мигови... чудо. Бог го стори и невозможното. Невозможното што една докторка со долгогодошино искуство изусти дека Бог премногу ме милувал... Која сила беше тоа за мене! Како некоја нова сила да проструи низ мене. Божја благодат. Царскиот рез помина за премногу кратко и рекордно време и за неа како лекар.

И го видов... на таа светлина засвети пред мене уште една поголема светлина, маминиот ангел. Ангелот кој се роди во понделник, денот во кој се слават ангелските чинови. И затоа по Божја промисла доби и ангелско име.

Благодарение само на Божјата милост, го видов. Ги видов малечките рачиња. Ги видов малечките ножиња. Го допрев нежното лиценце и ги видов малечките очиња кои како сега се сеќавам дека ме гледаа право во очи. Како и тие да сакаа да ми кажат:

Мамо еве ме! Дојдов на овој свет! Дојдов да те израдувам!

Навистина ме израдува.

Слава на Бог го дочекав се’ она што не верував дека ќе го почувствувам. Првите допири, првите зборови, првите чекори, првите запчиња, радоста која ме хранеше, а тој од мене се хранеше преку доењето. Тие малечки устиња кои плачеа за мама да му даде да јаде, тие малечки устиња кои толку топло ме бакнуваа...

Не успеав се’ ова да му го кажам на неговата крштевка, но никогаш не е доцна да дознаеш.

Во животов, ама ништо не сакам, сакам само :

Да се поучуваш на Оној и Оние чие име го носиш.

Да се искачуваш на лествицата која води до вечноста.

Да љубиш од срце. Да го љубиш дури и оној кој ја сака твојата погибел. Со таа љубов да го освоиш неговото срце и да го стопиш ледот во него.

Секогаш да се поставуваш на последното место. НИ во еден миг да го нема тоа ЈАС и Јас тоа и тоа сум сторил. Во твоето срце секогаш да цути скромноста. Ни скапите облеки, ни материјалното никогаш да не го соблазнуваат твоето срце. Зашто се’ е прав и пепел. Прав кој ќе го однесе ветерот и ништо нема да остане. Но секогаш нека те украсува скромноста, добрината...

Биди утеха на оној на кој му е потребна таа. Плачи со оној кој плаче, насмеј се со оној кој ја дели неговата радост со тебе.

Никогаш не го оставај доброто дело за подоцна. Знае Бог зошто ти подарил добра помисла баш во тој миг. Знае дека баш во тој миг и треба да делуваш и затоа те одбрал за да ја добиеш таа добра помисла во тебе. И немој да те прелаже тој кој стои од лево, дека тоа е твоја заслуга. Не. Секое добро извира само од Еден, само од Бог. Тој е оној кој ти го подарил тоа по Својата милост кон тебе. Затоа немој да се заплеткуваш во тие негови сплетки.

Живеј како секој ден да ти е последен. Од едната страна нека те води помислата на напуштањето на овој минлив свет, а од другата Светото Евангелие, Вистината кон која се стреми твојата душа. Затоа, само молитвата нека ја исполува секоја пора на твоето срце. Преку неа ќе го исчистиш гревот и ќе го стекнеш покајанието.

Покајанието нека биде секогаш твојата храна. Твојата најслатка храна која ќе ја храни твојата душа. Сеќавај се на гревот, не осудувај го никој, зашто не знаеш што ти носи следниот миг. Можеби во тој следен миг ќе бидеш и самиот искушан и ќе паднеш подолу и од оној кој си го осудувал во себе. Ќе го осудиш него, можеби си го видел неговиот телесен грев, а неговото покајание си немоќен да го видиш. И бидејќи не знаеш дали следниот миг тој истиот се кае, затоа молчи во себе. Истерај ги тие осудувачки помисли со молитвата.

Молитвата нека ти биде воздухот без кој не би можел да дишеш и живееш. Таа нека биде твојата тајна патека на која ќе чекори Бог и секогаш ќе живее во тебе.

Најважно...
Љубовта...
Таа е најважна од се’. Љубовта кон Бог и љубовта кон сите, кон ближните. Ако ја стекнеш неа, тоа значи дека успешно си се искачувал на оваа лествица. Дека си ја послушал и онаа која те носела во утробата и Онаа која даде дел од себе уште кога беше во мојата недостојна утроба. За Неа, за Нејзината милост и мајчина прегратка, Неа и благодари и за се’.

За тебе Ангелу мој...

Ангелу, кој денес славиш 2 години. Две години од овој земен живот. Посакувам само да бидеш и да ми донесеш уште само малку радост. Ако ја исчистиш душата, ако го вкусиш Бог со целата Негова сладост... тогаш ќе бидам најрадосната на овој или оној свет.

Само љуби мило мое. Заради неа и Бог дојде на земјата, заради неа претрпе се’ и заради неа и ние ќе поминуваме низ безброј искушенија. Само Љубовта ќе те спаси.

На многаја лета малечок ангелу!
Кликни за проширување...

Поклон Серафима! Реткост е толку убаво нешто да се види на форумов.

Kukla994 · 22 јануари 2016

I na ovoj post mestoto mu e tuka

Bender Rodriguez напиша: ↑

Во последно време, за сенешто го читам кометарот – „Урлам!“

Не, не урлаш, и прекини да лажеш.

Во животов сум прочитал доста смешни текстови, постови и коментари и можам да кажам дека, во најдобар случај, успеале да ми измамат насмевка на лицето. И толку. На прсти на еднава рака можам да избројам кога на нешто што сум го прочитал или видел на интернет сум се насмеал на глас, сам со себе. Ама, у живот ми се нема десено да урлам.

А не ви се десило ни на вас, па затоа ве молам прекинете да пишувате дека урлате, пошто никој не ви верува.

Претпоставувам дека оваа најнова измишљотина на урлање произлезе од американсконо LOL. Најверојатно, првото типче кое ја напишало кратенкава у муабет навистина и се насмеало на глас за нешто. Ама, оттогаш навака LOL е толку употребено, злоупотребено, амортизирано и искористено, што веќе нема апсолутно никакво значење. Денес на луѓево у пишан муабет LOL им е како узречица, која следи после секој и секаков безвезален коментар или кога не им текнува нешто попаметно да напишат. Лолаат на секое, а пред компјутер седат мртви озбилни. И така, денес LOL е само обична излитена фраза, која нема никакво практично значење.

За ROFL па и да не зборувам. Уште не сум видел или чул за некој да прочита нешто смешно, да стане од пред копјутер смеејќи се, и да фати да се ваља по земја држејќи се за стомак.

Овој тренд за користење на суперлативи за обични и секојдневни појави води потекло од американците и Луи ЦК имаше одлично клипче за оваа тема.

Но, истово го приметувам се повеќе и кај нас. Се повеќе зборови си го губат своето вистинско значење и стануваат само излитени и празни фрази. Све е прекраснотии, закон, најбоље, топ, лудило, урлање. Како да не.

Работи кои можам со мирна душа да ги наречам прекрасни (или прекрасноТИИ) сум видел неколку пати у животот и не, не биле ни твоето дете, ни твоето куче, ни новата блуза што си ја купила, ни ручекот што си го сликала за фб. Детето личи на тебе, што значи не е ни убаво, а камоли прекрасно, кучето ти изгледа како неухранет стаорец, блузата е најобична, а ручекот може да се оквалификува како семејно насилство.

Вчера беше лудило, братчее! -Стварно? Толку беше добра журката (у истиот клуб, со истата музика, у кој идеш секој викенд) што полуде? -Па не, ама... –Онда, не ме замарај, кажи дека било ОК или дека си си поминал убаво. Ама, не ми кажувај дека било лудило.

Дајте, да намалиме со суперлативите и претерувањата у секојдневите муабети, зашто кога навистина ќе ни се случи нешто убаво, ќе немаме соодветен збор да го опишеме.

This is Bill.
Bill is an American.
Bill uses extraordinary words to describe ordinary, common, everyday things.
This way, the extraordinary words become ordinary.
Don’t be like Bill.
Don’t ruin the meaning of words that describe beautiful things.

А да. И ве молам, намалете со мемињава „This is Bill“, отековте начисто. Верувајте ми на збор, не се толку интересни ни во изворен облик, а неговото македонско алтер-его (Трпе, Петре, Трајче) е уште полошо. Не ми се верува, мемево се појавило на почетокот на јануари, а веќе сите успеаа да ми ги направат цитрони со него. Остајте го малце Бил, а и мене, на раат.
Кликни за проширување...

kim.k · 28 јануари 2016

Bender Rodriguez напиша: ↑

@Hindsighter, за поздравување е што си отворил темава, за едуцирање на луѓето околу исламот како религија и за вистините и заблудите околу него.

Она што мене лично не ми се допаѓа е што за разбивање на еден стереотип „Муслимани = терористи“ се користиш со друг стеротип, а тоа е „Евреи = зло“.

Реално, никој од нас не може со сигурност да тврди што точно или кој стои позади создавањето на Исламската држава – дали се во прашање религиозни фанатици, финансиски мотиви или странски држави, разузнавачки служби – или сето ова заедно. Тврдењата, како твоите, дека се одговорни ЦИА и МОСАД или САД и Израел како држави, се само шпекулации и теории на заговор, а јас лично – со теории на заговор не се занимавам.

Само сакам да ти посочам дека со напаѓањето на туѓа нација или религија, со цел да ја одбраниш или оправдаш сопствената, не си многу подобар од оние кои го напаѓаат исламот. Ако исламот е религија која е на тапет последниве години, јудеизмот во истата ситуација бил илјадници години. Антисемитизмот е стара песна, слушната многу пати, а Евреите отсекогаш биле дежурни кривци, и искрено ми е мака кога сеуште во денешно време слушам секакви обвинувања за Евреите – од тоа дека се виновни за економската криза во светот, до последново, дека се креатори на ИД.

Дали е ОК да ги напаѓаме Евреите само затоа што можеби во земјава (и на форумов) ги нема, па нема да се навредат од нашиве антисемитски муабети, односно дали треба да бидеме внимателни како се изразуваме само за муслиманите и христијаните, само затоа што тие религии се доминантни во државава? Секако дека не.

Некој претходно многу убаво кажа – во основата на секоја религија се мирот и толеранцијата. Ниту една религија не проповеда насилство и убивање. Затоа, мислам дека е најдобро да ги оставиме генерализациите на страна и да бараме вина само во виновниците и никој друг.

Ако припадник на одредена религија прави некакво зло, тоа не значи дека за тоа е виновна неговата религија. Ако припадник на одредена држава направи некаков криминал, не значи дека треба да се бара одговорност од неговата држава. И обратно, ако политиката на некоја држава е лоша, тоа не значи дека за неа треба да го обвиниме целиот народ на таа држава.

Така да, да ја оставиме ИД на страна и да прифатиме дека нејзините припадници се „одметници“ од исламот, а темава нека си остане за прашања поврзани со исламот како религија и учење, а не за постапките на некои кои себе само се нарекуваат муслимани.
Кликни за проширување...

Madam-A · 3 февруари 2016

Someonespecial напиша: ↑

Не е себичност да го живееш сопствениот живот како што сакаш, себичност да се обидуваш да моделираш нечиј туѓ животен пат според твоите сфаќања и правила, очекувајќи и од оние околу тебе да живеат како што ти сакаш.
Кликни за проширување...

cheers to that!

Someonespecial · 12 февруари 2016

Џули во СДК... прекрасно кажано како и секогаш...

julie77 напиша: ↑

СДК ... Некој е овде со мисија да биде убав, некој да биде богат, некој сиромашен, некој да биде скромен, некој среќен, некој пак несреќен, некој да е просечен, некој да е екстремен, некој да биде битен, некој пак небитен ... Некој е со мисија да биде хуман, некој себичен, некој суров, некој миротворен, некој сосем свој, некој изгубен, некој да е осуден, некој пак судија, некој добар, некој лош ... Некој да е генијален, некој будала, некој борец, некој плашливец ... Некој амбициозен, некој пасивен, некој емотивен, некој крут ... Некој љубен, некој само да љуби, некој осамен, некој секогаш во пар ...
Секој некој е со некаква лична мисија и животен пат кој треба да го живее. Ама не секој е и со мисија да биде запаметен.
Таквите личности умерено и ненаметливо живеат и оставаат белег. Таквата личност е со мисија да биде само човек. Е таквите треба да ги чуваме!
Кликни за проширување...

okcenzi · 22 март 2016

s1a1n1d1r1a1 напиша: ↑

Те прочитав скоро од почеток до крај на темава и морав едноставно да ти реплицирам на според мене тешките глупости што си ги напишала.
Да не се разбериме погрешно ти си мислиш вака, и океј е тоа и не те напаѓам. Ама јас морам да вратам оти ми забоде очи многу скоро секоја реченица напишана од тебе.

Прво во очи ми падна постот каде што ти ОПРАВДУВАШ изневерување оти ЖЕНИТЕ БИЛЕ КРИВИ што се запуштале небричени, мрсни во косите и не знам си што. Дали си сериозна? Значи кога јас ќе одберам сопруг и ќе имам свој сопствен дом, ако очекува мажот ми 24/7 да сум тип топ ич не ми треба таков.
Тие некогаш нема да се некапени, испотени, небричани, нестросани?
Тоа ни дава нас право да одиме со некој бричен, среден со стомачни?
Како вака зборате бре не можам да сфатам. Уште од почеток значи цел муабет ти е заоснован на тотална глупост. Ако љубовта ми вреди колку неизбричани нозе и мрсна коса пиши пропало.
Второ, дали тебе ти се јасни заветите кои се даваат при склучување на брак? Дека ветуваш пред државата, црквата, семејството дека ќе бидеш со таа една личност. Никој со пиштол вперен не го натерал никој да се мажи/жени. Ако некој „маж“ смета дека нема да може да си го додржи в гаќи нека не се жени.
И како според ова што тој ВЕТИЛ и го прекршил ветувањето- го прави добар сопруг како погоре што си напоменала? Што е според тебе добар сопруг?

Момент на слабост- е најглупиот, најпонижувачкиот изговор во светот.
Момент на слабост не може да се нарече кога тој му се додворува на некоја со ЦЕЛ да ја плесни- се вика акција со предумисла!

А ти ако имаш „момент на слабост“? Мислиш дека вака ќе размислува како ти сопругот твој? Дека ќе си речи ееех момент на слабост имаше жена ми ајде ќе му простам. НЕ!
Како во некој пример претходно со се партали ќе бидеш избркана!
Уште се живее овде во патријархално општество и очигледно и ти така самата размислуваш.
Можеби и ти си простила па сега сама си ги правдаш работите.

На крај краева ако ти би можела да живееш со таков човек, океј прости. Ама немој да убедуваш жени што не би можеле да преминат преку тоа.
Јас лично не би можела.
Би ми било гнас да ме допри, бакни...
Кога јас би го дознала ова од мојот сопруг (иден), веднаш би било крај. И тоа е така во многу според мене нормални случаи.
Кликни за проширување...

...Arthemisia... напиша: ↑

Da no ima i slucai koga doma e odlicen soprug i tatko i navistina ke se sluci neverstvo vo moment na slabost, zaradi koe posle ke se pokae, i togas kazete mi zosto me smetate za gresnik stom smetam deka takvoto neverstvo ne bi trebalo da rezultira so razvod? A dokolku navistina postoi problem, na megjusebno nedorazbiranje i prestanok na cuvstvata na ljubov i strast i tn. I ednostavno ne sakate da ste vo ista prostorija, togas moze mirno i so razbiranje da se razvedete i sekoj po svojot pat, bez truenje na decata za drugiot roditel. I toa e razbiranje i pocituvanje! Kako i da e, sekoj so svoeto mislenje i nacini
Кликни за проширување...

Summerlover · 14 мај 2016

Верувам дека ги извади од уста зборовите и мислите на многумина. Преубаво напишано за нешто и не толку убаво, но тоа е моментално, а соновите не чекаат да ги оствариме. На здравје!

Loretta напиша: ↑

Боже, во каква заблуда живееме...
Слободни? Па ние сме се освен слободни пријателки мои. Зарем е слобода е да посакувам нешто целиот свој живот и да не можам да го имам? Зарем сум слободна ако сакам да посетам некои места, да започнам од почеток некаде далеку од тука, но да не можам заради куп социјални,финансиски и правни печки?
Еден ми е животов. Ова е моментот во кој треба да ви појаснам дека некои од нас едноставно се гушат во овие општествени пранги. Јас никогаш не сакав да пораснам мустаќи, да ставам наметка и да правам манџи по цел ден, додека мажот ми се гости со салата и ракија и вика да побрзам за да ги чувам децата. Ги сакам тие деца некој ден, но не вака, не тука... Јас не се замислив во бел фустан како пепелашка пред полна сала гости, туку со човек кој се гордее што ме има, на плажа, тој, јас и матичарот... Јас не давам секој ден се од себе за сега некој да се осуди да ми рече дека не вредам и дека не е доволно.
Не, ова не е мојот избор.
Сакам да патувам, да го видам секое парче од овој свет пред да заминам од него за секогаш. Сакам да можам да заминам каде и кога тоа ќе го посакам, да не бидам роб на газдата кој ти дава 10.000 ден и 10 дена одмор годишно. Сакам да им помагам на луѓето, да "им се најдам" , што би рекле, без притоа да им дадам повод да се претворат во бесчуствителни копилиња кои едвај чекаат да направат нешто за себе, притоа оштетувајќи те.
I long for a greater freedom!
i long for greater people!
I long for this dream...
Кликни за проширување...

Loretta · 14 мај 2016

Благодарам @Summerlover што го издвои моето помеѓу толку многу квалитетни мислења низ форумов.
Cheers

Someonespecial · 20 мај 2016

Ова е предобро за само да кликнам лајк...
Прекрасно кажано

Nightwalker напиша: ↑

10 години од матура...

Десет, еј!
Деценија.
10% од еден век (а нели вчера беше 2000-та бе!? )
28 години имам? Пффф, само на хартија!

Апсолутно се' е сменето... и апсолутно ништо не е.

Работам и заработувам пари, а се' уште најубавите моменти се „бесплатни“.
Живеам сам, а се' уште не можам без моите.
Сакам да играм фудбал и кошарка со другарите, и да одам во фенци кафичи и клубови, а се' уште не можам да поднесам кафански амбиенти.
Сакам флерт и кавалерство, а се' уште не можам да поднесам let's f*ck дејтови.
Сакам да се изгубам играјќи видео игри или гледајќи серии/филмови, а се' уште мразам виртуелен чет (дружете се во живо, луѓе!!! Боди ленгвиџ се бара!!!)
Сакам благо... премногу... и се' уште чипсовите знаат да ме држат сит со саати... па и денови.
Англискиот јазик ми е се' уште помил од се' друго. Комуникацијата со странски луѓе/пријатели/клиенти се' уште ми ја исполнува душата како ретко што.
Работите што ме правеа на 18 години среќен, ме прават среќен и денес.
Е добро, кога ќе размислам, музичкиот вкус ми е од корен изменет... веројатно на полошо, но што е, тука е...

19-ти мај, 2016? Слободно одземи 10 години и насликај ме ист... ништо не е сменето... а сепак ништо не е исто.

И да, знаете она, кога велат дека глупостите се прават во тинејџерските години, за потоа да следи сериозниот и созревачки период? Во мојот случај, веројатно поголема невистина не постоела. Тинејџерските години ги минав во порцелански свет, невин и заштитен од се' што можеше да ми наштети.
Во адолесценцијата лежи правото с*ање. Тука се испокршија секакви копја и извлеков xyz број на искуства, поуки, лекции и последици... веројатно доволно за наредни четири животи!

Ајде, за наредни 10 години! Мај, остани свечен, носталгичен и прекрасен, каков што си секоја година. Cheers!

Кликни за проширување...

Kukla994 · 21 август 2016

Kazuvam i pak ke kazam deka ja ne citam dolgi tekstoj ama Lelke na tvojov se zacitav I mislam deka mnogu ubavo e objasneto pa, zs da ne bide mislenje za pamtenje?
♡

Lella напиша: ↑

Колку само стереотипи имаме за половите, страшна работа е тоа.

За жал не мислам дека може да се искорене, толку многу ни е во секојдневијата, што започнува дури од првите денови од животот.
Розовата е женска боја, сината е машка. Ако е девојче бебето - розовово капче, розови чорапи, розово креветче... Ако е машко сè мора да биде сино. Луѓето им приоѓаат на деца облечени во сино убедени дека е машко. Ако е некој многу редок случај и сино облеченото бебе е девојче, веднаш се чудат како може така.

Ќе речете, добро де, ништо страшно, боја... По неколку години, кога децата си играат со играчки, сте се запрашале ли какви играчки им купувате? Кои се „женски“ играчки? Кукли, бебиња, барбики, кујнски прибори... Машките - автомобили, камиони, пушки... Колку убава порака.

Децата ќе тргнат на училиште (да ги оставиме настрана боите на ранците и приборите). Ако девојче се сопне, падне и плаче, тоа е прифатливо. Ако момче падне и плаче, момчето е исмевано од сите други деца. Не знам само од каде го научиле тоа.
Понатаму во училиштето, доаѓа скок во далечина за оценка. И овде, бам! Момчињата треба скокнат 150 сантиметри за петка, девојчињата 130. Тогаш и јас се правев yeah, suck it, boys, ама сега сфаќам колку е погрешно тоа.

До крајот на животот од секаде сме мерени колку сме женствени и мажествени. Ако некоја девојка не сака да носи шминка, игра некој спорт или едноставно се облекува во темна, широка облека веднаш е осудувана од сите, не е girly, не се однесува како девојка. Бидејќи девојките мора да се дотерани, насмени, розови, шарени, и секако, девојките се чувствителни и ранливи. И секако, речиси сите девојки имаат долга коса, а сите машки кратка.
Не велам сега ако сте женско да си ја сечете косата, или ако сте машко да ја пораснете, туку дека не е во ред што ако го направите тоа ќе им биде чудно на повеќето.
Да замислиме сценарио, ај да не биде погреб, нека биде нешто весело, свадба еве, се венчаваат двајца и другарката еве заплакува од среќа. Што ќе беше ако другарот заплачеше од среќа? Сите ќе го гледаа попреку, а верувам дека и ќе му се смееја. „Машките не плачат, машките се силни“, како и други зборови кои понекогаш сум ги слушнала од некои родители „Машко си, не плачи.“ Што, машките немаат чувства? Само женските плачат?

Поттикот за ова мислење ми беа други мислења кои ги прочитав во темава, колку било глупаво кога машко ќе лајкнело слика од нокти, или кога машко зборувало во демунитиви (а женско да зборува така е сосема во ред?). Сè додека има вакви стереотипи ќе има и комплекси кај децата, а и погрдни имиња како педери и машкуданки. Научете да ги прифаќате луѓето какви што се, не може сите да влегуваат во калапот на општеството. Некои машки се поженсвени, некои девојки се помажествени, нема ништо лошо во тоа.

Кликни за проширување...

Kukla994 · 23 август 2016

I ova treba tuka da stoi. ♡

Someonespecial напиша: ↑

Сабајле ја отворам една од омилените страници што секогаш ми ги објавува мислите искажани на преубав начин од големи умови, и наидов на цитатов - “It's not our job to toughen our children up to face a cruel and heartless world. It's our job to raise children who will make the world a little less cruel and heartless.”.
И морам да признаам, одамна нешто ме нема така натерано на доза длабоко филозофско, да не речам по малку и утописко размислување и анализирање...

Веднаш ми текна и на констатацијата што често ја читаме и слушаме во последно време - „Единствено нешто за кое ѝ замерувам на мајка ми е тоа што не ме воспитала да бидам ѓубре“. Тука е и оној изгенерализиран заклучок кој го користат од тинејџери до стари луѓе - „не вреди да си добар“ (што само по себе јас барем го доживувам како голем оксиморон, бидејќи искрената добрина не повлекува очекување нешто за возврат, нели?).
Секако, сите различни верзии на муабетов обично се поткрепени и оправдани со познатото во овој свет/во денешно време... А, дали некогаш кога жалејќи се од недостатокот на вистински вредности денеска - заклучуваме дури дека треба да газиме сè пред себе... дали некогаш се запрашуваме кој всушност ги чини светот и времето?

Колку само поубаво место за живеење би бил светот... кога луѓето не би си дозволувале да си даваат за право да омаловажуваат туѓи проблеми со она познато „А јас што сè сум проживеал/а“ оправдание, туку токму со годините и искуствата на сите правопропорционално да им расте емпатијата?
Кога непријатните изненадувања од луѓето околу нас на сите би ни биле лекција како само и исклучиво таа група токсични личности да ја исфрлиме од животот, но не и да изгубиме доверба во сите, вклучувајќи ги и оние кои навистина ни мислат добро? И кога тие негативни искуства никогаш не би ни биле оправдание истата дрскост што ни била упатена нам, да ја пренасочиме кон луѓе што немаат никаква врска со тоа, туку напротив - да ни послужат како лекција да не ги предизвикуваме кај никого тие чувства што сме ги доживеале?

Почнете од себе, драги мои... и не дозволувајте никој и никое искуство да ве натера да се покаете за вредностите што ги имате во себе, туку напротив - без разлика на сè околу вас, продолжете да се развивате како уште подобри личности!

Кликни за проширување...

#izgledapocnavdacitamdolgitekstoj xD

Someonespecial · 31 август 2016

babyblond напиша: ↑

Смачено ми е од луѓе на кои највисока цел во животот им е да стапат во брак и да имаат деца кои во остатокот од животот ќе ги користат како изговори за неостварените соништа.
Кликни за проширување...

Kратко и јасно.

Најави се или зачлени се

Мислења кои треба да останат запаметени

Sunshine.Sunshine Истакнат член

Madam-A Популарен член

IronLady Форумски идол

okcenzi Популарен член

Someonespecial Free-minded aesthete

Sky-butterfly Форумски идол

Someonespecial Free-minded aesthete

MiloMalo Популарен член

Cka Форумски идол

Kukla994 Форумски идол

kim.k Популарен член

Madam-A Популарен член

Someonespecial Free-minded aesthete

okcenzi Популарен член

Summerlover Форумски идол

Loretta Истакнат член

Someonespecial Free-minded aesthete

Kukla994 Форумски идол

Kukla994 Форумски идол

Someonespecial Free-minded aesthete

Најави се или зачлени се

Мислења кои треба да останат запаметени

Sunshine.Sunshine Истакнат член

Madam-A Популарен член

IronLady Форумски идол

okcenzi Популарен член

Someonespecial Free-minded aesthete

Sky-butterfly Форумски идол

Someonespecial Free-minded aesthete

MiloMalo Популарен член

Cka Форумски идол

Kukla994 Форумски идол

kim.k Популарен член

Madam-A Популарен член

Someonespecial Free-minded aesthete

okcenzi Популарен член

Summerlover Форумски идол

Loretta Истакнат член

Someonespecial Free-minded aesthete

Kukla994 Форумски идол

Kukla994 Форумски идол

Someonespecial Free-minded aesthete

Корисни пребарувања