Притисок околу празници

Незнам што се случува со мене, незнам зошто запаѓам во ваква апатија, меланхолија, депресија, летаргија..зошто расположението за време пред празници мене ми оди у аут

од година на година, јас сум бетер и бетер...а зошто?????????
Дали ми е веќе испразнувана новата година, веќ виџено што би рекле, одев, славев, по ресторани, дискотеки, кафиќи, домашни услови, на плоштад, китев, чистев, готвев, декорирав,...дали сум тоа уморна од празниците, каде ми е радоста...зарем сум уморна од сето тоа....се ми е некако отрцано, исфорсирано....сите некако ми длуваат како глумци...трчаат по тоа моловите како муви без глави...маркетите работат под полна пареа..како да ќе е смак света а не некој празник

па и овие досадни куртоазни честитања..

Мразам празници, ја мразам нова година...па до сега дедо мраз ниту една желба не ми исполнил...а секогаш сум била скромна, секогаш сум сакала добро за сите

ИМА ЛИ УШТЕ НЕКОЈ ХЕЈТЕР КАКО МЕНЕ ШТО МРАЗИ ПРАЗНИЦИ

 

Не мразам празници, само ме нервира претерување, и ме нервира очекувањето дека 'мора' да си поминеш 'најубаво' баш на еден специфичен ден.
Животот не е предвидлив до толку, па да можеш со 100% сигурност да гарантираш, дека ќе биде 'најубава'.. Може ден пред, ден после да ти биде 'најубавата'.

А претерувањето ме нервира, кога некој се понаша како после тоа, да ќе го снема светот.

 

Помислив дека е и стареењето во прашање, но, не, не ќе да е само тоа...празничната еуфорија од секогаш ми била слаба страна, одсутна била..некако клише ми е се..празнична трпеза одамна ми е скоро секојдневна, долги ноки ми е ритуал, па она размислување и подарување за поклони ми е напор.....назнам навистина...

Празниците некои луѓе ги спојуваат а некој како мене ме раздвојуваат...сакам сама да бидам со себе....можаби треба на психијатар да одам

 

Бабе оди до дом за дечиња, до детско одделение каде што лежат тие болни дечиња. Оди подари им по едно обично чоколатце, некое мало играче. Биди им баба Мразица, порадувај се и тие со тебе и ти со нив. Празниците од овој тип се тука да не потсетат дека имаме некои во животот за кои вреди да се живее и биде онаков каков си, да не потсетат кои ни се целите во животот, до каде сме на патот на нашиот личен развој.
Тие празници се тука да ни покажат дека не се врти се околу нас, дека има многу лица кои не направиле такви какви сме во изминатата година и дека ќе има уште такви лица и лекции од интеракцијата со нив и следната и секоја друга година.
А кој каква трпеза спрема па остави ги луѓето нека си ја наполнат душата кој со печење, кој со подароци, кој со добра мисла...

 

Јас пак ниту ги сакам , ниту ги мразам празниците. Нова година никогаш не сум прославувал и воопшто не гледам причина за да ја прославувам. Рамнодушен сум на празниците како и на повеќе работи во животот.

 

Тука сум.

 

Дали барем ти знаеш од каде ти потекнуваат тие негативни чувства кога наближуваат празници и на самиот празничен ден??
Многупати се враќам во најраното детство поврзано со празниците и фамилијарната атмосфера што се создавала тогаш, па правам компарации глупави со сегашната еуфорија која ни ја пренесуваат медиумите, сегашниве слики кои ги гледаме секојдневно на соц. мрежи...знаеш она, сите "сречни и весели насмеани лица собрани на празничната трпеза"...демек се е совршено, преплавени се со љубов...се е идеално...а кај мене нема идеално....
некои велат дека луѓето како мене, тебе и други кои не сакаат празници, всушност се луѓе перфекционисти а не можат да ја докажат својата перфекција поради икс причини на овие денови и затоа запаѓале во депресија!

 

Сакам празници, сакам дружење, сакам храна.
Хедониста сум.

 

Храна сакам и јас, и за празник и за делник...затоа имам вишок килограми

 

Дај ми, во мањак сум.

 

Јас да се пријавам.... Ја мразам Нова Година, не Божиќ.... Едвај го чекам Божиќ и Велигден.... Не ја сакам Нова година и прославите зашто татко ми се разболи во овој период и исто почина овој период па така ми буди тажни, меланхолични чувства.... 15 нови години ги поминуваме без него... Не ги сакам воопшто.... Не ги сакам прославите и целата организација ко божем само денес е и ајдеее удри Мујо ... Исто на прослава сите глумат среќни, ќефлии.... Многу се сакаме ау бау.. . А после прославата очи ќе ти извадат....

 

Тука сум и јас некаде...а најмногу ме нервираат колешките и комшиките кои па и ми се лутат што сум во таква нерасположена состојба, ме караат дека треба да бидам весела, па празник ли е што ли е..и така ми наметнуваат уште по виновна да се осеќам што не сум расположена како што би требало

 

Најблаго би се опишала како индиферентна на празнициве, а најреално - периодов максимално го буди мизантропот во мене. Се' е исфорсирано, нашминкано, без топлина. Капиталистичка машинерија, до с'рж. Ама си преќутувам најчесто, на кој му чини, нека се радува, веројатно многу подобро е така, а и не би да расипувам туѓа среќа.

Убав ми е само моментот на имање слободни денови поминати со најблиските, за тие што имаат прилика и можност.

 

Какво е ова Богохулие, какви се овие зборови -мразам, си ги истерала бабата празниците на млади години како треба, си направила убави спомени и сега зошто други славеле и позитивни биле? Оти сега сме ние млади и деца имаме па сакаме убави спомени да создаваме. Или треба да ги седнеме децава до нас и на Божиќ и да им раскажуваме за болести и депресии и колку луѓето трошат пари за безвезе по молови и готват храна ради реда и колку немаат смисла празниците и животот и...
Серизоно, честа е депресијата во овој период на годината затоа што акцент се става на фамилија, пријатели, врски, блискост, добри односи, па и пари и трошење, а ако ти фали поголем дел од набројаново, нормално е да чувствуваш дека не припаѓаш во целата таа празнична атмосфера. За некои таму е, не за тебе. И ок е, не мора да си среќен или возбуден, спржи си јајца, пушти си серија и терај си по свое, со сила никој не те тера руска и кифли да спремаш и џингл белс да си ја потпевнуваш. Само не депремирај луѓе околу себе, бар не тие неколку денови.

 

БриЏо душо, зошто таков тон, зошто критика...и КАДЕ ВИДЕ И ПРОЧИТА БОГОХУЛЕЊЕ??

Јас немам ништо против денот, против 31 декември или против 7ми јануари,имам тешека емоционална состојба која ми се влошува од година на година и тоа против самото празнување, чинот и начинот на славење, на одбележување...немам против никој што искрено се радува на тој ден, имам против за тие што наметнуваат весело расположение....и никого немав намера да депримирам, знам дека политичката сосотојба во државава, загадениот воздух, порастот на криминал, покачување на цените на производите баш во време на празници им се доволни на луѓето...

 

Ти никaкo дa гo сфaтиш мoјoт нaчин нa изрaзувaње a се деклaрирaш кaкo мoј фaн

Oк е, се рaзбирaме.

 

Депресијата пред.новогодишна е крива, емоции ми навираат, недостаток и одсуство на некого и некои работи го прават сето тоа....се разбираме, а твој фан ќе останам до крај.

 

Не ги мразам празниците туку не сум љубител на начинот на кои истите се празнуваат денес.
Луѓево како да не знаат за доста, се граба и се купува на големо и облека и храна. И се што ќе остане вишок во канта, а тоа парче облека ќе стои во плакар бидејќи не бива да се облече два пати. А луѓе немаат што да облечат ниту да каснат парче леб.
Како што кажа @rolulika , празниците се тука да усреќиме некој, да се присетиме дека имаме семејство. Да поминеме време со саканите бидејќи животот кој го живееме денес е на трчање и ретко наоѓаме време за самите себе, а не па за други. Празницире не се за кубење коси и водење војна кој ќе биде подотеран, кој ќе се нагости повеќе и слично.

Исто така, ја мразам еуфоријата за Нова година, посебно кај малдите. Се’ што прават за ,,најлудата ноќ’’ во годината го прават преку цела година, секој петок и сабота и ќе ми кажат после ,,Абе Нова година е друго.’’
Не е друго. Пијани, дотерани, дрогирани сте секој викенд, тоа е факт.

 

Ova se prvite proslavi sto priznavam deka gi mrazam i nisto ne ocekuvam od novata godina.Iznakupiv za jadejne i jadejneto mi e edinstveno na sto mislam kako ce go spremam.Mozi treba da sum srejken so zavrsi nikakvata 2018 ama so deka koga drugata nema da bidi poarna

 

Бабе идеално не постои. Секој кој бара совршенство цел живот ќе се сопка на тој залуден перфекционизам и пак на крај на животот кога ќе разбере мигови има до крајот пак одново цел живот не ќе им е доволен за оставрување на перфекционистичките замисли.
Се радувам на гужвата во спомените што ја прават сите драги ликови од кои сум извлекла поука годинава што ја испраќам независно дали дома сум само јас или цело семејство.
Имам многу разнолики прославувања поминато. Оваа година прв пат ќе бидам сама на преминот од 31ви кон 1ви. Но срцето ќе ми биде полно, ќе потскокне за миг од возбуда кога ќе се одбројува. Ете понекогаш сакам да не се возбудувам и мене како на @RAF Camora да ме обзема рамнодушност. Ама не оди, живо е детето во мене кое како знае и умее во 5до 12 ќе накити елка, живо е детето што се радува на трепкачките сијалички, на светлината од жижиците, детето полно со надеж за поубава година. Мислам до крај тоа дете ќе остане такво и поскаувам да е така за многу години.
Радувајте се луѓе, иде нова година, нови денови и часови на можности со само една мисла и добро дело да исцрташ насмевка на нечие лице.