Ми треба совет и мислење

2 години врска не се малку да се кажат желбите и очекувањата што ги имате еден од друг за вашиот можен заеднички живот. Важно прашање е, не е ситница, и треба да се знае кој каков став има. Многу девојки од срам или незгодно да не изгледаат нападно ќутат до последно и после во бракот плачки -не знаев дека вака ќе биде. Не знаеш оти ќутиш како свилена принцеза да не те помислат лоша или себична или не знам каква. Кажи си отворено и јасно, ако има простор за компромис во ред, ако не подобро на време да се спречи.

 

Поради тоа што на време не се решаваат вакви прашања после ги читаме феминките во снаи и свекрви- проблеми. Две години не се малку за да си ги кажат своите ставови, чисто да се знае околу што и на кпој начин треба да се прави компромис а каде не може.
А за болдираното, по твое би било сега уживај а утре чукај си ја главата во зид...

 

И тоа како треба да се разговара за се'. Ама буквално за се'. Јас имам скоро тригодишна врска и да, разговараме со дечко ми за станбено прашање, а да се земаме не планираме ни во наредни пет години.

И не само за станбено прашање, ние разговараме и за воспитување на деца, што најмногу би застапиле и кон што би се стремеле, за тоа како би реагирале во одредени ситуации, разговараме за секоја ситница со која би можеле или постои било каква можност да се судриме. Гледаме примери од страна и секогаш меѓу нас дискутираме што е во ред, а што не и како ние би постапиле. Сакам да знам каква личност имам до мене, сакам да знам како размислува буквално за секоја ситница, сакам да знам дека на ист начин гледаме кон иднината, сакам да знам дека имам вечна поддршка. Ако не е така барем на време да си раскрстиме, а не во брак да се разбркуваме. На изглед се ситници и глупости, ама може да дојде ден кога тоа би можело да биде најголем проблем.

Не дека може се' да се знае или спречи уште сега, сигурно ќе има многу ситуации кога ќе бидеме изненадени од некоја реакција на другиот, ама тоа не значи дека сега не треба да се разговара за се'. Многу погрешно е тоа што повеќето "уживаат" во врската и нели тие не се замараат уште сега зашто нема потреба, а утре ќе се чудат што ги снашло. Па обавезно го слушаме муабетот "не беше ваков, само што се земавме се промени" или "свекрва ми не беше ваква, кога бевме во врска со маж ми злато беше, а сега вештерка". Не, сите си се исти, само колку сте сакале да видите, зашто во врска не сте се замарале и нели, сте уживале.

 

Според мене ,ако ти смета тоа во ред е сите го знаеме тоа дека најубаво е сами.....Но во овој случај штом мајка му сама е ...ај да беше и татко му па во ред....Незнам некои можат да ги остават сами мајките на пример имам вујко ја остави сама мајка му и замина странство да живи со жена му....но мајка му може да си живи сама таква е жената ...ама некои не можат..плачат...осамени...и што може тука тој...мајка му е...

 

:/

Вака.. незнаев каде да го вметнам овоа но само сакам да се изјаснам.. Наполнив 17 години и до сега само 2пати ми се случуло она вистински да сакам..но 2пати ми го скршеа срцето..и кај двете момчиња имав шанса но не сакав да отидам веднаш со нив за да не изпаднеше дека сум многу лесна..тоа беше пред 2 година и сега наваму во овој период не чувствувам ништо спрема никој.. Сега почнав да чувствувам симпатии кон едно момче од соседниот клас всушнот тој е новодојден од оваа година и не е од мојот град. Не ви напоменав дека се немам смувано со никој до сега а сега ми се појави огромна желба. По две години пауза од така нареченото вистинско заљубување немам осетено пеперутки во стомах. Се плашев да се заљубам мислејќи дека пак ќе бидам повредена.. Кога ќе се спомнеше љубов јас секогаш ја одбегнував оваа тема со изговор љубовта не постои. Што треба да сторам за да го добијам на некој начин или да му укажам на тоа дека ми се свиѓа ://

 

:/

Епа пробај да му се доближиш некако. Отвори прва муабет, пошто он сега е нов во тоа школо и срам ќе му биде. Или ако имаш некоја другарка од тој клас, што се дружите, кажи и да идете заедно на одмор и нека дојде он со вас, Почни некаков муабет, прашај го работи за него ова она, пробај да му најдеш фб. И така, ако му кликне, ќе се натера сам да ти се доближи, или ќе те викне на дејт.

 

:/

Јак ти е проблемот, на 17 години САМО два пати си била заљубена. И тоа пред цееели две години. Мораш побрзо да преземеш нешто, влакно фали да останеш стара мома, не е на арно работава.

Spoiler

Ах деца деца... И платонската љубов не можеш да ја наречеш вистинска.

 

Девојки, морам да кажам што ми лежи на душата,па се надевам ќе добијам и некој совет од вас
Вака имам дечко 3 години, јас имам 18 ,тој 22. Се сакаме, се ни е одлично во врската само има нешто што мене лично ме мачи. Моите го имаат прифатено него,и не зборам само за родители, туку и братучеди , роднини итн. Неговите нормално знаат за мене уште од почетокот, океј се луѓето никогаш ништо не ми рекле, ама ептен се осеќам неприфатено од нивна страна. Не знам зошто. Кога и да отидам сите врати дечко ми ги затвара, не гледам никого од неговите. Има сестра 2 години поголема од мене со која што сум само на здраво и тоа со вртење глава. Добро за неа разбирам, тежок карактер е девојката, ни они не се сакаат баш најмногу иако се брат и сестра.
Тој е поканет на некои поважни настани од моја страна како на пример пред 2 месеци беше дипломската на братучед ми и нормално беше на список Моите дома знаат и да ме потпрашаат за него, кога ќе дојде ги има оние муабети од култура како како си ? како факултет ова она.
А пак ќе повторам , јас неговите не ги ни гледам. Не сме на почеток на врска затоа и ми е чудно.
Вечерва е он на дипломска кај братучед му и многу нормално дека не сум поканета. А го знам дечкото, не сме нешто блиски ама сепак.
Се осеќам ептен непријатно, не знам што да правам. Не викам да ме сметаат за снаа уште од сеа и да сум нонстоп таму, далеку од тоа ама па сепак 3 години и не се малце за да немам АПСОЛУТНО НИКАКОВ контакт со НИКОЈ од негова фамилија.

 

Dennings злато сметам дека најдобро би било да зборуваш со дечкоти за ова. Затоа што секоја фамилија е различна. Некои сакаат уште веднаш да се приврзат со идните сватови, некои пак се додека не бидне моментот не сакаат ни да знаат за нив. Еве ќе ти кажам за себе. Во мојата фамилија татко ми одсекогаш бил строг човек, не во стилот да ми бранел за нешто (баш напротив биле дури и премногу либерални-се било оставено на мојата совест ) но во однос на принципи си имал некои свои сфаќања. Уште кога почнав да излегувам ми беше ставено на знаење дека Тој со мојот дечко нема да се запознава се до моментот додека не треба да ми стане сопруг. Дечкоми кај мене никогаш не доаѓал на гости и него му беше тоа чудно затоа што другарите ми доаѓале на гости и се запознавале со таткоми. Ама тоа не значеше дека јас во моментот помалку го сакав дечкоми. Едноставно ние како фамилија функционираме така.
Така што најдобро е да разговараш со него за ова.
И најискрено да ти кажам јас многу си го почитувам татко ми за овој став. Мене во денешно време дури и ми се смешни малите како тебе што уште веднаш ги запознаваат своите родители па дури и одат на одмори со нив. На тој начин родителите ти ја градат врската. Многу е потешко да раскинеш кога има толку многу инволвирани лица во вашата врска.

 

Му имам спомнато на дечко ми ама чисто онака одоколу и некој конкретен одговор од него немам добиено. Ми вика дека неговите немале ништо против мене и тоа е тоа.
Сфаќам што сакаш да кажеш, реков и самата далеку од тоа дека треба да ме сметаат како дел од фамилија уште од сеа. Јасно ми е тоа дека е прерано. ама пак се чуствувам глупаво, како нешто да им имам згрешено, а апсолутно ништо немам направено

 

И подобро така според мене, претходната врска дечкото се немаше со таткоми запознаено поради фактот што несакам да го запознавам таткоми со сите дечковци што ке ги имам се додека не биди тоа - тоа. Спротивно јас се знаев со цела фамилија негова и бев премногу блиска, и самото тоа кога се скаравме донесе последици и за мене и за фамилијата негова. Така да верувај дека вака ти е подобро.

 

Здраво девојки!
Јас сум 17 и веќе 8 месеци сум со дечко кој има 21, т.е ние не излагаме во јавност, иако не знаат повеќето, и неговото и моето друштво....Значи ние никогаш не сме иделе на кафе, ниту пак сме прошетале заедно низ град. Мене оваа ситуација ми е мн.нејасна, всушност тој направи така.... ни само излагање, а далеку од врска каква што треба да е.
Неколку пати се имавме скарано заради некои причини, иако се смиривме јас уште имам сомнежи, и многу се оддалечив од него, а за лајковите на фб на др.девојчиња да не правам муабет. Се слушаме секој ден,тој почесто ми се јавува, и се гледаме 3 до 4 пати во недела.
Досега немаме имано односи, а последниот месец, почнавме со петинг, и тој свршува на петинг, а после 5 мин си идеме. А почна да ми зборува и за односи, и јас му реков дека е мн.рано,да почекаме уште 4 месеци, и тој ништо не рече, а всушност не ни планирам, т.е нема шанси и тоа ќе му го кажам следниот пат.А знам дека штом почнавме со петинг за 1 месец најмногу би имале и односи...А мене ми е глупо да верувам дека тој ништо не прави, иако ми вика дека не би излагал со други.
Јас цел овој месец чуствувам како да се гледаме само за тоа, се чуствувам ужасно. Без разлика на сето ова време, јас сум несреќна, а кога спомна нешто и за односи ми се слоши. Не би сакала да преминам во секс-пријателка. Значи јас сум свесна за се, ми треба само некој да ми потврди во одлуката, ова ми е прва ,,врска,, и мн. сум несигурна. Сакам да му кажам дека сакам да преќинеме, и дадете ми совет дали тоа да го направам во живо или преку пораки? Зашто смачено ми е да живеам со сомнежи дали има други, и што ќе се случи откако би имале односи. Смачено ми е да задоволувам нечии потреби.....и јас сакам да имам нормален дечко, нормална врска, исполнета со љубов и внимание, а не вака...

 

Мила ти не ни имаш врска, ти само се 'муваш' како што викате вие самата си свесна за тоа, а штом он така сакал тешко дека ќе профункционирате добро. За односи ич не се залетувај и во живо кажи му ја последната реченица од твојот пост.

 

А зошто не искачате? Мислам, зошто он така направил? Се срами? Несака да го видат со тебе или што? Мислам најдобро е да прекинеш, типов те гледа како потенцијален секс френд.

 

И јас мислам дека тој те гледа само како секс-пријателка.

 

а зошто не го прашаш....
Во стилот ...
-Види вака, мене ми се допаѓаш ама овој однос не го разбирам. Ако сакаш да размислуваме за односи сакам да бидеме Јавни- дечко и девојка. Ако не сакаш сметам дека јас заслужувам некој што сака...
вака ќе бидеш на чисто. И дефинитивно овие работи се прават лице во лице. Што и да имало меѓу вас двајцата заслужува вербален разговор а не порака. Многу ми е глупаво кога двајца се расправаат преку пораки.

 

здраво. се регистрирав зашто стварно имам потреба од женско мислење
вака, идев со еден 2,5 години и се беше супер само што дечкото не сакаше да искачаме по кафичи и дискотеки и цело време дремевме дома за што и често се каравме и тој веруваше дека ќе се смени тоа и дека ќе почнеме да искачаме. али мене од тие празни ветувања ми се смачи и му раскинав и тој не можеше да го прифати тоа и ме молеше да се смириме или да бидеме на мување само. значи многу убаво беше со него само тоа беше проблем и уше некои ситници али не е битно дечкото е супер фин малце темпераментен. еве скоро 1 месец се моткаме нешо демек на мување али од кога прибав и тоа да го прекинам заврши на клиника. искрено го сакам ама откако раскинавме не е истиот човек паѓа у депресии и многу е одбивен му имам кажано се што осеќам и мислам али тој не прифаќа и вика дека ако ме немал мене не му требал животот сега ми е страв да прекинам со него незнаѓ што може да направи не сакам неговите мене да ме ообвинуваат или јас сама себе да се обвинувам ако му се деси нешто. ве молам за некој совет стварно не знам што да правам не го сакам како што го сакав сакам да расчистам еднаш засекогаш но страв ми е да не си направи нешоа не ми е убаво вака да се маткам со него само за да не направи ништо

 

Искрено, јас мислам дека е најдобро да прекинеш со него. Како прво од причина што и сама кажа дека не чувствуваш ништо повеќе кон него, а како второ ако останеш со него од сожалување и страв дека ќе си наштети, и ако бидеш со него со сила, подоцна ќе биде уште потешко и полошо.
Ваљда не си спремна цел живот да бидеш со некој кој не го сакаш и си со него само поради тоа што тој сака така.
Пробај да разговараш со него и да му кажеш што чувствуваш. Кажи му дека така е најдобро за двајцата.
Кај него состојбата е моментална. Ќе помине преку тоа и ќе се врати во нормала по извесен период.
Не си должна да бидеш со него ако не сакаш.

 

Е значи вака и јас сум како твојот дечко не сакам вечерни излегувања затоа сто сум ансиозна и неможам да трпам гужви и вреви затоа седни со него разговарај и прашај го што е тоа што го спречува да искочи со тебе. Се надевам дека ќе се среди се кога двајца се сакаат и поцитуваат за се има решение

 

Јас одамна си имам проблем со љубомората на дечко ми со кој сум две години заедно, преку многу работи поминав и многу му попуштав, сега имам шанса да отидам неколку дена на едно патување со другарка ми и кога му го спомнав тоа нему тој благо речено полуде, како така ја ке идам во друга земја без него, па ја не го поштувам него, он кога ке ми каже дека не сака да одам треба да го послушам, како он не би отишол никаде без мене, како другарка ми била слободна можела што сака да прави ја не сум, па од кај он да знаел што ке правам ја таму, дека врската сум ја загрозувала само ради некој викенд и слични работи. Се расправавме цела вечер и џабе не можеме да се убедиме еден со друг кога не размислуваме исто и кога немам ја болен мозок како него и остана така недефинирано ама во стил ако отидам он ке завршел со мене... ми поставува ултиматум што досега нема направено и што јас не можам стварно више тоа да трпам. Сега се мислам како да направам дали да си купам карта и да го ставам пред свршен чин он што сака нека направи зошто стварно се гушам при помислата да го послушам и да останам тука да не отидам, мислам дека понатаму јас би се осеќала уште победно што сум дозволила друг да одлучува за мојот живот.