Мразам да станувам рано на сбајле,мразам кога маж ми ќе мрчи и за да не се скараме му преќутувам,мразам кога треба да се објаснувам себе си и сопствените постапки на предпоставен,мразам да сортирам алишта за перење,мразам кога ке си правам за јадење и ќе ги пашам сите дали сакаат и викаат не а кога ќе седнам да јадам сите ми мцкаат по малце.
Телевизорот е ставен веднаш спроти мојот кревет, а креветот на брат ми е на сосема друга страна. И од мојот кревет најубаво се гледа телевизија и мразма кога брат ми буквално се вала низ мојот кревет додека гледа телевизија и потоа јас морам 100 пати дневно да си го местам креветот.
Мразам да го фрлам ѓубрето :-[ мразам кога родителите ќе ми речат СЕДНИ УЧИ ама јас имам научено. А како што рекоа некои феминки за чистењето по дома напротив, а јас многу сакам да чистам и да и помагам на мајка ми за ручек и да бришам прашина.
Мразам да одговорам на повици од луѓе кои се јавуваат единствено кога имаат личен интерес. Мразам да се правдам за нешта кои се однесуваат исклучиво на мојот личен живот и на никој друг. Несакам и нешта кои сепак мора да се прават, како чистење со правосмукалка, плаќање сметки, пеглање итн.
Мразам кога МОРАМ ,ама МОРАМ /принудена сум од Х причини/ да бидам фина и културна со дегени,лицемери ,умислени фаци дигнати до небо поради само еден факинг квалитет кој го поседуваат во животот Мразам кога морам да речам Сеедно ,а не ми е Мразам кога терба некого да оде*ам ,а не г правам тоа од чисто сожалување.Де бре ,зар некој мене ме жалел? Нонсенс! Мразам што сум жалослива и по аналогија магнет за осамени и искомплексирани луѓе. Мразам што ме тепаат хормоните и постојано ми се спие,ме боли половината ,ме напина кој ке стаса ,ете мразам што не можам да си дадам одвет! Мразам што ми дал Господ интелигенција ,ама ај да не испаднам сноб ,премолчувам логики и факти пред незналици и тоа ми е рамно на -140 IQ. Мразам што сум немала прилика да си останам доследна на соништата...Што сум избрзувала/чекала предолго за некој ствари да се десат.... Што сум дала се од себе во животот и сум ги бодрела луѓето низ најтешкото за на крај да ми се смачи и да се откажам ,па друг да го жнее успехот на она во што ЈАС сум се вложила СЕБЕСИ. Што најдрагите луѓе ме зеле здраво за готово ,како да секогаш ѓе бидам покрај нив . Е не сум .Боли? И мене ме болело!
Мразам кога мора да се ,,поклонам,, пред некој кој знам дека не вреди ни 5 пари Мразам луѓе полни самодоверба а се немаат погледнато во огледало и имаат карактер нула Мразам кога ме прават муатава а јас од чиста култура климам со глава
Мразам кога треба: да бришам прашина, да учам, да сум во друштво на некои луѓе кои не ги поднесувам...
Мразам злобни луѓе, луѓе кои оговараат, кои немаат свој живот, спонзоруши, мразам да станувам рано, да сум принудена да правам нешто што нејќам, мразам кога ќе испуштам прилика за нешто а потоа ќе се каам...
Мразам да оговарам, мразам да ги гледам ониие кои ми вртат работи зад грб,мразам да лажам и да ме лажат.Мразам да мразам!!!
