Навреди и насилство од професори кон ученици

Во право си. Поради тоа што во основно ниту еден наставник не реагираше, и ден денес сум срамежлива и повлечена. Пет години, а можеби и повеќе, соучениците ме исмејуваа, се сеќавам дури и со стол ме удрија. Повеќе пати разговарав со класната, а и со другите наставници, но, на никој не му беше гајле. Впрочем и некои од наставниците на часовите или ме исмејуваа заедно со соучениците или ќутеа, како воопшто ништо да не се случува. Знаејќи го мојот проблем, уште полошо ми правеа. Освен да стиснам заби и да се стрпам до полуматура, друг излез немав.

 

Najgolem del od ismevanite souchenici chekaat da zavrshi godinata ili osnovno/ sredno. No toa ne e reshenie. Nikoj ne se zaprashuva kako ke vlijae toa ismejuvanje vrz deteto. Na nikoj ne mu e gajle. Pa i profesorite se vkluchile. Sramota. Kaj mene vo sredno, eden uchenik besbe ismejuvan od povekjeto vo klasot zaradi toa shro beshe podgrbaven. Duri i go udiraa. Misleshe deka reshenie ke e ako se prefrli vo drugo uchilishte, pa beshe tamu 1 den da vidi kako e,no tamu ne mu se dopadna i se vrati kaj nas vo drug klas. I profesorite togash pochnaa da go ismejuvaat. Neka im sluzhi na chest, frustraciite gi vadat na nekoj poslab od niv. Psihijatriski sluchai.

 

Јас во средно немав индивидуално такви проблеми од професорки и професори, малку имав со некои соученици. Но од втора година имавме класна лавица, таа многу ме заштити кога дозна за еден инцидент со соученик. Имавме млад професор кој секој час се зафркаваше премногу, дури и до навреди доаѓаше со некои ученици и од него речиси нишро не научивме, предаваше стручен предмет.

 

Напишав во другата тема, ќе пишам и тука. Никогаш не сум имала храброст да поразговарам со некој на темата. Случајот ми е сличен како на @noteforself.

И ден денес ми се белег зборовите на тој еден. Секогаш кога треба да донесам одлука ме спречува помислата дека сум неспособна.
Поради промена на местото на живеење, некаде на пола од основно сменив и училиште. Секогаш сум повлечена и тивка, тогаш уште повеќе. Знам дека и соучениците на почеток не ме прифтија. Поради сето тоа имав период од една година кога попуштив и во учењето. Тука се вмеша и ТОЈ, не би да навлегувам во точните зборови кои ги добивав, ги паметам убаво, не сум злопамтило, само боли.
Беше професор од таа стара генерација (не смеевме со пуштена коса, лакирани нокти, униформа, да станиш да речиш добар ден и слично). Се сеќавам дека ако не знаевме одговор на прашање не оставаше цел час да стоиме за да ни слезела крвта во нозете, посекако сме немале мозок. Девојчињата ги кубеше за коса, а машките ги маваше со дневникот по глава. Одењето на час кај него беше измачување, а и општо годините во тоа школо се хорор на кој не сакам да се сеќавам.
Мислењево ми испадна ко исповед.

Сакав само да ве охрабрам, да побарате помош од родител, класен, друг професор...да не дозволите некој да се изживува на вас или на вашето дете.

Добар професор би сфатил дека нешто не е во ред со ученикот и би се обидел да помогни. Добар професор ќе најди начин да допри и до незаинтересиран ученик. Добар професор нема да покажи сила за да го паметиме цел живот, ќе сака да биде запаметен по добро.

Мора да има некоја промена, професорите се од клучно значење за развојот на децата. Знам дека ако имам мое дете би го советувала секогаш да има доверба и да ми кажи ако има ваков проблем.

 

Имавме и ние во средно една така малце откачена професорка. Во главно океј беше, но на моменти не знаеше да се контролира и вреѓаше. На мојата тогашна нај. другарка дека има малце специфично презиме пред сите и кажа " Аа тебе што многу те драпале "
Ние другарките секако станавме да ја браниме, она и по нас удри вреѓање и ние 4 правец кај директорката. Не се сеќавам после тоа што се деси

Сметам дека и професорите и учениците треба да се однесуваат со почит едни спрема други. Пред недела дена брат ми исто имаше мала кавга со неговата професорка, оти нели деца, и си праќаат секакви четови и скрин шотови.
Брат ми колку е мирен и му беше криво оти го наместија почнал да плаче и се исклучи од онлине наставата.
Лично слушнав кога професорката рече " Деца срам да ви е, го расплакавте детето а знам дека не е само он крив" .
После се јави кај мајка ми и се извини бидејќи не го прашала прво што се десило туку малце го нападнала пред другарите.. Навистина испадна фер професорката, барем ете се извини..

 

What?!?!?!?!?!?!?
Ovde imalo i fizichko nasilstvo od strana na profesorot. Omg
Ovoj profesor izgleda e avstralopitekus, ako voopshto uspeal da stigne do toa so evolucija. Zgrozena sum od ova sho go prochitav. Ne dozvoluvajte vie ili vashe dete da trpi nasilstvo, posledicite od toa se golemi podocna.

 

Да не е Дрпљанин презимето?

 

Дааа

 

Абе Вајлд какви службени канали, какви изјави, каква архива.
Кај може деца на возраст од основно да знаат каде да пријават и што точно да направат кога некој што не заслужил да се нарекува себеси ни човек си земал за право да им покажува сила или да ги навредува?
Сите знаеме сега како повозрасни што треба да се стори, ама тогаш ретко кое дете се спротивставувало на наставник, па колку и да било во право. Ако зборуваш за преземање акција од страна на самиот наставен кадар (класни раководители) и родители, секако дека треба да се во улога на заштитувачи. Но, сепак првин треба детето да има храброст да се пожали, а повеќето само премолчуваат.

Во основно имавме една наставничка за која се зборуваше дека некогаш удирала.
Не можев да верувам дека е така и дека не е избркана од работа, сè додека не се случи на час поради сосем банална причина (не дека постои оправдана) да ѝ удри шлаканица на соученичка пред цел клас.
Не дека помалку ќе ја болеше ако ја удреше насамо, всушност и подобро беше што имаше сведоци.
Сите шокирано ја гледавме, мене ме здоболи образ и ме зафати ужас, а не пак неа. Во моментот бев стаписана и не знаев што да направам, но откако заврши часот отидов кај школската да ѝ речам да отидеме кај училишниот психолог и да ја раскажеме случката. Девојчето беше толку засрамено (иако немаше за што таа да се срами), толку исплашено да не ѝ намали оценка, толку повредено од сето тоа, што никако не прифаќаше да се обратиме кај училишен психолог и педагог. Јас не преземав сама одговорност да одам и да кажам, бидејќи најверојатно ќе бев демантирана од цел клас поради она „нема што да се мешам“. И така си остана работната позиција на наставничката недопрена, исто како и нејзината репутација на квалитетен педагог од старата генерација.

Јас лично сум имала само една случка на навреда од професорка, но и таа не требаше да се случи.
Настанот беше во 4-та година во средно, кај професорка која јас лично не ја сакав многу зошто и пред случката имаше однос кон учениците кој не смее да си го дозволи некој кој треба да пренесе знаење.
Сепак, иако никогаш не ми беше омилена, покажував почит и апсолутно секогаш ја следев што зборува.
На еден од часовите, дојде нешто нафурана без врска и правеше муабет што си немаше никаква поврзаност ниту со предавање, ниту со било што кое би нè интересирало како ученици, едноставно си раскажуваше лични проблеми како што си правеше во 70 посто од времето. Во еден момент ѝ западна погледот на мене и ми се обрати со прашање кое беше навредливо и секако ме затекна. Одговорив, иако не заслужи и си излегов од час. Ништо од ова не кажав на класен час, бидејќи знаев дека имам само уште неколку часа до крај со неа. Меѓутоа се случи понатака со неа уште еден конфликт, повторно поради нејзино непрофесионално однесување. Ми дојде преку глава и не го испочитував тоа што ми го кажа. Не направив ништо посебно затоа што за мене таа веќе не постоеше, ама од денешен аспект сметам дека можеби требаше да ја има на дневен ред на наставнички совет, макар што чисто се сомневам дека нешто ќе ѝ беше посочено, скратено од плата или дека ќе добиеше било каква опомена.

Живееме во едно такво мизерно државиче, што способни се и најголеми дебили да ги стават професори.
Во институции во кои се гради иднината на општеството, се случува најголемиот дебакл и циркуз.
Жал ми е што со тек на време ова станува и правило, а не исклучок.
Тажна, тажна Македонијо.

 

Apsolutno se soglasuvam. Zhrtvite na buling, bez razlika dali od strana na profesorite ili souchenicite sekogash premolchuvaat i chuvstuvaat sram, iako nema za shto da se sramat, tokmu sprotivno treba da e. Posebno koga stanuva zbor za navreda od profesor, nikoj ne prijavuva:
1. Ili deteto e malo i ne znae shto da prezeme
2. Ili se srami od nastanot
3. Ili se plashi od pogolemi posledici
A profesorite prodozhuvaat da si odat na rabota bez da odgovaraat za toa shto storile. Kako shto gi izbrkale uchenicite shto pcuele na nastava, shto se soglasuvam deka treba da bidat sankcionirani, taka i profesorite treba da se sankcioniraat za nedolichno odnesuvanje. Drug problem e shto nekoi uchenichki se oblekuvale nedolichno vo moeto uchilishte, pa im beshe posocheno da se oblekuvaat pristojno i toa e vo red. No edna profesorka doagjashe so mini i chizmi do nad kolena, so mn shiroko dekolte i toa ne e pristojno, nea nikoj nishto ne i kazhal, pa ednash ne ja vidovme pristojno oblechena. I posle ke rechat mladite nevospitani, nedolichno se odnesuvaat i oblekuvaat...pa ne treba da se chudat od kade toa doagja.

 

Родителите/старателите, не децата.

 

Лично не сум имала проблем со навредување и слично од страна на професор. Памтам во основно учителката од 1-4то одд имаше навика да ги тегне за уши тие што не напишале домашно. Некои од тие деца беа сиромашни, без родителска грижа итн. Ама тоа беше друго време, сега мислам дека работите се доста променети, сите деца се со телефони и општо се послободни. Во семејство имам двајца професори. Свекрва ми пие диазепам од децата, зашто се многу немирни. Мислев дека е завршено времето на малтретирање ученици, сега ми се чини дека наставниците се во далеку понезавидна ситуација.

 

Во основно, 1-4то имав наставничка што кубеше, тепаше по раце со линијар и тегнеше уши. И бркаше деца дома да си одат, деца 6-9 годишни.

Во средно имав професорка по македонски која искрено ме мразеше, но не само мене
Сите писмени 5ка, сите усни испрашувања 2ка.
А јас омилен предмет нејзиниот. Ако нешто нејасно беше и ја прашаме - јас овде кажувам што се учи.
Навреди од типот - само за келнерки ве бива, не сте вие за овде туку за средно со 2 години некое, ни за во ветеринарно не сте неписмени едни.. итн.

Морам само да ја спомнам Рилкова, кој ја знае-знае, не вреѓаше таа, ама такво проклето суштество еднаш се раѓа.

На факс беше скроз друго, имаше и поарогантни, ама не да вреѓаат и сл.

 

Јас конкретно, не сум имала таков случај во текот на моето образование, ама сум била сведок кон други мои соученици.
Незгодно е што и кога ќе го пријавиш кај директорот, ти ќе го извлечеш подебелиот крај.
Пријавениот наставник/професор ќе ти се одмаздува преку оцените, па ќе те зезне комплетно. Знам од искуство

 

Не велам дека нема наставници што се малтретирани од страна на учениците, напротив, има многу и на такви ситуации бев сведок. Но, дека наставниците што малтретираат и навредуваат ученици се помалку, не се согласувам. И нив ги има во голем број. Лесно е да се каже „Пријави“, ама колку функционираат институциите кај нас? Воопшто не функционираат. Да, има родителски средби, ама неретко истите не можат да дојат до збор. И да се пожалат родителите од тој одреден професор што навредува, ќе се промени ли истиот тој? Не. Ќе ти се одмаздува со намалување оцени.

Добро ќе беше да им беше ВПШ. На некои им е пеТагошки фаЛКутет.

 

Мислев "Ваша Последна Шанса"

 

Тие што кажувате како професорот бил разрешен се гледа дека е само во случаи каде гоолем број на ученици се оштетени, не само неколку, па огромен број ургираат и полесно се докажува.
А неретко има такви што само на одредени ќе им се закачат и ај иди докажи.

Јас пишав во другата тема за класнава што ме обвинуваше дека сама си го барам да ме малтретираат зашто мирна сум си била и вторава што ни покажа среден прст као ненамерно

 

Lele aman od vakvi razmsuvanja preku glava mi e. Zhrtvata nikogash ne e vinovna za toa shto e maltretirana!
Kolku treba vo minus da i e IQ shtom taka ti rekla?!?!

 

Дали детето ќе зборува отворено со родителите и дали ќе се чувствува слободно да им се довери на родителите, зависи од самите родители.