Ми треба совет и мислење

Од порано тој си е таков и сите го знаат...женкар...само што мислеа дека откако стапи во брак и им се роди дете ќе се смири, ама не баш.

ВО право си.
Воопшто не е моја работа да се мешам и да му судам на некој.

Не знам што им се случува дома и не сакам ништо да знам.
Ќе гледам сите да ги одбегнувам периодов...Па во иднина што ќе биде нека биде.

 

Најдобра опција ти е таа. Штом не си и блиска, сигурно нема тебе да те обвинува што не си и кажала, во случај она да не знае. Во што јас како жена, се сомневам. Појди од другарите негови и жените (или девојки) нивни. Такви работи се дознаваат, освен ако намерно не сакаш да ги видиш.

Е сега, можеби и швалерката преувеличува, но, штом тој е прочуен швалер, треба жената да си знае дека можеби и не се "смирил".
На крајот на краиштата, зошто оженет маж со мало дете би сакал да оди во "провод". Ај да е само женет, па ете имало прилика, ама при мало дете он преферира журки и непознати луѓе?

 

И јас имав сличен муабет со мојот партнер но тој не спомна абортирање или нешто слично туку сега не е подготвен за деца и така.. некако го сварив тој одговор, ама да ми рече абортус, од живи ќе го отпишам.
Така да, доколку не си веќе сигурна во чувствата, неговите намери, скрати си ги нервозите на време.

 

@Nephertiti, јас не гледам ништо хорор во тоа што отворено ти кажал како размислува по тоа прашање. Тој моментално не сака да има дете и тоа е тоа. Ако непланирано останеш бремена, тебе никој не смее да ти кажува дали да родиш или не, но во исто време, од таткото зависи колку ќе сака да биде дел од животот на детето. Алиментација секако ќе мора да плаќа, но таму завршуваат неговите законски обврски.

И немој да мислиш дека ако раскинеш со сегашиот дечко поради ова, наредниот фраер од сам старт ќе сака да има деца со тебе. Да, повеќето ќе ти гугаат: „Дааа, јас едвај чекам еден ден да бидам татко.. Леле колку би било убаво да имам ќерка иста како тебе... Ааааа никако абортус, ќе ти се налутам, ако не го сакаш, јас ќе си го чувам...“ама при првото каснење, ќе видиш како ќе пребледат. Затоа, памет во глава, користете заштита за да не се донесете во ваква небрана ситуација.

 

Decko mi ima zavrseno fax pred godina ipol od togas ne moze da si najde rabota vo struka i zapaga vo depresija...ima denovi koga voopsto ne se razgovara so nego samo negativma energija e poln, isto i pritisokot od doma mu vlijae deka vlozile vo negovo obrazovanie a sega doma sedi..na eden ili drug nacin ova se odrazuva i vrz mene zasto 3 godini sme vo vrska, pocnavme zaedno online rabota t.e on poveke raboti jas na fax sum i eden den ako e loso toa odma mu ide taa negativnost deka niato ne odi bla bla...stv ne znam kako bi pomognala, rabotava ne e za skaruvanje da go ostaviostavis koga e najtesko ama taa depresija se siri..sme imale problemi i so seksot ne mozel itn itn

 

Потполно го разбирам дечко ти, бидејќи сме ист случај.
Завршуваш факултет вложуваш во твоето образование за некој да ти дава клоца у гз. Да,верувај многу е тешко без поттик и без позитива во себе.
Немој никогаш да го спречуваш во нешто, сум се обидела секаде и уште се обидувам.
Немој да му велиш она ова многу иритира, напротив ти треба да му дадеш подршка.
Мене подршка ми се пријателите околу мене.
Многу нервира седењето дома и броењето овци и да гледаш како државата те брка од се околу тебе.
Да ти кажам реалноста боли и нему му е тешко да ја прифати. Не биди себична и да не ви оди во сексот немој да му кажуваш напротив поттикнувај го,бодри го.
Тешко е малку кога некој има цел за остварување ама многу е важно да не се откажете од ништо.
Ова е тест период за вас и од вас зависи како ќе се изборите.

 

Здраво феминки. Ми требаат ваши совети. Ќе може во приватна порака да пишам некому?

 

може, пиши ми мене

 

Веќе одредено време се обидувам да и помогнам на другарка ми но слабо ми оди. Не знам ова дали е анксиозност или нешто слично ама вака стојат работите. Девојката како да живее во страв кој реално не постои во моментот, страв и е дека ако раскине со дечкото не може да се собере после и да се врати во нормала. Вика се е во ред ќе се видиме се е топ и кога ќе се прибере дома, навечер ја мава нешто на психа дека ќе се затреска во друга, ќе му поминело ова, ќе раскинале...нема да може да се поврзе емотивно со никој друг како што и е сега со него...Мислам дека вака и е бидејќи и е ова прва сериозна врска и е премногу затрескана, претходно со другите и било чисто онака и прилично со малку има излегувано...и сега некако страда и е лошо..некогаш губи апетит, сака да шета да е со луѓе да не мисли на тоа, не може да учи мисли ако го изгуби него ништо нема да постигне во живот ќе нема мотивација и сл....ќе ми рече денес не му вртам ако сака нека се јави ако не не мора ама после пола саат попушта...а на сето ова ваљда си влијае и дечкото затоа што не станува збор за тип на човек кој би ја опсипувал со романтични зборови, да и праи иднина како би ја земал за жена итн..не мисли он на долги патеки и може тоа ја стресува неа..
Јас се обидувам со различни мотивејшнл видеа да ја охрабрам дека не може се да е така црно и дека колку и да би било тоа тешко ќе се помине не е крај на свет не знае што ја чека можеби некој пет пати подобар ќе најде и уште толку позаљубена ќе е, исто така и возење точак и некои други активности... и тоа и помага на некој период и после пак се враќа истото....
Некој совет што би и го препорачала, можеби некој од вас поминувал низ ваков период и може да помогне.
Фала однапред.

 

Ти не можеш да направиш ништо повеќе од ова. Реално тоа е психата нејзина и тука е проблемот. Ќе го победи стравот ако најде друг во меѓувреме и сама осети дека светот не е само дечко и.

 

Со еден се допишувам веќе 2 год.се гледаме на камера итн.ми вика да дојде во Ск да се запознаеме дека ме свиѓал ама ја мислам дека зборам со него само кога ми е досадно не знам ни ја ама знам дека не ми се свиѓа етее вика да дојде во сабота,искрено не знам што да му речам што да измислам,еднаш му реков демек сум се верила ќе се мажам ми вика ако ќе чекам да се разведеш не е ништо вечно

 

Биди искрена со него, не го влечи за нос. Кажи му дека ме ти се допаѓа.

 

Кажи му ја вистината не го шетај по тавани,не мора да го лажеш.

 

Е последново ме изнасмеа.
Ако го нејќеш кажи му.

 

Искрено не сакам да го разочарам можеби и до мене е што толку зборевме па се понадевал на нешто...ќе му кажам а како ќе реагира господ нека ми е на помош

 

Дали има некој што ќе може да ме сослуша? Имам проблем со моиве доима па решив овде да се обратам.

 

@Pandora- Сите тука ќе те сослушаме, слободно напиши си го проблемот

 

Еве вака, нова сум на форумот ако направив грешка извинете, темата ја отворив заради тоа што сум во многу лоша ситуација. Пред некој ден раскинав со дечкото со кој бев 4 години, не е тоа толку голем проблем колку што е ова сега што ќе го напишам. Опседната сум во еден дечко ( постар од мене), сакам да му кажам се што чуствувам веќе 1 година, но некако немам храброст да го направам тоа, многу често остануваме сами но никако неможам да се осмелам. На дечко ми му бев верна и никогаш не го изневерив, но во мислите и чуствата го правев тоа веќе долго време. Ве молам помогнете ми како се да му признаам, и како после да бидам иста со него да продолжам како ништо да не се случило. Во суштина тој ми е газда на работното место, слободен е долго време. Дали ако му кажам ќе се уништи пријателството навистина веќе неможам да издржам, многу боли да чуваш во себе нешто толку долго време............

 

@alisa2323 Алиса, самата убаво си кажа, опседната си со него. Значи сигурно, поради поминување поголемо време со него на работа комбинирано со тоа што врската ти била пред раскинување, може како некоја утеха, во својата глава си си проектирала некоја фантазија за него, и сега цело време си фантазираш.

И што ако е слободен, ако тој не ги дели истите чувства, туку едноставно само може е љубезен и пријателски настроен? А, второ, во работен однос сте, сепак тој ти е надреден, и овде си ја ставаш работната позиција во незгодно, бидејќи не знаеш како тој ќе реагира.

Мое мислење е, пробај прво мислите да си ги средиш, да си го насочиш вниманието кон нешто друго, ако повторно мислиш толку на него, крај краева, признај му, но пред тоа, процени го неговото однесување и запрашај се дали поради опседнатост (која може е нешто краткотрајно) да ставиш и пријателство и работа во незгодна ситуација, па после така да се чувстувате и двајцата. Не велам дека би те отпуштил, но ако не се чувствува исто, после нормално, ќе ви биде и на двајцата awkward.
Од друга страна, подобро е некогаш да направиш чекор за работа што ти е важна, отколку после да се прашуваш што ќе било да си се обидела

 

А зошто дечко ти не почне да работи некоја работа за која не е потребен факултет? До кога планира да седи дома и да чека работа по струка?

Да се разбереме од прва, имам многу познаници кои работеле додека студирале. Едните работеле како келнери или во некој бутик, фото-студио итн, други работеле по струка, пример во сметководителска фирма, во адвокатска канцеларија итн. Сите овие луѓе работеле за плата од 200 евра. Ама битно работеле.

Дали дечко ти има завршено факултет од тип економски, правен, педагошки или некоја дефицитарна струка, пример електро? Не може да очекува дека со економски факултет со низок просек ќе добие работа од соништата. Особено не во помалите градови.