На колку години останавте бремени?

Првото на 25, на 25 ја родив.
Второто на 28, на 29 го родив.

 

Првото на 24,на 25 родив
Второто на 31 нецел месец пред 32 се породив.

 

Еве јас ќе те утешам
На 36 останав , на 37 здравје треба да родам , ПРВА бременост

 

Јас првата на 36 останав бремена а се породив на 37 а со втората останав на 38 и се породив сега во мај на 39 години.

 

Случајно наидов на темава и сакам да кажам сега сум бремена на 20 години, здравје на 21 треба да се роди, но нешто друго ме интересира, можеби не е за овде ама да прашам. Како вашите родители прифатиле што сте се омажиле на така помлади години?
Јас тек треба да се мажам со дечко ми ( планирано бебе е), ама малку ми е страв како моите ќе прифатат?

 

Па, ти најдобро ги познаваш своите родители и знаеш како би реагирале.
Како ние би знаеле како би реагирале тие?!
Ти штом мислиш дека си го направила вистинскиот избор, тогаш тоа е тоа.
Во секој случај, со среќа нека ви е.

 

Благодараам многу, мислев во смисла дека тие се како да кажам факултет ова, она...

 

Па, биди си искрена и кажи си со нив како стоиш по тоа прашање.
Ако планираш да студираш, убеди ги дека ќе го направиш тоа.
Јас лично познавам многу примери кои имаат родено дете, а тешки факултети завршија и тоа со просек и во временски рок.
Дека е лесно, не е лесно, ама ако се има желба и волја, сѐ се може.
Ако не планираш да студираш/продолжуваш, исто биди искрена со нив.
Потруди се најбитно да видат дека си среќа со било кој избор кој си го донела.

 

Мајка ми имала вишо образование завршено. Па ме родила мене на 21, брат ми на 22 (помалку од една година сме разлика со брат ми), и се запишала истата година на факултет.
Да имаш деца со разлика помала од една година, е малтене близнаци да имаш. И заврши факултет во рок, со ниту еднат паднат испит.
За лесно - не и беше сигурно. Посебно во испитна, јас се сеќавам на последната година на моменти. Мораше еден од нас да остава кај баба и дедо на поседок, а другиот дома со тато повеќе, за да можи да учи.
Брат ми ич ич ич не беше мирен како мал кога бевме двајцата заедно, па раздели и владеј беше правилото хаха.
Ама од оваа гледна точка - фала Богу што завршила и се мачела. После во периодот на транзиција и приватизација татко ми остана без работа, а мајка ми се вработи. Инаку ќе беше претешко финансиски.
Така да не се грижи. Ако имаш желба и најбитно - поддршка од сопругот, ќе успееш во се'.

 

Na 22

 

Јас 21г имав за првото (го родив на 22), факултет до пола, го паузирав се до раѓање и на второто. На 26г дипломирав и во истата година и положив за кола. Кога се сака, кога имаш поддршка од сопруг и родители.. може да постигнеш се
Имам сега две златни умни дечиња од 9г и 6г, имам 31год и чекам трето.
Реакција позитивна имаа сите, радост беше иако млади и двајцата (и он е колку мене)

 

25 прво, 30 второ,после првото на 26г, сменив работа и полагав на факс (имав цели 2г останато) и за кола полагав и мастер земав сите испити и така Ако се запнеш, ќе успееш

 

На 33 години

 

27 и 28.

 

Едно по друго, алал да ти е. Јас не се нафаќам на уште едно додека не пркне првово.

 

И јас исто со прво сум бремена, 22 год наполнив скоро, термин во ноември ми е, дипломска во септември ќе бранам, планирам здравје и магистерски од в година да запишувам и воопшто не се каам за бременоста, ја гледам како предизвик и голем благослов.

 

na 29 bremena na 30 se porodiv so prvoto, 35 bremena 36 se porodiv so vtoroto.

 

Со првото на 29, на 30 родив
Со второто на 34, на 35 ќе го родам

 

На 19 со првото, на 23 со второто

 

со првото на 34 родив на 35
со второто на 37 родив на 37
за трето здравје ако фати, 40+....