Мислења кои треба да останат запаметени

vendiii · 23 октомври 2011

Тема - Посвојување - Биолошки Родители

Ова е Борец во 21 век !!!

babaDara напиша:

Значи јас се пронаоѓам во проблемов, само во еден поинаков контекст. Маж ми не остави со бебенцето и замина со една балавка. Јас сум без средства за живот, невработена константно, не примам никакви средства од него. Но во никој случај не би си го оставила детето. Тоа ми е се во животот. Зарем да пати некој што ништо не знае. Па тоа невино дошло на овој свет. А што нејзиниот биолошки татко. Ја направил и заминал. Не знае кога е болна, не помислува дека и треба храна, облека, не посакува да ја гушне, да биде со нејзе. На почетокот многу ми беше тешко. Си викав зарем јас си избрав ваква судбина за моето дете, проблемот не е во мене, мажи имааааааа, и никогаш нема да престане да ги има. Но детето ќе биде осакатено за цел живот. И што кога ќе го побара биолошкиот татко. Што ќе добие, лаги зошто ја оставил или ќе и даде некои несоодветни контрааргументи. Јас сум и мајка и татко на тоа дете. Денарот го правам два. Не бирам што ќе работам. Одам чистам по куќи, пишувам текстови по весници, ама буквално не ми е битно ( се разбира соодветни и нормални услови на работа ). А биолошкиот само вложил сперма во нејзе и ништо. Мене ми се скрати животот кога беше болна, јас плачев, јас сум тука кога ќе се исплаши во сонот, јас ја хранам, облекувам, раскажувам приказни и пејам, гушкам, мазам. Тоа е вистински родител.
Кликни за проширување...

Жено ме воодушеви се гордеам што сум жена . Што постојат вакви суштества на планетава . Камо сите мајки да беа како тебе ... Камо среќа ... Ти ја посакувам сета среќа на овој свет.

Adi888 · 23 октомври 2011

Мене ова буквално ме растажи

manja666 напиша:

СДК се изнервирав од рано сабајле заради одредени луѓе . Многу е лесно кога целиот свој живот си имал се што ќе посакаш и сега да дојдеш и да солиш памет на некого дека парите ништо не значеле . Моите родители жртвуваа се заради мене и сестра ми..тие незнаат веќе со години што беше тоа одмор , тие не се излезени на добра вечера во ресторан, тие јадат што има по дома - што останало само за да ние го јадеме поубавото нешто . Тие се мачат - буквално цела година за да можеме ние да одиме на факултет , за да имаме пристојна облека и топол дом . А на таквите кои што тврдат дека парите ништо не им значеле тоа е затоа што секогаш имале повеќе од потребното . За нив не е радост секој ден да се купуваат парфеми , парчиња облека..за нив не е радост дали мајка им има што ново да облече за на работа или веќе со години го носи истото. А сите они да се стават на местото на луѓето кои се многу посиромашни од нив..би сфатиле дека да - парите се МНОГУ битни. Парите се единствената причина заради која моите родители ги гледам со наведната глава и тажни лица, парите се тие кои ги тераат моите да стануваат во 4 сабајле и да се мачат по цел ден , и затоа не можам да бидам лицемерна и да кажам дека не ми се важни . СДК Живеам за тој ден кога моите нема да се жртвуваат да јадат шопска а јас да јадам скара , живеам за тој ден кога нема да мислат од кај да најдат пари утре за факултет..живеам за тој ден кога јас ќе бидам доволно финансиски стабилна за да ги пратам на одмор, да им купам и обезбедам се што им треба - како тие што прават за нас и да им ја олеснам староста .
Кликни за проширување...

Libera · 29 октомври 2011

Тука би ги сместила сите мислења на Теодора. Каков стил на пишување поседува, начин на размислување, интелигенција...секоја чест!

Theodora напиша:

Прво, како и низ форумов и во реалниот живот често ја среќавам изјавата дека неверството НИКОГАШ не би го простиле, дека НИКОГАШ не би изневериле, има и таква група која верува дека тоа ним како пар НИКОГАШ нема да им се случи (поради физичка и интелектуална и сексуална супериорност - умислена или реална не е толку круцијално, но упс, се случува и кај вакви парови). Ако тоа навистина е така, тогаш навистина е благослов и некоја виша сила ви е екстремно наклонета, ама најчесто не е така. Никогаш ми е многу тежок збор и крајно исклучува можности, значи облигаторен, но и екстремно ограничен. И ко за инает вакви смели зборови често ја предизвикуваат лошата карма, за да човек си се погази себеси и дојде до она дека никогаш и не треба да се рече никогаш. Затоа, најдобро и да не се рече воопшто.

Сега веројатно голем дел мислат како ваква изјава е резултат на немање доволно принципи и сугестибилност и лабилност и потенцијална можност од правење на истото на оној кој ја дава. Мое искуство и лично и гледано од страна ми потврдило - полесно „гори„ оној со тврдокорниот никогаш став отколку оној кој ја зел како можна веројатноста од случување, а сепак не дозволил да се реализира бидејќи првиот е заслепен од заблуда додека другиот е буден и спремно ќе ја дочека опасноста. И друго, она што скоро никој не го зема во предвид е емотивното неверство. Бидејќи ако било кој си дозволи да поминува време во квалитетни разговори и го сака повеќе друштвото на онаа другата личност отколку сопствениот партнер и дури се види себеси во мислите заедно, почувствува пеперутки и др.ѕверки во стомак и посака физички контакт, АМА ништо од сето ова не се реализира телесно или физички - демиџ ис дан и ова е неверство. И секој кој мисли дека не е, нека го замисли сопствениот партнер во ваква ситуација и нека си признае дали не боли истата, бидејќи еј, тебе веќе те нема во кадар истиснат си на многу поподмолен и посуптилен начин отколку во просечна фаст-фудовска едновечерна чук-чук-чао сеанса. Само голем дел луѓе бараат оправдување за себе и не си го рачунаат за грев емоционалното неверство бидејќи телото им останало чисто пих, сеа за срце или ум поапстрактно е и не се важи, што секако е самоизмама. И сите, ама баш сите имаме очекувања од сопствените партнери. После месеци, години се‘ поголема е веројатноста да се јават отстапувања од тие очекувања и во име на љубов и почит и време и нерви вложени се подголтнува и подзамижува, а од друга страна секој има интеракција со други луѓе, кој е сигурен дека до крај на живот, нема да пројави чувства или нагони кон друга личност, тоа дали ќе се реализираат или не води уште кон поделикатна ситуација, мое мислење е дека рационален човек нема да даде категорично не, тоа мене нема никогаш да ми се случи одговор. Најдобро е секој да е приземјен и начисто со ставот дека нема вакцина против изневерување и начин никој да го одбегне, а има тука мене ми е малку комичен овој пристап повеќе е искрено женски начин на „размислување„ еј, па зарем да ми е гајле што бил со онаа, па грда е ко слон, па невидена глупача, ни до колена не ми е, па, да ама дури и да е така мис Прфект гес уат - може има подобра душа и тој покрај неа се чувствува едно 10 пати подобро бидејќи наоѓа искрена поддршка и таа е три пати најмалку подобра во секс. Можно сценарио? О, да!

Сега, како ВСУШНОСТ се реагира на неверство-
1.Импулсивна група - прва категорија - тоа се луѓето кои навистина го отпишуваат партнерот од својот живот трајно и не ги интересира ни мотивација ни било какво детализирање на причинско-последичниот однос поради повредено его, изневерена доверба плус јавно понижување - елементот на јавниот одраз на изневерениот често е голем мотиватор за било каква реакција . Втора категорија - драматизација вербален атак некогаш во комбинација со физички напад, ама без дефинитивно напуштање и можност со оладен памет да се проанализира причинско-последичниот тек.

2.Инаетчии и одмаздољупци - тие има да останат со партнерот и сега тука има исто 2 категории. Кај првите преовладува овој тип на инает ха, јас сум вложила толку години и емоции и борба за оваа врска, сега таа мочла да ме истисне, има да се зацементирам бе до него, па во принцип најпрво инаетот воден од гнев преоѓа во натамошен конструктивен инает за одржување и зацврстување на врската. Вторава група одат на варијанта - клин со клин, да возвратат во иста мера е сега дали после тоа ќе останат или не со партнерот и не е најважно. Ова е д врст сценарио евр најсамодеструктивно и донекаде ај разбирам во средношколски период ама кај луѓе над 25 год. е подобро да не коментирам. Во принцип оштетената страна дозволува да има секс со буквално првиот што ќе налета за да се почувствува демек подобро од загризот во ткивото на одмаздата, ама подоцна сфаќа дека тоа ткиво ти е контаминирано и полека си се самодоотепал.

3.Игноранти - ги има и вакви на кои и да му ги ставиш пред фаца и гаќите од оној/онаа со која е извршено неверството најдени во автомобилот или сопствената спална и да има уште милиони знаци - тајни телефонски разговори и сомнителни ноќни чести деловни состаноци тие пак ќе се самозалажуваат дека се‘ е ок. Првоизбраната опција на негирање трупа огромен задкулисен гнев и овие се понекогаш најморничави и често се комбинираат со групата бр.2 на инаетчии и одмаздољупци.

Тоа беа во кратки, па може и баш не црти - варијации на тема шуд ај стеј ор шуд ај гоу после неверство. Заминувачот ќе треба да живее само со лошиот спомен и ќе е најмалку тројно попретпазлив во иднина кај идни партнери, кај некои преминува и во опсесија со следења и постојани проверки што е крипи и многу нефер бидејќи се проектира повреда нанесена од друг на некој тековен кој е обвинет без вина и право на судење неосновано.

А што доколку се остане? Реално тешко се преминува преку неверство. И покрај цела разумност и не уфрлање на вината за доручек, ручек и вечера има периоди кога отворената рана пак ќе заболи како фрлена сол на свежа или краток и интензивен бол како од невидлив ласер. Сум рекла и другпат после неверството врската изгледа како античка скулптура колку и да е совршена однадвор, само од многу блиску и се познаваат пукнатините. После многу време и разбирање има шанси за регенерација понекогаш. Понекогаш пак се напушта борбата за опстанок на врската и се заминува после извесен период.

За крај, иако е најфер да се напушти партнерот пред експерименталните зафатчиња со други, ретко кој игра фер, а богами и спортот изгледа до некаде е крив за потребата од играње на картата - резерва, иако пак од друга страна онаа лакома задница волна да седи на две столици и на земја завршува, секако гравитацијата е крива...
Кликни за проширување...

Divinebutterfly · 3 ноември 2011

Ова мислење,кое го прочитав на почеток,уште кога се зачленив и срцето ми се кинеше кога го прочитав,затоа сакам да го сместам тука. Ете тоа е храброст и љубов! Од темата Како ја поминавте првата брачна ноќ?

wish напиша:

ја видов оваа тема од поодамна и тогаш не ни помислував да зборувам за тоа...за првата ноќ во нашиот брак..несакав ништо да напишам зошто е многу лично,но ете пред некој ден напишав нешто и со ваша ,,мала помош,,овие денови некако се вратив назад многу години..23 г..не сум зборувал со никого за тоа, бидејќи сметав дека тоа е длабоко потиснато во мене,во нас,а сега еве откривам дека никогаш нема да престане да не боли сето она што претходеше и што кулминираше на денот на нашата венчавка..
па еве ова оди некако вака..
...ја запознав кога имав 15г..ја видов вистински на 17г..ја засакав и она мене..се имавме на 18г..и таа стана дел од мене...но..живеев само со мојата мајка која не ја прифати..не била таа за мене..но бев упорен,но и независен и заработував за тогашни услови премногу...шетавме секаде,уживавме и се сакавме...забремени..бев пререќен..но дома не беше лесно..пресеков и реков се женам и точка...и договоривме свадба но со половина уста...тој ден...во матично настана лом...на прославата бетер, без половина моја фамилија...ангелот 7 месец...се тресеше како мало маче...некако ја однесов во тоалет,ја прегрнев силно да ја потсмирам и тука сум и рекол душичке само гледај во мене,тука сум и никаде нема одам,пази на себе и не заборавај не сме веќе сами...јас не се сеќавам на тоа баш најјасно...немам поим зашто...кога дојдовме дома мајка ми уште на врата ми рече - сакам да си одите,бадијала тоа сестрите и паѓаа во несвест...реков добро мамо утре рано си одиме,но те молам не влегувај во мојата соба...таа ноќ она плачеше дури и заспана,а јас око не затворив од страв да не и се случи нешто...нејзините не знеа за ова последното...и со утрото ние си отидовме....
1 година подоцна и дозволив да го види внукот и ако се прашував јас тоа немаше да се случи но мојот ангел рече...таа ти е мајка,тој и е внук..немаш право...аман бе како немам...немаш и точка...
..по 7 години ме натера да изустам дека и простувам..пред 15г само неколку дена пред да почине мајка ми рече ,,колку само беше во право,таа е твој ангел чувај си ја како и досега,,..а на нејзе тоа одамна и го беше кажала..like or no like тоа е тоа...
Кликни за проширување...

Gordana10 · 8 ноември 2011

Од темата: Вреди ли да си добар?

Princess.S напиша:

Де бре луѓе, зашто сите мислите толку себично, индивидуално и само за себе?!
Јас сум добра со сите! Ама баш со сите! Неодамна и помогнав на девојката која пробува цело време да ме уништи. Направи добро и фрли го во морето - викаат старите. Никој не добар спрема мене освен оние, најблиските. Па зошто па и ми треба да бидат такви? За после до крај на живот да ме замараат со тоа јас ти помогнав мораш и ти мене. Не, не сакам да бидам себична, доста ги има во нашето општество. Секогаш вреди да си добар! Секогаш! Дури и со човек кој никогаш не си го видел, а ти бара помош. После помошта она „Фала, Господ да те благослови“ вреди повеќе од било какви пари, материјални работи. Луѓе, освестете се ! Место да се огледувате на Лејди Гага (немој да ме сватите погрешно, немам ништо против неа), почнете да се огледувата на Мајка Тереза.
искрен позз од мене.
Кликни за проширување...

Секоја чест, потполно е во право.

SexyLady · 10 ноември 2011

Phyramide напиша:

Здраво. Јас сум Ел Пирамид и сум културохолик

Жими се, се колнам во збрчкавеното ми чело и цветичастиве ми хулахопки - многу сакам култура и уметност и се што е врзано со неа. Сфаќам дека урбаноста на живеењето на едно човечуле можеби не се мери со количината на видени културни манифестации колку со желбата да се присуствува, но затоа пак урбаноста на градот се мери со можностите кои им ги пружа на луѓето кои се наоѓаат во него и на неговите жители.
Како и да е, бидејќи денес парите го вртат светот, разбирам дека не на секој му е достапна културата, и тоа на еден начин ме нервира. Зошто мора културата да е кажи речи резервирана само за снобови кои сакаат да бидат видени? А оние кои сакаат кутрите вистински и суштински да уживаат во некое парче уметност, мораат по дома да седат и да бројат пари за да сконтаат дали сакаат да одат во театар или за тие пари кои им останале да си купат книга.
Не сакам да ги сожалувам ниту да звучам надредено но навистина ми е криво што културата не му е достапна на секој и фала му на господа за едукативниот ни систем благодарение на кој колку толку одевме во театар, одевме во кино, одевме на балет или пак на опера. Сите сложно.
А не - сакаш да одиш некаде и ти велат, е не може се е распродадено. И после тоа гледаш мрсни фаци кои немаат ни толку основна култура да замолчат барем од почит или пак се проѕеваат во првите редови, или пак дигаат мобилен и мљаскаат уз манифестација - Кирооооо, абе пеер не можам сеа, у театар сум конташ (и тука следи громогласно смеење), или пак ти доаѓа некој со дволитарска кока кола која што и покрај сите правила на фестивалот МОРА да ја внесе иако внатре има каде да си купи кока кола и се дере на врата - ама јас сум судијата тој и тој, не ме знаеш? и другар сум му на ПИП - ооо друже па повелете влезете

Абе у пи*ку матер веќе! Ете. Тоа сакав да кажам, дека најчесто културата им е приуштена на луѓето без основна култура, на современите Леоновци од муабетот на Марјан Георгиевски, ви текнува де

А јас како мало културофилче ценам секакви културни манифестации и ги душкам како кученце. Да можам секаде би било во исто време. И кога патувам или сум во некој град, мајке ми прво што правам - трагам по билтенчиња или списанија кои јавуваат за актуелната понуда во градот. Изложби, претстави, концерти, уметнички инсталации и изложби, дизајн недели ма што и да е....ах, станувам гладна, многу гладна! Ми се јаде - култура

И за крај, ми текнува на еден муабет со чика таксист. Јас итам кон ЦК бивша Точка или како и да се вика просторијчево, на танго милонга, море поодамна беше а и не е битно кога беше, битно итам и му велам
- до ЦК
- мислите до владата?
- па да де тука е тоа на ќошот, бивша Точка
- шо е тоа?
- па као културен центар
- и шо праите таму девојче?
- пааа се и сешто, вечерва има танго, има и театарски претстави, дебати...културен центар де
- ауууу градов пука од култура а сите плукаат и мрсули бришат и прдат јавно битно сите се по културата, бре бре бре, што културни излеговме сите

Првин дигнав лева веѓа, и после сконтав. Чикава е у право. Која ми ти црна култура која е резервирана во голема мерка за најнекултурниот слој на населението?! Срамота.

Нејсе, муабетов ми беше, иако се разборев многу (во стилот на Геа ) дека сакав да фоткам денес на филм во боја со поминат рок, за да направам меки, винтиџ, есенски фотки, кога гледам - црно-бел ми е филмот кој го имам. Е јбг...ќе живеам во боја, ќе меморирам во црно-бела верзија

Ајт. Бидете ми...така
Кликни за проширување...

толку е реална што боли...

maca99 · 10 ноември 2011

eli25 напиша:

СДК дека навистина е точно она што велат-Солзите не се знак на слабост,туку дека си бил јак предолго време....Со сета сила го потиснував чувството на недостиг,демек сега имам нов механизам да не мислам на болката,не одев свеќа да запалам,едноставно решив да живеам со помислата дека -никогаш повеќе,ги тргнав неговите слики и да бев јака,дури се навикнав и си велев дека помалку ми недостига.........
Што се не ќе те натера човечката болка.........
Но вчера,ме прегрна мајка ми,сестра ми,друга немаше прегратка....а ова беше за него,негова радост која долго ја чекаше и ми даваше подршка да ја завршам......Јас успеав,ама не се ни израдував.Другите имаа солзи радосници,а мене полека почна да ми се враќа се она што потиснував во себе.Изби за една секунда,а сите солзи , викот на глас и сликата во моја прегратка не помогнаа......Како можев да се обидам да не мислам на него? Сега и совеста ме убива и се колнам самата себе......Проклета да сум
Која проклетија,кога сакав сама да ја пополнам дупката што ми ја остави......Дел по дел,остана уште малку,за да потоа секој дел се скрши,а дупката се прошири.......
Ахххх...
Кликни за проширување...

Cynthia напиша:

СДК дека татко ми е човек кој колку и да држи лутина или инат малите работи знаат да му го стопат срцето. Факт е дека моите не се баш во најдобри односи па последователно на мене си се „истураат“ во одредени моменти, но не се оптеретувам со тоа затоашто ја знам причината зашто ми викаат. Ако, нека.

Туку, муабетот ми беше дека вчера тато си пишуваше ливче а јас така „искарана“ земав албум со слики во кој имаше слики само од мене и татичко. Ги изнагледавме, се потсетивме и се изнасмеавме на секоја од нив а потоа продолжи да го пишува ливчето... Стана и ми кажа дека доволно му е што јас сум насмеана и покрај тешката состојба дома, тоа било единственото што го држело на нозе и му давало волја да продолжи да се бори. Јас го прегрнав и му шепнав дека сета моја среќа ја ставам на тоа ливче, му ја предавам.. Можеби затоа вчера расположението ми беше под нула. И така, бидна што бидна...
Пред пола саат слушам застанува кола, се отвара капијата... Вратата само што не се откачи, татко ми задишан влегува: „среќо моја, доаѓај бргу во дневна“... И знаете што? Ги фатил сите утакмици, доби онолку пари колку што му требаа за да излезе од го*на. Мојата среќа беше успешно „жртвувана“ со цел единствениот маж кој ќе го сакам без разлика на се` да симне барем дел од товарот кој го носи на грб.

Па така сега си трча околу маса, ми купил чоколадо и за жал пак ќе иде на работа и уште поголема да биде бељата го праќаат на пат. Ми го скратуваат задоволството да седам со него и да си правам рандом муабети.
И сега нели, ред ми е да ве почастам сите.
Кликни за проширување...

Кликни за проширување...

Gordana10 · 15 ноември 2011

Од темата: Вонземјани

antilla напиша:

Јас не верувам, барем не во овие приказни кои ни се продаваат. Ниту во вонземјани, ниту во сатани ниту во рептили кои заземаат човечки облик, ниту во некакви други натприродни сили и ѕверчиња со интелигенција поголема од нашата кои одвреме на време слетуваат со НЛО или се качуваат тука од подземјето па си се шеткаат на земјата и си кројат злобни планови за превземање на планетава со цел нејзино уништување, значи NOT
Единствено верувам во човекот и во неговата способност и моќ (а една од тие моќи очигледно е да лета со паметот и да бара одговори онаму каде што не треба да ги бара затоа што ги нема) како и во моќта на машинеријата за перење на пари и мозоци.
Зошто не верувам?
Прво, овие теории за ноќните посети на вонземјани и нивното киднапирање луѓе па и нивниот изглед по кој се познати во нашиве глави се холивудска комерцијална измишљотина. Значи креација на еден автор на стрипови од 30-тите години (ич не ми текнува како се викаше сега), кои патем станале доста успешни и му донеле пари и слава, па неговите идеи полека-полека почнал да ги користи Холивуд во свои филмови и по се изгледа дека тоа повлијаело врз мозочињата на некои самопрогласени НЛО-истражувачи, па си дошле до идеја да почнаат да копаат по историски и религиски извори за да бараат некаква си поврзаност со НЛО. И како бе ова никому не му текнувало пред Втората светска војна туку сите сомнежи и истражувања датираат од 1946 па наваму? И после се појавија мноогу "релевантни" докази како "очевидци", "жртви" на експерименти, бремени жени кои во рок од една ноќ и зачнале и родиле вонземјанче Тоа НЛО, како што некој спомна погоре се само воени и шпионски летала кои светските влади ги лансираат за да ги испробаат, а ние немаме сознанија за воениот и технолошки капацитет на големите сили, ама затоа сме многу информирани за воениот и технолошки капацитет на вонземјаните па си веруваме во некои теории кои и немаат некоја здрава и поткрепена основа.
Ако вонземјани постојат ама не сме знаеле за нив затоа што американската влада сакала да го скрие нивното постоење од нас, мислите дека тогаш секој ден ќе ги гледавме по медиумите (ајде Интернетот не го рачунаме, ама телевизијата и весниците како порелевантни, и пази, видни ТВ-куќи меѓу нив) оние снимки и фотографии за тие мртви вонземјански тела (бтв направени од пилешка пача) и за видените "вселенски летала" низ метрополите? Да бе, успешно го кријат тие ова Мене не ми се чини баш дека оваа теорија се крие, повеќе би рекла дека се наметнува, особено ако се земе во предвид фактот дека последниве неколку години не сум чула медиумите да ја исмејуваат и да ја омаловажуваат теоријава, туку напротив повеќе се дига паника.
Потоа за тие кругови во житото кои во Америка нели на секој чекор се појавувале во селцата и помалку населените места близу природа. Баш гледав еден документарец пред 5-6 години (веќе нема такви добри документарци ), еден од ретките кој ја побива теоријата околу "вселенските чинии" . Собраа група луѓе во поле кои тврдеа дека за една ноќ со помош на јажиња и уште не знам какви реквизити, можат да направат такви кругови без притоа да остават никакви траги од стапала кои можат да докажат дека тука имало човек, а не се стационирало летало. И успеаја (и тоа телевизиски екипи ги снимаа, замислете уште сами да беа што ќе направеа) Следното утро таму имаше исти такви кругови како навистина трагите да биле од летало во форма на чинија, значи идентични со оние што се појавуваат ту и тамо. Така што, кога група аматери успеа тоа да го направи, зошто јас да верувам дека тука се "паркирале" марсовчиња за да го извидуваат местото и да си бараат човечка жртва за експерименти?
Ореолите на светците биле всушност скафандери? Хм, а зошто јас сум мислела дека со ореолот околу главата на светецот иконографот сака да ја симболизира светлината која светецот ја носи со себе?
Добро, знам дека постојат милиони галаксии со милиони планети... Еве нека има живот во развиена форма на некои од тие планети. Ама дека доаѓале овде?! Е во тоа не можам да верувам. Кога науката го има сознанието дека се потребни светлосни години да преминеме од нашата галаксија во некоја друга, тогаш како би можеле некои си вонземјани да преминуваат кога ќе им текне? Ако одговорот лежи во долговечноста и во многу-напредната технологија, тогаш зошто штом се толку понапредни и подолговечни не ни се покажат едноставно. Не, тие и кога би постоеле и кога би преминале, повторно нашава планета би ги немала потребните услови за живот за нив па да можат да не посетуваат. Едноставно премногу услови не се исполнуваат.
Сево ова со вонземјаните ме потсетува на тоа кога во античко време луѓето не можејќи да си дадат одговори на низа прашања околу постанокот на светот и на човекот си верувале дека група богови си живеат на врвот на Олимп иако тоа немало врска со реалноста. Значи повеќе од 3000 години, човештвото ја има истата потреба од илузии и чувство дека му е потребен некој друг. Ако има нешто, некоја мистерија околу човековото потекло, тогаш човековиот мозок не е кадарен тоа да го осознае, затоа што нашиот опсег на сфаќања е едноставно ограничен во тој поглед. А не некои си вонземјани таму.
едит И постов испадна многу долг што страшно ме иритира, ама несоницата ме натера да пишувам
Кликни за проширување...

Морав ова да го постирам тука бидејки ептен е во право и би требало да се запамети, како што е и впрочем темава де премногу вистинито и реално, според мене

anneyy · 15 ноември 2011

Вреди ли да си добар?

Lilit напиша:

Мислам дека не е прашањето дали вреди да си добар...Дефинирај добар?!
Дали значи добар по цена на лицемерие?!
Дали значи добар по цена да се оди против своите принципи?!
Дали значи добар да угодуваш некому за да бидеш прифатен?!
Дали според некого добар значи исто што и емпатичен?!
Дали значи добар додека ти прераснува во фрустрација и неподносливост за остатокот од околината додека се жалиш како тоа ти си бил добар кон некоја личност,а таа така и така ти вратила,а ти всушност не ни сакаш да бидеш добар со истата?!

Повеќе станува збор за тоа дали вреди да си искрен. Искрено,прек*рчено ми е од душебрижници кои еуфорично ми упатуваат позитива и добрина,а у суштина не ги боли цеф за ништо.Ама знаеш,тие се добри,фини, навредувајќи ми интелигенција дека не можам да проценам на што се должи таа доброта.

Вреди да си добар (и искрен) само доколку навистина го мислиш и чувствуваш. Ако го правиш за мислењето на околината...пљук.Исто како да не си го направил. Живот за публика, бродвејски шоуа, светки,виножита и публика,глумење на самариќанец...а тиња у пасивна агресија и гнев...

А и оние мивките за внимание и потвда не се ништо поарни. Сервилни будали кои би лижеле и под ради доброќа,најчесто пред авторитети кои не мора да значи авторитет само на работа,туку во социјалниот живот. Амеби без критериум или било каков став. Медиокритети!

И исто така џабе е ако го правиш за да ликуваш...овие ваквиве ми ја креваат содржината во желудникот,а знам дека не вредат ни пет пари,а до душа и околината знае.

Вреди се додека навистина си таков и не знаеш за поинаку,вреди до моментот кога држиш до достоинството и гордоста за да можеш да се задржиш до моделот - човек,вреди се додека ти е во согласност со принципите и не те надвладеува лицемерието.
Не ги разбирам крајностите и не ги сакам крајностите. Сакам верни и искрени луѓе,па дури и полесно би се соочила со некој искрен лошко,отколку со некој тн добричина што ми прави арно само од страв да не го осудам,а во себе тлее од омраза и фрустрација,ме пцуе и ќе ме збори по луѓе како тоа мене ми помогнал или ме сослушал или не знам што и наводно немам ни благодарам.Сто пати ќе ме праша,како сум,што сум,дали ми треба нешто,како ми се по дома,па дали нешто може да ми помогне. Ми се случи ... една ваква,да ми рече,еј шшш дојди нешто да ти кажам,абе да не зборам пред други,имаше една буквичка утнато,ама не се секирај ти ја поправив и тап,тап,по рамото... Фала?! Подалеку од такви.

Често знам да подпаднам наивно со цел да помогнам,но не си го земам за зло,зошто знам да се освестам и да ја повлечам границата кога веќе ќе прерасне во злоупотреба и истата таа особа ме ползува мене за нејзини хирови,па дури и злобни планови.Не го правам тоа за да не ме озборуваат или да добијам потврда. Го правам зошто сакам,сакам некому да му олеснам.Имав среќа да имам добри учители. Не очекувам спектакуларни заблагодарувања,ниту должник до крај на живот,впрочем ако некој не ја почитува мојата добрина,тоа повеќе говори за него.Не го правам со очекување дека во иднина ќе ми се исплати и ќе можам да си го наплатам цехот од истите. Не го правам тоа само во бои на виножитото... Не го правам нештото,ако не го сакам и ми претставува потешкотија.
Тука нашата религија прави сериозни морални дилеми...јас не верувам дека е во ред да бидеш џигер модар само зошто се утепал од вртење на образи по секоја цена.Тогаш имаш сериозен проблем со мазохизам и слаба самодоверба.
Кликни за проширување...

Magnolija · 26 ноември 2011

Од Останаа ли машки во Скопјево?
белки нема да отиде во некоја нова статија на нашите веб странички

Lilit напиша:

Има дечки и дечки...ама...едно е сигурно,Скопје за олку плачипички не знаело од времето на прадедо ми.

Сериозно, јас не знам што се случува,ама...процентот на мажи кои се толку несигурни и недефиниран,кои плутат по површината енормно е пораснат. Не дека јас сакав сега да се скрасам,по стереотип де ко што сигурно ќе биде изваден од еден обичен став,туку навистина не можам да пронајдам квалитетен машки примерок (добро,освен 3ца) кои се достојни за ЕПИТЕТОТ маж. Се се тоа некои разгалени мамини синови,тазе хејтери кои се дават во комоформнизам(глеј моља ти се,како ти џубре едно,ситуирано,дојде до моментот да хејташ,а ми те ранеа со сребрено лажиче?!Мама те фрустрираше и не те галеше доволно или одеше по стариот принцип врз основа на казна и награда,а не ултимативна љубов,па сега сакаш потврда,пошто чу дека мразењето е закон,устав и интелигенција?!),ама пошто е на цена да си хејтер,си хејтаат рандом, нестабилни јахачи од по 25+ години со неконзистентни желби и идеи,ниту страст кон својата конечна цел,која впрочем и ја немаат.Ги нема бре,немаат идентитет,имаат лична карта,немаат идентитет. Првичната битка која ја водиме е,да се расплодиме,овај нали,но парадоксот на нашето време е што нашата свест и слобода ги користиме како изговор за својата недефинираност и така речи развратништво,Содома и Гомора,ги злоупотребуваме зад кулисот на унапредните идеи и развиена свест за ситен,лош секс,со цел потврда (да се разбереме,ова стриктно се однесува за мажите,зошто ако не го потврдиш у кревет,ако сака нека има и милион,ќе си пати...од умот).И он ти вика као,абе денес срамота е да се води по идеја,фамилија да создадам,свесни суштества сме,прво треба да се осигураме,да стапнеме на здрава нога,примитивно е...ма немој?! Потврда у кревет,потврда од општеството,а мајмунот не сака да се потврди како човек! Смешка!(тука може да ги ставите сите категории на мажи,бизнисмени,асистенти на факултет,земјоделци,масери, инжињери,протетичари, автомеханичари, сељаци,помодари,некомформисти (демек),верници (ауф,па уште и ваков ако е,со крстена вода да те напива после секој орален),атеисти,философи,простаци,ама генералната определба е...сто посто не е невин и е*е за себе) Истите овие се поврзуваат со истите подоле ради проста психологија...лоша мајчинска улога.

Другите се оние пасивните,па шо знам,не знам,ам не ми е убо вака,ам незгодно ми е,ам како сакаш. Како сакааам?! Како сакааааааааааааам?! Дали си бре ти нормален?! Имаш став у животов за нешто?! Знаеш барем дали сакаш кока кола или пепси?! Дали сакаш да ти ги перам гаќите во експрес лонец или во машина на перење на вриење?! Знаеш дали сакаш суши или сакаш крап на жар?! Или треба да ти кажам и јас како сакам?! А да одеше да направиш некое кариериче у животов?! Да покажеш заби,а не да бидеш ситно референче кое се мочка пред шефот?! Овие...дури и нема шо да збориш бе.Немаат живот,гледаат филмови,серии, некои од нив посветено читаат и ...толку.Ако се посреќи,ќе фатат женска на демек интелектуален шарм,уште и ако е посимпатичен ехееее хеееее...си се заебала сестро.
И обата типови...се исти. Дали оној првион глуми кралот лав и се удара у груди со својата машкост,а има јамболија на гради,не ради друго,туку да се потврди фактот дека е пичка,а не ради тестестерон (при дај боже па земи му ја косата!) и нема една стабилна идеја во животот,ниту знае кај тера,ни колку пие,ни што крши,ни шо е*е,ни што болест фатил...дали другион тип кој пати од едипов комплекс и бара замена за мајка или не дај боже доминанта со кшшшк камшик за да го бичува (види и јазикот е камшик,овие сакаат да бидат и вербално камшикувани),исто ти се фаќа...не постои вистински маж,а оние приближните...се чуваат у сеф и им даваш по потреба вода и храна,зошто си ја еба мајката!
А јас право да ви кажам и не ги разбирам жените кои се залетуваат по оваа оштетена стока. Што би рекла мајката на една форумџика и овие жениве и овие маживе,за џабе ни го дишат воздухот! Уствари тука имаме два исти пола...хм...дојдов до чуден заклучок...хомосексуалци..ок,неврмајнд,прескокнете ова.Ма не бе чекај,овие не се разликуваат ни од лошиот термин педерана,сакајќи да го докажат токму обратното.

Си имам(в) еден модерен Ланчелот. Зошто и како?! Сега ќе ви објаснам. Зошто е израснат со идејата за здрав поим што е мајка и што е жена.Израснат е со идејата дека жената мора да биде индивидуална и своја,мора да поштува добар секс и да ужива во својот живот и го почитува тоа. Израснат е и со идејата дека мажот како и да го вртиш е доминантното суштество кое мора да ја задоволи основната потреба,таа да се чувствува сигурно колку и да е своеглава и сака да доминира,сепак,мажите се далеку порационални,па дури и кога се водат по ИД,отколку жените.Но,главна иницијална која него го прави витез е дисциплината,цел со одредена поента,критериум и не дека тој сто пати нема да се пронајде во животот,но тоа е(беше) толку рафинирано добро и мазно до беспрекорност. Знае за категоричност,но знае и за мекост и пред се знае да ја одбрани одмерено женската чест. Да,таа е доволно возрасна да ги одработи своите битки,но често и не умее сама...а овој витезов,е човек или надежен дека ќе стане човек,а се останато по не знам која критерија оди по ѓаволите,а со тоа и светот,зошто подоминантни се оние со недостапна психолошка помош...туку толку им е слободоумноста.Е толку,толку...

Затоа што вие сте ми умни и паметни,ќе знаете дека ова не е зошто јас мразам мажи,пошто знаете дека неколку илјадници пати имам споменато дека мажите ги љубам повеќе од све на светот,дека сум тотално антифеминистички настроена и дека сакам мир во светот ( ).

Конечниот заклучок е...не,не останаа мажи во Скопје.Иако ви личат на мажи,секоја вечер е своевидна драг квин маскарада.

Ви посакувам многу среќа и ококорени очи,а до вистинскиот...што знам,научете да плетете,завршете факултет,направете кариера...и не се потресувајте.
Кликни за проширување...

anneyy · 28 ноември 2011

rossonerka напиша:

За крај на денов ќе ја напишам тука реченицата која ме трогна овој ден.
Кратка, јасна, вредна за секој збор.

Постојат многу сиромашни деца, на кои родителите не им дале ништо друго, освен пари.

Убави сништа имајте сите вие БОГАТИ ДЕЦА, деца полни со љубов од родителите, ништо не е побитно од тоа, ништо.
Кликни за проширување...

creshicka · 28 ноември 2011

Magnolija напиша:

Не дека имам нешто против нарцисоидните дечки, повеќе ги почитувам од оние, некои си скромни кои чиниш се скромни оти навистина нема што да понудат. А и плус тоа, обиколена сум со такви, нарцисоидни и полни со самите себе до болка, али поради некое чудо, иако јас сум помалце како нив, супер функционираме.
Но, нешто што најнеможам да сварам е нарцисоиден дечко, патрихајално воспитан и кој се декларира самиот себе како големо е*ачиште и најдобар примерок од посилниот пол. Ма со таквите стварно е бесцелно да си го трошиш времето. Мислам... врти сучи тие се демек најпаметни, најдобри и тие се секако над тебе.

И не дечки, не сум феминистка ако сакате да знаете, мене ме нервираат тие кокошки. Јас сум изгледана во таква средина ако ја скршам вазата мене ќе ми биде страв и од зборот на мама и од зборот на тато. Или ако ми пишат 5ка на раката ќе бидам пофалена и од мама и од тато.

Со еден таков дечко ја делам клупата во школо веќе четврта година по ред. На него му се идоли Кнеле, Кристијан Голубович и сите тие идиоти и дегени по ред. Неговата амбиција во животот е да прави пари на црно и да си најде мирна, кротка жена што ќе му роди 5 деца и демек тој ќе ја гледал како принцеза Абе, му викам, ти треба да си најдеш некоја ептен проста, која жена ќе ти биде само машина за раѓање. Абе, ми вика, она и да не е проста, јас ќе ја направам проста. Добро, чао пријатно. Не е баш чао, пријатно де, јас овде правам бесцелни дебати со него али кога човек е толку самуверен во глупоќата нема назад. А иначе, дечкото е многу религиозен, за тоа немам збор.
Врвот беше кога во четврток ми вели типот, демек многу отворено
-Магнолија, ми се допаѓаш од прва година, ти си многу здрава женска D) , ај ако сакаш ќе одиме на вечера па да пробаме нешто, а? Али ние сме сосема различни карактери, ти си многу темперамента и не можеме да имаме ништо сериозно.
Го гледам јас и си трепкам пред него потоа му кажувам дека имам фраер и дека не излегувам на вечера со простаци.

А и пошо една ипол година се гледав со таков патријахално воспитан и нарцисоиден знам колку е тежок и невозможен животот со таквите. Типот има изедено доволно шамари од мене кои ми го олеснуваат споменот дека сум била со него.
Тоа се тие е*ачишта кои ќе ти кажат

-Лапни го мори к*рво

и кокошките тоа демек треба да го сметаат како dirty talk и да си мислат уау колку е загреан за мене и демек треба да го сфатат тоа како дел од жешкиот секс, пошо нели тие не се по романтиката. И ќе направат милион други глупости и не знам колку пати ќе се понижат за овој да ги забележи колку се кротки и колку само му се поклонуваат и го величат неговото постоење. А нели со тоа на него му се дигаат егото е пенисот се повеќе.
А жено мила, ти си тотално аут уште од самиот почеток и така и ќе останеш. Пошо тие освен чукање во гради и билдање на егото ништо во животот не можат!

Ма шпанските серии се криви бре! Главниот фраер секогаш на крајот завршува со некоја слатка простача која ќе му служи кротко до крајот на животот.
Плукам на жени и мажи што ценат плитки вредности во животот!
Кликни за проширување...

True, True.

La.Reina.Del.Sur · 6 декември 2011

AnaKarenina напиша:

Кога одам на саем на книга или во книжара, секогаш со мене си носам листа на книги кои сакам да ги купам. Убави ги прочешлувам форумите, интернет порталите, читам мислења, коментари и критики за книги кои се по мој вкус.
Книгите на Спаркс во последно време се во тренд, ама мене такви љубовни романчиња не ме привлекуваат. Имам изгледано неколку филмови направени според неговите книги, па според тоа знам дека не би ме заинтригирале.
Книгите од типот на „Откријте ја својата судбина“, „Калуѓерот го продаде своето ферари“, „Моќта на потсвеста“, од старт знам дека не се во мој стил, затоа што тие книги немаат некоја конкретна содржина, туку повеќе личат на прирачници. Ги имам разгледано, читнав по некој пасус, чисто за да видам зошто се толку популарни и стојат на врвот од листите на најчитани книги.
Имало книги од кои сум очекувала многу повеќе, но не затоа што биле преценети и популарни. На пример „Сеќавање на моите тажни курви“ - си реков Маркез на прави промашај. Ама ете, не беше баш толку добра колку што очекував.

А во однос на вкусот на читателите и она што најмногу се чита, си напишав еден текст по моето доаѓање од Саемот на книга

Осамнуваат реклами во весниците и списанијата за голем Саем на книгата. Веста се шири и низ многу веб страници, а издавачките куќи веќе објавуваат листа на книги кои ќе се продаваат по рекорден попуст. Се делат флаери, се поставуваат билборди и веќе целиот град е информиран за големото случување.
Општо бунило! Стотици луѓе се туркаат за да стигнат до штандовите на сите издавачки куќи, затоа што кога има Саем на книгата – сите одеднаш стануваат читатели! Некои со веќе подготвена листа на книги, некои со празен ум но полн паричник, а некои чисто од љубопитност завршуваат на истото место незнаејќи кој ветер ги донел таму.
За време на Саем за книги настанува општ хаос! Луѓе собираат цели кошници полни со книги, небаре се на пазар и купуваат пиперки или патлиџани во сред летна сезона. Не знам дали ќе им служат како украс на полиците, дали ќе тепаат комарци со нив или ќе ги искористат за ќумбето кога ќе прават зимница на есен, ама тешко дека ќе ги искористат за читање. Најтрагичното е тоа што некој читател кој навистина сака да прочита некоја книга, ќе остане со празни раце затоа што таа веќе е распродадена... поради интересниот наслов или корица, а ретко поради својата содржина, затоа што никој не гледа што купува!
Се обидов да ја смирам мојата клаустрофобична жичка во сета таа турканица, и да побарам книги од мојата мошне грижливо напишана листа. А кога ја побарав „Грофот од Монте Кристо“, „Оркански височини“ и „Војна и мир“ добив повратен одговор: Ау, па тие се стари книги... Немаме нови изданија, жал ми е.
Еxcuse me? Од кога тоа постои мода во книжевноста?! Изгледа сум премногу старомодна штом читам имиња како Толстој, Александар Дима, Агата Кристи, Маркез или Достоевски... Нивните изданија одамна веќе можат да се најдат само во бибилиотеките. Излитени и стари, потпишани од многу читатели низ чии раце поминале. Наместо тоа , денес во книжарниците можете да се подновите со книги од кои ќе научите „Како да станете подобар човек“ и „Како да одгледате добри ќерки“. Ќе најдете одговор на прашањата „Зошто мажите се женат за кучки“ и „Зошто мажите сакаат секс, а жените љубов“. Ќе дојдете до „Книга за тинејџер“, „Книга за тинејџерка“, „Книга за оние кои сакаат да ослабат“ и така во недоглед вашите очи пронаоѓаат наслови за кои не сте ни знаеле дека некогаш можат да бидат напишани книги. А од најдобрите бестселери ни трага ни глас...
Со тешки сили успеав да се довлечкам до вратата и мошне разочарано да ја напуштам сета таа мешаница. Уште еднаш ја погледнав мојата листа на книги од кои ниту една не се најде во моите раце. Но наместо да се откажам од потрагата, мојата следна дестинација беше библиотеката во која си извадив членска книшка. И се додека издавачките куќи не се досетат да издадат нови изданија на најпознатите и најчитаните книги – библиотеките наместо книжарниците почесто ќе ги посетувам.

Кликни за проширување...

Тажно но вистинито...
Боже...до каде стигнавме? :/

innablood · 14 декември 2011

teddybear напиша:

Убав беше денов ... кај ми тргна во оваа насока. Пу.

Понекогаш најдобро нешто е човек само да премолчи иако би кажал многу работи.
Викаат тоа било и мудрост.
Затоа сега ќе премолчам за нивно а и мое добро ...
Па нека покаже времето дали сум мудра, или од нервоза ќе станам модра.
А од причина што 99% сум сигурна дека сум во право, после ова многу мерачки ќе ја изговорам реченицата ... ТИ РЕКОВ!!! Мразам кога не можам да допрам до луѓето и на време да сопрам грешка... и не ни знам зошто се нервирам кога тоа не ни треба да ме засега ... уште повеќе се нервирам што мил човек е на работ да стори грешка но не можам ништо повеќе да сторам
Ако ништо друго барем се обидов ...
Тоа е ваљда као некој плус.

И несфатливи ми се поимите, војна, перчење, занесување, убивање, труење, омаловажување ... и се слично на овие.
Која е логиката да ставиш бомба на себе, да се самоубиеш и плус да убиеш невини деца? ако сакаш да се утепаш и си будала оди утепај се не влечи невини лица покрај тебе е*ате.

Која е логиката да купиш бисер од 2 милиони евра ... што ќе му прават? на уше ќе го закачат и на чело ќе пишат колку пари е? како не, ќе го фрлат негде низ дома, ама фраерштина ... имаат нешто за кое е дадено повеќе пари од што поседува цела наша држава.

А со 2 милиони евра ... може да се нахранат 2 милиони деца ...

Ако секој ден таквите будали даваат пари за помош а не за бисери дијаманти коли авиони ... мислам дека светот ќе биде многу поубав.

да имав моќ, секое парче облека и шминка кое кошта над 30 евра ќе беше противзаконско да се продава. Накит ... ма се тоа ќе беше со некоја нормална цена. Да се вложи во храна, во животни, во сиропатилишта, домови за деца ...

Не, оние што премногу имаат пари порадо ќе купат џип со цифра која не ни можам да ја прочитам од што е долга ...
А оние што имаат ете колку да се рече, ќе поделат, ќе дадат, ќе даруваат, ќе вдомат животинче ... па дури и да немаат.

Тоа е суровата ни вистина и добро е што барем со истата колку толку сме помирени.

чаоска се читаме во повесели мигови.
Кликни за проширување...

Што повеќе да коментирам?!

Gordana10 · 16 декември 2011

Од темата СДК:

Annie.mk1 напиша:

СДК т.е да споделам нешто што напишав, малку е долго па затоа ќе оди во спојлер Имајте убав ден

Животот - тој е сложен и едноставен, тој е најдобар и најлош во одредени моменти, тој е сигурен а истовремено е и на стаклени нозе, тој е среќен и тажен, а со најголема сигурност е ЕДИНСТВЕН. Животот може да добие секаква боја и животот може да претрпи секакви промени..Не може само едно...Да се проживее двапати во истата форма, во истиот човек.

Затоа, живејте додека живеете, но проникнете длабоко во самото живеење. Не живејте просечно, живејте максимално, со целата душа што ја поседувате во себе, со целото срце што ви чука во градите, со целата енергија што ја поседувате во себе. А сите, баш сите го можете тоа. Сите во одредени моменти знаеле да се запрашаат. Зошто ми се случува ова ? Зошто живеам ? Зошто вакво зло, зарем не можеше подобро ? Се е тоа ЖИВОТ. Секоја секунда е посебна, секоја секунда може да ти го урне светот, а истовремено и да ти го изгради. Ништо не умира без да се роди повторно. А секое зло за добро е, секое искуство добро или лошо е знаење повеќе, секоја грешка е само лекција повеќе, се е тоа од непроценливо значење. Не обесхрабрувајте се кога ќе паднете. Никогаш не велете дека не можете повторно да пројдете низ истото, зошто сакале или не повторно ќе налетате на ситни или поголеми камења што секако ќе ви бидат пречка на патот, а треба да бидете благодарни, зошто тие ќе ви бидат искуство, тие ќе ви овозможат повеќе да го цените животот, подлабоко да нурнувате во неговите тајни. Со секоја пречка вие станувате посилни, поизградени и побогати личности.

Во животот е важно да се сфатат одредени факти. Раѓањето значи и умирање, и нашето живеење нема реприза. Животот не е претстава што може да ја гледаме безброј пати. А честопати се заборава на тоа. Па затоа, ако со некого се разделувате или се поздравувате во текот на денот дајте ја целата своја љубов што ја поседувате зошто може нема да има реприза на истиот момент. Бидете љубов во секој момент од животот. Не се оптеретувајте со работите, зошто е ова вака или онака, не се прашувајте што имате или треба да имате во животот, попрво запрашајте се КОГО имате.. Зошто се што е материјално е заменливо, а духовното е нешто вечно. Предметите немаат душа, а луѓето ја имаат. Во себе ја носат вечноста, во себе го носат животот. Луѓето се оние што ќе ве сакаат, луѓето се оние што ќе бидат тука кога тоа ќе ви е најпотребно, луѓето се оние што ќе ве потикнат и мотивираат, па затоа сакајте ги нив, а користете ги предметите. НИКАКО спротивно !

Не лутете се без причина. Не бидете бунтовни пред да ги слушнете двете страни. Не бидете тврдоглави кога не сте во право. Признавањето на грешките и простувањето не е погрешно. Или можеби така би се изгубиле гордоста и егото? А тие поважни ли се од љубовта ? Секако дека не се.

Сосема е во ред некогаш да не се чувствувате добро. Сосема е во ред да плачете и потоа да се смеете како ништо да не било. Сосема е правилно да простите, да се покаете, па и да згрешите повторно. Ако грешите денес и утре и задутре не значи дека засекогаш ќе грешите. Доволно е да знаете дека грешите, дека сте свесни за тоа. Еден ден ќе бидете сосема во право, и тој момент е она што е важно.

Важно е само она во што вие верувате, она за што вие сонувате, она што го чувствувате.. Тоа е она што е важно. Важно е да бидете свои на своето, да имате свое јас и свое мислење, макар тоа на некому и не му се допаднало. Ќе има луѓе на кои нема да им биде важно за вас колку и вие да се грижите за нив, ќе има и некои на кои нема да им се допаднете, а ќе има и такви што ќе ве сакаат и тоа токму за она што сте вие !

Во животот бидете неуморен борец. Бидете љубезни и спремни на порази и успеси. Спремни за најлошото и најдоброто. Спремни на се. Секој нов ден е подарок, секој нов ден е нова борба, секој нов ден е шанса да бидете подобри од вчера, секој ден е шанса да научите повеќе , секој нов ден во себе носи нова тајна, ново изненадување ..

Ако знаете повеќе од другите не бидете себични. Големината на човекот се огледува во тоа колку тој умее да СПОДЕЛУВА...

Никогаш не гледајте ги другите од високо, зошто не знаете какви се чекорите во нивните чевли.. Сите ние сме еднакви со еднакви права.. Разликата е во тоа што едни напредуваат побрзо други побавно, а постојат и луѓе кои не се во можност да напредуваат.. Тоа не значи дека треба да бидат отфрлени, и омаловажувани.

Помагајте секогаш кога за тоа имате прилика. Не губите ништо, а ќе направите многу. И вашето малку за некого е можеби СЕ во некој определен момент.

Минатото оставете го таму каде што му е местото. Затоа и се нарекува минато, зар не ? Не копајте во оние бунари од кои никогаш повеќе нема да извира вода. Животот тече само во сегашноста. Го имаме само денес и тоа денес никогаш нема да се врати. Исто е и со луѓето. Некои се само на минување, некои биле наша лекција во животот, некој дошле за да си заминат, а некои дошле за да останат цел живот. Секој со некоја определена мисија. Ништо не се случува случајно. На крајот секогаш сфаќаме дека било подобро што не ни се исполнило се што сме посакале и сфаќаме дека вистинските коцки се местат во вистинското време. Никогаш ништо не губиме. Она што за нас е ГУБИТОК е всушност ИСКУСТВО.

Некогаш и најнеочекуваните работи ќе бидат најдобрите за нас. На сосема неочекувано место ќе ја најдеме љубовта, таму каде никогаш можеби не би барале. Тоа е така зошто така требало да биде. Нештата не треба да ги бараме, тие секако ќе си го најдат патот до нас. Порано или подоцна.

И затоа..

САКАЈТЕ , ВЕРУВАЈТЕ, НАДЕВАЈТЕ СЕ, ПРОСТУВАЈТЕ, бидете ТРПЕЛИВИ, ИСТРАЈНИ, ХРАБРИ, ИСКРЕНИ пред себе и пред другите. Научете да бидете СВЕТЛИНА, ТОПЛИНА , да бидете ПРИЈАТЕЛ, ПОТПОРА, МОТИВ, да бидете ЕНЕРГИЈА....

Сето тоа значи да бидете - ЉУБОВ.

А тоа е она што го прави живеењето вистинско живеење.

Кликни за проширување...

Секоја чест потполно во право си Ани

crazylady · 20 декември 2011

Ariel напиша:

Љубовта не може да се скрие. Се чита во очите, во говорот на телото, во гласот, не може да се скрие никако!

Имам колега и колешка кои иако никогаш не признаа, сите знаат дека се во врска. Ама не е тоа некаква врска само за секс, има огромна љубов меѓу нив. Им се гледа во очите, и толку е голема што ни темни наочари не би ја скриле. Во врска се веќе неколку години. Тој беше женет и претходно, таа имаше долга врска, се омажи, сега веќе има и бебе. Вчера пак беа еден до друг, и пак се гледаа со искри во очите. Таа со бешчето во раце, тој до неа, гледајќи ја како мило му се обраќа на малото, којзнае што си мислеше во тие моменти.

Некои работи се однапред осудени на пропаст. Којзнае дали е подобро да се бориш против светот за да бидеш со некој со кој не смееш, или да бараш споредни патчиња за да не ги повредиш најблиските.
Кликни за проширување...

FBI напиша:

Ми навираат солзи во очи!

Се чудам како е возможно секогаш да бидам толку близу, а сепак далеку.
Баш во оној миг кога ќе се решам на чекор, се појавува бездна пред мене. Ако до тој момент на чекор од мене стоел некој и ме повикувал да направам чекор, од тој момент, од другата страна на бездната нема никој.
Се чувствувам како да сум одела пеш до врвот на некоја планина. Толку сум изморена, повеќе и немам сила. Конечно стигам на врвот и сум подготвена на уште еден чекор напред, но одеднаш се појавува кратер.
Навистина е болно чувството кога ќе видиш колку напор и сила си вложил, а оној од другата страна не можел ни малку да почека. Да! Бедно е и боли кога пеш и боса го поминуваш истиот пат за назад. Со сите трња и камења, со сите студени ветрови и бури. Срцето ми се кине на парчиња, се обидувам да пресметам уште колку од тоа великодушно срце има останато во мене. Го чекам мигот кога ќе се претвори во камен и нема да чувствува ништо.
И како да не ми се плаче, кога во животот сум изодела пеш до многу врвови и сум била разочарана од фактот дека таму всушност нема никој.

Ако Владо пееше “наша тајна географија“, јас имам “само моја тајна географија“.

Имам премногу работи да кажам, кои всушност не се лесни за кажување. Работи кои не ми се случиле по моја вина- туку така требало да биде. Треба храброст и трпение....само што изгледа никој го нема за мене. Треба бистар и чист ум, треба искрено срце и поглед кој не осудува- туку сфаќа.
Јас немам погрешно направени избори, јас всушност и не сум дошла до моментот за избор, бидејќи понудените опции некако магично ги снемува и го немаат поребното трпение.

И се ми е така проклето мачно денес! Денес не се трудам!

Заборавив да напомнам..... Признавам! Јас сум онаа девојка која нема среќа да направи чекор и да застане до некој. Јас сум онаа која од страна изгледа како се’ да и е совршено- но, не и е!

И денес, можете да одите во неповрат сите оние кои ме гледате физички и површно, не ми требаат такви личности во мојот живот- ми треба некој со кој ќе можам да застанам рамо до рамо и да чекорам со ист од. Ми треба некој кој ќе успее да ми го прочита стравот во очите и ќе ме почека, бидејќи иако изгледам како лавица- јас сум ранета срна која има страв во себе.
Кликни за проширување...

Од СДК

HeelsLover · 20 декември 2011

ozbilnazena напиша:

Никогаш не се откажувајте, често се случува вратата да ја отвори последниот клуч.
Кликни за проширување...

од СДК

Offspring · 29 декември 2011

Theodora напиша:

Насловот на темата е во прашален облик и доволно говори сам за себе. Еве го моето доживување -

- Форумов е виртуелно катче каде налетуваш на различни ставови, идеи, (не)знаења, фрустрации, мудрости, рекорди и тешки концентрации на глупост на квадратен пиксел, шеги, лош обид за хумор и промашен сарказам, доживувања, наивност, искреност и за крај, но воопшто не и незначајно - лаги помножени со бројот на мислења, ама суптилно и внимателно украсени или накитени бетер од најкичестата елка што може да ја замислите и по не знам кој пат им се верува (ама тоа е веќе цела друга тема). Плус секогаш се наоѓаат лесно секакви моментални групирања (пр. снегомразачи, па мразачи на снегомразачи и мразачи на мразачите на снегомразачите ) и останати интересни и помалку интересни групи. Под интересни читај и од интерес за (зло)употреба;

- Форумов е често голем добар расадник на сеир, групен сеир, свингер сеир и останати (не)оправдани варијации. Кај секој/а просечен/на форумџика/ја тлее желба за добар виртуелен сеир, што повеќе е хардкор тоа подобро .

- Форумов за мене лично е место каде мерам каде да ја олабавам и каде да ја стеснам либералноста на сопствената мисла. Исто е место каде анализирам кому ќе ја дадам својата доверба иако е тоа лик бихајнд аватарчето, тоа е истовремено и жива личност со свој единствен карактер, темперамент и фул пекиџ на она што ја чини тоа . Имам интуиција и добро ме служи во овој поглед. Ситни поднапумпани себеприкази не ми сметаат нешто посебно ги сметам за нешто доста високо фреквентно и практично безопасно, ама со фејк крупниците имам проблем и би го цитирала со ценетиот Кили со ,,немој да не‘ је*еш,, со мала модификација ,,немој да мислиш дека можеш, леба ти ,,.

- Форумов е место каде стануваме и побогати со искуства, било да се позитивни или негативни, најчесто е комбинација во прашање, каде имаме непосредна интеракција и шанса да согледаме дека имаме и слични и различни на себеси какви и да сме и да учиме низ различностите, ова е непроценлива можност .

- Форумов е место каде сите со над 500 мислења (макар биле и со по една реченица и амбиција да станеш спамер на годината) сме оставиле дел од себеси, од своите животи, емоции, таги, успеси, кој ќе остане тука трајно и еден ден ќе ни буди спомени. Иако правам разлика меѓу виртуелен и реален живот, ова што го напоменав, барем за мене - и не е баш малку.
Кликни за проширување...

Болдот

BeYourself · 3 јануари 2012

ljubam напиша:

Сакам да посадам нов почеток. Нов, шашав, да ме раздрма. Сакам Љубов која ќе ме води ќе ми покаже правец. Не секогаш е убавото некого да го туркаш и да се објаснуваш, јас се уморив после 6 месеци.
Животов е напор јебем га, не верувам дека некому е се совршено. Бајки комплетни не знам дали постојат.. ако има сакам да ја видам и да направам една сторија на фотографија. Песниве што се вртат со турски мелоси ме дрмаат не знам зошто. Ми се рика од внатре, се трудиш и се бориш толку си блиску од нејзе, а толку далеку. За неколку дена пак пат која не го посакуваш ама знаеш зошто е..

Слушам муабети кои се толку празни и полни глумење лудило и само климаш со главата чисто од куртоазија. Не ми се докажува со сезнајковци.

Живот чекори да стигнеш до целта, емотивни сопки, материјални, љубовни, ќе ги имаш ама затвори очи и прескокни ги..
Кликни за проширување...

Не е долг, како впрочем повеќето овде, но во постов има длабочина. Голема.
И посебно е она болдираното...

CIA · 13 јануари 2012

Doozy напиша:

Брее, сосила се прават луѓево глупи!

Пред испит, јас ништо не учев, ллеле, ќе паднам, и оп, вади 10ка. Абе сестро бе, кажи си, седнав и учев. Нит е срамота, нит па греота, срамота е кога не учиш. АМА неееее, уште се во некој хајскул филм кога е кул да пушиш зад школо и да се правиш мадафака дека не учиш ништо. И зарем убаво е да те сметаат дека си троа приглуп и прост, дека животот ти се состои од кафе, трач и цигари? НАЛЕТ, ако ви е тоа целта во животот!

Петок вечер, сака да си седне дома и да се опушти со книга, со филм, со чоколадо, ма секој различно си се опушта, еве не ти се испаѓа! Ама како тоа.... Што ќе речат другите?! Па ајде, изговори еден куп, не можам, ова вака, она така. КАЖИ си бре, кажи си, јасно и гласно. Ова ми се прави. Ми се чита книга, ќе седам ќе читам. Ми се оди во кафана да се опијам, ќе одам ќе се опијам. Сакам да одам и да се прејадам лесковачка, па ќе одам и мајка Јана нека е! Маж и дома ја тепа, жена му го изневерува, децата трпат со трауми со глупости, ама јок, развод, не бре! Пак другите побитни од сопствените деца, од сопствениот мир. Дебела женска во ресторан не нарачува нешто нормално за јадење, јаде салата затоа што другите ќе ја гледале накосо. Нек гледају сестро, што друго да ти кажам.

Не знам до кога ќе оди ова, повеќе да ти е гајле за другите отколку за тебе. Како некои демони секојдневно да ни седат на рамената и сите не спречуваат во тоа што навистина сакаме да го правиме. И летс фејс ит, знаете дека е вистина. Најозбилно се чудам со кој памет и каде е тргнат светов. Не викам дека јас сум совршена, и јас некогаш правам нешто што не сакам, ама се трудам да го елиминирам факторот ДРУГИТЕ во животов. Некои како цел живот во некоја школка да го поминуваат, се прават оти така требало, а не затоа што така сакале. И гледаш школка, офарбана, гланц нова и очекуваш бисер внатре, а внатре скапана ѓубротија. А зошто не размислуваат дека кога сакаш да се претставуваш со лажна слика пред други, дека нив не ги лажеш, сам себе се лажеш... Пу мајката.

Крајно, како мислиш за себе, така мислат и другите за тебе. Малку повеќе внимание обрнете на себе, на своите желби и планови, за да се доразвиете и пораснете како личност, а помалку на малограѓанштината. Ова ви гарантирам дека функционира. Испробано, докажано и применето.
Кликни за проширување...

Најави се или зачлени се

Мислења кои треба да останат запаметени

vendiii Популарен член

Adi888 Форумски идол

Libera Популарен член

Divinebutterfly Популарен член

Gordana10 Форумски идол

SexyLady Популарен член

maca99 Популарен член

Gordana10 Форумски идол

anneyy Популарен член

Magnolija Популарен член

anneyy Популарен член

creshicka Популарен член

La.Reina.Del.Sur Истакнат член

innablood Истакнат член

Gordana10 Форумски идол

crazylady Форумски идол

HeelsLover Популарен член

Offspring Форумски идол

BeYourself Популарен член

CIA Популарен член

Најави се или зачлени се

Мислења кои треба да останат запаметени

vendiii Популарен член

Adi888 Форумски идол

Libera Популарен член

Divinebutterfly Популарен член

Gordana10 Форумски идол

SexyLady Популарен член

maca99 Популарен член

Gordana10 Форумски идол

anneyy Популарен член

Magnolija Популарен член

anneyy Популарен член

creshicka Популарен член

La.Reina.Del.Sur Истакнат член

innablood Истакнат член

Gordana10 Форумски идол

crazylady Форумски идол

HeelsLover Популарен член

Offspring Форумски идол

BeYourself Популарен член

CIA Популарен член

Корисни пребарувања