Ми треба совет и мислење

А на тебе ти се свиѓа?

 

Ми се свиѓа..едноставно потребно ми е да ме упатите како да се однесувам кога ќе ја видам затоа шо ми призна фб а у живо неаме правено толку муабет ..

 

Во школо почесто дружете се, правете муабет и со тек на време ќе се збилижите.

 

Тешко мене се плашам дане зафркнам нешто..

 

Zosto tesko tebe be?
Ubavo e da te sakat nekoj.
Plus ako I ti ja sakas, kazi I nema tuka so..

 

она ми рече те сакам и ја и признав дека а сакам ама проблемот е фбто незнам дали ме сваќате немаме контакт во живо а ми призна фб

 

Е па брате соочете се очи во очи со доказите во раце и кажете дали го мислите истото што и на фбто.
Ај са сречу.

 

Si i priznal deka ja sakas,a vo zivo te sram.De be pokazi se maski

 

Не ме срам битно ми е како да почнам ...

 

Epa ako ne ti e sram lesno ke se snajdes

 

леле ич не ми помагате

 

Во никој случај немапј да глумиш мачо мен и да ја игнорираш. Коа ќе ја видиш на школо поздра ви ја насмеј и се напрај и муабет. И здравје ко ќе собериш храброст низ шала речи и ајде да пиеме кафе (ако пиете или сокче)и коа ќе сте сами ќе бидеш фин и добар и да знаеш дека она сигурно се срами и на неа и е незгодно

 

Ama ete ti kazaa da ja pokanis da izlezete,ili za pocetok razmenete br,pa sms i dr ke si dojde pored,ili pobaraj go od nekoj sto go ima i pisi i pa slusnete se pa sostanok itn.Ne se ner

 

Смир се Миле. Врсници сме, па ќе се обидам да ти кажам како е од спортивна страна. Нема у што да згрешиш, освен ако се плашиш дека ќе згрешиш... Тоа мене лично ме нервира. Како бомба да деактивираат се кога зборат, а што е доволно е само да се однесуваат природно, без изигравања. И да, најлошо е да ја игнорираш од срам. Покажи интерес кон неа.

 

Викторија, во осум години си имала 4 дечковци и тоа не е бројка од која можеш да влечеш заклучок дали има проблем во тебе за машки.

Мене никогаш не ми било јасно зошто девојките не можат да разберат дека не може да се омажат на 18 години, 2015 година сме, треба да уживаш во животот најмалку до 25-та година, па после тоа да мислиш за тоа каков дечко треба да најдеш да биде покрај тебе во сериозна врска и да планираш живот со него на долги патеки.

Прекрасни години за една млада девојка си ги потрошила обидувајќи се да оствариш и изградиш некаква врска со дечковци кои можеби комплетно биле промашени. Сè уште не е доцна, излези, истражувај, бакни повеќе момци, осети ја хемијата, флертувај, уживај во животот, кога ќе се појави дечко кој вреди да се задржи за подолго, trust me, само ќе ти се каже во глава.

 

Имам врска од 6 години. Летово тој беше на работа во странство. По едно недоразбирање,поради тоа што излегов со другарки,за кое нормално му кажав дека ќе излезам тој ми раскина со сомнеж,само со сомнеж дека таа вечер сум излегла со некого. Бевме раскинати недела дена и после тоа тој ме побара. Се смиривме. Меѓутоа кога се врати,ми призна дека таа вечер кога ми раскинал излегол со друга затоа што бил бесен спрема мене. Мислел дека сум го изневерила. Ми кажа и дека бил многу пијан и дека сето тоа траело многу кратко. Ја запознал во дискотека и никогаш повеќе не ја видел. Ми призна самиот затоа што не можел да живее со тој товар и остава на мене да одлучам дали ќе продолжиме. Бевме скоро пред брак а сега се случи ова.Се ми се сруши над глава.Нормално му раскинав.Болката е преголема.Му реков дека му простувам но не можам да му се вратам. Сепак го ценам тоа што ми призна,затоа што можеше и да не ми каже и никогаш немаше да дознаам.Што мислите вие,има ли простор да мислам на смирување ?! Сакам да поминам преку тоа,затоа што е премногу искрен и секој заслужува вторашанса,меѓутоа цело време сама себе ќе си се измачувам.Ми рече доколку му простам дека ќе се потруди да го надокнади тоа,да се извини на некој начин за грешката. Но како ќе ми ја избрише болкава, како ќе ја врати изгубената доверба?Милион прашања ми се вртат низ глава и целата сум во хаос.Знам дека таа ништо не му значела и дека не вреди за некоја што нема ни да ја памти да фрлиме толку години во вода, но и знам дека само ќе се мачиме и двајцата. А многу,многу сакам да поминам низ ова и да му се вратам, но еве не можам.
Што мислите вие,да му дадам ли шанса?!
Пишав и во друга тема но мислам оваа е посоодветна.

 

Треба да го послушаш срцето, тука секоја ќе ти рече раскини, батали, не се замарај ќе си најдеш друг, ноооо секогаш ќе го има тоа ''но".
Ако сметаш дека преку ова не можеш да поминеш остави на тоа, раскини.
Ниту ти самата не мислиш на помирување, а не прашуваш нас. Но, ние можеме да кажеме мислење, НО одлуката е твоја.
Јас искрено да сум на твое место, да сум со некој вака би му дала прилика да се докаже дека навистина се кае, зошто, затоа што 6 години не се малку. Штом ми кажал, значи му значам и уште ме сака, и бил искрен со мене ( тоа е маж,браво ). Ете затоа. И доколку видам дека навистина се труди околу тоа, јас ќе му се вратам, НО ако тоа не е така ќе му свртам грб.
Колку и да ми биде тешко, нема да потклекнам на некој што ќе каже само на збор а не реагира на дело. Ќе сметам дека таквиот нема да ми биде потребен, а поготово во брак кому ќе му бидам само украс дома.
Така да, ова е моето мислење.

 

Јас лично не би простила неверство. Па и типов ко едвај да чекал ти да излезеш некаде, за ДЕМЕК да стане бесен и да те изневери. Тој очигледно си планирал подолго време тоа да го направи ама ете чекал посоодветна шанса. Нема оправдување за тоа што го направил и мислам добро си постапила.
Нормално дека сега ти е тешко, чувствуваш бес и нервоза ама со тек на време ќе се смириш и ќе сфатиш дека си донела правилна одлука (барем според мене). Штом еднаш тоа го направил, пак ќе го повтори со друга девојка.
Единстварно убаво од негова страна е што ти кажал, што бил искрен....а инаку глупо постапил во секој случај.

 

@buba4e89 @JollyGirl Тој се кае за тоа и знам дека му е тешко,доволно долго се познаваме,делевме кревет,јадевме заедно,живеевме заедно. Му дозволувам да ме побара,да ми се јави по телефон, не чувствувам омраза и гнев према него,згрешил,згрешил,да е жив и здрав.Но сметам дека ако му се вратам ќе му го плескам тоа по нос при секоја караница.Тој ми вика ако можеш целосно да го заборавиш тоа тогаш да се смириме а ако не можеш подобро е вака.Премногу е фер и се труди,знам дека ме сака и дека повторно нема да го направи тоа.Но животот ни носи секакви ситуации и што ќе биде ако при секоја караница тој оди со некоја заа да си го исфрли бесот.А многу сакам да му се вратам и не знам што е правилно. Ги ценам и двете мислења девојки. Фала ви.