Ми треба совет и мислење

Се мислев дали да пишам, но добро ќе ми дојде некој совет. Или барем да си ја олеснам душата малку.
Во врска сум со дечкото околу една година. Ситуацијата е таква што оваа година и двајцата завршуваме со факултет. Неговото семејство веќе некоја година е преселено во странство, тој останал овде за само факултет да заврши, па потоа планирал да се пресели, и за да биде со неговите а и за подобра иднина. Секако јас го знаев сето тоа од почетокот, само ептен добро ни тргна што си реков да си ја пробам среќата, никој не знае како ќе испадне работата меѓу нас двајца, и дека секако би нашле решение кога ќе дојде момент да си замине. Тој ми кажува дека сака да одам со него. Прво да оди таму, да среди за работа, стан, со што повремено на неколку месеци би доаѓал и тука додека трае тоа 'прилагодување' таму. Ситуацијата е уште покомплицирана со тоа што моите дома не знаат дека сум со него, поради причина што не би го избрале него за мој дечко и не го сакаат и не ми требаат дополнителни притисоци од нивна страна што би ми направиле да ми биде потешко.
Завршувам факс, моите ме тераат да најдам работа, се приближува периодот кога тој ќе си замине, ќе треба да функционираме на далечина одреден период, ќе треба да се соочам со моите дека сум со него, дека имаме 'планови', дека можеби би заминала од тука за некоја година (ни за тоа не би се согласиле исто така)...и сум многу збунета и ми е тешко. Не знам како да ви објаснам подобро, но ме мачи од внатре нешто.
Многу добро ни оди заедно, би можела да се замислам со него во иднина, не сакам да се откажам, сакам да верувам дека се ќе биде добро.
Ме мачат лошите мисли што некогаш ми ги обземаат мислите, дека нема да успееме, дека се ќе биде залудно. Станувам параноична на моменти, како цел свет да ми пропаѓа некогаш кога ќе ми текне на тоа. Се обидувам да живеам во моментот и додека трае бидејќи многу ми е убаво, многу ми е близок како личност, но некогаш тие лоши мисли се посилни од мене. Не знам како да си помогнам.

 

И не е баш некоја причина за да се лутиш. Социјалните мрежи ви го зедоа мозокот,беспотребно.

 

Прво треба да си одговориш на прашањето Дали сакаш иднина со него? Ако сакаш, мислам дека време е да им кажеш на твоите дома. И тоа сериозно да седнете и да разговарате. Тоа не треба да го избегнеш.
Треба добро да размислиш и да ги средиш лошите мисли. Зошто да не успеете? Ако сакате, секако дека може да успеете. Иднината и љубовта бараат борба. Биди похрабра и мисли на борбата и љубовта која вреди за неа.

 

Не би се лутела,ама нема па и да ја третирам на ист начин како порано. Тебе те знае цел живот и ти и бараш одобрение да сподели ваши слики а од слава на другата се објавила. Кого го прваи будала себе или тебе?

Воопшто не се во прашање социјалните мрежи туку другарството и почитта кон другарка,взаемна почит.

 

А зошто твоите да не го сакаат него, не сфатив? Како и да е, ако сакаш иднина со него, поточно ако двајцата се гледате заедно во иднина вреди да се избориш. Изгубено е само она од кое ќе се откажеш. Штом завршуваш факултет доволно возрасна си сама да одлучуваш што ќе правиш во животот без твоите да ти се мешаат. Разговарај сепак со нив, имаат право да знаат што планираш. Ама на крајот на краиштата твој е животот и прави како што мислиш дека е правилно, не дозволувај тие да те запрат ако двајцата се сакате. Ти посакувам се најдобро.

 

@Bitter-Sweet
@Amellie13
Да, на моите секако ќе им кажеме наскоро, пред да оди официјално.
А јас како да сакам да ја контролирам целата ситуација, да бидам сигурна, од секогаш сум била таква за се, и морам да се олабавам дефинитивно и некогаш да оставам на времето. Вака што се грижам само го пропуштам моментот, и секогаш така. И свесна сум за тоа, само уште да успеам да се изборам со тоа, и да уживам во моментот. Некогаш ми успева, си викам Живот е-не се знае ни утре што ќе биде, ама некогаш не можам да ги исконтролирам мислите.

Ви благодарам за мислењето девојки

 

Се убаво објасни, само не ја напиша причината зошто твоите родители не сакаат ти да бидеш со него ? Добро можеби не сакаш да напишеш овде.
Но јас сметам дека си доволно возрасна за да знаеш дали е тој добар за тебе или не е. А читам дека добро ви оди заедно, се сакате, планирате иднина.
Ако си сигурна дека тоа е тоа, не дозволувај ништо да ти застане на патот, бори се, ќе успеете.
Само силна љубов, верба и желба.

 

Да речеме дека на некој начин не им се допаѓало семејството негово, што нема никаква врска со мене и него.
Во право си, ти благодарам многу за мислењето.

 

Убавината на тоа што звршуваш со факултет и треба да бараш работа е што стануваш независна. Мој практичен совет е да си се обезбедиш прво себе. Мора да размилуваш и за worst case scenario.
Значи знаеш дека од твоите нема да добиеш благослов од одма ... што значи дека можно е да ја немаш нивната финанскиска помош.... Идеата ми е дека додека трае тој транзиционен период каде тој се средува таму... ти ств да си најдеш работа тука... било што да си заштедиш некој денар и да можеш да направиш самостојна независна одлука.
Е сеа коа ќе одиш во странство... мора да бидеш внимателна... сепак одиш сама рачунајки дека таа фамилија ќе ти се најде. Некогаш испаѓа дека не се толку фини... така да кога ќе одиш таму исто обавезно да бараш работа да си бидеш и таму самостојна
Значи додека планираш да направиш ваков голем чекор.... не се заборавај себе си. Мисли на себе прво... како ќе се издржуваш, што ќе работиш.. биди си самостојна и независна.
Не сакам ова да го сфатш дека мислам дека нема да успеете. Напротив, навивам за вас. Ама овој момент мн парови го ингонираат и после носи до гнев, лутина, разочараност и умирање на љубовта.
Поздрав и со среќа

 

Ја разбирам поентата и потполно си во право. Друго е кога си имаш свои пари во џеб и не зависиш од никого, без разлика дали се работи за родители или партнер.
Ти благодарам многу.

 

Ако до вчера јас сум се тагнувала со тебе, а денес не одобрувам објава нема да ти е криво?
Дошла некоја сосема небитна личност и со неа се тагирам,со тебе не.
За почит се работи, си бара рцка да се скара со старата другарка бидејќи 20 години другарство не вреди колку новопеченото.
За жал не се цени денес ниту еден човек и после велите "нема прав пријател денес".

 

Не се замарајте со фејсбук, остали социјални мрежи и глупости.
@Anababe логично е ако не си близок со некого, нема што да бараш на слава кај него.
И тоа си е твоја работа, не треба да ја засега ни другарка ти, ни никого.
Другарството треба да биде несебично, нема смисла да има лутење зошто другарка ми освен со мене се дружела и со други.
@buba4e89 не ми верува што читам. Колку години имаш, 15?
Криво ќе и биде ако другарка и ја повредува, навредува со нешто. А зошто не прифатила објава на фб, не треба да и биде криво. И кај мене е исто на фб треба да прифатам таг, за да покажува на времепловот.
А и од каде ти знаеш какво е навистина нивното другарство?

Не знам дали само мене тоа чекирање ми стана одбивно. Како помала го правев тоа не викам не, сега не. Едноставно не осеќам потреба мојата приватност каде сум, со кого, што правам да ја споделувам со секого, а најмалку со еден куп непознати по фб.

 

@Belgin1 јас немам 15 години и немој да се правиш многу паметна.
Ако не знаеш што е взаемна почит, сите твоите другарки да имаат слики со новопечените,а со тебе ни една тогаш ќе видиме дали нема да ти биде криво.
Жалам што немаш искусено ништо и напразно си бладаш.
Многу е глупо и понижувачко да си двоен, ама не разбирате затоа што никогаш не сте осетиле.
Не се работи за социјална мрежа туку за двоење на неа од објавата. И мене ми е наместено ама нр двојам никого,тоа значи го почитувам човекот со кој сум се означила и не го кријам од никој.
Така да, не рипај и ако не се согласуваш не надавај години на член.

 

Izvinete mozbi sum ja promsila temata izvinete
Moze li edno prasajne da mi odgovorete
Zosto maskite lazat samo za da ja zadrzat devojkata
Vi blagodaram so pocit

 

Машките лажат не за да ја задржат девојката... лажат за да добиваат бенифиции од девојките... секс, емотивна подршка, немање друштво.... Лажат за да добиат работи кои нив им требаат.... нема никаква врска со девојката.Таа е медиум преку кој си ги исполнува потребите.
Лажат зошто не знаат кои се, немаат интегритет... зошто им е дозволено.
Лажат зошто појма немаат што значи тоа да се биде маж!

 

Само несозреано машко лаже.

 

zdravo imam 15 god imav decko so koj sto idev 4meseci no nikoj neznaese moite doznaa i bese mnogu losho ne go prifatija bidejki e albanec i ja sum muslimanka no sepak ne e isto i sega nemaat doverba vo mene on ne se otkazuva ama nemozam da prodolzam mislam deka kje zgresam a i dvajcata premnogu se sakame..

 

Бубаче јас не се правам паметна, туку сум паметна.
Мене многу убаво ми е јасно што е взаемна почит и имам доволно години за да знам кои ми се вистински другарки, а кои само онака и затоа не се потресувам околу слики и тагови на фб.
Имам искусено многу повеќе од што можеш да замислиш и баш затоа ги разликувам некои работи.
Јас потполна доверба немам во никого, за да можам да ја наречам најдобра другарка.
Претпоставувам дека девојчето и што го постави прашањето е тинејџерка, посебно па во тие години не треба да се бара некое којзнае колку искрено другарство.
Имам другарки со кои се гледаме еднаш, два пати неделно пиеме кафе, муабетиме и тоа е тоа.
Нивно право, што сакаат нека прават.
Си имам свој живот и обврски, така да такви банални работи не ме интересираат.
Искрено не седам многу на фб и поима немам кој со кого се означил или кој со кого ставил слика.
Јас ги почитувам сите другари и познаници ама не гледам причина зошто секој да знае јас каде сум, со кого и што правам. Моја приватност си е тоа.
Означувањето и редењето такви слики ми е за деца и тинејџери, никако не ми оди со карактер на возрасни и оформени личности.

Јака си со ова "не рипај" или "не скокај" кога ќе го пишеш.

 

Ти на 15 години го направи профилот на фб? Уште не научи дека на фб не се прифаќаат непознати?
Јас гледам дека имаме различни мислења и гледишта. Верувам дека знаеш бидејќи да знаеше немаше да скокаш по мене и да ме демантираш.
Јас на 15 години си играв надвор, не знаев за фб, а ти баш паметна тогаш си имала фб.
Мислам дека немаш ништо искусено освен што ме следиш и едвај чекаш да ме нападнеш и провоцираш за да се караш, да баш си јака.
Јас ја разбрав членката. Едно другарство треба да биде вплотено, зашто да ја крие, што и е она и уште ја прави будала "ама наместено ми е", па што ако и е.
Брутално сум искрена што нејзиното другарство не е искрено, денес еве не ја тагнала, утре нема да сака да се слика со неа, задутре нема да ја покани на роденден. Што ако има нова другарка, треба да двоиш? Епа несебично другарство е без двоење.
Знаеш како е да ти речат "Е ај сликај не" а ако ќе треба и ти со нив ќе ти намигнат како демек сликаше.
И на крај девојчето ќе си седи со прст во уста. Ќе си искача другата со другарката нема да ја покани.
Ова е почеток,ти не би се замарала сега, а тек кога ќе добиеш нож во грб ќе се замараш, ќе си лупаш глава од ѕид.
Сега прај се јака на форум оти никој не те знае.
Едит: А зашто да немаат тагови и слики возрасни луѓе? Не смеат да споделат среќа низ фб? Или тебе ти пречи ако споделат или се тагнати и веднаш се незрели,дури и да не е на слика тагнат нема право да се лути. Колку си само во заблуда. Колку само лицемерие има во тоа да те има на слика а намерно да не си тагнат, не си свесна. Има време ќе се освестиш.
Ние можеме до сабајле да збориме, јас само искрени луѓе дискутирам. Добра ноќ,паметњаковиќ.

 

Епа дечки јас морам пак да ви се пожалам. Нели напоменав дека сум во тазе 4 месечна врска и дека се скаравме за обична ситница. Зборевме решивме се' тоа, дури ми заплаче со цел како никогаш да не помислам на кавга ниту пак разделба дека навистина сака да успее ова помеѓу нас. И после разговоров пак ми беше чуден, некако дистанциран, како без желба да се видиме, ама сум му фалела. Затоа што ми рече секогаш директно се да му кажувам, така и овој пат му кажав дека чувствувам дека е чуден и не е тоа тоа. На сето тоа ми кажа дека едноставно е премногу окупиран со работата(од секогаш бил) и дека сака да си посвети време на себеси и да не го изгуби животот како што го изгубил со бившата и ми даде до знаење дека и јас треба да си ги вршам работите што ги имам. Навистина разбирам дека нема време и лесна работа, ама па јас и студирам и работам и се финансирам и грижам самата за себе, па и од тоа малку време можам и за него да го одвојам. Денес едноставно се разбудив така со мисла дека ми е сеедно и воопшто ниту се јавив нит пишав, сакав да види како се однесува тој овие неколку дена и дека не можам да бидам јас таа што само ќе се труди. Па примети дека не е во ред и ме замоли да не го правам тоа, затоа што и онака имал многу нервози, па оваа додатна му била и се понашаше како пубертетско дете што му е интересно кога го игнорираат.Му реков да си размисли што сака и дали воопшто е спремен на врска, дека јас не можам него секогаш да му докажувам и да играм детски играчки, за да му недостигам и да посака да ме види. Не сакам да се откажам од него, ама дали вреди? Изговор ли е немам време имам куп обврски, ми фалиш, ама кога сум дома сакам време за себе?

П.с на почеток секогаш и на 5 мин знаеше да каже ајде да те видам на кратко