Ми треба совет и мислење

Колку време сте заедно?

 

речиси 8 месеци....
не е малце ако лесно се приврзува човек...
а не е ни многу па да можеш да кажеш: еее идеме Х години ние...

Според мене, лично, сите врски што преминале преку година и некој месец +/- мислам дека може да се рачунаат као озбилни. Но немора да значи. Се зависи од близината меѓу двајцата.

ПС. кој би потрошил година дена посветувајќи се на друга особа ако нема никакви чуства према неа...?

 

Нема врска колку време се заедно, битни се чувствата, кои може по месец да се јават, по година, а и никогаш. Се зависи од близината, во право си .

Слична ти е ситуацијава ко мојата . Ние се оддалечивме, т.е пробуваме сеуште да се оддалечиме поради други причини, али исходот е истиот - дали да се продолжи заедно или не . И верувај дека потполно те разбирам како се чувствуваш, не го викам напразно тоа. Али штом побарал тој пауза, дај му ја таа пауза. Не го барај, се додека не почне тој тебе да те бара. Навикни се уште од сега дека можно е да раскинете, прво ќе ти биде тешко, но по некое време ќе се почувствуваш подобро, или пак ќе ти олесни иако го сакаш . За се треба време, така и за ова.
А ако побара да се смирите, и ако стварно е овојпат сигурен дека нема пак да се повлече, тогаш не му враќај на тој начин што си го замислила , така можно е повеќе да го оддалечиш сакајќи да му одржиш лекција.
Ова ти е време и за тебе да размислиш дали после ова што ти го сторил и ти дали сакаш да продолжиш со него, размисли си убаво, дај си време, како и на него, така и на себе

 

За барање, не го барам! Оваа пауза му е потребна на него и ќе почекам додека за него заврши и не ме викне. Како ке се однесувам понатаму од муабетот ке видиме. Ако продолжи со некој недефинирани муабети и филозофии....стварно големо разочарување
Јас за мене лично знам дека го сакам и сакам да бидам со него, но ако он не е подготвен да иаме сериозна врска, не се среди, тогаш јас ниту ќе го молам ниту ке дозволам да му бидам зезанција за викенд и девојка на повик. Нема шанси!
а денес толку ми фалеше онака да ми каже "ајде не се секирај, се ќе биде во ред"

Под притисок сум и ги спремам последните испити и ако не ги положам според ЕКТС ке треба да ги плаќам-дополнителни трошоци и плус дипломската ми виси на глава....си иам и други грижи па немора да ме држи у ваква ситуација. Мразам коа сум у незивесност!!! ова е прв и последен пат некој мене да ми рече пауза, душата да ми се стресува мене цела недела уназад , и повеќе можеби.....

Не знам дали и на која од вас и се десило нешто вакво, и како и било, ама мене ми е стварно мака...стварно ја сакам врскава и детето, но некои работи неможам да ги допуштам. Ако се дешаваат сега, демек на почеток, како ли ке биде после ХХ години???

 

И јас многу убаво те разбирам ама тоа е... кога ќе ти се натрупаат многу работи... да не имав поминато низ слична ситуација ќе ти речев: па каков дечко ти е тоа? зарем не треба да ти биде поддршка во секој момент? како може да те остава токму кога ти е најпотребен... ама имам осетено на своја кожа и после дали дека сум многу разумна, отворена личност, или пак премногу попустлива, му дозволив да се врати и се да биде ок... и пак, и пак кога ќе ми требаше во некои такви „критични“ моменти ме оставаше сама. но, со тек на времето сфатив дека тој едноставно е таков... кога има проблеми, се оддалечува и сака се сам да реши, кога ќе види дека јас имам проблеми и грижи ме остава сама... демек да сум ојакнела и да не ми бил товар...
како и да е, да не бидам офф... биди силна!!! ти сепак најубаво можеш да си процениш дали после тоа он заслужува да му се вратиш... и секогаш имај на ум дека он е тој што губи особа која го сака безрезервно, а ти губиш нестабилна и недорасната личност... ти знаеш што сакаш и тоа и ќе го бараш во животот, ама тој е оној кој не знае што сака и ќе лута... кој знае на што ќе наиде, ама како тебе никако нема да најде биди силна, издржи без него, он ако те сака повеќе нема да те пушти, а ако не... он губи бе!

 

Епа баш оти ни се десило ти кажав да си дадеш време и себеси. И да, знам оти ти е мака, знам оти ти е тешко, и знам оти кога ќе помислиш дека може е крај, ти се плаче само. Но, со тоа не решаваш ништо. Знам дека нема да ти помогне нешто од ова што пишам, али затоа времето лечи се .

Земи фокусирај се на книгите, учи што треба да учиш, занимавај се со тоа, и пробај колку што можеш помалце да размислуваш што би било, како би било .... Така ништо не добиваш! Додека чекаш таа паузата да помине, занимавај се со учење. Кога ќе те викне, ако е спремен да продолжите, во ред, ти сама знаеш дали тој самиот вреди да продолжуваш или не. Ако ти мрмка пак, дека не е сигурен, дека ова, дека она ... Мислам дека и сама ќе знаеш кон што води тоа

 

Сакам да прашам дали некогаш сте биле во ситуација, да сте во долга врска во која порано ви било убаво, сте се чувствувале среќни и исполнети, но после одреден период станувате свесни дека човекот кој што го сакате, не е она што вие би го посакале од животот, не е оној кој ве исполнува, знае како да ве погоди и да ве усреќи... но, сепак го сакате, многу! Сте биле некогаш во ваква ситуација? Како сте постапиле? Знам дека некој кој не го осетил тоа, лесно ќе каже раскини му ама некој кој го осетил тоа на своја кожа знае дека и срцето и разумот зборуваат, и едното е тешко и другото... Молам за совети и мислења!

 

jas sum vo ista vakva situazija imam vrska 2 i poveke godinii znacii decko mi premnoguu me sakaa,pocituvaa..toj napravi jas da otidam vo stranstvo da studiram so nego zaedno abe se najdobroo a jas kako idiot se odnesuvam vo posledno vremee....nekako ne me ispolnuvaa,ne da ne go sakam tukuu ne e kako sto e bilo poranooo...go bacuvamm onakaa za da ne go povredam..ama nemozam da mu raskinam oti toa so go ima napraveno za mene vo zivotot nema da mu go zaboravam znaci pominal preku i donekade protiv roditelite za mene za da sega ziveeme zaedno i znam deka ako mu raskinam bi go unistiloo totalno a i jas ne bi mozela da se pojavam pred moite oti tie premn.go sakaat znaci si nema nikakva maana me slusa za bilo sto..cistenje sadoviii se se.. a jas idiotkaa ..a vo meguvreme mi se zasvigaa eden dr decko ii nz so da pravamm uff mn sum taznaaa i nervoznaa
[mod-kirilica:uqciylwk][/mod-kirilica:uqciylwk]

 

лошо... ама кај мене не е проблемот во тоа што не го сакам, го сакам и тоа многу! ама некако, не е он тоа што го сакам во животот... тој заврши факултет - и не толку перспективен, не знам што би можел да работи во животот, наместо читање книги, театар, убав социјален живот, би избрал живот во мало местенце, лутање по цел ден, кладилници... значи го сакам, добар е кон мене, ама загрижена сум за иднината... не е тој тоа што го сакам за мене

 

бас во моментов сум така...со цовек кој не заслузува да правам се за него бас се сто сака од тоа сто мн го сакам...немозам да ти казам раскиниму знам како е...еве на пример јас сум на само неколку месеци до свадба со него иако знам дека не ме заслузува но го сакам а и она само го казува тоа а не го доказува..секогас се несто исто и исто а тоа ми вели дека ке бидеме срејкни и се....знам дека ме сака но не како ја...но надеста последна умира...така да и да го оставам или ти го оставис само ке ти биде пак сама на себе теско и нисто нема да постигнес само повеке ке патис и ке се запрасувас дали ке бесе несто ако останес со него дали он ке се сменисе и поцнесе да ти ја доказува лјубовта...затоа само време и се ке биде..

 

Јас само што излегов од таква врска.Многу добро знам како се чувствуваш и знам колку е тешко да одлучиш што е најдобрата одлука.Јас одев со дечкото 3год. и се ни беше ок, во последните месеци претерував наоѓав замерки за се и сешто...постојано го критикував и полека осеќав дека нешто не е во ред.Дечкото ми беше срце,правеше се за мене,моите дома го обожаваа,неговите сеуште неможат да се помират со фактот дека раскинавме...НО, јас донесов одлука да не го упропастувам неговиот живот, а и да не го упропастам мојот.Станав свесна дека најдобро ќе биде да ставам крај сега, отколку да се замразиме и да ставиме крај за 5год.Се што се одолговлекува е се поболно и остава поголеми последици.Раскинавме, беше многу тешко посебно нему, но тоа го направив за доброто на двајцата и сега се чувствувам слободно и убаво ПРЕМНОГУ се сакавме но не бевме еден за друг, а мислам дека штом се осети такво чувство најдобро е да не продолжувате.Го оставив да си ја најде вистинската, а истото го направив и за себе.Полека се заљубив во друг дечко и животот продолжува.Некогаш љубовта не е доволна, потребни се многу други работи посебно ако врската е сериозна.А ако чувствуваш дека немаш иднина со тој човек не го измачувај и кажи му ја вистината навреме Со оној што треба да бидеш никогаш нема да почувствуваш дека немаш иднина со него или дека е помалку вреден од тебе тоа е моето мислење!

 

Мислам дека сите долги врски се соочуват со ваков сличен проблем. Проблемот е во тоа што некаде, во некои врски, љубовта што ја имало на почетокот се намалува и станува навика. Знаеш дека ќе го имаш или ќе те има и не помислуваш на тоа што ако го изгубиш? Треба да го ценеме тоа што го имаме затоа што животот е толку суров што не можеш да знаеш што те чека утре. Ти барем имаш љубов.. а замисли колку некои што немаат посакуваат да се сакани како тебе? Се би дале да се на твое место. Ако си толку сигурна дека не те прави среќна, не те исполнува, не е вистинскиот за тебе, го знаеш единственото решение нема ни потреба да пишувам.. Но ако го сакаш потруди се да ја вратиш страста и љубовта што ја имало на почетокот.

 

Девојки, сакам да ве прашам за совет и мислење одамна кога имав 14 години имав еден дечко со кој бев во врска 1 година, знаете она, детска љубов. Но му раскинав бидејки повеќе не го сакав. Тој тогаш беше многу повреден, често ми звонеше, едвај се помири со фактот дека сме раскинале. Од првин пробаше да ме врати, но последните неколку пати кога се слушнавме беше груб кога сфати дека нема шанса да му се вратам и ме навреди. Но, од тогаш поминаа 6-7 години сме се среќавале, ама никогаш збор не сме си прозбориле. Тој после една година си фати друга девојка и беа во врска до скоро, значи 5 години. Не знаев дека раскинале есента го адднав на фб. Е сега, сакам да ве прашам што мислите, дали треба да му пишам? Онака пријателски, ништо повеќе... Сепак многу се дружевме и бевме блиски... Јас сум и сега во врска... Дали да му пристапам и како да го сторам тоа без да си помисли нешто што не треба?

 

Расчисти ли со себе кои ти се намерите? Ако е сепак чисто пријателски, зошто да не, ако не е , не дека е нешто страшно, само незнам дали би му се допаднало на дечко ти... верувам дека повеќе те влечи накај тоа да му пристаиш, затоа go for it girl!

 

А зошто мораш да му пишеш? Ти сега си имаш друга врска и тој си го продолжил животот, минатото останало зад вас. Еве и самата велиш, поминале 6-7 години и за тие години вие не сте си прозбореле ништо, па зошто сега мора? Можеш само да му ги отвориш старите рани на детево. Остави ајде така како што е и гледај си ја сегашната врска.

 

Какви стари рани.... Синоќа не му ја мислев многу и му пишав Првата реченица ми беше нешто во смисла да не ме сфати погрешно, дека му пишувам онака пријателски во име на некои стари добри времиња. И баш осетив дека се израдува што му се обратив... Пораснал, возрасен, изградена личност, магистрирал и се вработил, има 26 год. И! Пресметавме дека поминале 8 години од „нашето време“. Искрено ми годеше мубаетот со него, се смеевме цела ноќ Сепак, тука нема ништо од старите чувства, ни од моја, ни од негова страна Абе најискрено, пријателски!

 

Здраво феминки
за aquarius34 - супер ќе е додека е пријателско сето тоа. Ако барем малце осетиш нешто поинакво би советувала да се дистанцираш зошто не е убаво да се мешаат баби и жаби (мислам на минато и на дечкото со кој си сега) гуд лак

Што се однесува до тоа мојот "проблем" во погорните постови, праев муабет со дечкото (не во лице, по тел) во кој он се изјасни дека несака врска и дека жарот, еуфоријата му поминале од првите месеци, не е сигурен што сака со мене, ниту му е убаво без мене, не е среќен коа е сам, не му било многу убаво во паузата, а ниту пак може да е во врска (ваљда нешто психата го мава) и повторно е муабетот дека ме сака и сум му драга и несака да ме повреди.... он суште не е сигурен што сака.... А јас толку самоуверено и цврсто и со позитивен тон настапив во муабетот, како што никад до сега не ме видел. Тек сега ќе увиди колку може да изгуби. Инаку проверив од заобиколено, од други луѓе, да не му шета опавчето ама не е така, нема никоја друга. Нешто во главата него го мачи. Сега несакаше јавноста, мислам на моето друштво и домашните,ниту на facebook, да се знае дека сме прекинале. Зошто ли, неможам да разберам? Ме викна на роденден да му појдам ама јас му реков дека не идам зошто немам намера да глумам пред неговите гости, домашни, роднини, другари...нешто што не сум. Ќе види тој у понеделник (договоривме средба) кога ке се пицнам, главата горе и со ведар и позитивен став, отворена комуникативна и со самодоверба, дали ќе сака да се откаже од мене? хухухуху

Ајде дајте совет некој +/- како да се однесувам?
Ова според него е последна средба као патнери, а прва како пријатели. Според мене (барем јас така сакам да ја изведам) тоа ке е средба каде у целосен пакет треба да увиди што губи, зошто во мене другарка неможе да најде, јас го гледам со други очи...јас сеуште го сакам. Ако сака да оди нека оди, не го запирам, не го молам, не го гњавам, не го испрашувам ниту му плачам или лигавам. Сакам да види што губи. Како да му го доловам тоа?

за вас : )

 

Ќе види тој кога ти ќе си продолжиш со животот, а тој ќе остане со своето каење. Тогаш ќе види што изгубил. Многу добро си постапувала досега, епа сега само продолжи така. Дечкото е толку не сигурен што не знаеш што ќе му текне утре да прави. Затоа пушти го сега да си оди, а кога ќе се врати затвори му ја вратата пред нос.

 

Ајде девојки и јас да ве прашам тој едноставно ме одбегнува и ме игнорира а јас не знам која е причината за таквото однесување тој не сака ни да разговара со мене ,не сме се скарале ,му ѕвонев не ми се јавува не знам како да постапам и како да го разберам неговото однесување ,мислам дека заслуувам обајснување ама никако да го добијам од негова страна ви благодарам однапред

 

До сега не ми се десило некој да несака да ми објасни ....
Не проба со убаво да почнеш муабет ?