Ми треба совет и мислење

Луѓе, јас сум запрепастена.

Се вратив од кај моја другарка каде што бев сведок на караница меѓу нејзе и брат и.
Типот има 34 години, неженет, никогаш во животот не се потрудил во домот како на пример за чистење, средување на неговите алишта и слично.
Бидејќи таа нема татко, а мајка и е болна, целиот терет во домот е на грбот на другарка ми а тој го користи тоа.
Денес нејзе и пукна филмот што постојано чисти по него, готви за него а тој гајле нема се потскараа при што брат и претходно изнервиран од некои други работи нервозата и ја истури нејзе со тоа што и кажа дека немал никогаш сестра.
Јас останав со отворена уста.

Јас се изнервирав тотално и сакав да се вмешам но поради другарка ми молчев но не можам да ја смирам од плачење.

Брат и е неблагодарен себичњак кој никогаш нема заблагодарено за ништо а другарка ми ја третира како слугинка.

Дај кажете ми како да ја смирам, како да постапам, не знам.

Обично не се мешам во туѓи домашни проблеми но ова денес беше врв.

 

@bicycle биди за неа секогаш тука и ислушај ја, а ако ти побара таа совет речи и кога ќе се потсмирени двајцата отворено да порзговараат за поделба на домашните должности.

 

Проблем е што тој за ситници се лути и не знае да разговара.
Илјада пати му е кажано, следниот ден повторно исто. Научен е цел живот да трчат по него а другарка ми сака да погоди поради мајка и и секогаш е виновна.
Го имам видено со свои очи секогаш кога се враќа од работа, алишта на сите столови, патики или кондури сред соба.
Мене ме погоди она што и кажа, дека немал никогаш сестра.

 

Што збориш бе????
Ти ќе му носиш дете во стомакот ,а он на бившата ќе и купува цвеќе...
Ццц срамота.
Зар ништо не ти купи за 8ми март ни едно чоколадце?

Па нормално дека и се лигави на неа може сака пак нешо со неа некој добар однос да воспостави или нешти друго е во прашање нз..искрено јас така би помислила.

 

Не е тој крив, туку таквите како тебе што се плеткаат со вакви (не) мажи, си знаела дека е разведен, што мајка си барала со него??? Од убаво никој не бега знаеш, а по ова што го кажуваш се гледа колку е стабилен овој, ваљда прво запознаваш некој и гледаш каков е што е, па после идеш накај озбилни раб, како што не ти пречело дека е разведен, нека не ти пречи ни ова сега.

 

Би се налутила и навредила секако, но стварно не знам што совет би дала во оваа ситуација.

Многу глупава констатација. Не се сите разводи со насилство и драми. Од каде знаеш која е причината за развод па и кој бил крив? Или толку на тие што се разведени им завршува животот и не смеат да бараат други личности?

 

Мене ми личи тоа како глупав изговор за неговите постапки. Јас би го сфатила како потценување, обид да ме омаловажи, или во најмала рака да ме постави во подредена позиција и да ме држи под контрола некаква...Сте можеле да го прашате дали сте биле доволно жена кога го создавал тоа дете со вас уште во моментот кога ви го дал изговорот. Ама веројатно не сте ни очекувале такво нешто за празникот и сте биле затекната. Покажете му (не само да му кажете) дека не смее да ве третира како втора виолина... детето не смее да биде причина заради која ќе трпите непочит од него... и не смее да ве условува со детето (демек ако го родите, тогаш сте повредна?!). Покажете му со односот дека таквите постапки не ги толерирате, ама никако не преминувајте преку ова како ништо да не било..Ако не се завземете за себе, никој тоа нема да го направи за вас..

 

Ах, бре насекаде читам за жени, девојки во подредени позиции... жалосно е навистина колку има тука жени кои трпат од мажи, дечковци, браќа и татковци.
Заради почит кон споменот кон татко им и за атер на мајка им таа му ги брка обврските. Ако тој знае дека ова е причината што таа му прави се, многу ниско од негова страна...Домашната работа е РАБОТА и тоа на сите што живеат во едно домаќинство. Знаете како најубаво се учи некој да ги извршува тие работи? - Се остава сам да си средува. Доколку другарка ви неможе да се одвои физички од братот и да живее на друго место, што според мене е најдобар начин да го принуди да се осамостои, тогаш ќе мора таа да престане да извршува дел од работите. Имам впечаток дека најголем дел од кавгите во секој дом се околу поделбата на домашните обврски. Нека седнат заедно кога ќе се посмирени и нека се договорат кој што ќе превземе. Нека му објасни дека е преоптеретена и дека и таа физички ќе пропадне ако не и помогне. Ако се грижи вистински за неа, нема да остане нем на таквото барање. Ако и тоа не иде, едноставно нека престане да трча по него и да му слугува..Ќе има револт од негова страна и сигурно ќе се обиде да ја врати старата шема во која тој ужива а таа се мачи, ама мора да е подготвена на тоа и да биде силна и одлучна дека или ќе делат обврски или секој за себе.
А што се однесува до зборовите кажани во афект, најдобро е да не се земаат при срце, сите имаат такви моменти..

 

Нејзе не и толку пречи во извршувањето на домашните работи колку неговиот однос кон неа, не е прв пат така да и каже, многу пати се случувало истото па си земал за право и да примени физичко насилство.
Последниот денар го има давано за него тој да јаде, а таа да седи гладна.
Дури се случувало тој пред нејзе да си купи храна, да се најаде без да праша дали некој друг е гладен.
Не знам, ќе ја советувам да зборува како што ми кажавте но не сум многу сигурна за позитивен исход.
Сепак фала, ќе и пренесам.

 

Жал ми е што е до таму дојдено...значи и со физичко малтретирање...Во тој случај разговор нема да помогне, туку да се дистанцира од него...

 

Zdravo zenski,nova sum na forumov,dokolku ima problem ili se povtoruva napisanovo slobodno prevzemete sto treba
Imam vakov problem i mi treba mislenje. Imam 20 godini i imam 4 godisna vrska,partnerot e edna godina po vozrasen od mene. Prvite dve godini od vrskata bevme maksimalno posveteni prvo na sebe si pa posle na nas kako par,koga veke toa ne e slucaj se javuva sledniov problem: On si naogja novo drustvo,samo mashki i on so niv pominuva 7 dena nedelno,365 dena godisno. Naseto gledanje se svede na 3-4 dena nedelno sto mene licno ne mi e tolku golem problem.Edinstveno nemozam da se pomiram so faktot deka posle on samiot na prvo mesto,semejstvoto na vtoro se podrazbira ne sum slednata na spisok. Se nemame varano,nemalo dopisuvanja so drugi devojki golema komunikacija so drugi zenski na toa pole mi e siguren. Imam 20 godini i mi se jacaat kriteriumite znam sto sakam i kako sakam od mojot partner i od taa pricina mi precat negovite sedenki po parkovi po ulici do 4 saatot sabajle(ne me osuduvajte,samo moe licno mislenje) .Negovite drugari se site single. Jas delam mnogu vreme i za drugarki i se ostanato ama jas si imam postaveno prioriteti,toj sekogas bil tuka za mene i sekogas ke mi bide prioritet vo odnos na drugi lugje. Se davam 300% vo vrskata i toa go ocekuvam za vozrat.Ne sakam jas da nema drugari mene se toa mi e skladno so vozrasta i okej,megutoa nemozam da se pomiram deka pred 1 godina jas bev taa so koja iskacase celo vreme,so menw birase obleka i tn da ne navleguvam vo detali. Sega jas veke ja nemam taa funkcija vo negoviot zivot i me maci sto sum zameneta. 1 godina unazad jas se fakjam sebe si vo mnogu losi situacii,ljubomora,posesivnost(nikogas ne sum bila takva) ,se tresam od samata pomisla deka vo momentot e so niv. Ne e nesto sto mozam lesno da go resam bidejki ovie raboti ne vkusno mi e i sto gi pisuvam,ne bi sakala da gi kazam prvo od sram vtoro zaso moze da bidam pogresno sfatena. Da napomenam deka toa na strana imame super odnos,super vrska,gestovi,ubava komunikacija i se ostanato. Bevme pred 6 meseci na 20 dnevna pauza,po sto sfativme deka stvarno se sakame i ne mozeme odvoeno. Kako vie bi postapuvale vo takva situacija? Jas gledam vo idnina,sto mene mi garantira deka on ke se smeni i eden den dokolku sme vo brak sto ako taka prodolzat da funkcioniraat rabotite? Da ne sum pomognata vo trudot od drugata strana,namesto da ocekuvam pomos da dobijam za vozvrat pribiranje nasabajle i ulicarenje,trkanje so koli po ulicite. Dali za covek sto vredi bi pominale niz toa ili bi prekratile dodeka e vreme?

Se izvinuvam za dolgiot post.

 

Дали би му пишале порака на некој со кој што не зборите околу година? Всушност, јас се гледав со него, но поради некои раб престанавме да збориме, т.е. тој престана со мене да збори и рече дека може да останеме само пријатели и покрај тоа што почнавме да се расправаме , не сакав да го изгубам, но не знам дали да му пишам ми фали понекогаш и навистина ми е тешко, другарка ми вика ако му пишеш сигурно ќе те блокира нема ни да ти врати, бидејќи тој кога ''трчаше'' по мене јас го игнорирав и знам дека згрешив, ама касно е сега за тоа, не ми е јасно што ми рече пријатели да останеме а така се однесува

 

Да останеме пријатели е најкултурниот одјеб... Онака е кажано од култура да ублажи ситуација.
Ние коа раскинавме со бившиот така си рековме, а нит сакав пријател да ми остане, ни да го гледам.
После некое време ми пиша, кратко зборевме и го откачив, си имав дечко, шо ќе ми е некој со кој сме имале минато и фино лепо го отследив.
Не сакав да го гледам по почетна, ни да зборам со него, што ми спотребал, каков пријател, си имам пријатели у права смисла на збор.
Нема пријателство таму кај шо имало нешо, а тоа е клише фраза за да се ублажи моментално ситуацијата.
Не му пишувај, да сакал да се дружите, ќе те побарал.
Жал ми е шо вистината е оваа ама не ти е потребен верувај.

 

Да во право си, мене ми е криво што на почеток може не се потрудив околу него, од друга страна не ни сакам да се понижувам да му пишувам...фала ти

 

Ne e ponizuvanje, jas segasnava devojka sto ja ima ja odebiv porano i nemavme kontakt skoro 3 godini, pa taa mi pisa povtorno i me adna na fejsbuk.


Ako mislis nesto nekogas da storis, a smetas deka vredi napravi go, rizikuvaj.

 

Размислував, и размислив дека не вреди во мојов случај сепак фала

 

Нема што да ти биде невкусно, не сте мал период во врска. Треба да седнете и очи во очи се што не ви одговара и да направите компромис за понатаму. Сите различно размислуваме и имаме различен поглед кон некои работи, нешто што за мене е во ред, за некој можеби не е и треба да го сфатиме тоа. Никој не треба да трпи, според мене сите бираме некој што ќе ни одговара, ако не постои простор за компромис а тебе ти е лоша ситуацијата, одлучи дали ќе останеш или ќе напуштиш.

 

Здраво! Немам потреба од љубовен совет, напротив, ми треба совет во врска со пријателството.
Oд секогаш сум била осамена личност, никогаш не сум имала друштво или другарки за излегување се до пред 1 година.
Запознав другарка, потоа преку нејзе запознав други личности со кои си поминнував многу убаво.
Бевме другарки 1 година, но сето тоа престана пред некое време. Почна да ми ги игнорира пораките, не ни ги отвара... Нема никаква причина за ова, едноставно ме откачи. Почна да излегува со друштвото без да ме вика мене, игнорирање итн..
Јас сум многу антисоцијална личност, надвор од нормалната граница на антисоцијализам.
Навистина ми е тешко без пријатели, а имам желба за да имам другарки и да бидам како секоја личност на моја возраст.
Ако некој има совет во врска со ова, ве молам пишете тука или во ЛП.
Ви благодарам

 

Заврши со тоа друштво нема што да си поставуваш прашања зошто и како ниту има потреба да се замараш, не ти биле вистински. Доколку имаш братучеди на твоја возраст пробај да одржуваш контакт со нив, викни ги на кафе или онака да излезете и да прошетате. Колку години имаш?

 

17, сите мои братучеди се многу постари од мене.