На која книга сте плачеле?

Хамлет....

Спојлер

не сум баш многу по читањето на книги, ми текнува само на оваа

 

Нема книга од Николас Спаркс на која не сум плоачела , особено на "Порака во шише" . Исто така Leaving Paradise ... и на многу други

 

Ќерката на мојата пријателка- Дороти Кумсон

 

Илјада неверојатни сонца - се убив од плачење

 

Плаќев кога ја читав Споменка од Горијан Петрески.Најмногу ме погоди моментот кога Споменка требаше да си замине од селото и да ја напушти првата искрена љубов...

 

Ќерката на мојата најдобра пријателка
Марта
Хајди

 

Молчи,молчи.....

 

Затоа што те љубам, Гијом Мисо, Рингишпил...итн не паметам веќе!

 

На
Ана Каренина, Ѕвонарот на Богородичната црква во Париз и Бели ноќи

 

Скоро на сите од Ноколас Спаркс, освен "Страници за нашата љубов"; "Пиреј"; "Рингишпил"; "Девствено сино" - Трејси Шевалие има и други, ни ми текнуваат сега во моментов.

 

Николас Спаркс-Порака во шише

 

На сите книги од Карлос Руиз Зафон. Прва ја читав „Сенка на Ветрот„ и се отепав одплачење. После „Играта на ангелот„ „Полноќна палата„ „Септемвриски светлини„ „Принцот на маглата„ Сега ја читам „Марина„ и со душа чекам да ми падне во раце „Заточеникот на небото„ ..Нигде ја нема. Како и да е, да не се оддалечувам од темава, исто така имам плачено на „Исти очи„ и „Вечниот ветер„ од Горјан Петревски, на „Сопругата на дипломатот„ од Пам Џеноф, и многу други. Кога читам се соживувам со ликовите и станувам многу емотивна.

 

Имам плачено на „Марта“,на „Бојан“ (кога умре кучето), „Момчето во пижами на риги“ (на крајот) има и др. но сега не ми текнува баш.
Исто и јас како тебе Мелоди се соживувам со ликовите и тоа многу

 

Дневникот на Сузан за Николас

 

Клетници - Виктор Иго, Марта - Горјан Петрески, Последната песна - Николас Спаркс, Роза за балерината, Дар од ѕвездата Акабар - Мандино и Бади Кеј... уф, многу ги има, ама не ми текнуваат баш во моментов.

 

Порака во шише - Николас Спаркс
П.С. Те сакам - Сесилија Ахерн

Се соживеав со ликовите и се убив од плачење! Двете книги се ПРЕКРАСНИ љубовни приказни!

 

досега сум плачела на пајаѓината на климентина . Читам читам и мајка ми ме прекина и ми рече дај јас ќе ти ја читам .
Кога че се сетам на крајот на книгата уште ми с е плаче

 

Чекори за сеќавање-Николас Спаркс

 

премногу плачев

 

Порака во шише и моментално на Рингишпил.