da,haha jas taka napraiv,iako nie znaevme i si ocekuvavme,si sakavme bebence,ama nejkev nikoj da mi se mesa,oti toa e moja odluka,mlada ili ne jas si sakav i fala bogu si bidna. aj ne se sekiraj ke bide polesno otkolku so mislis.
Povekje zivci imame a i sum primetila site mladi mamicki imaat mirni bebinja.. ima nesto do zivcite... ili pak do majkite e hhh Jas vakvi kako sinko moj 5 bi iscuvala, ama 3 kje bidat taman pozz i baknez do tebe i bebus
A za ova so zivcite I tvrdam iako uste nemam bebence deka e tocni.definitivno imame poveke zivci a I poveke vreme za uste edno dve decinja taka I za teloto znam deka e polesno za nas mladite. Kazete mi vie od iskustvo za toa bas me interesira kako e kaj vas
hahah i jas dokaj 7 meseci istoto go vikav,ama sega loskoto moj,otkako pocna da lazi i da se pusta da saka da odi si vikam aaa za vtoro ke razmislam ahaha.. ama miren si e toj i poslusen e. @Adeline za teloto sekoj organizam si e razlicen,eve jas primer se popraviv 15 kg koi gi simnav vednas,striiite mi ostanaa i pokraj trista kremi i masla i svasta staveno na stomak ama takov tip na koza imam,imav lesna bremenost,tezok poragaj ahaha aj da ne te plasam,sekoja zena si e za sebe,sekoja e razlicno, moeto telo e isto ko porano,osven gradite,oti maliot uste cica ama jas ne se zamaram,se so vreme.
Да ви се умешам во муабетот и да ви кажам дека нема врска . Јас сум 31, со прилично ``искинати`` живци од 2 факултети и стресот кој си го носи работата и адаптацијата ваму каде што живеам...па се сметам за трпелива и внимателна мајка со живци на ортома во однос на се поврзано со мојата мала принцеза, фамилија, куќа...а бебчето е злато. Инаку бебе кое има проблеми со грчеви, гасови или сл. според мене не е помалку мирно од оние посреќните кои ја прескокнале оваа фаза. Точно е дека децата чуствуваат стрес, но најчесто врз истиот влијаат други фактори од секојдневието на мајката, пред се врската со партнерот а не и возраста. Кога некој си има работа со некоја битанга и му ја мисли со што да купи пелени и на 20 ќе биде партал наспроти некој од 40 кој долго го чекал и посакувал бебчето и живее во целосна хармонија и ги има сите удобства.
Еее и јас сеа ќе ви кажев "доста таму, врска немате" Јас родив на 31 ( шест дена пред да наполнам 31) и го имам најмирното дете на свет Во болница сите бебиња на количката што ги носеа вриштат на глас, само мојата мумија спиеше. Глас не и слушнавме ни како ептен бебе. Имав школска бременост, лесен пороѓај, тело како топ модел До родителите е. Јас и маж ми сме многу смирени, за некои сме флегматични ама важно детето ја осеќа "енергијата" во домот. Негооо...ептен забегавме офф топик.
Da ne ostanam pokuso za ova definiciive za mladi majki mirni bebinja. Ne ripajte pred vreme,pogotovo koga sme na sam pocetok so decava. Ete jas rodiv na polni 36,site velat vakvo umno mirno bebe ne sme sretnale. Koga se falime so mirnite bebinja i deka ke iscuvame i deset takvi,zemete vo obzir na toa dali go cuvate sami,dali ziveete vo zaednica,dali imate pomos od soprugot,drugi dali doagaat na pomos,a isto taka imajte vo predvid deka i zivcite se tencat od edno dete,a so edno i dve odednas,pa i tri ne e isto.Sekoe ke si go bara svoeto vnimanie. Jas sepak mislam deka godinite nemaat vrska so trpenieto,tuka mesa pprsti i karakterot na samiod covek.Nekogas duri povozrasnite,poiskusni mozat da bidat i potrepelivi. Da ne bidam off topik i ponatamu. Momentot koga doznav deka sum bremena mi bese malku vo neveruvanje.Prv pat,odnosno vo prv mesec od zivotot vo koj se obiduvav da ostanam bremena,ostanav.Vo samiot moment pocuvstvuvav oblevanje na pot od radost,neveruvanje pa i strav. Okolu stresovite i kako toa vlijae vrz bebenceto.Na tolku noki vo bolnica,na ne viden bel den i cist vozduh ,potoa na moe otsustvo od doma za operacija vo negovi dva meseci,za postojano moe placenje koga ke mi go stavea na raka deka nemozev da go krenam,mozese samo da lezi do mene,na postojana moja oddalecenost od nego deteto si e pak mirno.Stres vrz stres. Neka gi cuva gospod,mirni,palavi samo da se zivi i zdravi i sekoj da go pocuvstvuva momentot koga ke doznae deka vo sebe nosi uste edna dusa.
Zatoa rekov ima nesto do zivcite, majkite i bebinjata Ti majka ama bas ne licis na 32... Vaka da se sporedime kako tuka nekade da sme, a ne 10god razlika da ima sakam za izgled da kazam... karakerno ne te znam mnogu
Се враќав од работа знам истураше дожд, но свратив до аптека да купам тест бидејќи веќе доста ми доцнеше. Дојдов дома направив тестот што ќе видам = На маж ми веднаш му кажав кога се врати дома, а на останатите по некој ден бидејќи првин бевме на лекар, па ми спомнаа дека можно е да е вонматерично.....додека не се осигуравме дека е се ОК не кажавме.
Моментот кога дознав за бременоста беше очекувано и посакувано но не баш размислувано и фокусирано на се едни мисли. Една утринска сабота станав и направив тест. Ми каснеше 2 дена. Се изненадив и прерадував на две те цртки, на страна се тоа немав некое чуство на бремена жена бидејки и реално сеуште беше многу рано за било што. Се изнарадувавме со маж ми и ае договоривме да течат работите спонтано и пополека без форсирање и разно разни мисли и стресови. Отодов и на прво ехо, второ.. сликички, звук на срце, знаевме дека тоа е тоа, среќни бевме и галевме меше но меѓутоа се до тек на е ти месец не кажавме никому, потоа само на најблиските и крај на 3 ти на сите. Таа возбуда, исчекување, точка, срценце што бие си ја споделувавме заедно сами на светот . Денес ко денес е се пореално и повистинито, поубаво и повозбудливо. Како расте мешето, бебето внатре и како се редат неделите и контролите сме се посреќни. Кога читаш од страна е друго ама кога искусуваш на своја кожа е дефинитивно друго и неописливо.
Ај и јас да си раскажам После многу пати разочарување,4 спонтани и последните 2 год воопшто неможев ни бремена да останам Почна со големи главоболки,и болки во желудникот Ме сместија во болница и еден тон испитувања од кои две испитувања со целосна анестезија Ме праша докторот 3 пати да не сум бремена а јас сигурна дека не сум Кога ме испуштија мм ме праша кога треба да добијам,а јас цела изгубена поима немав И ај другото сабајле ме чека да станам со тестот враце Го направивме и излегоа 2 цртки Знам тој одеше во зградата и ги будеше комшиите му велеше НИЕ сме трудни
Еве и јас да си кажами двете бремености планирани но сепак кога ги правев домашните тестови бев превозбудена ,инаку за трпеливоста врска немаат годините се си е до карактерот и околностите.
Прва бременост и тоа сакана бременост на мои 20 години,Искрено правев 2-3теста и беа негативни со што изгубив надеж бев во врска со човек кој што ми го смени животот во секоја позитивна смисла.Знам еднаш на враќање од факултет за дома кога да тргнам ми се пријаде бурек,. И тогаш баш на сегашниот ми маж му кажав земи тест ќе правам последен пат и баш тогаш беше позитивен пукнавме од среќа и како деца на сите кажавме уште од прв ден
За вториов пат: Воопшто не очекував да биде баш овој месец, многу малку односи, синко ми беше болен со стомачен вирус 7дена, тие денови не помисливме на таа работа. А јас наместо да чекам да недобивам, чекав баш да добијам, немав надеж. И кога оп касни 2,3дена ама пак не се осеќав бремена, зашто од кога го родив првото не добивав нормално, неколку пати и со сила со апчиња... Имав тест дома, сама со синко, станав сабајле и заборавив да го направам, си се измочав фино лепо и пуштив вода и ај викам со втора мокрача.. па пиев вода, чај и чекав да ми се приоди во вц, отидов во вц синко го оставив пред врата да ме чека завршив работа, ја отворив вратата да не дреме сам.. и земав капнав 2,3 капки и чекам... Мијам раце и се вртам да видам една црта.. и за две секунди се бои уште една ама бледа, рана бременост Срцето 140 ми чукаше, си го гушнав синко и му кажав дека ке биде големо братче, дека мама има бебе во мешето.. и така утре сум на контрола прва, дај боже да биде се во ред
