Ми треба совет и мислење

Не чини да се затвориш.Шетни сама,макар само во населба,до продавница.Пробај да си ги оттгрнеш мислите со музика,серија,филм или книга.Или тепај време на форумов.

 

@sofija014 ти кажаа веќе, дајте си време.
Најди некоја занимација да ти ги отргне мислите.
Знам дека е тешко ама немој да се затвараш, еден ден мораш да излезеш.

 

A, ти како си ? Се потсреди ли ?

 

Девојки, ви благодарам на сите што одвоивте време за да ми дадете совет, прекрасни сте

@Mantub , во право беше. Му дадов малку време, 3,4 дена не се гледавме само се слушавме на телефон, сега сме добри. Се потрудив да гледам на ситуацијава од негова перспектива и да му ги почитувам времето и слободата повеќе, па почна сам да ме бара. Мислам дека сега сме подобро од секогаш.

 

Браво, така се расте во врска Многу ми е мило што ♡

 

Ако сака некоја да ми пише лп, не би сакала јавно да споделам .

 

Пиши

 

Пиши

 

Пиши

 

Пиши

 

Не пиши

 

Знам дека е тешко, истово го имам поминато буквално истото, само кај мене имаше + неверство од негова страна што беше најголема причина за крај. Тешко е, знам дека душата те боли, ама секој ден, секоја ноќ како поминува ќе ти е полесно, едноставно ќе се помириш дека е тоа тоа и така мора да биде. Ќе има моменти кога ќе сакаш да му пишеш, да му чуеш глас, ама немој да го правиш тоа. Мене ноќите и утрата ми беа најтешки. Со плачење заспивав, исто како тебе сонував, па сабајле кога ќе се будев, се враќав во реалноста и душата ме болеше. И така после неколку недели, дојде ден да се помирам и да не ме боли.

Седни, размисли, што највеќе те прави среќна, што сакаш да правиш највеќе, што те исполнува. Јас тој период се закопав во книгите и читав многу. За еден месец преку 10 книги прочитав. Само позитивно и ќе биде полесно. Кога ќе ти се седи дома, седи, кога ќе ти се шета, шетај, едноставно ова е тешка ситуација и треба да си го слушаш телото, за да можеш побрзо да се опоравиш.
Ако ти треба совет, пиши лп.

 

P

Pisi

 

Здраво. Поминаа 3 дена откако раскинавме а јас се уште не можам да станам од кревет и да направам нешто. Едноставно не можам и постојано ми се само некои глупости во глава. Не сакам да излезам надвор бидејќи не сакам да се чувствувам сама, и башка секаде каде што сме биле заедно, било да е парк, маркет, кафич било каде ми прави уште толку да ми се плаче и да ми е лошо бидејќи не сме повеќе на тие места заедно, не разговарам со никој, сама сум и се уште не можам да го прифатам тоа. Не можам да се фокусирам ни на филм ни да учам за испит. Едноставно деновиве ми минаа лежејќи во кревет.. Не знам како да направам нешто за да барем малку се чувствувам подобро од ова, од каде да почнам

 

Пак ќе ти речам,не чини да затвараш во соба.Полошо си правиш.
Знам дека не е лесно,ама мора да се движиш и да се соочиш со светот,што се вели.
Не мора да е кафич,ни парк.Оди кај некој роднина на неколку часа.Или со една другарка само на шопинг,или сама.Со некаква активност треба да си ги оттргнеш мислите.И кога си дома,немој да лежиш на кревет.Пуштај си музика,читај или гледај нешто,или пак повеќе седи на форумов(иди во забавните теми).
Терај се.
Боли,ама ќе помине.
Не смееш да дозволиш тоа да те кочи бидејќи ти штети.

 

@sofija014 дај си време, ќе биди вака, па ќе помини, три дена се малку.

Ќе ти кажам тргнувајќи од мене. Активностите како гледање филм или читање книга воопшто не ми помагаат бидејќи ми оставаат простор за размислување.
Ако имаш можност излегувај, на отворено со некоја позитивна и весела личност, ќе смениш мисли барем на кратко. Исто и планина или паркче, мхх сама на свеж воздух ќе се преродиш.
Јас во ваков случај одам кај баба ми на гости додека да се средам. Абе жената цел ден збора, цел ден некоја активност, немам време за да мислам. Телефон не земам, социјални мрежи ич, само едно тетратче во кое запишувам позитивни работи од минатото, желби за во иднина и цртање.
Можеби смешно ама мене ми помага.

Само време, ништо друго.

 

Ви благодарам за советите многу. Јас и кога излагам со луѓе ,многу често мислам на други работи, а кога сум сама уште повеќе. Знам дека ако излезам надвор ќе мислам на ова, ми е страв дека ако се потсеќам на некои работи ќе биде уште полошо. Не сакам да звучам драматично за една врска што ете завршила и животот продолжува но ме прогонуваат сите моменти кога сум била во врска со него и не можам да се фокусирам на ништо. Искрено периодов немам ни со кого да излезам, имам неколку другарки но сите се презафатени со свои обврски или поради ситуацијава не излегуваат. Мислам дека нема што да направам навистина

 

Има што да направиш и не драматизирап воопшто. Има поемотивни луѓе и има луѓе што потискаат и полесно забораваат.
Мораш да се потрудиш да правиш нешто што те исполнува или да разговараш со некој/а што има време да те ислуша и колку толку да ти олесни и даде поддршка. Незнам каков однос имаш со родителите, ама можеш со нив да разговараш и да ти олесни колку толку. Дај си време, 3 дена се малку за 4 годишна врска, да не се лажеме може месеци ќе ти требаат дур се средиш ко што треба, цел живот еден траг ќе ти остане и ќе те пецка во душа, ама верувај ќе сакаш и ќе бидеш сакана! Само мораш да си позитивна, мораш да смениш малце, мене кога сум нервозна и тажна ѕидовите буквално ме гушат, ме притискаат. Излези на тераса, кафе/чај нешто направи си и мораш да се потрудиш барем по малце секој ден да се спремаш за испит. Несмееш да дозволиш ова да те дефокусира од тоа да го положиш испитот. Стисни заби, се ќе биде како што треба за многу брзо!!
Да додадам, јас си викав луѓе по 15-20 години брак се оставаат и со деца и со се, 4 годишна врска спрема тоа е ништо. И со тоа ми олеснуваше колку толку.

 

Баш и јас истово си го мислев, ако ова е вака како им е на луѓе што и живееле заедно и имаат и деца и на крај сепак дошло до тоа да прекинат контакт и се останато. Едноставно тоа е. Излегов сега и малце ми е подобро искрено. Со тек на време ќе биде се океј. фала ви уште еднаш @Ugly Duckling @nextredstyle @Nevenche26

 

Ете така, диши длабоко и се ќе биде ок еден ден !! Нема проблем, ослесни си на душата овде, ако немаш каде