Моето дете го избегнуваат

Мајки очајна сум кога гледам пед мои очи дека моето дете го избегнуваат другите деца. Или со други зборови кога и да не сретне некој тој на сите им крева раче на сите вика тето ,чиче,баба дедо ама едвај некој му обрнува внимание. Пред некој ден бевме на роденден и таму сите си играат а него го буткаат и тој со солзи дојде и ми вика „МАМО МЕНЕ НЕ САКЕ ТАМО ДЕЦА„(нег не го сакале децата. Толку ми се скрши срцето што не постојав ни 2 мин повеќе го облеков и заминавме. Исто и кога го носам в комшии кај што има деца му ги зимаат играчките за да не плаче нивното дете или му викаат. Аман незнам параноична сум ве молам за совет. Се осеќам како мајка која неможе да му овозможи другарчиња на детето.Бидејки и јас пораснав во средина каде ме избегнуваа другите деца дека бев сиромашна многу добро знам колку боли да те буткаат и да ти се исмејуваат дека носеш дадена облека.

 

Сигурна си дека не си само параноична и дека гледаш низ призмата на она како ти што си се чувствувала некогаш?
Може поради твоето искуство и повреди да претеруваш?
Не е можно и баби, дедовци, тети и сите деца да го избегнуваат. Поради што? Не е можно. Дете е.

И штом бевте поканети на роденден значи не ве одбегнуваат нели
Кога тој ти дојдел и ти се пожалил требаше токму спротивното, да останеш, да одиш со него во масата, да му помогнеш да се вклопи. Можеби со самиот твој инфериорен став несвесно влијаеш да се и детето само поставува така? Размисли.
Ја знаеш онаа: детето е копија на родителот?

Можеби не сум во право, ама од само овој еден пост првото нешто што помислив е ова.

 

Мила нас не поканија чисто дека сме први братуледи, плус лугето роденденот го правеа дома во 1 соба и стари и млади и деца и цело време бев таму и гледав како не му даваат да си игра ќе ги скршел играчките. Вистина е дека моето беше најмало другите беа по 6 7 години ама зошто бе да го избегнуваат. Да точно дека не сите го избегнуваат ама поголем дел од опкружението да. Јас и ден денес сум избегнувана од жениве во селово ама ајде јас ... мака ми е за детето.

 

Ете јас таква сум дрдорка , сезнајка , оговарачка ама тоа сум ЈАС, Можеби сум станала таква од желба да не бидам сама и сум станала иста како „другарките„ за кој сум била желна. Но далеку од тоа го воспитувам моето дете. Се знае што смее а што несмее, не е како некој деца да легни и да плачи дека не е по негово дека мора да му се купи нешто . Дури и сам вели „Не утре ке купиме мама нема пари сега„. Сака да си игра со сите им ги дава своите играчки кој и да го викне тој трча од радост.

 

Имаш потреба од сожалување или досадно ти е,па се филмаш?
Другарките од екипата оговарачки немаат деца или не се дружите со деца за да не ве ометат во муабети

 

Eve ke kazam i jas eden primer,nema da spomenuvam koj bidejki nekoi me znat pa da ne pravam problemi.
Se raboti za devojce prvace,toa so site saka da e bliska vo skolo a so nea nikoj.
Koga odi doma place kazuvajki na mama deka nikoj ne si igra so nea,deka nikoj ne ja saka i ona sama si sesi i sama si najduva nekoi igri dodeka site ostanati igrat zaesno.
Majkava mi potvrdi deka e taka,cesto pati odi pred vreme vo skolo i gleda deka site igrat zaedno o ona sama sedi.

Zborivase so devojcevo da odi sama da se zblizi so drugite deca i sto se sluci,ona odikaj niv se zblizi malce pocna da odi kaj niv.
eve edno drugo devojce kade se i bara na devojcevo,dajmi ja snolata,dajmi go molivot,gumata i taka sekoj den za malce da igrat ova dava se sto ima.
Majkava zboruvase so nastvnickata deka treba da igrat site zaedno deka nejzinava cerka e sama sekogas i nikoj ne igra so nea,mislam deka sega nastavnickata gi podeliva vo grupi koga se raboti za igrajne.
Isto zboruvase i so cerkai i objasna nekoi raboti iako tie deca ne se svajcat,pa se nadeva deka ke ima drugari i drugarki bez da mora da iznesuva i dava se sto ima igracki i sl.

@westt kako rastat decata se poveke i poveke ke steknuvat prijatelstva,nemoj da se grizis.
kaj site se slucuvat nekoi da ne zabelezat vo momenti.

 

Незнaм кaкo и штo дa пишaм aмa еве ви гo мoјoт пример зa мене :

Спојлер

Имaм 2 сестри и еден брaт , еднa е гoлемa a другaтa сестрa и брaт ми мaлечки се , пo тoa штo мoите ме вреѓaaт и не ме пoчитувaaт децaтa мaли ме вреѓaaт истo кaкo oни , кoгa бев мaлa другaрки не мoжев дa имaм бидејќи ми ги бркaa oд дoмa , игрaв сaмa , зa жaл oд мoите "другaрки" нaстрaдaв лoшo , не смеев oд дoмa дa искaчaм , се oмaжив нa 17 гoд. и не се кaaм имaм птекрaсен мaж и две дечињa , никoј дo сегa oд рoдителите ме немa гушнaтo и дa ми кaже вo ред ќеркo ќе прoјде кoгa ми е тешкo или дa ме пoдржaт зa нештo , и ден денес нa 22 гoд. вистински другaрки јaс немaм oсвен мaж ми .

Пoентaтa ми беше :
-Гушкaј гo и игрaј гo дететo кoлку и дa си нервoзнa , зa грешките негoви пoвтoрнo гушни гo кaжи му вo ред е пaк тaкa немa дa прaвиш , ќе прoшетaте зaеднo и ќе игрaте зaеднo , кoгa спие пoгaли гo шепкaј му нa увце кoлку гo сaкaш (пoзитивнo нa психaтa им делувa) , кoгa ќе имa тaквa неизмернa љубoв тoa ќе биде другo дете a не тaквo кaкбo штo си гo гледaш сегa

 

Да ја осети детето еднаш љубовта во домот, таа ќе му даде сила за многу работи.
Ексик нека е пажња од лицемерни роднини.
Сиромашни и богати, тоа не е нешто постојано, никогаш не се знае.

 

@westt зошто така си го тргнала детето, нема да го тргаш, ќе отидеш и ќе им кажеш и на другите дечиња да си играат со твоето. Ако го тргнеш само му потврдуваш дека не е пожелно, друг пат ќе отидеш и ќе им кажеш и на другите деца да го дружат, барем 5 минути, да не се осети непожелно. И мене ми се има случено да неможе да се вклопи син ми во друштвото, најчесто ако се многу поголеми децата, ама нема откажување, убаво им објаснувам дека он е малечок, да го дружат малку па ќе си одиме, и сакале децата или не мора да не истрпат малку

 

Лелее кога одеше внук ми вградинка , на сликите од градинка гледав внук ми е настрна од сите деца , душата ме заболе и отидов да им одржам лекција на воспитувачките , тие се должни да ги воспитуваат децата и да ги здружат , па кога ке дојдеше внук ми иждрапан на лице од некој си некое невоспитано дете срцето ме здоболе ....
Едноставно еве и внук ми не може да се вклопи со деца негови врсници , туку само со возрасни , со неговите брачеди кои се поголеми одлично функционира ...
Можеби треба да потпораснат за да знаат како да се здружат со други деца , еве незнам ...

 

Мајка, се си земаме страшно трагично, една солзчка од дете боли многу ... не знам колку години има твоето детенце ама основно е малку ти себе си да си го подигнеш моралот, не е срамота да немаш срамота е да не работиш и крадеш и мораш детето да си го учиш да се брани. Децата знаат и да кажат работи што не се задна мисла, на син ми му викаше другарчето, каде е татко ти ? Ова се случува, син ми имаше 3 год., другарчето 4, и мојот одговара па, на небото ама јас си имам дедо, вујче сите други се тука. Доаѓа еден ден дедо му од работа и она пак му вика, се симна татко ти од небото, еве го иде. Не е лесно ова да го слушаш ама барем знае да одговори. и он и' вика, не тој ми е дедо, не татко. Една година поминува др. другарче кога му се запнало немаш татко крај,а неговите се разведени и мојот се снашол пак, и тоа до некои 8 или 9 год. континуирано имаше нешто плус критики како мајка му многу оди на работа,а тој мора сам домашните да ги пишува сам и останува сам дома и што се немаше тој перод, пуста завдливост. Мораш на детето самодоверба да му влееш и да го воспиташ човек да стане, колку има толку пак може да ги надмине другите и ти ќе можеш се што му треба да му овозможиш, не мора да се не знам какви луксузи ама тоа што му треба да го има и да вложуваш во него и во себе во образование и да ги баталиш тие комплекси што си си ги набила, децата и така и вака не сакаат да делат играчки некогаш.

 

@westt тебе те паметам од два поста кои ми паднаа во очи.Еден кога бараше хуманитарна помош за син ти притоа барајки скроз нова гардероба .Кога веќе бараш помош немаш мислам мн избор да бираш.Бараше и помош за погреб на тетка ли што ли беше.Од тука и впечатокот за тебе дека преку леб бараш погача.Сметам дека секој кој има за моб со нет или компјутер со нет би требало и за детенцето основни финансии да има.Ти си таа која умислува дека детето не е прифатено исклучително поради слабите финансии .Од каде другите деца знаат дали твоето има или нема?

Друг пост по кој те паметам е кога велеше дека во бракот ти фалат мувањата,бившите дечковци,некој си Ангел итн.Самата горе се нарече озборувачка си била.Запрашај се тогаш зошто другите мајки те одбегнуваат тебе и детето
Самиот кривец си ти и твоето ниско размислување

Извини што спомнав стари постови но се ми се поврзува тоа со твојата личност и карактер

 

Мене ми падна во очи последната реченица во врска со дадена облека. Јас и моите први братучеди, ама баш сите сме носеле "дадена" облека. Децата растат многу брзо, па добар дел од облеката останува нова, еве има многу мајки на форумот кои можат да го потврдат тоа.
Разликата меѓу нас е 1 - 2 години, па таа облека ниту и е пројдена модата, ниту е уништена.
Имам братучедка која со задоволство ја носи мојата облека. Реално гледано, оние алишта што сум ги носела на училиште никогаш не биле "износени" па да ми е непријатно да и ги дадам, а нејзе да и е непријатно да ги облече. Машките на пример, во тинејџерски години растат во висина и повеќе од 10 сантими. Зошто братучед ми да не земе јакна од брат ми, кога истата е носена само една сезона?

@joy1 потполно се согласувам со тебе за интернетот. Прво, да купиш мобилен од кој ќе користиш интернет ти требаат барем 100 евра, а за лап топ 200. Месечна претплата за интернет мислам дека е барем 10 евра. А тоа не се малку пари.

 

И јас пораснав во алишта од моите братучетки,и никој баш никој не ме избегнувал поради тоа.И не сме биле сиромашни за да немат моите да ми купат,но алиштата ми ги даваа си ги носев убави,здрави,не мора секогаш во најново да се облакаме.Ти тоа во глава си го имаш ставено,не размислувај така.Се согласувам со феминките погоре.И сега син ми носи алишта од деца на моите братучеди,сите с еубави ги бива за по дома по надвор,имам купено за новки да му облакам кога излегуваме,па никој ништо до сега не ми рекол или избегнувал.На оваа тема можам да пишувам со страни,но неможам сега.....Човекот не се гледа по облеката туку по душата!!!!!

 

@westt А зошто ти не се здружиш со некоја мајка? Кога ти ќе почнеш да се дружиш со неа автоматски и децата ќе се здружат. На пр. мене со мојата најверна другарка ме запозна дедо ми, кога бев 4год. , затоа што неговиот другар имал внука на моја возраст. Мислам дека проблемот е кај тебе. Твоето дете учи од твоето однесување. Кога тоа неможе да си најде другарче најди му ти.

 

Не е до детето колку што е до тебе.

Децата знаат да се ѓубренца и недружељубиви, ама приказнава ти е некако еднострана.
И јас да те знам дека си ваква ко што се опишуваш, би те избегнувала, а со самото тоа и моето дете, чисто пошто би пратело пример од мене.

Прочитав во друга тема дека детето ти е околу 2 и пол годинки, па може е и до годините. Тоа уште е премало за да знае било што околу социјализација, додека поголемкиве од 6-7 што ги спомнуваш, веќе знаат како-така да комуницираат и да си играат во група, за разлика од помало дете кај кое вниманието е претежно кратко и кон себе, а концептот на играње е уште само расфрлање играчки, што веројатно ги иритира поголемкиве, па го игнорираат. А, и логично е да се плашат дека ќе ги скрши играчките. Не дека сака намерно, туку ете, премало е за да знае како треба. Ништо страшно, ќе помине.
И многу лошо е тоа „не можам да му овозможам другарчиња“... тоа самото ќе си најде другарчиња. Најлошо нешто е мама да ти наметнува другарчиња. Утре и девојки ли ќе му бркаш? Доволно е што го пушташ во група, тоа самото ќе си најде истомисленици кога ќе потпорасне, вака нема на која основа, освен за моментална занимација, ко што спомнаа погоре.
Прво на твојата параноја, комплекси (не го сфаќај ова навредливо, сите ги имаме) и карактер поработи и не му ги наметнувај на малото.
Пардон, али премногу рурален менталитет се наѕира овде. Проблемот потекнува од (твоја) психолошка база, другите може, ама и не мора да се баш ко што опишуваш.

 

Мислам дека не постои мајка која некогаш не помислила како на нејзиното дете не му се посветува доволно внимание од воспитувачки, роднини, други деца. И најчесто е параноја, или преголеми очекувања да другите секогаш го анимираат вашето дете, или да се потрудат тоа да се истакне или вклопи. Плус лични фрустрации низ кои гледате и ги пренесувате на децата. Знаат мали деца дали вие имате пари или не, дали облеката е стара или нова, па затоа го избегнуваат, како да не. Деца како деца, си имаат свои критеруми, и ако гледаш дека вистина почесто е на страна, потруди се да му подигнеш самодоверба, почесто носи го да се дружи со деца, веројатно тоа не знае како.
Возрасните се друга приказна. Судат (најчесто) за децата врз основа на родителите, посебно во мали места каде секој со секого се познава. Фер или не, тоа е.
Погрижи се за себе првенствено, да биде и за доброто на твоето дете.

 

И јас мислам дека по малку претеруваш ама ако си таква како што се претставуваш на форумот (да, мислам на тоj дел "Ете јас таква сум дрдорка , сезнајка , оговарачка ама тоа сум ЈАС") искрено и јас не би сакала да бидам во друштво со таква жена. Сум приметила дека многу пати кога едно семејство е скарано со друго или не комуницираат (без разлика одкоја причина) и децата се одбегнуваат меѓу себе или го сметаат тоа другарче за "забрането".

Не е тука проблемот во облеката или парите, туку во начинот на размислување. Верувам дека голем дел од нас носеле дадена облека, од братучедки, постари браќа и сестри, роднини итн па еве не сите прави и здрави. Не знам од каде некој од страна би знаел дали мене блузата ми е нова од бутик купена или ми ја подарил некој. Особено ако се работи за помали деца кои брзо растат па многу работи остануваат нови или па скоро неупотребени. Во моја близина има многу мајки со мали деца кои си ги подаруваат работите и не гледам тука ништо лошо, напротив.

Друга една работа, ако постарите деца не сакале да го дружат син ти тука нема ништо за замерување. Тие се деца, не мислат ништо лошо, напротив во тие години сите сме биле такви. Ти како мајка си требала да го фатиш за раче и однесеш кај нив, фино да ги замолиш дечињата да го дружат и него, не верувам дека би те одбиле. Сите како мали сме биле такви, па дури и јас ама кога ќе дојдеше некоја мајка заедно со детето и ќе речеше "ајде и тој да си игра малку со вас", тука немаше бегање од тоа.
Ако ти си била одбегнувана како дете, повеќе од јасно ми е дека имаш страв исто така да не биде и со твојот син, го знам тоа чуство многу добро.
Не сакам да звучам грубо, ниту пак дека солам памет на постари жени ама ти и твојот сопруг како негови родители треба од дома да му посветувате доволно внимание, да си играте со него, да бидете блиски за детето да знае колку вреди и дека не е само, така полесно утре ќе се вклопува во нови средини и ќе се здружува со други деца. Сигурно имаш малку слободно време иснеси го во парк каде што има други дечиња, таму исто така ќе има прилика да се дружи.

 

Она со носената облека мислам дека е комплекс на поголемите деца а не на помалите.
Доколку не го дружат детето не мислам дека е затоа што панталоните не му се од Зара или маичката од Теранова, туку од пазар или „дадена“.
Знам по себе, јас и брат ми немавме многу роднини на наша возраст за да носиме „дадени“ работи, ама затоа баба ми беше DIY Queen па секогаш ни шиеше секаква облека. Ама никогаш не паметам некое дете да ме прашало за облеката, поготово на толку мала возраст. Никој не приметувал зошто некое фустанче кое сум го носела 3 недели магично се претворило во панталони, па да не ме дружат бидејќи баба ми ми ги сошила.
Ниту пак јас сум приметувала другарчињата дали носат нова или носена облека, дали е по мода или не.
Тинејџерите веќе се сурови за такви работи.

А од друга страна ако има голема разлика меѓу годините на децата, нормално е да не го дружат. меѓу 3 и 7-8 години има доста разлика.
Пробај да во клопиш со деца на иста возраст или запиши го во градинка.
Таму сигурно ќе си најде другарчиња.