Ми треба совет и мислење

Да ти кажам нешто, ако ги слушаш другите никогаш нема да ти биде убаво.
Се додека ти завидуваат ќе имаат полна уста, а се додека ти немаш слух за нив ќе бидеш посреќна.
Не ја потценувај сопствената среќа за луѓе што животот не си го спастриле.

 

некој лп?

 

Пиши освен машки не

 

Само ќе ти кажам дека речиси истите зборови ги слушнав од мајка ми кога изразив желба да живеам сама. Неколку месеца по ваквата изјава, се иселив. Имав сериозна врска, ама сама живеев под кирија, не сакав да живеам со дечко. Многу лошо го поднесе тоа, ама мојата среќа и мир ми беше побитна. После неколку месеца (период во кој одбивав да комуницираме) се помири. Сега имаме многу подобар однос во споредба со првите 25 години од мојот живот. Веќе сум мажена, имам и дете, и сега ми го почитува зборот многу повеќе. Тешко е да излезеш од сенката на таков тип на родител, ама изводливо е. Само сакав да изразам поддршка.

 

Пред се браво за одлуката и покрај притисокот на твојата Мајка,да одлучиш да продолжиш со момчето,и имаш подршка од мене.Твоите родители неможат да одлучуваат ти со кој ке бидеш во љубов,затоа што таа сама доаѓа од душата и не бираме срцето во кого ке се заљуби,едноставно е све тоа случајно,и све се случува спонтано,тоа што не го прифалите е нивни проблем.Нема потреба твоите да го прифаќаат,и онака ти си градиш својата фамилија,затоа живееме затоа и се бориме во животот,да оставиме после нас некого.Болно е еден родител да каже,твојата среќа е нашата несреќа,извини одамна немам прочитано ваква гадна реченица.Нема што да им бидеш роб,имаш поленетство имаш работа,имаш дечко,терај си го животот,игнорирај ги колку што можеш,и ти посакувам се најубаво во заедничкиот живот.

 

Можеби имам поголеми очекувања од новото пријателство понесена од искуството од две долгогодишни дружења што не се случило некој некого да заборави.
Посветувањето внимание е обострано. Се пронаоѓаме во многу работи. Честопати патува и јас сум известена за отсуствата, а и тогаш сме во контакт.
Во однос на емотивноста, не сум заљубена и тешко доживувам длабоки емоции, ама се сомневам дека тој покажува интерес.
Имам искуство од машко-женско пријателство (едно од двете долгогодишни) и во личноста не гледам потенцијален партнер, разграничувам љубов и дружење.
Можеби ова пријателство навестува нешто повеќе...

 

Ви благодарам од срце за советите @buba4e89 @Spidy @ЕденЧлен , ми значат вашите зборови.
Како што реков и претходно, за неколку недели се вселуваме заедно.
Ви посакувам се најдобро.

 

Толку многу ми е мило и толку многу среќа ти посакувам што си имала сила и храброст да ја донесеш твојата посакувана одлука и да се чуствуваш исполнета и среќна во животот,знам како е и како боли бидејќи сум во истата ситуација како ти девојче,Ако изберам да сум со мојот сакан мојте би се откажале од мене,сеуште немам храброст да го пресечам тоа да кажам и јас СТОП,да завртам грб и да заминам со него,тогаш би била најсреќната личност.

Откако те прочитав тебе,знаеш ти ми даде малку надеж,малку сила дека и јас можеби еден ден ќе бидам среќна како ти и ќе ја донесам таа одлука.Од срце ти посакувам многу среќа во животот.

 

Ми треба совет.. Комплицирано е. Во врска сум веќе една година многу го сакам дечко ми а и тој мене. Неговите ме сакаат како своја ќерка. Меѓутоа мојата мајка е пречка цело време ми зборува како сме фамилија како наводно сме '' први братучеди'' и сл. Јас зборував со мајка му таа тема вика дека не сме ништо сепак ако сме толку блиски она не би го оствила него да биде со мене.. На крај излезе дека сме биле фамилија од 5-6 колено хахах преку полубраќа полусестри не се знае кој со кого не спиел (ова зборам на времето) што не се ни рачуна дека сме фамилија.. Имам многу строги родители татко ми незнае за него планирам за брзо да му кажам.. Дајте ми било каков совет би ми користел.. Сакам слобода тој е 3 години постар од мене јас имам 19 стварно не сме деца да се криеме. Го сакам премногу не сакам ради нив да си ја уништам среќата

 

Имам брачед прв оди со девојче што исто така нешто постара рода паѓат 4-5 колено. На почетокот и двете фамилии не прифаќаа нешто демек брачеди вака така и ете мораа да се помират со тоа. Секој ден заедно се и кај него си оди и сите работи. Секој почеток е тежок ама после се ќе си дојди на место. Убаво претстави го, дека и со неговите имаш разговарано,дека ја прифаќат тие вашата врска и дека нема пречка, со среќа

 

Јас би сакала мислење за роднинско/пријателски однос.

Имено, пред година дена се запознав со моја по далечна братучетка, мноогу комуникативна, ведра девојка.
На нејзина иницијатива се зближивме, покажа став во смисла дека и фалела ваква пријателка како мене, па почна и да ми се доверува за краток период.

Проблемот настана неодамна, сестра и правеше свадба па за тој повод решија да прават шопинг во мојот град(таа живее преку граница, во соседството). Им кажав дека им стојам на располагање, ќе се видиме, ќе им помогнам за женска гардероба, а за машка не сум многу информирана.

Баш тој ден кога се најави дека ќе доаѓа, и кажав дека ќе бидам искочена на кафе ( кафетериите и шопинг дуќаните се 5 минути оддалечени), па слободно да ме бара доколку дојде. Ми кажа дека не си го знае македонскиот број на памет за да ми го каже, па затоа ќе ми звони кога ќе биде тука.

Помина цел ден, не ми се јави.

И пишав следниот ден, одговара иронично и ладно-се изгубивме во твојот град, не си купив фустан, а на прашањето зошто не ми се јави, одговори, ти не знаеше каде има бутици, па не те побарав воопшто ( а потенцирав дека МАШКИ бутици не знам).

И објаснив дека нешто грешка разбрала, продолжи да комуницира дистанцирано но сепак имаше комуникација. Следно, се приближува датум за свадбата, ми кажува дека како нејзина блиска сум поканета од изутрина да бидам во нивниот дом. Се заблагодарив но и кажав дека не гарантирам за 100% присуство, бидејќи не знам дали ќе успеам да организирам превоз за толку рано изутрина ( немаме автомобил ), а автобуси не сообраќаат таму.
И не успеав, отидов директно на свадба, и честитам, а таа мртва ладна ми кажува само-Е, ти не дојде.

И пишувам, не ми одговара.

Навистина не знам дали имам некој пропуст во однесувањето или едноставно девојчето има тежок карактер, па избрзува со негативни заклучоци.


P.S Сега видов дека темава е во Љубовни проблеми , доколку не е соодветно, нека биде преместено мислењето.

 

Па очигледно дека има некој проблем.Но луѓето што не саакаат разговараат за решавање на некој проблем не се вредни за да седеш и постојано да мислиш на нив.Таа ако вистински те ценела ќе се обидела да разговара за тоа што се случило а не да те одбегнува.А можеби и е само период.Можеби е нервозна од се и сите околу неа па треба да и дадеш време

 

Од твоја страна си поставила коректен однос и не барај пропуст во комуникацијата. Ако таа знае и умее да ја препознае твојата пријателска наклонетост за помош и дружење, имала убав момент да го направи тоа. Си ја удостоила со присуство на свадбата и покрај релативно краткото време на познавање што многу кажува за почитта од твоја страна, но и за поинаков (негативен) начин на поимање на нештата од нејзина страна.
Ако ти значи, дај му време на времето за да ја запознаеш подобро, па потоа одлучи дали вреди да го одржуваш пријателството.

 

Многу ми се допаѓа еден дечко, мислам дека и јас него но не сум сигурна како да му пријдам. Се скаравме малку пред некое време и сега е многу ладен со мене.

Што мислите дали да му пишам да се видиме?

 

Update: Ме откачи
Better luck next time

 

Nekoj vo lp ,mi treba mislenje?

 

raspolozen nekoj za sovet i mislenje vo lp, da napomenam samo deca ne.. .. fala odnapred

 

Здраво ми треба совет од вас пошто немам со кој друг да зборувам
Имам една пријателка која денес бара се и сешто од мене се дружиме и се е ок. Утре ми е љута не ми зборува ме откачува не се дружи со мене. А да ја прашаш зошто не ми зборува ни таа не знае да ми одговори. Проблем ми е пошто не можам да ја откачам пошто е со мене во друштво то ест во друштво сме 6 пријателки и само она е таква од сите денес ова она се дружи со тебе се е ок а утре ти е љута те откача и не ти зборува. Не знам што да правам како да ја откачам. Пошто е со мене у друштво кога не ми зборува се дружи со другите и прави сите само неа да пазат и да не се дружат со мене. Еве мојата најдобра пријателка секогаш ја држи за рака додека одиме и и зборува свашта и се прави демек мојата најдобра пријателка ја сакала нејзе повеќе од мене (таа пријателка што не ми зборува ја држи за рака мојата најдобра пријателка да не ме свативте погрешно) И кога мојата најдобра пријателка ќе се сврти да ми каже нешто таа веднаш ќе не прекине и ќе и каже на неа друго нешто само за да не зборуваме ние двете едноставно тоа не може да го трпи. Не знам навистина што да правам. Еве во петок сме на роденден и таа ќе оди и не можам да ја трпам таму како ќе се глупира. Ми се смачи од неа. Не знае да го цени тоа што го имам направено за неа колку домашна сум и праќала колку лектири и сум раскажувала и многу други работи но таа не го цени тоа и ми враќа со тоа што ме игнорира и не ми зборува. Кога ќе нема со кој да се дружи веднаш кај мене а кога има бега кај нив и мене ме остава како да не се познаваме. Навистина многу ми е тешко кога ми прави вака пошто со сите се дружи а само мене ме избегнува и не знам зошто. Нема никаква причина. Ве молам кажете што да направам многу ми е тешко.

Сега видов дека темава е во љубовни проблеми па затоа преместете го мислењево ако не е за овде.

 

Прашај ја зошто се однесува така,ма да не вреди да се трудиш да се дружиш.Откачи ја!