Значи ако беше болест, ќе бев многу болна. Знам дека монотонијата е дел од сечиј живот без разлика дали се работи за во врската, или во излегвањето, на работното место или пак во слободното време... Ама знам дека е лоша, е почеток на депресии и на тежок стрес... Јас лично сум темпераментна личност имам бујна фантазија и огромни желби и цели во животот... Живеам во Битола и значи се осеќам задушено. Исти места исти луѓе, а пари немам никакви за да одам до друго место негде да прошетам или пак да си остварвам некакви малечки желби шо се можни ама скапи... Цел живот- рутина. Вервам дека живтото е прескапоцен да биди вака трошен... Безизлезно ми изгледа. Како да се надмини? Како? (Ако темата е дупликат или нема мислења нека биди избришена.)
Монотонијата е досадна у принцип, интересно е кога се случува нешто ново, нешто поразлично, а секојдневната рутина обично поминува во монотонија. На пример, секој ден во исто време да одите во иста продавница и да купувате ист производ, за одредено време ќе ви стане монотоно.
