Да прво покажувам емпатија кон човекот , жената. Не можам и не сакам да ја ставам на исто рамниште со јагнето, оти не е.
Најди ми едно мислење каде некој ја стави на исто место жената со јагнето, па ќе продолжиме со дискусијата. Се осуди конкретниот чин на курбан, не желбата за дете.
Фарбате ли јајца за велигден? Им поминувате ли на домашните по лице велејќи црвено, бело, здраво? Па тоа јајце нели пиле можело да биде, убаво и здраво? Ја подржувате ли оваа традиција на фарбање јајца, играње со нив, кршење, раздавање, носење во црква? Зошто? Какво значење има за вас? Што е со кокошките кои се пикнати во мизерни услови и се полнат со секакви препарати, за да износат милиони јајца, за да се празнува овој ден?
Камелија, научникот може во случај кога нештото се изразува со точна, фиксна бројка. Кога е мерлива величина. Јас како што знам, чувствата не се мерливи така. Ова испитување е веројатно на група испитаници од 100/1000 луѓе, па е донесен заклучок врз основа на нив. Ама светот е голем и сите сме различни. Посебно па за чувства, кои и те како се менуваат од секунда во секунда со секоја нова и најмала ситуација.
Околу кокошките се согласувам. Околу јајцата, не баш. Не жалам ембриони. Ни човечки ни кокошкини ни јагнешки. Психијатријата и психологијата се науки. Ако не ти е јасно како функционираат, не значи дека не функционираат. Ниту значи дека резултатите се произволни. Ниту па реакциите на луѓето и нивните чувства се до толку апстрактни колку што би сакале да мислиме. Ова е само едно истражување, ако навистина те интересира, изгуглај, или ќе изгуглам, доста има истражувања направено.
Па кокошката е за жалење. Не е дека доброволно ги дава. Сака да ги испили, ама тогаш ја бањаат со ладна вода за да нема таков нагон (станува агресивна ако сака да ги испили а ти и' ги земаш). Ова од тоа што сум гледала, зашто конзумирам јајца произведени на природен начин, со кокошки пуштени на слобода во голем двор. Не се чувствувам guilt-free поради тоа. Ми е жал кога гледам, многу. Да, понесурово од кокошките затворени во фарми. Но свесна сум дека како човек се поставувам супериорно над животно кое не ми дава со своја согласност.
Јас многу убаво знам како функционира наука и кои се мерливи, а кои немерливи величини. Небитно, нека ти биде. Наука е наука, ама и таму не секогаш црното е црно, а белото е бело. Еден случај, ама небитно ако е еден, може да смени многу. И јас НИКАДЕ не реков дека рез се произволни.
???? Нееее. Не ти го разбирам рамнењево бебе со јагне... Језиво малку, особено што збориме за колење на јагнето.
Објасни ми ти, зошто повеќето или го умалуваат курбанот или тотално го игнорираат моментот. Ако веруваш дека ако не заколеш јагне, нешто ќе му се случи на детето па затоа сметаш дека ги рамнам животите (принцип душа за душа), што да ти кажам друго освен, терај како што мислиш дека треба. Ако си се заветувала и веруваш во тоа, јас нема да те предомислувам.
Еве јас не го осудувам колењето на јагнето, туку мене ми е нелогично и нерационално самото значење на тој чин. Се распрашав по домашните, знаете дека јагнињата се колат баш на тој камен? Човекот кој коле се качува на каменот и со нож, пред сите присутни го сече гркланот на јагнето при што ја остава крвта да се разлее по каменот. Со таа крв се црта крст на челото на бебето. Баба ми присуствувала на овој обред, објаснувањето е од прва рака.
Не, тоа со кокошките не се вика курбан, иначе ќе имаше скроз друга димензија. Свекор од братучетка ми нарача прасе да се заколе за бебчето кога се роди. Исто отпосле. Е сеа првите испрскале некоја плочка во кланица, а овие со јагнево испрскале камен.. тоа е таа битна разлика.
Ова не сум го знаела . Блиска моја од градов однесе азр заклано јагне . Го дала на кумот таму . И јас ако би носела ,би однела средено јагне за печење право
Единствена виша сила во која верувам е Бог. Ова со каменов или што и да е, суеверие е, а не верски обичај. Со оглед на тоа дека забременувањето е процес каде сперматозоид оплодува јајце клетка, единствено на што би се нафатила, ако не успее нели по природен т.е. стандарден пат, е ин витро. Од каменот немам корист. Ама па нема да им се качувам на глава на тие кои ете имаат намера да бараат и други начини. Па уште да ги вреѓам какви биле интелектуално. Ако се зборува толку многу за емпатија, треба да се има бар малку емпатија и кон жените кои сакаат да забременат. Не сум во брак, не сум работела на случајот бебе, ама при помислата еден ден да имам некакви проблеми со забременување, не ми е сеедно. Ќе кажам само, да не даде Господ да сакаме а да немаме. Кога има силна желба, се пробуваат секакви начини, и логични и нелогични. Надежта последна умира.
Мила на каменот има многу гужва и секој за што си е дојден си бара кум,ако не донел негов личен.Потоа секој си прави обред и си брка работа.Адетот со јагнето не го прават на каменот(има ненормална гужва),него до каменот,има дел со трева и е во негова близина,но сите се зафатени со желбата за што дошле и јагнето не се ни приметува.Све се случува многу брзо.Има преголема гужва и многу новородени бебиња и бескрајно среќни родители кои успеале.Секое добро.
А 'фер' е да им речам: 'Стварно си некомплетна без дете' ? Така ќе сметате дека сум 'полна со емпатија'? Ни го мислам то, ни ќе и' го речам на некоја.
Ни тоа ни тоа не треба да и го речеш на жена/маж. Исто како што знаеме некои работи не се прашуваат, на пр. Кога дете, кога братче/сестриче, ај доста ви се три/две. Нешто се преќутува и не се кажува, бидејќи не се знае што товар носи другата страна и е мешање во туѓ живот.
