На која книга сте плачеле?

П.С Те Сакам- Сесилија Ахерн

Книгата е дааалеку подобра од филмот, една од моите омилени. Вреди секој денар што го дадов

 

„Јас те сакам повеќе“.

 

Времето на лалињата - Дебора Могах и Шолја чај - Ејми Ефрон

 

Се согласувам! Предобра книга..

 

на Г-ѓа Кимбл....лелеееејј што солзи изронив,многу драматично ја сватив книгата

 

Исто
Прекрасна книга..Прекрасен начин на пренесување на чувствата.

 

Чекори за сеќавање - Никола Спакрс

 

На `Рингишпил`-Јелена Бачиќ Алимпиќ.
Прекрасна,навистина прекрасна.
Неверувам дека некој и останал рамнодушен.

 

Исповед од харемот - вистинска приказна

 

Чекори за сеќавање и
The notebook книгата .....

без коментарр за книгивее...алал да им е на авторите

 

Белата грива- Рене Гијо.Прилично детска книга, но толку тажна што и сега да ја читам, може нема да заплачам но во мене ке се побуди неизмерно чувство на вознемиреност и тага.Зборовите со кои е опишано давењето на момчето со неговиот коњ се срцепарателни.

 

„Затоа што те љубам“ - Гијом Мисо

Буквално не ми дозволи да ја испуштам од раце, таква судбина на едно девојче, кое спои многу животи. Книгата е прекрасна, незаменлива, солзи ми течеа на неколку делови од неа ... и мислам дека толку ме погоди што детално го запамтив секој дел од неа ... Крајот е неизвесен и толку тажен ... Боли исто како да ми се случувало мене...

 

„Тристан и Изолда“ - Жозеф Бедје,
Немате појма колку сум плачела на книгава. Ништо не ме растажи толку колку реченицата:“Нека најдат тука утеха несреќните и оние што копнеат за непостојаноста, за неправдата, за љубовниот пркос, за душевните страдања, за сите љубовни маки!“
„Исти Очи“ - Горјан Петрески,
Искрено, не знам што толку ме расплака кај книгава( јас не сум плачка по природа ), можеби тоа што насекаде има такви илјадници случаи, кога брат и сестра се разделени...Не знам.
„Споменка“ - Горјан Петрески,
Немам коментар.

 

Клетници од Виктор Иго

 

Последната песна-Николас Спаркс

 

Па скоро на сите книги од Николас Спаркс пуштам солзи,посебно на Порака во шише и Чекори за паметење.
„Дневникот на Сузан за Николас“,Џејмс Патерсон-се истурив плачејќи,преубава книга.
„Пајажината на Клементина“-првата книга на која плачев,во 4 одд,колку ми беше тешко за Клементина
„Hаrry Potter and the Deathly Hallows"-Не беше толку тажна,ама дека последна,од мака плачев дека заврши..

 

Тихиот Дон од Шолохов.
Кога жена му Наталија мислам се викаше ќе му роди близначиња и ќе искрвари а тој ќе си биде со љубовницата.
Колку многу го сакаше сиромашката, скоро колку што тој ја сакаше љубовницата.
Колку е суров животот.
Абе се сеќавам одамна беше ама толку ме погоди приказната што неможев да се смирам за да продолжам да ја читам а дело за обработка ни беше и морав да побрзам.

 

Незнам зошто ,но јас плачам на секоја книга што ја читам кога ја привршувам ..хахах
И да не е тажна книгата ја на крај си пуштам по некоја солза ..а на тажна книга па тогаш река од солзииииии хахах

 

Љубовта за Ана - Иле Милевски
На глас сум плачела толку мн се соживев со Иан