Ми треба совет и мислење

Браво, најискрено. Има многу што бараат совети и пак си тераат по свое иако им штети. Со среќа понатаму. Со слични будали, исто како и сега.

 

Бравооо.
Храбра си.
Не свртувај се назад

 

Ви благодарам.
Најпрвин гледав да ја смирам топката да разговараме, да ги разгледаме опциите да прекинеме на добар начин, се натегавме некое време, кога го прашав на крај како е почна да мрчи сакал одмор аман вака онака сакал да одмори.
Ќе се средам.
Ми значеше навистина нема да лажам ама вака е подобро.
Можеби имам дел од вината затоа што избрзував со некои реакции ама ќе се издигнам.

Поздрав девојки.
Одам да се најадам.

 

Те пратам по форумов, а поготово последната твоја објава во врска со раскинувањето.
Најпрвин честитки до тебе затоа што си донела сега ти се чини тешка, но правилна одлука.
Погоре ти ги оставив само негативните работи за да по некое време видиш и како е всушност добро што си без него.
Ова не е еден проблем. Тука лежат навреди,игнорирања, и исмевања.
Работи коишто ниедно девојче / жена , ма каква и да е не треба да ги слушне.
Читам ти викаш си имала удел во ова !? Каков удел ? Тоа што на се ова си му преќутела и барала само мало внимание и разговор од него ?
Виновна си дека си од друг град и си она што си, своја на своето?
Ќе се убивал тој...и бившиот мој така викаше па ене го по неколку месеци ко прч е, гајле нема...

За ништо не се обвинувај, туку биди среќна, си се спасила од една токсична врска, а од утре те чекаат нови предизвици и секако многу поубави работи.

 

Ти благодарам и тебе.
Проблем е што можеби требаше да се стабилизирам со оваа ситуација уште пред него а не да плачам неконтролирано кога се караме. Ама ете давав се од себе да се контролирам.
Не сум совршена, не е ниту тој, сите имаме маани и недостатоци, се трудев да биде се како што треба.
И сега кога на крајот го побарав само да видам како е, ми вели сакам да одморам, аман веќе бла бла, пак ли почна да се караш? Му реков само сакам да знам дека си добро.
Според него тие навреди и исмевања биле на шала, мене бившиот ме исмеваше поради стомакот кој искрено го имав голем само кога имав месечен циклус, и тоа ми остана траума и комплекс.
Мислев сето тоа ќе се промени, не знам, ама решив...
Нема да кријам дека навистина го сакам или ми значи, на почеток беше се океј, потоа се се уништи.
Само сакав да имам потпора, разбирање да можам да му верувам, а не да ми вели не знам како да се однесувам кога си во таква ситуација или пак да ме напушти кога ми беше многу густо.

 

Доверба, потпора и разбирање очигледно дека кај овој не наоѓаш, ами се спротивно.
Ако некој некого сака нема да го напушти никогаш, а не па во тешки времиња. Да не зборам за сослушување и поддршка.
Сега ти се исмева за што дека имаш 56кг ? А,што ќе прави кога во иднина ќе имате деца, кога ќе се породиш? Ќе урла,ќе те тепа ? Од прв ден ќе те тера на диета ?
Не е љубовта да бараш маани кај спротивната страна, ами да ја / го прифатиш таква / таков каков што е.
Вид на меѓусебно надополнување

 

Немој воопшто да се обвинуваш за тоа. Тој бил твој избраник, зарем треба да контролираш основни емоции како плачење, пред него?
Ајде како и да е, беше и помина. Ќе ти биде тешко некое време ама ќе видиш како една ден ќе почувствуваш олеснување и слобода.

Вета да си жива, се пресмеав на ова ко прч е.

 

Па така е. Тие се обични манипулатори.
Ќе праќаат срцепарателни пораки, па ќе се убиваат, па во депресија се...
Они поарни од нас.

 

И секогаш се тие жртви..кутрите

 

Лелеле срце ме стегна кај шо те прочитав, па сега поубо ми дојде

 

@bicycle ти си едно храбро точаче
Браво, камо многумина вака да беа отсечни како тебе

 

@bicycle

Ти честитам за храброста и одлучноста.
Правилните одлуки понекогаш се тешки, но откако ќе го направиме тоа што треба олеснувањето е огромно.
Заслужуваш нешто многу подобро и ќе го имаш тоа

 

@bicycle Само да те гушнам Навреме си пресекла. Ќе си најдиш човек спроти тебе, што ќе се радва заедно со тебе и ќе тажи заедно со тебе. И јас сум личност со анксиозно растројство. Не барам од некој да знај како е или па да се едуцира за то. То е негова желба или не. Сакам само да ме остај сама да си се справувам, не барам помош од него ама нека не ми ни отежнува.

 

@bicycle Браво,точаче.Исправна одлука!

 

Здраво, вчера раскимавме со дечко ми 4 години врска. После разговорот не осетив ништо, но ноќта излегов со моите најблиски другарки, малце и да се опуштам и да заборавам на тоа што се деси но секој агол од градов секое место ме потсети на него додека бев излезена. Не сакам да мрднам од дома бидејќи се ме навраќа и не се осеќам воопшто убаво. Цела ноќ 3 пати заспивам и се будам и сите сонови ми беа како сме се уште негде заедно, во врска без никакви проблеми. Плачам откако станав немам мрднато од кревет немам желба за ништо и не знам што да правам со себе.

 

Ќе биде така некое време, па ќе помине.

 

Не ја кажа причината за раскинување.
Дали беше обострана одлука?
Дали пробавте да ја средите врската и дали има шанси да се смирите?

Во секој случај, 4 години не се малку.
Спомените секогаш ќе бидат присутни, со текот на времето ќе избледе.
Не се затварај.
Соочи се.

 

Обострана беше, само што јас мислев дека е можда период за вака да се осеќаме, ради пандемијата и се тоа. Всушност немаше некоја блискост во последно време, ретко и се гледавме и полека ни се оладија односите, на чуден начин, како се повеќе да се однесувавме другарски. Но сега ми е премногу тешко не можам да правам ништо и не сакам да излезам нигде освен соба и немам ни апетит, што да направам за да ми е подобро ?

 

4 години не е мал период, ако не е љубов, тогаш е повеќе навика.
Дајте си малку време пред се самите да си ги средите мислите, да видите што сакате.
Ќе ти биде на почетокот необично и тешко, па со тек на време емоциите ќе ти дојдат на "место".
Занимавај се, читај, дружи се (колку е тоа можно во ситуацијава), разговарај со некого кога доаѓаат кризни моментни или тука пиши ако не сакаш со други.