Ми треба совет и мислење

Plesni se, ili pleskaj se minatava nedela pa kazi mu po medec dva, minatoto ne e tplku bitno i tn, da se fokusirame na segasnosta.

 

дали јас добро разбрав.... Тој е 30 годишен таа 20 год постара од него значи 50???... Или грешка сум

 

Bez megjusebna doverba vo vrskata ne se gradi.

 

Мене ми е сомнителна работава, @Ema11 терај си по свое... нема зошто он да разговара со неа лично, штом одамна немаат ништо.

 

Не да е сомнително, ехее.

 

Ништо немав приметено, едноставно имав доверба во него. Никогаш не сум му проверувала тел и слично.
А сега се ми е сомнително, уште повеќе што не ја ни искористи можноста на некој начин да го оправда лажењето.
Они работат заедно 5 години, од кои две години се гледале. Прекинале пред со мене да почне. Јас сум во таа фирма година и пол. Помеѓу нас испадна сосема спонтано, за брзо мн се зближивме и за прв пат мислев дека конечно имам една нормална и здрава врска, без љубомора, посесивност, недоверба....единствено се прашував за анонимната бифша, но не со опседнатост, во 8 месеци ми се случило 3-4 пати да отворам тема за неа, он нормално не сакаше ништо да збори и на некој начин ја почитував неговата приватност. Се до некни кога веќе решив дека штом јас можам отворено да зборам за моето минато без лаги, истото го очекувам и од него ако сака да гради иднина со мене, брак деца неможе да има тајни...па така со тешко срце ми ја кажа вистината.

 

Сега и да имало нешто сигурно избришал за жал,шашава ситуација,следи си го инстинктот,времето ќе покаже се,ништо не останало скриено,жал ми е што си во ваква ситуација,сум била во слична,сега после подолго време поинаку ја доживувам,разликата кај нас беше што девојката е во друга држава и не се виделе со години,друг контакт освен лајкчињата нз дали имале,ама јас грдо се осеќав,замарав цело време,јас се нервирав се за џабе,за глупости,кај вас е посложено,секој ден ти е пред очи,стварно нз што да ти кажам

 

Не си грешка.
@Ema11 искрено и пд се срце, батали го. 8 месеци прежали ги и терај си го животот. И блокирај го и на меил да не ти пишува.
Ако толку му значи типката, нека ствара семејство со неа, зашо да му значеше толку ти, немаше до ова да дојде.

 

За тоа што не и' кажал дека колешката му е бивша ај донекаде разбирам, али дека си одржувал контакт со неа и после 8 саати гледање на работа е тоа нема никакво оправдување

 

@Ema11 дечкото мора да остане во добри односи со госпоѓата.
Или нешто и дужи,некоја услуга па мора да и се лиже,или пак има некој ќар да биде во добри односи со неа.
Има тежок заплет во приказнава, мислам дека најдобро за тебе ќе биде да си продолжиш по друг пат.
Никогаш нема да прекине однос со неа,се додека таа не посака.
Така да не си го губи времето.

 

Исто мислам и јас. Да сакал до сега, ако ништо друго од респект спрема мене ќе прекинал комуникација со неа. А не уште и да бара "најбезболен" начин да прекине контакт. И тоа поради тоа што јас сум го условила, не по негова сопствена волја.
Цел ден моли да го оставам сам да го реши ова, со мене сакал да продолжи бла бла...ако ме сакал вистински како што кажува немало да дозволи да ме изгуби заради "другарство" со бифшата, или што мислеше никогаш да не дознаам и така среќно да си живеевме до крајот на животот.
Ќе го преживеам и ова некако...суров е животот јбг

 

Едноставно е да прекине контакт со неа доколку сака,ама тој не сака и тоа е тоа.
Епа ако не знаеше ќе си терале така.
Ќе го преживееш,не е суров животот.Животот е школо,се надевам дека научи нешто од ова.
Не е крај на светот,не се замарај многу.

 

Форумов ми остана последно место да побарам мислење, бидејќи не можам за ова да зборам со познаници, прво се надевам дека нема да ме навредувате, свесна сум и самата дека направив голема грешка, многу ми е жал воедно и многу тешко, останав без другарки, без друштво, сестра ми како и повеќето од фамилијата се омажија/оженија, јас моментално живеам само со мајка ми, татко ми раб во странство само не посетува од време на време, деновите ми поминуваат во учење и спремање испити и четири sида, немам никој покрај себе, станав многу осамена од како ми се случија овие работи, започнав муабет со еден дечко од друг град, се плашев дали воопшто сакам да почнам нешто со него, бидејќи почнав да не верувам на никој, едноставно изгубив доверба во луѓето, се навикнав сама да бидам, но сепак прифатив да се видам , да излезам од дома ако ништо друго, ок беше добар фин, почнавме да се гледаме но некако немав доверба во него, му го земав тел, еднаш додека седевме и видов пораки имаше некоја девојка ама најнормален муабет не беше нешто како со мене што зборува ми вика ете гледаш дека ништо не кријам и ова е последен пат што си ми земала тел, да не должам многу, ми рече подобро да се одалечиме, се одалечи поретко ми пишува, не се слушаме како порано, од тоа што се плашев тоа ми се случи, не можев да прифатам да останам без него,да изгубам некој со кој се почуствував жива на момент од како сите ме оставија, знам и свесна сум дека не требаше , не знам ни што ми требаше тоа го излажав дека сум болна и лоша ми е здраствената состојба, бев толку очајна што ете глупост направив, но верувајте ми само со него имав некоја надеж дека имам некој покрај себе не бев спремна да го изгубам, пошто тој одма дојде до мојот град и ми рече како што се гледаше дека е загрижен еве ме бара сега зборуваме како порано ме прашува секој ден како што, плачам секој ден што кажав таква одвратна лага се чудам на самата себе си како можев ,се срамам од себе си, подобро да ме оставеше од колку да дојдам до ова ниво, барам совет и мислење како да се извлечам од глупоста што ја направив, ве молам немојте да ме напаѓате свесна сум дека претерав за што излажав тоа го направив од осаменост можда или не знам само знам дека никој не треба да биде излажан на тој начин, не знам како назад од ова, а да не помисли дека сум некоја лудача, тешко ми е многу што кажав ваква лага

 

Прво, немој ама НЕМОЈ никогаш во животот да се правдаш некому зошто си донела некоја одлука.
Никој нема право никому да суди.
Мене ме интересира колку години имаш и колку време сте заедно?
И зошто немаш другарки?
Друго, навистина лоша одлука е твојата постапка. Дали си размислила дека можеби сега е со тебе од сожалување а не од емпатија?
Дали го сакаш навистина тоа?
Вистинската постапка е да му ја кажеш вистината и да му објасниш зошто така си постапила.
Како што ти не заслужуваш друг да те осуди, ни тој не заслужува да не ја знае вистината.

 

Ти благодарам на одговорот Не сме многу, всушност тој доаѓаше секој викенд на почетокот, очигледно го примети моето однесување и се одалечи, не требаше така да чепкам по туѓа приватност, околу два месеца се гледаме, баш ''добро'' се покажав за почеток ...затоа се плашам како би реагирал доколку му кажам за ова затоа што од друга страна сакам да го задржам. Другарките ме заборавија како никогаш да не сум постоела, секогаш јас викав за излегување и ми здосади. Баш од таа причина што одма дојде и почна да ме бара со мене е од жалење, јас самата себе си се жалам што дојдов до ова ниво, само потешко направив да ми е, се мислев да го блокирам да исчезнам било што ама знам дека ни тоа не е решение, како да му кажам, јас те лажев само за да те задржам ? Ќе испаднам луда и девојка која лаже за такви сериозни проблеми а не сум таква, далеку од тоа барем да ме познаваше подолго време, вака свашта ќе помисли за мене.

 

По муабетов мислам дека тој е првото машко со коешто воопшто се имаш гледано и дека помислата да не го изгубиш те натерала да кажеш нешто навистина многу банално и ниско односно непотребно. Меѓутоа, не можеш да изгубиш нешто што не е твое. Не дозволувај тоа да те издефинира како личност. За жал, ако му ја кажеш вистината ќе бидеш маркирана како личност којашто лаже. Исто така, не го знаеш доволно за да си мислиш дека со него ќе го надминеш тоа што велиш дека треба да го надминеш.
Добар е штом си се запрашала дека си згрешила, исправи го тоа.
Велиш дека спремаш испити? Значи на факултет си. Посвети си внимание на факултетот, излези, прошетај се, комуницирај, стекни пријателства.
Сепак, твоја е одлуката.

 

Не, не е прв дечко со кој што сум се гледала, сум имала и други но овој е многу поразличен од нив, добар е и фин е, ми делува на доста искрен дечко... баш поради тоа не ми е сеедно, не сакам да го повредам затоа што кога ми беше најтешко он беше со мене, пробав да се одалечувам од него, па ако ме праша зашто ќе му кажам ете, инаку да, на факултет сум втора година, он има 29 год јас 23

 

Си излажала и тоа е тоа.Мој совет е сега да почмеш полека почека да му кажуваш како ти се подобрува состојбата за на крај да му кажеш дека си целосно оздравена.П аќе видиш дали бил со тебе за сожалување или не.

 

јас бев лажана од една особа дека е болна, пошто ваљда осеќал дека сакам да ставам крај, и ме излажа дека се пројавила болест, со цел да ме задржи, од жал да останам, знаеш.. И успеа.
Од други луѓе дознав дека не е вистина и не е. Се осеќав како изманипулирано гомно.
Тоа се заврши одма после дознавањето, не сум скарана ама не можам да комуницирам нормално пријателски денес, ми се јавува блокада пошто одма ми текнува на одвратната лага и се пресекувам.
Не знам што да ти кажам, ако признаеш, највероватно типот ќе си го фати патот за назад, што е и разбирливо, од друга страна да преќутиш и да тераш вака, пак не е убаво.
Можеби, штом велиш дека има потенцијал, подобро е да му признаеш, да му кажеш се што напиша тука па што биде биде..

 

Можеби сум на погрешна фрекфранција, но навистина ми треба збор два за да продолжам. Се осекам многу потиснато од светот се плашам од депресија и не сакам да мислам дека сум западната во неа. Постојано се карам со мојте дома постојано ме обвинуваат за нешта кои не сум ги сторила. А јас сум многу емотивна и постојано плачам и се нервирам, мислам дека ако продолжам вака ќе полудам. Невистина ми треба помош незнам како да постапам ......