не секогаш, зошто и јас бев искрена кон некого, за да на крај ми наштети јер нема муда да ми каже во лице.
Постојат повеќе причини. Проблемот со самодовербата и со тоа што се потценувам и убеден сум дека нема да му се допаднам на никого ваков каков што сум. На почетокот тоа беше срамежливоста која полека се трансформира во несигурност. Исто така можеби е поради тоа што сум премногу искрен и што имам проблем со трпеливоста и самоконтролата. Најголема пречка е тоа што повеќе немам доверба во луѓето. Може повеќе да се каже дека таа недоверба е поради тоа што поголем дел од луѓето не се искрени. Постојат и други причини сигурно, ама уште не сум ги открил сигурно ќе излезат на површина со текот на времето. Spoiler Најмногу мразам кога некој ќе ми каже дека ме доживува како добар, фин и културен, а не го мисли тоа туку ме лаже . Поубаво бидете искрени и кажете што мислите навистина. Помалку боли верувајте...
Тоа е само за да не те повреди вистината..значи сепак мислел на тебе..да бил безобразен ке ти скрекал у фаца триста измислици и изговори.
не би знаела за причини без партнер кои се..оти цел живот тепачка на мажи било за мене Очигледно знам да ги забавувам
Истово како јас да сум го напишала за мене, само плус што ќе додадам правам доста работи што се 'несвојствени' за женско, така да кога ќе се 'роди' поголем маж од мене тогаш ќе размислам дали ќе бидам со него, у спротивно ќе бидам форевер алон
Моментално сум без партнерка од страв. На толку навреди, неверства, барања, итн од бившите девојки, просто ме фаќа страв за следна а и немам сили, неам нерви веќе.
Сигурни причини: -не сум засакала никој доволно за да ми е дечко -не сум за дечко не трпам контрола -недоверба (не можам да мислам кај е со кој е и дали ме лаже) -слободата е незамелнива -твдроглава сум и тешко се искача на крај со мене -отворено кажувам дека не сакам дечко
