Ми треба совет и мислење

@Unique__ Пробај од една страна да ја разбереш мајка ти сепак е загрижена да не завршиш пак повредена како во претходните две врски.
Обиди се да и раскажеш каков е, каков е вашиот однос, и дека треба да му дадат шанса и да го запознаат. Сепак и двајцата сте во доволно зрели години за веќе да можете посериозно да размислувате.

Секако, неспорно е дека не треба сите момци да ги става во ист кош и треба да пробаш да се вклопиш во друга врска.

Сфаќам дека те ставила во ќор-сокак со немањето доверба, и сега се плашиш да бидеш искрена... Односно како ќе го сфатат тоа и до кој степен заштитнички ќе постапат кон тебе.

Можеби делумно ја плаши далечината, пак ќе кажам да не те повреди случајно. Но, кога ќе дозволат ТОЈ да им се приближи, мислам дека поинаку ќе гледаат на работите.

Каде се гледате најчесто? Доаѓа ли некогаш во твојот град? Можеби со тек на време да направиш случајна средба?

Ако размислуваш сериозно, мислам дека нема потреба од криење. Не сте мали деца, твоите треба тоа да го сфатат. Ти треба да се искалемиш, утре ти ќе имаш свои деца...

 

Добро не ли ти е чудно тоа што скоро веднаш те заознал со неговите и сака да одите на викенд? Нели бил повреден од претходната врска? Човек кој е повреден и изгубил доверба ќе оди чекор по чекор, а нема вака да избрзува.
Мислам дека дечково брза затоа што сака да заборави некоја девојка или затоа што му дошло време да се ожени. Не брзај да им кажеш дома додека добро не го запознаеш дечково. Во твојата ситуација повеќе би била загрижена за него отколку за моите.

 

@Unique__ се согласувам со @HoneyBun
Прво него испитај го, не брзај, а кога ќе си сигурна во него тогаш ќе можеш да си ја браниш врската пред родителите. Макар што ако испадне дека е човек со убави намери твоите сигурно многу убаво ќе го прифатат.

 

Јас ја разбирам нејзе но додека таа се грижи за мене и се однесува премногу заштитнички сите мои познајнички од моја генерација дури и помали си имаат основано семејство додека јас секој ден се расправам со нејзините критики кон мене не можејќи да напреднам на секое ниво па дури и од тоа поради нејзините размислувања. Да бидам поконкретна, додека сите мои познајнички и врснички напреднале во животот на секое поле јас седам дома затворена и почнав да се гушам.
Сметам дека сепак тоа што има претеран страв не значи дека треба да останам дома и да чекам принцот да ми тропне на врата, работите не одат по тој правец.
И го имам спомнато истото како што ме советуваш и ќе пробам повторно како што ми велиш но кога и да и спомнам нешто слично таа ќе ми рече дека и за сите претходни сум мислела така но на крај сум плачела и повторно безуспешно.
Се гледаме или во негов град, или во близина на мојот град, односно соседен бидејќи има премногу шпиони во кои секогаш ме кажувале кога и да ме видат и да им пренесат на моите кај не виделе што сме правеле.
Последен пат тој доаѓаше, си поминавме прекрасно, сакам сега да отидам кај него, не можам да најдам и да смислам изговор додека не им кажам, но доколку им кажам се плашам дека може да ме навреди мајка ми како последниот пат кога бев со претходниот партнер: "Кај одиш ти к***o, што правиш со кого си"
Верувај дека да имав шанси како да и кажам до сега ќе и кажев, но со ова однесување секој ден се повеќе ме премислува, одалечува..

Ќе те послушам за ова со средбава, ќе смислам начин што побрзо.

Тоа се случи сосема ненадејно и непланирано. Инаку тој ми предложи за викендот бидејќи знае дека лошо стојам со другарките, и знае речиси низ се што сум поминала и ми предложи да отидеме на викенд, секако доколку сакам, за да променам нешто, зошто искрено јас сум куча посо куча и кога го трошам слободното време го трошам со него, инаку немам време ниту за себе. И во мои 26 години никогаш немам отидено на одмор ниту со дечко ниту со пријателки поради моите родители.
Пред да започнеме врска бевме многу добри пријатели, и секако се распрашав за него. Бил 4 години сингл, и кога го прашав зошто толку долго ми одговори сека сакал да биде сам некој период, не запознал таква како што имал критериуми, јас успеав да му се доближам, а за врската, се уште не знам ни како ја започнавме, си се допаднавме и на карактер и на изглед, долго време ме меркал уште пред да бидеме пријатели, но јас тогаш имав партнер, со кој прекинав и дур по извесен период имавме некој контакт со овој дечко.
И како би го запознала кога со вакви родители не можам да мрднам од дома.
Нема некој кој што не ми кажа се најдобро за него, а ко што кажав претходно добар е и приземјен и сериозен тивок дечко.
Бар досега не се однесувал сељачки кон мене како претходните партнери.

Се уште барам начин како да го запознаам подобро, но што доколку ми снемаат изговори за излегување?
Еве, нема да избрзам, сакам да одиме полека со него, да се осигурам во намерите, но што доколку навистина е добар а поради пречката од моите родители не успеам да се гледам доволно често?

 

Секој родител се грижи и тоа е оправдано но на твои 26 години толкава забрана и лоши зборови кон тебе не ми е прикладно.
Има ли некоја причина или повод за ова нивно однесување и такво обраќање од страна на мајка ти?
И колку родителите треба да се слушаат и почитуваат сепак тоа на крај е твоја одлука, ти ќе одлучиш дали ќе бидеш со него или не.

 

Тоа се обидувам да им го докажам.
Не верувам дека има, единствено она што го спомнав дека морав да лажам неколку пати во минатото за да можам да излезам и да уживам, под уживање не мислам на алкохол, цигари и журки до раните утрински часови бидејќи не сум таква туку нормално излегување со друштво.
Во право си, сепак мој избор е.

Ти благодарам, ќе видам што можам да направам.

 

Не е нормално однесувањето на мајка ти, а и плус имаш 26 години. Грешка од твоја страна е што си и кажала за секој дечко што си го имала, ама сепак не го оправдувам нејзиното однесување.
Тоа што ти го зборува е вербално насилство и додека не се иселиш од куќата нема да имаш мир верувај ми. Си ги лечи фрустрациите на тебе и како така ти вика дека си к***ва??
Штом имаш работа пробај да најдеш начин да се иселиш од дома, ќе се чувствуваш подобро и ќе започнеш да живееш како ти сакаш.

 

@Unique__ делуваш како да гледаш да се спасиш од родителите и затоа избрзуваш. Извини ама секој дечко не се носи дома. Ниту пак секоја девојка. Мене ова ми гледа преизбрзано. Ко и двајцата да гледате да се запознаете со родители и да се земете. Некако како одвај да чекаш да се мажиш. Така делуваш.
Дури не си сосем сигурна не го носи дома. Запознај го добро и заедно одлучете кога ќе преминете на следен чекор. Не си стварај дополнителни проблеми за ако не дај боже утре раскинеш пак да ти се нафрлат родителите.

 

Абе, ако сакаат да префрлаат, ќе префрлаат.
Не ги носев сите дечковци дома, некои... А мајка ми знаеше за сите, иако е конзервативна и ми бранеше се' и сешто. Како што се случуваа работите, мораше да ги прифаќа. Некои луѓе, едноставно се со таков став и за нив се' е неморално.

Што се однесува до избрзувањето, не знам како се однесувала @Unique__ со нејзините дечковци во минатото, колку брзо и лесно се зближувала ... но јас и сопругот, после 3 месеци врска, бевме спремни да го поминеме остатокот од животот заедно. Не го направивме тоа веднаш, се гледавме дополнително 2 години, но се' се случуваше со некој природен тек и воопшто не ни беше во прашање таа одлука уште еднаш.

Има различни приказни...

 

Моите се такви луѓе што доколку не ги запознаам со некој мој партнер тие веднаш напнуваат, забрануваат, се закануваат и како што реков претходно знае да падне некој лош од страна на мајка ми. А веќе се изморив од сите нивни препирки, и слично такво однесување.
До сега ги имам запознаено со еден (а сум имала вкупно два,) за кој што таа се уште се надева дека јас ќе се смирам(со последниот бивш) зошто нели девојката не смее да менува партнери, што ќе зборувале другите бла бла муабети.
Ние полека се запознаваме, му барав време, и како што велиш ти, свесна сум дека е пребрзо затоа му барав да одиме полека и тој е свесен за некои работи, но како ќе го гледам јас него кога моиве го следат секој мој чекор? Едвај излегувам од дома, и кога ќе излезам дури и со другарки следуваат прашања - зошто, каде, како, со кого. Како би го запознала подобро и како би одела во негов или мој град без да бидам видена?
Не можам да сметам на пријателки да ме покриваат зошто се толку себични створења што дури и за свое домашно љубомораат и така сум оставена на сама себе да се снаоѓам како знам и умеам.
Тоа е целосниот проблем, во моите, дечково ќе одам полека со него, да видам како стојат работите.
Ама се напнав, и се гушам од нив.

Со него ете веќе 3 месеци сум заедно, ме запозна со неговите, сосема случајно кога шетавме во негов град, и то непланирано. Луѓето веднаш ме прифатија, дури го прашуваат за мене, бев прифатена многу подобро отколку што бев прифатена од родителите и сестрата на мојот прв партнер.
Целосниот проблем е што сакаме пак да се видиме, да дојде еден ден во мојот град повторно бидејќи нема превоз во истиот ден за назад ќе треба да му речам спиј во хотел што нема шанси да му го дозволам тоа, бидејќи кога бев кај нив, ме пречекаа од убаво поубаво а не можам да влетам со него така дома, а и да идам кај него повторно ќе следуваат илјадници прашања, ќе морам да ги лажам што воопшто не сакам а повеќе немам изговори.
Се ближат одмори, сакам да си дозволам одмор, а поради нив не можам нит со дечко нит со пријателки а да не зборуваме за со роднини.

 

Твоите претеруваат. Но зошто не им се спротивставиш? Не со хипотетички муабети, туку со реални. Не што ако? туку вака и вака стојат работите. Јас така се 'борев' со моите.

Што се однесува до спиењето во хотел, зошто да не? Од прв ден не мора да спие кај тебе. Делете трошок за хотелот, и искористете ја собата до максимум

 

Ќе пробам, ако ги преминат границите, подготвена сум да си заминам од дома, не заради него, заради себе.

 

@Unique__ епа тука ви е грешката, не само тебе туку и на многу други членки тука. Бил од друг град па одма по дома на спиење. Мене ми е ту мач. И јас дома да го носам секој на спиење и моите родители ќе се такви. А за излегување имаш милиони причини да излезиш. Крај краева, полнолетна си и работиш, не ти треба нивна дозвола за да излезиш. Осамосталете се малку и имајте став. Ако тој е тој вистинскиот, со прстенот на рака кога ќе е им кажуваш јас се мажам, ова е зетот. Ако им чини, ок, ако не, пак ок. Знам дека ти се родители ама секој со животот свој. На таа возраст треба да си ја гледаш среќата своја.

 

@Unique__ Девојче,имаш 26 години, можеби и најубавите години според мене.
Зошто на 26 години слушаш мајка,татко и нас овде по форумов? Можеш и десет страни да ни испишеш за дечкото со опишување, ама пак нема да го знаеме како што ти го знаеш, не ве знаеме вас како едно.
Слушај си го инстинктот и биди храбра. Не може мајка ти да ти бира партнер на денешно време, а како мене ми делува, презаштитнички е настроена и маанџика. За неа никој нема да биде доволно добар за тебе.
Слушај се самата себе, дури и да не биде ништо од се ова, ќе знаеш дека си пробала и си утнала самата.
А не поради мајка ти.

 

Уште го немам водено на спиење овој, затоа што нема шанси, не знаат ни дека имам дечко, ниту еден од партнерите немам водено дома на спиење, ама последниот бивш го имаат запознаено, кај него преспав само за нова година и тоа е тоа, беше поблиску за разлика од сегашниов.
Верувам дека е вистинскиот зошто искрено, во сите мои срања, сите мои страдања и поминати ситуации и како пријател беше највеќе покрај мене отколку домашните. За сега да не зборувам, во секоја моја неволја, лош период или ден, тој наоѓа време да ме ислуша да ме посоветува, без да ме остави на цедило како сите останати. За да излезам и преспијам кај него треба да се вратам следниот ден, зошто за назад, нема друг превоз.
Ќе те послушам, ќе се спротиставам, ќе размислам и ќе најдам начин што поскоро да отворам тема.

Зошто имам преголем страв набиен од нивна страна, еднаш мајка ми беше способна да ме удри и како што споменав претходно да ме навреди со лоши зборови кои се уште ги паметам. Парите речиси и не ги користам за себе, кога се на службен пат, јас морам да вадам од себе, за да купувам да има храна дома за да може да јадат и сестра и брат кои 5 денари не дале од себе и ме третираат ко слугинка која мора да заврши се на време.
Изгубив контрола, порано бев смирена и не се карав, сега сум подготвена да направам се, не само поради него ја имам неговата подршка туку највеќе и поради себе.
Пред некој ден и возвратив на сличен начин, и се заканив дека доколку продолжат со вакво однесување кон мене ми спомна - ако имаш кај да одиш оди си, назад не се враќај.
Татко ми е поинаков, верувам дека ќе го прифати дечко ми од старт, ќе му биде мерак.
Но ми треба храброст, ќе пробам да ја соберам и да се спротиставам.

 

@Unique__ тогаш прво на татко ти кажи му. Штом е посмирен и поинаку размислува со него отворено разговарај.
Сигурно ќе ти помогне и во разговорот со мајка ти.

 

Ајде де... Кој е родителот кај вас дома?

 

Веќе и јас не знам, на сета мака се смеам Мене искрено не ми пречи тоа со парите, бидејќи сакам да готвам и да помогнам ама не речиси кога ги нема нив, мене да ме користат.
Ќе гледам како што ми кажа @IM.TMKQ да пробам со татко ми најпрвин а подоцна тој да зборува со мајка ми.

 

Odsekogas sum imala problem so pronaogjanje na drugarki.Uste od mala ne se druzev so mnogu,zatoa sto sum povlecena i mirna i primerna devojka,a za razlika "drugarkite" se mnogu opusteni da ne recam rastureni.Moite doma sekogas bea protiv druzbata so niv a i ja sekoas koga bev so niv se osekjav kako visok nekako,i sega pocnaa i da ne me vikaat koga izleguvaat,ja se cuvstvuvam loso mnogu...A osven toa nonstop sum doma se cuvstvuvam osameno, i dosadno mi e ednostavno nema so da pravam osven da gledam serii i filmovi.Koga stanuva zbor za decko,postojano naletuvam na nekoi kreteni,nemam voopsto srekja ni vo toa.Samo sum uspesna na uciliste samo toa e dobro...Ne znam vekje so da pravam,ova ne e zivot,sekoj den si velam kje bide podobro ama nikako ne e postojano isto

 

Прво, какви се тие 'растурени' другарки?
Второ, колку години имаш?