Ми треба совет и мислење

Пиши им да ти ја вратат и првата половина од парите, во спротивно ќе ги пријавиш и ќе се жалиш во организација за заштита на потрошувачи и јавно ќе ги оцрниш. Нека се научат веќе газдите во Македонијава како се работи, превари на секој чекор. Па и секој втор стана советник за исхрана.

 

Освен ако не издал некаква фактура (што чисто се сомневам ), па да може да тужи. Секако дека не треба да му ја платиш втората половина. И се сложувам со @Jana06 . Треба дури и да ги пријавиш.

ЕДИТ: Всушност не верувам дека некој за толкава сума би се мавтал со адвокати и извршители да наплати. Повеќе трошок отколку добивка ќе биде.

 

Се сложувам со другите членки. Не треба да уплатиш, ти си и оштетена уствари и имаш право да ти ги вратат парите назад. Уште ако е хербалајф можеш фин скандал да им направиш на социјални мрежи.

 

Ви благодарам на сите за советите, доколку ми пишат за парите, што да им вратам?

 

Злобната страна од мене би ти рекла одговори им исто како и тие што ти одговориле. Дека за брзо време ќе ги видат парите, а потоа нема да им платиш.

Инаку кажи им искрено, дека не си добила тоа што си сакала и дека затоа нема да им доплатиш.

 

Колку може партнер/ка да те инхибира тоа чудо едно е. Затоа после него процветав, буквално.

 

Здраво, долго време се мислев дали да се регистрирам и да побарам помош и покрај тоа што сум убедена дека за мене нема помош. Од како знам за себе сум личност која што никогаш немала другарки, но не спаѓам во онаа група кои биле исмевани од страната на другите, мене не ме исмеваа туку јас бев како дух, во основно и средно, доста сум весела и позитивна личност знам да се дружам, но ете никогаш немав среќа да најдам другарка, друштво, се запишував на часови по странски јазици, спортски вежби, едноставно луѓето како да не ме приметуваа, додека сестра ми имаше другарка која ја чека секое сабајле за во школо, мене не ме чекаше никој, јас идев и се враќав сама, израснав во прекрасно семејство секогаш се ми давале посебно финансиски, завршив и основно и средно, но и ден денес по толку години понекогаш во сон ми се навраќа таа осаменост и празнина, дечко е непознат збор за мене, излегов со еден дечко кој секако го запознав преку нет дури ми беше срам да кажам дека имам 25 год и не сум имала дечко, па морав да лажам, ниту со него не траеше долго, бидејќи живееше во странство, дури ни разделбата не ме погоди со него, не се надевав дека ќе остане со мене, кога се запишав на факултет, се дружев со повеќето девојчиња но и тоа беше кратко како здраво чао и толку, сите по свои страни, тие дипломираа, јас сеуште ''учам'' и повторно останав сама, се чуствувам празно, жално, беспомошно, згора на се до сега требаше и да завршам, имам презапишано две години, моите ме тераат на приватен но некако немам желба за таму, едноставно не знам што со себе, од повеќето професори добивам и коментари дека ќе сум учела уште три века, но никој не знае како болат некои постапки и зборови, едноставно немам желба за живот, немам друштво, немам дечко, немам ни факултет, немам никаков живот, не се сметам за грда, се облекувам доста модерно и секогаш сум средена, немам финансиски проб, што ми вреди тоа кога во ништо не успеав во животот, понекогаш не ми се живее, животот ми е премногу празен, што би направиле вие на мое место? Дали би се откажале од факултетот што сте го сакале за приватен ? Се чуствувам изгубено, ви благодарам и извинете за рефератот, но навистина ми е тешко, а немам никој...

 

Доволно е една другарка или другар. Еве ние бевме големо друштво 12души ама исто ко да небевме. Сеа не се ни познаваме а останавме само 3ца ама фер друштво барем.
Ќе ти излези шанса за друштво таму кај шо најмалку очекуваш а учењето да не го напушташ пошто за понатаму ќе ти се најди за добро вработување. Ако евентуално си решена да не продолжиш со учење, барајси добра работа и покрај работата ќе запознајш нови луѓе,нови познанства. Почни во теретана, смени некој навики и не се оптоварувај со минатото.

 

На 25 години да викаш "не ми се живее веќе" е многу лоша работа и треба малку посериозно да го сфатиш животот.
Мислам дека ова е знак на немање самодоверба, така да би ти препорачал на проработиш малку на тоа.

Имаш сеуште многу време за да си го смениш текот на животот.

 

Ние па едни другарки шо бевме...6 девојчиња,во средно пред да почнеме онака редовно да излегуваме беа прави другарки. Откако почнавме да се дотеруваме,па штикли,дотерување...ти реков ми рече почнаа да се забиваат ножеви во грб. Почнаа дечковци да се ,,крадат,, да се оговара секоја. И тука сфаќаш дека нема другарство. За факсот е така,имаш пријатели (т.е можат стварно добри луѓе да се најдат) што е и реткост,а дел од тие пријателства остануваат и по факсот. За факс не би ти препорачала да се откажеш ако тоа е твојот сон,стисни заби и оди до крај (но,морам да те прашам која год си и на кој факс?).
И на крај...другарки рече немаш. А поголема другарка од сестра ти има ли ?
Поздрав и не се откажувај од ништо

 

Другари во вистинска смисла на зборот, во животот можеш да имаш максимум двајца и под услов тие да ти се другари од мали нозе, мада понекогаш и таа теза не држи вода, со оглед на тоа какво време дојде.
Другото е се од корист, за жал.
Премногу се променија времињата.

Јас за мене да си кажам, имам само ЕДЕН вистински другар, што се дружам со него од 13 годишен и не ми е срам тоа да го кажам било каде, туку се гордеам и со тој што го имам и што е секогаш тука за да ми се најде.

 

И мене некогаш ми доаѓа криво дека немам големо друштво, не менувам локации на искачање, немам некои посебни случувања. Ама па имам две другарки кои не би ги менувала за ништо. Е сега, тие мене ми се од основно што значи ги знам веќе 15+ години. Не се дружиш со никој/а од основно, средно? Да пробаш да обновиш контакт со некои луѓе? Зачлени се во групи некои што те интересираат на фб, можеби ќе најдеш истомисленици па ќе прерасне тоа во пријателство. Ако имаш кученце шетај го низ парк, може таму некако да се поврзеш со други луѓе што шетаат миленици. Присуствувај на некои настани, било онлајн или со физичко присуство. На факултет пробај со некои стари или нови колешки да почнеш разговор па макар и да е поврзано за факултетот само во прв момент.
Е сега за факултетот, имам познаници што ми се генерација и до следна година треба да дипломираат. Имам и такви што ми се генерација па уште се заглавени во прва година и упорно презапишуваат а успех, никаков. Ако мислиш дека си способна да седнеш и да научиш и да си го завршиш факултетот, go for it. Ако мислиш дека не можеш да се снајдеш, според мене, наместо да трошиш време и пари на тој факултет, можеш пример еден период да го ставиш во мирување па да пробаш со некоја работа. Можеби ќе се пронајдеш во нешто друго, а заработка во тој период, каква-таква ќе имаш.

 

Dali bi se gledale so nekogo kogo rabotata mu e na prvo mesto?
Jas ne ocekuvam sekako da mu bidam prvo mesto, sepak kratko se gledame no nz dali da prodolzam ili da prekratam. Momentot koga indirektno mu kazuvam deka mozebi treba da prekineme zaradi razlicni zivotni stilovi toj ne saka da pomisle.
Sepak se custvuvam kako visok.
Mi veli deka periodot mu e takov dodeka se navikne na novoto mesto, se mu se sobralo i ocekuva da go sfatam deka e navistina taka.
Od druga strana jas seuste ne rabotam i go imam celoto vreme.
Vo sekoj pocetok na vrska sekogas bilo sve med i mleko, vo koja posle se ispostavilo deka ne e toa toa.
Ova e nesto najrazlicno, vo momenti si velam imam do sebe tip koj e navistina zrel i znae so saka, nema ligavenje bezpotrebno, ne kazuva nesto sto ne custvuva, spontan e epten. Od druga strana si velam, jas sum mu visok, kako moze nekoj da ne najdi cela nedela 1saat za edno kafe, iako se slusame preku tel.

 

Нели веќе го имаш поставено ова прашање? Уште не го реши проблемот? Колку што памтам дечко ти имаше негов бизнис, а сега викаш почнал на ново работно место?

 

Ne se raboti za istiot decko. Prekinav so nego zaradi sto doznav mnogu raboti koi me povredija, nejkam da go spomnuvam voopsto,ne postoi. Resiv da si dadam nova sansa, no mozebi e najdobro da ne zapocnuvam nisto

 

Многу чудно. Ти можи си весела и позитивна, ама најверојатно не го прикажуваш то. Претпоставувам дека си ќутлива личност. Сама треба да увидиш кај грешиш во односите со другите луѓе. Да не те лажам, пријатели се стекнуваат тешко на денешницава. Јас тие што се дружам ми се од школските и од студентските денови. Сепак, не можи пример да чекаш другата личност сѐ да прај, во смисла да те замуабети, да те викни на кафе и слично. Треба и ти да вложиш труд. Сега како појдовна точка можи да ти е обновувањето на стари контакти. Луѓе што си се дружела ама од иск причини сте се оддалечиле, пробај зближи се пак, иако имам впечаток дека не ни има такви луѓе. Пошто така потспомна. Комшивки во соседството, помлади некој, што мислиш дека би можела да комуницираш, кафе ова она, ќе се најди. Можиш да станиш поактивна на социјалните мрежи. Јавна тајна е дека луѓево така се запознаваат, во љубовна смисла. Гледам дека тоа што немаш активности, те прај да мислиш на лоши работи. Најди ги нештата кои те интересираат. Ете факултетот, напни се, ќе го завршиш. Ако не, најди си некоја работа, ќе ти го исполни времето, размисли и за одење во теретана. Извај го максимумот од тебе, коцките сами ќе се наредат. Среќно!

 

Најди си невработен дечко и да завршиме со муабетов...

 

Твојот живот има потреба од огромна промена. Животот ти е една рамна и монотона линија по која ти се движиш. Мораш да скршнеш од тој правец за да се пронајдеш себе си и својата среќа. Да можеби го сакаш факултетот но можеби не си најспремна во моментот. Зошто не размислиш за тоа да направиш пауза една година? Мислам дека ти треба промена на местото каде живееш. Некое ново место, патување некое, авантура.

 

Ако направам пауза со факултетот ќе биде само полошо и онака опкружена сум со луѓе кои секојдневно ми велат ќе го учиш 10 год и хаха, мене факултетот не ми е кој знае каков успех во животот, но ете понекогаш ме повредуваат таквите коментари кои ме прават уште понеспособна, не сум на некој претежок факултет почнав од сега да учам за овој семестар само некако сум скеептик што и како ќе биде, се согласувам со се што наброја се плашам дека тоа тешко ќе,се смени кај мене, фала ви на сите

 

Спомна дека дечко си запознала преку нет, па јас би предложил да се обидеш да ги прошириш познанствата онлајн.

Twitch пример е платформа каде може да се пронајдеш во различни заедници и да те прифатат со отворени раце. Луѓето што ќе ги запознаеш тука, подоцна можеш и да се сретнете во живо.

Онлајн ако си активна со пријатели што ти значат и посветуваат внимание, тоа може да ти годи и во реалност да се поопуштиш и да ти тргне работата со познанства тука.