Ќерка ми сега е 2 и пол години, за прв пат ја оставив на спиење на 20 месеци, тогаш и ја одбив од доење. Од тогаш уште неколку пати има преспиено кај баба ѝ и дедо ѝ (родителите на сопругот) без проблем, меѓутоа тие се блиску. Кога е во прашање подолг период, еднаш беше пет дена, сега е и ќе биде десет дена кај моите кои живеат во друг град. Kога ќе кажам дека ќерка ми е кај моите наидувам на чудење, како седи таму сама. Па не е сама, со баба ѝ и дедо ѝ е, и од нив добива љубов и внимание, а и нејзе и е убаво, има двор со лулашки, реквизити, базен, има другарчиња, по цел ден е активна таму. Се слушаме по телефон и на скајп и гледам дека не тагува, туку напротив среќна е и весела. Сепак зависи и од детето колку е спремно на тој чекор, а и од односот со бабите и дедовците. И со едните и со другите има близок однос, им верувам и верувам дека е во сигурни раце.
Син ми никогаш не сум го оставила на чување со спиење преку ноќ кај баба и дедо. Ниту кај моите, ниту кај свекор ми и свекрва ми. Првите две и пол години скоро сама со него бев цело време, не работев, па немаше потреба да го чуваат до толку. Мал беше за да го оставам кај моите во друг град. Сега, со овој памет, би играла поинаку. Сега ни под разно не сака да седи кај моите, ниту пак кај свекрва ми, јас и мм сами не сме излегле воопшто последнава година (ако не се смета денско излегување). Криво ми е што не сака да седи кај моите, таму ем ќе има друштво, ем посвежо е, и ноќе се спие, за разлика од тука. Ми велат да го оставам, и да плаче, ќе се навикне, ама ете, не ми дава срце додека самиот не посака. Му зборував цело време дека ќе му биде убаво кај баба и дедо, ќе си игра со братучедите и комшиите, ќе го носат на плажа, ова-она... и постигнав контра ефект - на секое одење кај моите во Охрид летово син ми не сака да ме пушти дури ни до wc сама, има страв дека ќе го оставам и ќе си заминам, од толку зборување.
Haha eve eden moj primer kaj baba mi i dedomi (roditelite na majkami) odev sedev bez problem a kaj tetkami (sestra na tatko mi) za ziva glava nesakav da odam.I ednas ne ostavija tamu so bratucetka mi tolku placev sto na kraj se izmoriv,i sto se sluci mene tolku mi bese ubavo sto koga dojde den da si odeme jas placev da ostanam a bratucetkata placese da si odi
Јас имам проблем на оваа тема уште од сега синчето ми е многу мало. НО и свекрва ми и мм стално им е тоа муабетот леле леле кога ќе спиел кај баба. А знам дека баба тепа. Нејзините постари внуци ги тепа. и сама се фали со тоа. Демек си се знае редот. Од друга страна ќе ги земе на спиење и ако се многу немирни ги вика родителите да си ги земат, ако дете несака да си легне кога она го легнува пак ги вика да си ги земат. Јас сум категорично против физичко казнување, и не би го оставила само детето, ми се чини како незаштитено. Знам многу е мало, ама уште сега ми се стега срцето на секое спомнување.
Koga napolni dva meseci morav na operacija i morav da go ostavam so nekogo. Takva bolka vo zivot nemam oseteno,nitu sakam pak da osetam. Baba mu(majka mi)ja ostavivme kaj nas doma,no viknav so nea da sedi i edna 20godisna bratucetka,deka majka mi ima 65god.i ne mi bese mirna dusata za da gi ostavam sami na nekolku dena.I taa ne e dobra so zdravjeto zatoa i bratucetka mi i bese mnogu od pomos. Prviot pat koga otidov na snimanje go zemav so mene sos e baba mu,i za prv pat se razdelivme na nekolku saati.Ne me bolese tolku dijagnozata sto mi ja vospostavija otkolku razdelbata od maloto. Ne znam dali ke se osudam da go ostavam na drug,poznavajki se. Mnogu golem panicar sum.Vo sabota sme na svadba,duri ne mi se odi za da ne go ostavam,ama sme na najdobar drugar na maz mi,i ne cini da go skratam maz mi od toa zaradi mojata panika. Neznam ni jas kako da se spravam so ovie stravovi.Mozebi e sramota i smesno,no mi se cini deka ova nema nikogas da go nadminam.
Мислам деκа е ноρмално тоа заштитничκо однесување κое ни се стваρа, јас лично планиρам сама да си ги чувам децата, не сме ни блисκу до бабите намеρно се иселивме подалеκу од двете фамилии...е сега сигуρно ќе има моменти на потρеба за 2-3 саата за неκои пρилиκи ама ќе пρежалам за толκу На спиење не би оставила додеκа е мало бидејќи ставовите оκолу воспитувањето на детето ни се ρазлиκуваат и несаκам κавги, ниту неκој да гази на мене и моите одлуκи κаκо ρодител.
Jas sum od tie sto od 3-...... sama sum go gledala, bez nikakva pomos. Mozebi 8 god nemav pojdeno vo teatar, kino, kaj priateli bez dete, na intervju so dete vo kola, ...... Pa ne bi preporacala, nema svrha od odvojuvanje na deteto od babi ili tragediziranje ako ostane nekoj den na gosti. Site taka zborat dodeka ne im se posaka shopping bez dete ili zabava so priateli. Nezaboravete da se navratite na temava po 2-3god i cesno da napisete kade sve bevte bez deteto.
Јас и да сакам немам каде да ги оставам...едната баба е во странство а другата има проблеми со притисокот па само кога ќе дојде ги чува саат до два. А искрено по природа и сум плашлива и не знам дали би ги оставила на преспивање, мислам дека око нема да склопам. Но како што кажаа погоре, скоро 5 години немам отидено никаде и кога маж ми сам ги чува јас одам некаде ама пак да завршам некоја работа, а кино ,шопинг на раат- одамна нема. Доколку имате можност оставајте ги барем на неколку саати а кога ќе бидат поголеми па и на преспивање, ама не и со недели и месеци, зошто знаеме дека редот после тоа тепко се враќа. Се ова под услов да се бабите и дедовците како да кажам ' саглам' оти таа нашата што е во странство е малку понервозна па ако нешто не ја слуша детето одма тепа.....
Uste malku da potporasne malata i bi ja ostavala na gosti den-dva kaj babite. Ne sakam da se priviknuva celo vreme so mene. Zboruvam posle 2+ god.
19meseci sme i go nemam ostaveno za prespivanje.. Naviknav da funkcioniram taka, gledam da zavrsham rabota dodeka spie, dodeka go cuva zenata..se javuva vv mene cudno cuvstvo ako treba da go ostavam makar za kratko 1h...mislam deka mnogu propustam vo vremevo dodeka sum na rabota do 17 h, sto ne sakam da go oddelam ni za minutka.. Naporno e da, ali nikoj nema da mi gi vrati ovie momenti...za ostavanje prespivanje mislam deka ima vreme ponatamu... Koga i samoto dete ke ima oformeno naviki za jadenje, spienje, odnesuvanje... Roditelite se trudime da vospituvame a babi i dedovci so isklucoci, mnogu poinaku se odnesuvaat
Jas samo se pikam ama sig ne vi precam vo muabetot sto ne pripagam .Jas msm ubavo e neli babi dedovci i niv im e merak vnuci docekale ama koga ke otidat tamu na gosti da ne gi razgaluvaat pa koga ke si otidat doma na glava da im se kacuvaat na roditelite.A mn mn sum protiv i sum gledala eden pr kako babata go zima vnuceto so cel da go cuva i po red gi redi kukite,a snaata za grevovi doma seta rab na nea.I edna den i kazala na svekrvata: ostavi mi go deteto i rabotata na mene ti setaj kolku sakas,sramota e ova nem po celi denovi deteto da si go vidam,a ovaa mutava i kazala: pa jas deteto ti go cuvam,snaata pak i go kazala gore napisanoto.E pos mozela doma da sedi,znaci kako ke se postavis taka ke te tintrat
Не можам да разберам зошто некои мајки имаат толку отпор и страв од оставање на детето со бабите и дедовците. Па зарем тоа не се истите луѓе кои ве подигнале вас или вашиот сопруг??? Јас ќерка ми многу пати сум ја оставала на недела-две кај свекрва ми (поретко кај мајка ми) и сигурна сум дека се грижеле за неа исто онака како што би се грижела јас. Кај свекрва ми има другарче ( детето на девер ми) и по цел ден си играат, јаде многу повеќе од дома, шеткаат по двор...едноставно и е многу интересно и ја чувствувам дека е среќна кога ја слушам преку телефон па не се грижам. Во моментот е кај свекрва ми, сабајле правеле палачинки, па се лулале на лулашки во двор, па ручале, па сега на спиење. Ако беше дома ќе одеше во градинка (а немало веќе никој од нејзината група), или ќе седеше во станот,ќе гледаше цртани и цел ден ќе прашуваше дали се разладило за да излеземе на прошетка.
vo noemvri koga sin mi ke ima godina ke moram od mn pricini da go ostavam so mm 3-4 dena,jas ke treba da patuvam vo mk i uste sega srce mi se stega i non stop mislam kako ke bide,pa dali ke spie,pa dali ke jade. uste sega mi e teska razdelbata a za togas neznam. znam deka mm dobro se grizi za nego,tuka ke se i baba i dedo,koi isto taka se ok,ne go razmazuvaat ama sto znam mene nikako ne mi se ide iako sum primorana. plus toa toj zaspiva samo na grada i uste cica,pa si mislam kako ke pravat so mleko,pa dali moeto mleko ke se namali ili ke go snema iako jas nesakam i ke se izmolzuvam kolku sto mozam... imam trista prasalnici niz glava,neznam sto da pravam,.. nekoj sovet ili mislenje??
Со оглед на тоа дека малата откако е родена (15 месеци) нема преспиено ниту една цела ноќ туку се буди 2-3 пати минимум а се десило и да се расони, јас ептен сакам да ми ја побараат на спиење бабите и дедовците за јас да одспијам една цела вечер. Ама ним изгледа не им се сака баш... си молчат на темата. Ми ја чуват додека сум на работа, кога сме биле на свадба или некогаш кога со мм ќе излеземе без малата. Штом статасаме дома си ја земаме (инаку блиско живееме со старите). И искрено сум им благодарна ептен, и спокојна што не плаче, спие и јаде убаво додека е со баба и дедо. Сепак имаме 3 вечери кога по иницијатива на мојот маж малата ја оставивме да преспие кај баба и. За среќа не правела проблем, само што почесто се будела. Навикната е на баба и, секој ден освен недела се заедно по 5-6 саати и затоа нема мака да спие со неа. Јас мислам дека кога тогаш ќе се најдеме во ситуација кога ќе треба малите да преспијат кај бабите и дедовците, без разлика дали причината е некаква прослава или едноставно само да одмориме. И за дечките е убаво да растат со вниманието, грижаа и љубовта од баба и дедо...затоа не им го кратете тоа задоволство. Ем вие ќе одморите, ем старите ќе се радуваат, ем малите задоволни. Се разбира дека се треба да биде во границите на нормалното, не да се злоупотребат старите и нивната љубов кон дечките, нити пак родителската љубов да се замени со вниманието од баба и дедо...да се знае кој која улога ја има во животот на децата. Затоа учете ги малите да минуваат време со баба и дедо, кога-тогаш ќе ви затреба слободно време а бабите и дедовците се најпаметна опција.
Се сложувам со мислењето на членки дека секој си е на место, родител, дедо баба... Додека се доиме невозможно е преспивањето.. Ќе се разбуди ќе ме бара, плачки до небо(од две свадби имам трчано дома зошто не можел да се смири). И двете бабо се на работа и не е убаво да им го оставам да им плачи да ги остави без сон, сепак се повозрасни и им треба повеќе енергија и пак ќе речам се во границите... Не дека не знаат да нахранат, преслечат дете, нас не израснале , но да не се претерува.. Да не се труди да се надомести времето што не го поминале со своите деца... Баба е баба, мајка е мајка.. И со разгалувањето... Додека се мали се им е дозволено, да но при прв проблем, однесување не кско што треба први се да префрлат дека требало поинаку да се воспитува детето.. Не му прават услуги што ќе попуштат, прават штета можеби во оформувањето на карактерот на детето
Син ми го оставав на неколку саати без мене уште од 2 месеци. Прв пат преспа цела ноќ кај на мм сестра му на 9 или 10 месеци, и тоа го земаа од градинка, и сабајлето пак во градинка го однесоа, што значи не ме виде цели 2 дена и немаше никаков проблем. Го оставам и кај мајка ми од мал. Сега има година ипол и знае пред спиење некогаш кога е оставен да ме побара, ама го лажат дека сум на работа и престанува.
Децава ги носам секој ден кај дедо им (татко ми). Он живее на 2 минути од кај нас. Седат со него. Поголемиот син го имам оставено кај него на спиење (со маж ми бевме на свадба). Сакаат да седат кај дедо им, затоа што им го прави ќеифот. Кај свекор ми и свекрва ми ретко ги носиме, затоа што они не живеат во Скопје. И со нив седат. Барем со тоа немаме проблем.
Јас сум порасната кај баба ми и дедо ми. Нон стоп бев таму, и седев по неколку дена. А после на распустот , цело лето... Ќерка ми ја оставав кај мајка ми, кога излегувавме, по свадби, родендени и преспиваше таму. Сака да седи таму и не и текнува ни да ме побара Кога ја нема мама е се дозволено Ама тоа е поретко, не секој втор ден. Вака сега повеќе разбира и ми е страв да не плаче за спиење. Баш другиот викенд треба да преспие па ќе видиме како ќе поминеме
