Ми треба совет и мислење

Мојов проблем е следниов. Со дечко ми одиме 2 години, на почетокот на врската беше најубаво на свет (како секоја врска на почеток) после некое време јас, многу го заскав и тој почна да шета имавме ногу проблеми се каравме, тој стана како главен во врската, а јас правев се што ќе посакаше тој. Виден, човек е, убав и почнаa да излегуваат многу муабети за неге, од првин ги игнорирав ама подоцна како што испадна тој ги поминал сите женски во градот. Мене ми дојде преку глава сите ми збореа не си ти ни грда ни глупа, и го отерав у пм, раскинавме и јас почнав да си излегувам со другарки и другари, почнаа да ми се пуштаат други машки и него го здоболе. И почна пак да ме бара, да ме моли, и јас му простив. Од тој ден па до сега повеќе од 6 месеци, ми е најубаво на свет, повеќе не се ни караме, ми вели дека сфатил што има до него, дека ме сака, ни една друга не го интересира и стварно е така ми го докажува тоа. Проблемот е што јас на сето тоа добро однесување не му верувам сеуште се навраќам на тие муабети и трачеви, го прашувам дали е точно постојано ме убедува дека не е, и дека сето тоа е минато дека е со мене, но јас не можам да се соочам сеуште ме мачи мислата дека тој некогаш ме изневерувал и дека не му е било гајле за мене. Понекогаш си помислувам да прекинам со него само заради тоа,а тој е толку прекрасен, не знам што да правам

 

Од постот сфаќам дека ке ти биде жал ако не се обидеш бар уште еднаш, го знам чувството; Почекај уште малку да видиш дали стварно си ја сфатил грешката и овој пат не дозволувај тој да стане главниот(бар не додека не се увериш), нека има компромис. А ако и после тоа не можеш да му веруваш тогаш...

 

јапанизе нема што да направиш! немаш потреба да живееш со тоа во минатото! Заборавиго минатото, битна е сегашноста и иднината.
според мене избришиги тие работи од глава и терај напред со животот поточно ТЕРАЈ СЕ ДОДЕКА ТИЕ УБАВО ТЕБЕ и внимавај на заљубувањето обидисе да го контролираш тоа чувство за да не станиш секси слугинка!поздрав44е

 

Изгубената доверба многу тешко се враќа. Ако го сакаш и чуствуваш дека те сака, почекај уште малку. Внимавај на него и според неговите постапки ќе сватиш дали навистина се има сменето. Доколку
сеуште ги прави истите грешки нема да може да се крие уште долго, ќе го покаже своето вистинско лице. Не му верувај целосно, имај доза сомнеж(за секој случај) и кога и да сте излезени биди опуштена но одвреме навреме погледнувај го, ќе видиш дали очите му шараат или пак се однесува сосема ок.

Доколку е излезен сам, не го барај на секоја минута. Но можеш на пример “случајно“ да се појавиш на местото каде што е и тој. И тоа немој да ме сватиш погрешно, не на секое негово излегување туку еднаш после неколку излегувања. За да не излезе дека ти го контролираш, туку дека навистина со другарките си била на поминување. Или па и јави му се вечерта да се сретнете одкако ќе бидне сам. ќе почуствуваш дали таа вечер е навистина бил само со пријатели.

Оваа што ти го кажав, пак ти повторувам не треба да го правиш често, Туку одвреме на време, еднаш во месец два.
Доколку секојдневно го контролираш ќе го изгубиш, ќе станеш напорна.

Ти посакувам среќа и се надевам се ќе биде добро во твојата врска.

 

Девојки ми треба искрен совет од вас...
Имав дечко со кој идев скоро 3 години, раскинавме пред недела дена. Што се случи? Еден ден онака сакав да му приредам изненадување и без да му кажам наминав од кај него и му се јавив за да се симне. Ми кажа дека нема многу време за седење бидејќи треба да оди кај вујко му на роденден, и ми кажа дека ќе се симне за некоја минутка да се облече. Го чекав 10 минути некаде, и после ми се јави со муабет ај земи сок од продавницата до мене и качи се кај мене горе. Му кажав дека не сум за седење и дека само сакав да го видам и гушнам. Почна да паничи демек ти мене не ми веруваш, да меша теми и беше повеќе од очигледно дека се вади од нешто. Му кажав решително дека ако не се симне за 5 минути си одам и никако не се качувам. По едно време се појави од ќошето на зградата (значи не излезе од влезот), шо значи не бил дома. Почнаа да ми се мотаат секакви филмови и си тргнав да си одам. Трчаше по мене и ми се извинуваше за лагата, која да се надоврзам на почеток ја негираше. Ми кажа дека бил кај другар (дете кое не го поднесувам и живее у негова близина) и бидејќи сум почнала у последно време многу да му зборувам така вака за другарите не сакал демек пак да се караме за тоа и бла бла.
Се почувствував како идиот.У толку години врска, после се шо имаме поминато заедно и се шо имам направено за него најмалце шо заслужив беше тоа.Никогаш не претерав околу неговите пријатели, ама ако се почувствувал така има уста за да разговара и да ме поштеди од такво нешто.
Од друга страна, знам дека му е мака и дека ме сака стварно ама бескрајно сум разочарана и лута. Сепак, покрај лутината ни јас неможам да негирам дека не го сакам повеќе од се' ама па и не ми дава умот и срцето да се вратам. Како би реагирале вие во ситуацијава? Би простиле, не би? ... И п.с дајте tips како да заборавиш идиот :/

 

Ти сигурна си дека бил со другар ?? Толку лаги поради тоа што не си го сакала другар му ??
Мене некако неговата приказна не ми е за верување, толко да се крие од тебе поради другар?
Јас мислам дека треба да размислиш да не те тебе тој изневерува ??

 

Многу ми треба совет. Се плеткавме скоро 2 и пол месеци, а во врска бевме месец и пол. Кога почна нашето од почеток тој многу се двоумеше дали да е во врска со мене или само на мување да остане, наводно бил повреден порано (а од после ми кажа дека сум му прва девојка). Не сакаше да не сме заедно, после немало да му зборам воопшто. И така почнавме, се гледавме секој ден, доаѓаше кај мене. Плус колеги сме на факултет и ги имаме истите предмети, во иста група сме. Јас како и секогаш се лутев за ситни глупости, а тој одма се обидуваше да ме смири. Инаку тој е многу нежен, добар, повлечен, мирен. Јас за разлика од него сум опуштена, гласна, иако во душата сум добра и наивна. Ракче сум во хороскоп, а тој е девица. Неговите се разведени што е уште една причина да биде таков како што е. И сега во петокот на пијанство малку се подскаравме ама после тоа дојде кај мене и си заспавме заедно. И следниот ден јас продолжив со лутината зошто како и секогаш знаев дека тој ќе ме побара. Ми имаше речено и дека ме сака. И се немавме видено во саботата јас уште повеќе му се налутив, ми звонеше ама сестра ми му крена. И во неделата се видовме дојде тој кај мене. Ми рече дека не бил спремен за врска, односно дека тој не бил за врска, се му дошло некако одеднаш и "те сакам" и се. И ми рече ти го кажав тоа уште на почетокот, затоа и толку се двоумев. И после ми рече исто така дека ме излажал дека ме сака не знаејќи што да ми каже. Седевме така после тоа едно 2 саати свртени со грб и ќутевме двајцата. Му реков после тоа дека јас немаше да имам срце да глумам цела врска, секој ден да глумам како што глумел тој. Тој ми рече дека ништо немал изглумено. Ме праша што сум мислела за него, што сум очекувала и колку време сум планирала да одиме? Јас му реков дека тоа не се планира, туку иде спонтано и не може да кажеш колку време ќе одиш со некој од напред. Ама добро сфаќам, машко и плус прва врска. Другарите го чекаа, требаше да оди но уште остана кај мене. Едно време стана, шеташе низ собата и ми рече дека ќе си оди. Се облече, седеше на вратата неколку пати ја отвори и ја затвори, и ми рече извини. Јас му реков ни извини ни ништо друго нема да поправи ништо и му ја затворив вратата. Вечерта многу се испијанил, и не се ни сеќавал што прави. Вчера бевме на факултет и не направивме муабет, односно тој седна поназад од мене, а ја седев со негов другар.( другар му знаеше дека сме скарани и пак седна до мене ). А тој рекол дека ако ја не му зборнам прва, нема никогаш да зборнеме.
Е сега, сфаќам дека згрешив и се. Прва женска, не знам колку мувачки имал до сеа, не ме ни интересира ама како што е страмежлив не верувам дека има многу. Јас сум крива знам, и за тоа што го правев што претерував, се лутев за глупости, претставата што тој сеа си ја има за девојка е лоша. Во првава врска нон стоп поттрчнуваше по мене, ме молеше и слично. Искрено сега не знам зошто ми раскина всушност, дали е заради тоа што тој вели дека не е спремен за врска, дали вистина не е спремен да се врзе, не ме сака... или пак мисли дека врската цело време ќе ни биде таква и не сака да биде во таква врска. Јас сум подготвена да се сменам, зошто тој тоа го заслужува. Не велам дека мора од одма да ме сака, сакам да имам втора шанса. Ама не знам како да постапам, ако вистина не сака да е во врска тогаш ништо.
Вчера му пишав дека без разлика на тоа што се случило помеѓу нас, ние сепак ќе останеме тоа што сме биле, другари и колеги и дека нема да се исполни тоа што рече тој дека нема да му правам муабет. Беше ептен изненаден, не очекувано му дошло тоа ми се заблагодари и ми рече дека тоа му значело многу, што имам разбирање и дека не знае друго што да ми каже.. Пишуваше и бришеше.. Денес се видовме на факултет и ми зборна прв, ми се насмеа и направи еден израз што си го правевме додека бевме заедно.
Е сега феминки ве молам за совет. Очајно сакам да се смириме зошто мислам дека вината е во мене, и многу ми е тешко.

 

По мене детски ви се кавгите.
Остави на времето, со тек на време штом сте пријатели ќе се запознаете поубаво и можеби повторно ќе сте пар.

 

Не можам да ти кажам дека не размислував доста и на таа тема. Едноставно не ми се верува да иде толку далеку. Плус кога знаеше дека му раскинав ми кажа се како шо било без лаги... Зошто да не ми кажал тоа ако е така? Не ме заслепила љубовта, гледам трезвено на ситуацијата ама мислам дека не е тоа.
Ако направил нешто такво треба да си купам лопата деновиве...

 

Red cloud,и на мене ми е сомнителна таа верзија дека бил кај другар му.ако толку многу си го сака другарот,ти признал и за лагите ќе го бранел тоа другарство до крај верувај ми.знаеш ли кој дел ми паѓа во очи?ти потенцира дека неговиот другар не го поднесуваш,сигурно ако е лош тип и твојот дечко.тест бивши се дружи со него,сигурно го покрива оти те изневерува .
сепак,најдобро ти го познаваш и знаеш колку можеш да му веруваш,дали е искрен или не,ама мое мислење е дека не треба да размислуваш да му се вратиш затоа што ако имал храброст да ти каже во лице дека те лажел,како очекуваш пак да не го стори истото ?па макар и да не те изневерил(што не верувам),доволно за крај е тоа што те лажел безбожно и ја изгубил довербата кај тебе!
и не гледај толку црно на работите,не ти треба лопата,туку свртување на нов лист во животот.

 

Ти најдобро го познаваш и се надевам дека ќе донесеш вистинска одлука во врска со вас. Но сепак биди внимателна и не му верувај. Колку и да ти вика дека ти ја признал целата вистина запамети едно : Човек љубената не ја лаже никогаш, но доколку ја излаже еднаш ќе ја излаже уште 100 пати.

 

Фала ви многу женски...Си размислив и јас.Нема шанси да се вратам, треба невозможното да го направи за да се случи тоа. Само се надевам дека некако ќе успеам да го заборавам :/

 

секако дека ќе успееш да го заборавиш,доаѓа пролетта,повеќе излегувај запознавај нови луѓе,се ќе се среди.извесно време ќе мислиш на него,ако треба добро исплачи се,ќе ти помине како да не било .

 

Денеска ми се случи нешто најстрашно.. Пред некое време јас во мојата тетратка напишав кого сакам и едно дете прочита и им раскажа на сите од мој клас вклучувајќи ја и наставничката по македонски, а пак другиот ден англиски, едно девојче од мој клас отишло и му кажало на тоа дете дека го сакам а исто така и другите од неговиот клас слушнале вклучувајќи ја и наставничката хемија и сите се смееле. Што да превам?? Сега срам ми е и да одам во школо, а не па и да го погледнам него.... Се надевам дека ќе ми дадете некој добар совет...

 

епа јас имав сличен проблем едно дете ми се свиѓаше (порано тоа ) и еден ден помина покрај мене јас си седев со другари и еден од другарите му рече еии оваа те свиѓа јас пропаднав во земја и цело време така некако ме гледаше сите дознаа... и јас се правев дека не го гледам ( се воздржував да не го погледнам) како да не постои сите ме прашуваа дали е тоа вистина и јас негирав и еден ден конечно другар ми му кажа дека се зафркавал и така некако ама кога ке појдам пак кај баба ми некако пак чудно се однесува... значи така не го гледај не му се замарај ке помине некако..

 

epa vaka so dechko mi ideme skoro 5 meseci i vo posledno vreme mnogu se smeni.. pocnavme mnogu retko da se gledame a koga ne sme zaedno na telefon zbori kako da sum mu nekoja drugarka koja shtotuku ja zapoznal vo skolo e isto kako da ne se poznavame porano muabet barem praevme i sekogas mi vika deka so drugar mu imale rabota i nema da se vidime, a ne mi kazuva sto e i sekogas zbori za "shvalerki" sto mnogu me nervira (iako znam deka se sheguva ) a odednash izlegoa i nekoi devojchinja so koi se zapoznaa, mislam ne mi preci toa no mi vika deka radi drugarite izleguva so niv neznam no mislam deka me ima varano bidejki vo posledno vreme mu se gubi strasta.. so eden zbor nisto ne e kako porano... ve molam dajte mi nekoj sovet shto da pravaamm ??
[mod-kirilica:13tedett][/mod-kirilica:13tedett]

 

па пробај да зборуваш со него немој да ќутиш прашај го што е работата зошто се однесува така.Зашто со ќутење ништоо не бидува.

 

Девојќи ме нападна некоја агресивност и не можам да се помирам со неа. Ја знам причината поради тоа, пред 3 години, на мои 17 години за прв пат се вљубив во сегашниот мој дечко и започнавме сериона врска, пред тоа од дома строго ме држеа и не можев да излезам нормално со друштво да видам што е животот, едноставно да уживам во него. Денес сеуште сум со дечко ми, имам 20 години моите дома прифатија дека и јас имам живот, но сега на смена за затвор кај мене е дечко ми. Постојано сака да бидам со него ако сум излезена со друштво(што е ретко) по 20 пати ми ѕвони. Се чувствувам загушено потребна ми е слобода, да уживам некој период, А не можам да кажам стоп на врската премногу е сериозна, ми знае лозинка на фб постојано е пуштен од кај мене..... уф неможам не знам што да направам мислев да ставам пауза на врската, да видам како е да живееш слоборен парем 3 месеци не сака да ме остави, што да правам???

 

Врската е сериозна ради пасвордот на фб или сериозна е ради тоа што е сериозна?

 

^Ми се чини тоа со пасвордот го спомнува во контекст на тоа дека ја гуши, само ги испреплетка речениците
Само ќе ти кажам, и јас бев така како да речам, затвореник, ама веќе не. Ни тој нема да постигне нешто ни ти. По глупаво нешто од тоа нема и ќе си му кажеш јасно и гласно дека така само ќе те изгуби, нема да постигне ништо друго. Кога сте двајцата по слободни, си имате друштво и на страна а не само вие двајца сами па да не смееш да мрднеш, ќе функционирате многу подобро.
И штом те стиска така, или е премногу љубоморен по природа или нема доверба. Прашај го, дознај што е работата.