Ми треба совет и мислење

Ми треба совет )

Епа вака значи имам ,,врска,, ако може така да се нарече од 3 години типот е постар од мене година, и многу го сакам. Меѓутоа нон стоп се караме дури незнам ни како сум издржала 3 години со него. Сепак сум поминала све, мислам дека ме вара се гледаме он коа сака и коа му вртам на тел знае често да каже еј неможам сеа да зборам и спушта или воопшто некогаш не крева, многу ми е тешко незнам што да правам ако некој се наоѓа во слична состојба нека ми каже... и уште нешто коа е нормален океј све е нај нај убаво ѕвезди ми симнува што се вика ама коа не е со сите е катастрофа сум пробала да зборам со него ама не иде.. Што да правам ???

Фалаа.

 

Ми треба совет )

Pa otkachi go ,zoshto bi bila vo vrska so nego,koga i onaka ti sozdava nervoza.Vajda ne planirash da mu izigravash psihoterapevt za negovoto promenlivo raspolozenie.

 

Во текот на тие 3 години ти си го трпела со такво однесување?!
Ако мислеш дека заслужуваш нешто подобро,откачи го.
Во спроотивно,трпи го таков до недоглед..

 

Немам 15 години, имам 17

 

На почетокот не беше таков, сепак кога некој ви значи го трпите со надеж дека ке се смени... и колку повеке време поминувате заедно толку повеќе се зближувате нели...
Ми се јави прееска демек да се видиме и викам ајде добро планирав да му кажам се и да заврши, као и вообичаено не ми се јави не се договоривме и му се јавив и ми рече а неможам излезен сум имав работа некоја ке те барам покасно и не ми се јави ништо... дефинитивно ова вака не продолжува....

 

Си пишала таа дека нема 15 туку 17 Ама исто како да има 15.

 

^ Коментарот дека има 15 години беше за ЏастинБибер, ќе видите на претходната страница.

А ти, ДаркГрл, 17 имаш или 20? Зашто на профилот 20 ти пишува
Што се однесува до дечково, мислам дека веќе си сфатила дека не оди работата и гледам си решила да завршиш се‘. Ете и тој те одбегнува, значи очигледно е. Мој совет е на кој било начин да дојдеш до него и да ја расчистите работата face to face. Полесно ќе ти биде така, ќе бидеш свесна дека дошол крајот и дека тоа е тоа. Не оставај да помине време, да не се слушате и демек така да си сфатиш дека е готово. Од искуство, од чиста сметка нема поубава работа, за да си бидеш ти мирна.
А најголемата грешка (признавам, и јас ја имам направено) е што на почетокот замижуваме на недостатоците и работите што ни пречат само затоа што сме понесени од еуфоријата на нов партнер. Затоа подоцна плаќаме за таа грешка со нашите чувства.

 

Да 17 години имам, онака ставив дека имам 20 не ни обрнав внимание на тоа...
Фала за советот, мислењето ))

 

Здраво дечки, мојот проблем е следниов... Со дечко ми раскинавме, односно јас му раскинав затоа што не можев повеќе да трпам кавги, се каравме се расправавме секој ден, два дена добри, третиот масакар, и мене ми скисна му кажав не можам повеќе, те сакам многу ама вака не бидува повеќе си штетиме одколку што се правиме среќни (бевме заедно 2ипол години). Значи раскинавме пред 2 дена. И сега јас на фб гледам слика од другарот негов а во позадина тој( со грб свртен ама би го препознала секаде) со една девојка гушнат. Не знам што да правам , избезумена сум, до вчера ми се колнеше дека ме сака сега после 2 дена тој со друга се гушка.... сакам да му пишам да го отерам у пм .... Ве молам за помош што да правам

 

^ Технички, иако поминале само два дена, вие веќе не сте во врска. Може што сака да прави

 

Нене,не му се понижувај.
И онака сте раскинале,веќе тој не е во твојот домен на интересирање.
Некои порано,некои подоцна продолжуваат со својот живот.Тој очигледно е во првите.

 

Не биди толку негативна, можеби сепак нема ништо повеќе од гушкање ако евентуално бил дечкоти.
Или ако толку мислиш зборувај со него... ако мислиш дека така ке ти биде полесно )
ама ако веќе си ставила крај не за бадијала рекле не плукај во стар бунар )

 

Здраво девојки , ве молам за совет . Мала сум 13 години имам ( од старт да си кажам ) . Имам друштво со кое веќе 2 години искачам и сите сме најдобри другари во него . Иако цело време сум си повторувала во себе - немој никако да се заљубиш во другар Lolita.95 , грозно е - сепак се заљубив во другар . Иаме скроз исти интереси и исто хоби и ептен се респектиравме со него , освен што малку се скаравме последниве денови . Го сакам и мислам да му кажам , само НЕЗНАМ ДАЛИ Е ИСПРАВНО . Не сум му најдобра другарка незнам можеби сака друга , ама мислам дека кје ми олесни ако му признаам и си се повлечам .
Немам што да изгубам бидејќи и онака мислев веќе да не се дружам со него затоа што не сме блиски и не ми верува довлно , не ме осеќа како другарка а таман работа поише
Знам дека сум мала и дека не ми е место на форумов ама со мајка ми не сакам да зборувам за вакви работи иако знам дедка е најисправно да зборувам со неа . Чекам одговор

 

Девојки ми треба ваше мислење околу ова. Значи вака имам 2 годишна врска со дечко кој многу си го сакам и тој мене исто. Врската ни е многу убава немаме некои проблеми се сложуваме се нај нај.
Како и секоја девојка и јас знам да излезам со друштво во кое сме само девојки. Обично излегувам со другарки не седам многу, малку ми е досадно бидејки цело време посакувам дечко ми да е до мене. Но ајде излегувам ради реда повеќе да не ги запознавам девојките. И овде се случува нешто. Пред 2-3 месеци бевме излезени на кафе со другарките и запознавме неколку момци. Тогаш баш и не ми беше гајле како секој обичен минувач така и тие момци. Потоа повторно излегов со друштвото и еден од момците повторно беше таму. Овој пат дојде кај нас се поздрави со сите и седна на нашата маса. Иако со сите беше запознаен почна да муабети само со мене и целото внимание од негова страна беше насочено кон мене. Ми стана многу мил и убав. Другарите негови почнаа нешто да дофрлаат а јас јасно си реков дека имам дечко. Кога си дојдов дома гледаме ме аднал на фејсбук, ја прифатив поканата чисто од култура. И тој почна да ми пишува од тој ден, не многу често ама знае да ми пише. Другарките мои излегле без мене и тој поминал од кај нив како да не ги познава, а кога сум јас таму тоа е друга приказна. Вчера повторно бевме во истото кафуле и повторно дојде тој, проклето убав и згоден. Кога и да го погледнам гледаше накај мене и ми се насмевнуваше. Цело време сакав скришум да го видам а да не примети. Боже мој што се случува со мене... Не би го изневерила дечко ми премногу го сакам и неможам да си го замислам животот без него. Но ова што се случува ме буни. Зошто кога ќе го видам сакам да го гледам, зошто ми е толку убава таа насмевка, зошто кога сме во исто кафуле сакам да дојде на нашата маса, ЗОШТО

 

ako ti e tolku ubavo so deckoti nemoj da si go rasipuvas muabetot za nekoj sto znae deka ti si zafatena zenska i sto sigurno toj saka samo zabava so tebe,,,ti si znaes najdobro

 

Кога би имале дечко што одите 2 год. и 5 месеци, на почетокот да се однесува кон вас како кон принцеза а потоа последните 6 месеци да се понаша ладно, да ви вели дека сте грда со шминка, или пак со некоја фризура.. да ви вели дека замараш и дека си досадна, во испади на нервоза да ви вели крши глава или било кој навредлив збор. При караница тој да си тргне а вие да трчате по него и насила да го вртите кон вас а тој на тоа да ви одговори со кубење за коса.
Што би направиле?

инаку ова и го прави дечкото на моја најдобра другарка, и велам да го остави но таа не сака.

 

тоа веднаш треба да се остави не води никаде добро знам како е тоа и тоа не и треба такво ѓубре не и треба штом така почнало не иде на добро тоа со тек на време само ке станува полоша работата шом и вели замраш досадна си не и треба тоа ѓубре па не 2 години врска и 20 години брак да е ке го оставам !

 

Нека не си ја мачи душичката, ќе си најде некој што ќе ја почитува, а и не ја сака штом се однесува вака

 

И моја другарка оди со ваков сличен дечко, и сите буквално сите и викаат да го остави ама она никој не слуша. Кога се глупави што да им правиме, нивни живот. После кога ќе раскинат може тебе да те окриви дека си и била љубоморна па си ги разделила. Не знам стварно што друго би било решение. Свесно влегле во таква врска, па свесно и нека излезат..

 

Ladies, со дечко ми сме заедно 6 месеци,јас сум од јужниот дел на државава а тој од северниот, на почетокот се се одвиваше како ладење но потоа ми призна дека вистински ме сака иако не беше потребно бидејки го сватив тоа со постапките. Цело лето го поминавме 1 недела кај мене, 1 недела пауза, 1 недела тој кај мене, преубаво ми е со него едноставно не сакам да се одделиме, ми недостига многу кога сум сама, делиме исто мислење за повекето работи- тоа е одлично но тука се и моите родители .. Мајка ми пред 2 години доби мозочен удар за жал десната страна и остана парализирана но во целина е добра, татко ми е супер татко но му пречат нашите "патувања". Кога зборувавме на таа тема тој почна да се лути и да зборува дека сум требала да ги вршам домашните обврски (јас ги вршам, но како што приметувам тој очекува да ја земам улогата на мајка ми во семејството), се трудам најмногу што можам да помогнам но јас имам 21 година и неможам да бидам мајка ми .. последното што го слушнав од татко ми беше : ако сакаш да продолжиш да "патуваш" собери си ги работите и оди си од дома, а др избор ми е да се откажам од сродната душа и да ја играм улогата на мајка во семејство во кое сум само ќерка .. Што би направиле во мојов случај ???