Ми треба совет и мислење

Спојлер

Не се мачи, од утре се на училиште па ќе немаат време да тресат зелени.
Се има по светов, а посебно ова тинејџериве се отров.

 

Оф леле

 

Ова е последен пат да пишам тука. Ниту ме познавате ниту ме знаете каква сум. А ако сум дете не значи дека не сум човек. И децата се луѓе. Ама убаво ми кажаа тука асален совет не се добива, туку самп исмејување. Епа фала.

 

Ти девојченце за жал незнаеш што е измејување.....
Доби многу убави совети, ама ти очигледно ништо не читаш.....

 

Од целата ситуација најдобро е што си сфатила дека типот не ти одговара и си донела одлука секој да продолжи по својот пат што и повозрасни од тебе тешко се одлучуваат на ваков потег.Во предност си што на таа возраст размислуваш зрело и умееш да ги процениш работите, знаеш што можеш да прифатиш и што ти пречи.Ти преостанува само да му кажеш што поскоро, без драматизирање и многу објаснување.Едноставно, кажи му дека не можеш да продолжиш понатаму, а тоа значи крај на врската.
Врска во која освен двајца е вклучен некој трет, а особено родител на едниот и тој го диригира вашиот живот е пропадната врска.А озборувањата од страна на неговите потполно занемари ги исто како да не се однесуваат на тебе.Тие живеат со таков менталитет и не можеш да ги измениш.Не коментирај ништо.За тебе е битна поддршката што ти ја дава семејството и твојата среќа.

 

Кој те исмеа и во кој дел?
Те молам потцртај. Сите ти рековме Браво за одлуката, а ти ги изврте работите.
Или можеби очекуваше да ти кажеме, не бе не раскинувај!!
Сега деактивирај го профилот и не пишувај повеќе, не малтретирај и не нервирај.

 

Колку време помина кај него дома што успеа да процениш како функционираат постојано? Или виде нешто што не ти се допаѓа, како на пример стара куќа, не баш отмени родители и нешто слично и малку се згрози? Во ред е, мала си, не ни треба озбилни врски уште сега да имаш уште помалку да преспиваш кај дечковци. И нема потреба да се прави голема работа од едно раскинување. Само како што ти не сакаш тој да збори за тебе немој ни ти до ситници за него и неговото семејство. Штом на 16 години одиш кај дечковци на преспивање и се понашаш како тетка, не си ни толку повредна од него колку што замислуваш. Оди сега фати книга, нели амбиции, визии едно друго.

 

И имав кажано и на една феминка во друга тема не секој може да живее во село.
Јас би можела, но бидјеќи со дотичната сме врснички гледам дека таа неможе. Јас лично немам ништо против луѓето од село но тоа е мала средина и нормално дека се внимава кој што прави па никој несака да биде озборуван напротив секој сака да биде почитуван. Врска на 16 години со некој 7 години постар од тебе не ми оди некако во ред. А и спиењето кај дечко дома на 16 години, незнам што да кажам мене не би ми дозволиле "алал да им е" на тие родители што го пуштаат детето на 16 години да спие кај дечкото дома. Неговиот начин на живот си е добар само што ти не си навикната така. И не гледам проблем ако ти пречи тоа раскини, ако не ти пречи на раскинувај и толку. Сеедно 90% од феминките што пишуваат овде не ги прифаќаат нашите совети. И зошто воопшто бараш совет и се лутиш дека те исмејале? Кој те исмеал? Ама боли кога вистината ви ја плескаат во лице. И кога веќе си одлучила да пишеш на форумот си требала да бидеш подготвена на тоа дека ќе добиеш и критики а не само позитивни коментари. Овде сме луѓе од различни возрасти, карактери, мислења неможеме сите да те подржиме. Ако не ти одговара раскини му и толку секако си премала за ваква врска. Нема потреба од навреди и глупости едноставно кажи му не сме еден за друг и чао пријатно. Секој по својот пат. И фати книга веќе утре 1 септември сме.
И да ни пишеш ти пак и да не ни пишеш фемина не пропаѓа, пак ќе постои. Дете си да, млада си ама за некои постапки годините не се оправдание верувај. Каков совет си очекувала незнам ама ова е форум не е група за пдоршка или нешто слично.

 

Здраво феминки!!!!
Сакав да побарам ваш совет и помош за ситуацијава во која се наоѓам.
Имав долгогодишна врска која прекина пред месец и пол. Врска на далечина беше целата причина, за која јас бев спремна да поминам низ тоа но очигледно само јас тоа го сакав, и на крајот јас бев таа што беше повредена. Но, сфатив дека не вреди да тагувам и да се затварам во себе , и дека едноставно животот оди понатака... иако на моменти неможам да го извадам од глава и нон стоп имам некои flash back моменти кои сме ги имале...и искрено криво ми е што тоа што сме го имале а сега да исчезне, криво ми е се што сум правела за него последниве месеци а на крајот да добијам -ништо. Ама не вреди, веќе кренав раце од тоа и онака не е тука, бар не го гледам.

пред некое време контактирав со мувач што го имав пред неколку години и почнавме пак да излегуваме, он беше тој што тогаш беше повреден иако јас се тргнав од него пошо овој идиотов ми го окупира срцево и не сакаше да излезе од него, и после толку време он нон стоп ја прашуваше другарка ми како сум и се околу мене, иако немаше никаков контакт со мене... и еве сега кога пак излегуваме ми кажува како знаел дека пак ке биде со мене имал некое предчувство, како сега е подобар човек и како е многу среќен и целот таков се топи кога е со мене , нон стоп ми пишува и ок е се тоа , и јас на почетокот бев загреана за него ама некако наедаш се се смени, бев доста загреана и наеднаш како се да ми дојде набрзина целава ситација, како да избрзавме што така наеднаеш испадна и да сега ете заедно сме, испадна се така спонтано...он е пресеќен што е со мене ама јас не... некако не се чувствувам исполнето и среќно ко на почетокот... плус викедов бевме со целото негово друштво втор пат сме заедно со нив и еден другар не ми излегува од глава Паника почна да ме фаќа и не знам како да изреагирам и сеуште се надеам дека е само некое глупаво чувство, пошо ова ич не ми се свиѓа!!!! Најдобар другар му е, а и он се мува со некоја си тамо..... Не сакам недај Боже да дојде до било каков контакт со него и нешто да дозволам да се деси, сепак само два пати сме се виделе ама толку многу ме привлече начинот на комуникација, карактерот, физички изглед и не знам самата личност....

тотално сум збунета.... не заслужува дефинитивно ни за миг да го излажам, а на ова со другар му ми е страв дури и да помислам
Совет некој ваш, како да се средам од целава ситуација?!?!!!

 

А да ги отчачиш и двајцата и твојот дечко и другарму што ти се мува во глава
не ти е баш убаво со дечкоти, ако не ти е оставиго така нема да излегуваш со него и така нема да го гледаш другар му и нема што да ти го мати умот и на раат ќе си си

 

На почетокот си била загреана бидејки си имала желба да почнеш одново и да ја заборавиш долгогодишната врска. А тоа што другарот негов ти се засфиѓал ти е уште еден доказ дека си избрзала и не си направила добар избор. Штом не се чувствуваш среќно не му го одземај времето на дечково, а и според тоа што си го пишала ми се чини ко едвај да чекал да му се вратиш.
Според мене, прекини уште сега ако не се чувствуваш исполнето со него.

 

Очигледно не ти требала нва врска веднаш.
Мое мислење е дека си се фатила со бившиот мувач, чисто полесно да го преболиш раскинувањето.
Раскини преиспитај се, дали треба да имаш врска во моментов или треба да бидеш сама и да се средиш.
Не знам за друго решение. Овој дечко не го сакаш, ослободи го.

 

Не секогаш клин со клин се избива.Очигледно не си подготвена за нова врска.Ситуацијата во која си се нашла јасно покажува дека треба некое време да поминеш сама и да ги средиш мислите и чувствата.
Се уште си конфузна во постапките и не избрзувај со одлуки за да не се разочараш.

 

Јас на твое место све би ставила на пауза. Ама се. И биши дечко, и сегашен дечко, и симпатија - све!
Мислам дека ти треба време да се стабилизираш пред да влеташ во нова лјубов.

И немој другар на сегашен дечко

 

Спојлер

После ќе биде цело друштво ја пројде.

 

Тоа со другар му, знам дека ќе помине...ипак беше можда некое мое трипање као последица од се шо ми се деси и нема ни да дозволам било шо да бидне...
А Размислив и да се тргнам некое време, ама увек кога ќе почне да ми праи пуабет стварно ми е ок, мислам ок е и типов неможам нишо лошо да кажам, искрено и ми недостигале муабетите со него, и увек и увек има што да разговараме, кога сум со него некогаш стварно уживам а некогаш не знам ни како да реагирам и еве баш вчера ми вика као другариве(со женските) сакале да излезат со нас онака на пиење, а друштвото му е стварно предобро и мислам дека до сега такво другарство помеѓу машки немам затекнато, сите се искулирани, дружељубиви и скроз откачени.... и баш ми беше мило што ете сакаат и да се дружиме и што речиси ме прифатиле... Кога сме сите заедно ептен е интересно, а кога сме заедно ја и он некоагаш се чувствувам ептен тапа, а некогаш ми е супер....
Ама не е поентава кога сме со друштвото да ми биде ок.... ипак со него треба да биде тоа вистинското, а некако немам ни храброст да му кажам дај да олабавиме малце.....некако ми е ептен заплеткана и неопишлива ситуацијава.....

 

Значи си била во долгогодишна врска, јас мислам дека сега од очај незнаеш што попрво да направиш. А бре одмори малку, разбистри си ја главата нека помине повеќе време. Што е месец и пол, лелееее. Не избрзувај, и тргни се од тоа друштво за малку. Што бараш таму, сакаш на ТОЈ НАЧИН да го заборавиш бившиот, кој очигледно сеуште го сакаш и сакаш да се одмаздиш.

 

Ja saka drugarka mi, a jas nego

Prvo ne me karajte za podrskata. Nemam mk podrska na ovoj kompjuter. Ako ne i stavite kluc na temata, moderatorite neka go sredat toa.
Bev zacleneta na forumov od pred nekoj mesec, ama sum ja zaboravila lozinkata...
Da preminam na glavnoto, pred nekoe vreme zasvigjav eden decko. Epten e komplicirano... se druzevme od porano, ama vo posledno vreme moite i negovite drugari epten se zblizija. Celo leto skoro i da nemase den da ne se vidime, pomineme minimalno po eden cas zaedno. I epten se zagreav. Pocnav po celi denovi da mislam na nego, se raspolozuvam koga ke go vidam. Ednostavno ne mozam da izdgrzam a da ne go vidam. Vo nego go gledam sovrseniot. Ne e fizicki privlecen, ama ima nesto vo nego. I taa nasmevka... Poseben e, kako nego nema drug. Toa sto go cuvstvuvam so zborovi ne mozam da go opisam. I kolku i da mozam pravam se za da e sreken, ama bez toj da znae. No jas toa ne smeam da go cuvstvuvam. Toj ja na nekoj nacin svigja mojata drugarka. Vo drustvo sme tri devojki. Proba ednas i da ima nesto povekje megju niv. Ednas bez da razmislam i mu imav kazano nesto vo stilot deka mi e simpaticen, deka e poseben, ama malce podnapiena bev... I gledam deka mu e po malce i neprijatno i ne znae ni toj kako da se odnesuva, ama po odredeno vreme mislam deka pak legnaa rabotite.
Samo se sto sakam e da go zaboravam, se trudam, a kolku povekje se trudam tolku potesko e... I vo posledno vreme postojano sum zamislena, namurtena... tesko mi e.
Inaku imam 16, ovie se lazni na profilot. Moram nekoj da me soslusa, tesko mi e.
Tesko mi e sto postojano sme zaedno a ete, kako da ne sum mu bitna. A imame dosta ubavi momenti pominato... Epten mi e izmesano vo glavata.
I ako na temava i se stavi kluc, ve molam pisete mi lp, sakam da porazgovaram so nekoj..
Toj od mene e postar edno 4-5 god.

 

Ja saka drugarka mi, a jas nego

Не разбирам што ти е тешко. Тој ако не те сака, нема тука хемија. Едноставно, не треба да се замараш. Неможеш да го сакаш ако го немаш почувствувано. Ме разбираш. Ти се допаднал само тука има разлика.
Млада си сеуште можеш да најдеш некој друг што ќе го цени твоето внимание.

 

Луѓе ај ве молам за совет. Ќе бидам кратка и јасна оти стварно незнам шо да правам. Денес се видов со еден човек со кој несмеев небитно од кои причини. Моите родители ако дознаат за тоа јас сум готова затоа што тој човек е забранет за мене и ветив дома дека нема да се гледам со него ама ете го прекршив ветувањето што да правам. Се видовме на место каде што не се движат многу луѓе што ги знаеме ама за моја несреќа помина мој братучед. Мислам дека ме виде и многу ми е страв. Мислам ама не сум сигурна оти ми пиша на фб дека шеташ бе ти и јас му вратив дома сум дека да шетам и тој ми врати такво што намига. Многу се плашам подмолен човек е тој сега и да ме видел ќе молчи ама кога ќе дојде овде или ние таму обавезно ќе го спомне тоа одоколу ете таков е. Не сум сигурна дека ме видел ама можно е се сомневам. Дали ќе биде добро ако го викнам на страна и го замолам во случај ако видел нешто да не кажува никому или пак ако го направам тоа немој сама да се издадам и да му отворам муабет што мислите вие? Ниту сум вака ниту така.