Незнам како се чуствувам и незнам што да направам!

Здраво феминки.
Пред некоја минута зе зачленив,но сајтов и форумов ги читам веке една година....
Имам мн големи проблеми иако сеуште сум мала,незнам што да правам,се плашам ке направам нешто што нетреба!
Имам само 14 год.,а имам мн проблеми,како прво татко ми не ме сака,како второ неман ниту другарки,ниту другари,а како трето имаше еден што мн го сакав,а и сеуште го сакам.Ке речете дека незнам што зборам,дека сеуште сум мала,но мн го сакам,а тој само ме лажеше и си играше со мене.Ме искористи и ме фрли. А јас сеуште мислам на него и плачам за него.Незнам ни како се чуствувам,осамена сум,љубоморна,мн ми фали и тој,а и друштво.Постојано ги гледам неговите слики,се секавам на моментите што ги поминавме заедно.....
А од друга страна татко ми.Постојано ми се дере,само ми вика со најгрди зборви.Како јас ништо не сум сподобна,незнам ништо,само нешто мани ми наога...
А имам и уште еден проблем и овој е најстрашен.Имаше еден што ми го направи најлошото,од тогаш само плачам и си викам каде сум згрешила за вака да ми направи,што направив,зарем заслужив??? Јас му се спротиставував,ми беше многу ужасен човек,но неможев ништо да му направам.За ова никој незнае,а нема ни да знае.........
Мислам дека нешто лошо ке направам,веке полудев,незнам што да правам!
Како да направам татко ми да ме сака,како да живеам со тоа што тој ми го направи,како да го заборавам??
Секој совет ке ми биде добронамерен,што и да пишете,лошо или добро не е важно...!

 

Девојче ништо не сватив!
Само сватив дека татко ти не те сака,а зошто не знам,објасни малку,да знаеме каков совет да ти дадеме?!
И како САКАШ некој,на овие 14 год.????
И плус како тоа ПЛАЧЕШ ЗА НЕГО???

 

Незнам татко ми зошто не ме сака!
Ама јас навистина го сакам и мн ми фали,он за мене е се,ама повеке го нема!!
Фала ти што ми пиша,гледам никој несака да ми даде совет...

 

кажуваш дека тако ти не те сака
малечка си имаш само цели14год.а велиш накој сакаш некој нешто ти сторил,никој незнае........................
убаво изјасни се ..............

 

Обајсни ни убаво за да можеме да ти помогнеме.

1. Зошто мислиш дека татко ти не те сака?
2. На каков начин си била искористена од тој што многу го сакаш?
3. Третата личност, ако е трета, која што напиша дека те искористила на најлош начин - кој е тој и што лошо ти направил?

И во ред е да кажеш, не чини такви лоши работи да ги чуваш во себе, полошо ќе ти е.
Отвори ја душата, па после ќе дискутираме како да ти помогнеме.

Edit: И да, каде е мајка ти во приказнава? Морам да прашам.

 

Не мислам туку знам дека не ме сака,бидејки секогаш ми вика,секогаш збори како другите девојчиња биле подобри,за ништо не сум способна,сите ми се 5 бидејки сум правела лоши работи,кога ке сум пораснела никој не ке ме сакал...
Јас му верував и секогаш му помагав,секогаш го слушав,му давав се што сака (секако до мерка),но тој тоа го искористи и ме направи будала.Сега сите ми се смеат и викаат дека сум глупава,се за него правев,дури и моите ги лажев....
Трета личност незнам која е и го мразам,ама само да го видам незнам што да му направам
Јас ли сум виновна така што ми направи,со што заслужив? Каде е мојата вина?? Сега како да живеам со тоа??
Тоа што ми го направи јас никогаш не би му направил,ни на него,на никој,а не ни можам,ама ај
А мајка ми таа мн ме сака,се добро ми прави,но ова никогаш не би и го кажала,бидејки не успеав да се спротиставам и јас ке бидам крива!!

Спојлер

Од срце ви фала што одвоивте минута да прочитате и да напишете нешто

 

скоро и ништо да не сватив ама ќе се трудам да одговорам
прво: татко ти те сака па секој родител си го сака своето дете само има разлика во однесување од родител до родител.... за ти така да помислиш или имаш направено грешка шо татко ти нормално строго ќе се однесува кон тебе или пак мајка ти мора да знае зошто тој се однесува така кон тебе (без навреда)...па така да пробај зборувај со неа кажи и како се чувствуваш спрема татко ти (дека ти фали родителско разбирање од негова страна), пак тој проблем можеш малку и да и го дадеш на мајка ти да го реши
второ: имаш 14 години (едни од најлудите)баш тие години кога можеш да направиш многу големи глупости затоа внимавај ти него сакаш тоа момче зошто уште е рано за да знаеш што е љубов. едноставно сите го учиме тоа со тек на време....гледај тоа залетување да не те наведе на погрешен крај каде што би имала мнооооогу поголеми проблеми од овие сега, и не само ти туку и сите твои блиски.... па дај баталиго, па ти си девојче а девојчињата имаат предност уживај во тоа отвори очи и кон другите момчиња околу тебе, секако дека тој не е единствен
трето: третово и него разбрав башш, потрудисе да објасниш повеќе што се случило барем овде можеш да го направиш тоа (се е анонимно). за да можеме да ти помогниме

 

Девојче, јас вака би ги решила проблемите...Ти не знаеш зошто татко ти ти вика и зошто те мрази, како што мислиш ти.Тогаш, седни со него кога ќе можете и двајцата, и смирено разговарајте.Убаво прашај го што е проблемот и што треба да правиш за тој да биде задоволен...
Друга работа, тоа со типот, знам дека мислиш дека е сериозно, ама не е.Имаш 14 год, а веројатно и тој има толку.На тие години нема вистинска љубов-има флерт(пуштање), мување и секс(само ако си доволно глупава да го направиш толку рано).Значи, не сме во некоја приказна или во некој филм, ќе пораснеш малку, па ќе сфатиш дека тоа се само глупости и ќе ти помине, кога ќе си најдеш некој друг што ќе го „сакаш“...
За третата личност, не сфатиш баш многу, така да, не коментирам...

 

Мислам дека треба да седниш со татко ти и отворено да го прашаш што е работата зошто не те сака
За дечкото нема ни да коментирам, само ќе ти кажам да не се замараш уште сега за глупости
а за тетрата личност искрено и јас не сватив, дај објасни ни за да можеме да помогнеме

 

Фала ви,ке се потрудам малку да поразговарам со татко ми,ке се обидам да се однесувам добро и да бидам добра керка.
Flower нема зошто да се извинуваш,само си кажа мислење,нормално дека така ке викаш
Ај со татко ми ке решам,но што да правам со тоа.Незнам како да ви кажам,но никогаш неможам да си простам.Мислев ке разберете што сакам да кажам,ама незнам како да ви кажам.Јас ниту го знам,ниту му се јавував ниту ништо,бидејки не ме интересираат такви.Ние сме сосема различни,како прво јас сум женско,тој машко,јас сум мала,тој не.Затоа никогаш не сум се плеткала со такви,но што да правам кога е појак??
Малку ме разбравте??
Неможам отворено да кажам

 

Овој последниов што го спомнуваш - те силуваше, те присилуваше на нешто што не сакаш? Јас така те разбирам. Ако е тоа во прашање, тогаш мораш да го пријавиш, да им кажеш на твоите, нема зошто да криеш, ниту да се срамиш, не е твоја вина.

 

Тинејџерските години се години кога многу од твоите врсници се чувствуваат збунето. Тоа што татко ти ти вика не значи дека не те сака. Верувај фамилиите не се такви какви што ги претставуваат во кока кола рекламите. Нормално е да постојат недоразбирања и дискусии, е сега секој различно си се соочува кога не се согласува со некој. Друго за дечкото кој те искористил иста прича, ехее уште во колку момчиња ќе се заљубиш и одљубиш додека го најдеш вистинскиот само да знаеш. За тоа што велиш дека ти се случило нешто ужасно за кое не сакаш со никој да збориш, неможеме да ти дадеме совет ако не знаеме што е тоа точно. Велиш дека си блиска со мајка ти, пробај,разговарај со неа, верувај само ќе ти олесни.

 

И јас помислив на ова, дека ја силувал бедникот
ако е така мораш ВЕДНАШ да кажиш на твоите дома и да го пријавиш!

 

И јас помислив на ова,мора да е ова.Но со сигурност тврдам дека (ако е ова) девојчето не би кажала,а и плус е на тие луди години.Не би кажала од проста причина дека и е срам,страв!

 

И јас помислив на ова уште прееска кога прочитав, но не се осмелив да спомнам.

Како што ти кажаа девојките погоре, ТОА НЕ Е ЗА КРИЕЊЕ! ВЕДНАШ ДА ИМ КАЖЕШ НА СВОИТЕ ДОМА!!
Што ако ти се случи пак?!
Рече дека те барал, уште ли ти се јавува?

 

И јас помислив на ова, дека ја силувал бедникот
ако е така мораш ВЕДНАШ да кажиш на твоите дома и да го пријавиш![/quote]


И јас помислив на ова,мора да е ова.Но со сигурност тврдам дека (ако е ова) девојчето не би кажала,а и плус е на тие луди години.Не би кажала од проста причина дека и е срам,страв![/quote]

И јас помислив на ова уште прееска кога прочитав, но не се осмелив да спомнам.

Како што ти кажаа девојките погоре, ТОА НЕ Е ЗА КРИЕЊЕ! ВЕДНАШ ДА ИМ КАЖЕШ НА СВОИТЕ ДОМА!!
Што ако ти се случи пак?!
Рече дека те барал, уште ли ти се јавува?[/quote]

Па нешто слично,ама јас не сум крива,јас ништо не сакав!
Ама јас не му го кажав бр,ништо.......

 

„Не му го кажав бр(ој)“?
Телефонско силување? Куќниот број? Што? Како?

Види. Ти си сега во почетна фаза на најлудите години. Нормално е да си мислиш дека сите се против тебе, дека секој те нервира, секој ти се контра и не те сака, дека си сама, немаш никој итн.
Тоа е нешто највообичаено кај секој тинејџер.
Татко ти сигурно не те мрази. Тоа што те кара е она тако званото „солење памет“ бидејќи се грижи и те сака, а знаејќи во каков период си, се плаши да не направиш непромислени работи и повеќе да внимаваш на себе. Тоа „За ништо не те бива“ го кажал секој родител, а утре друг да му кажа така
„Еј, детено твое за ништо не го бива“ ќе видиш како прв ќе му се фрли да те одбрани.

Друго. На 14, искрени да сме, не е никаква љубов. Да, на тие години мислиме дека е, и неретко го викаме тоа „Знам дека мислите мал/а сум, ама јас сериозно неможам без него/неа.“
Не е така. Некои и покрај толку искуства и се’, цел живот не дознаваат што значи вистински да сакаш.
Тоа може е искрена, детска, наивна љубов за во облачиња, ама вистинската носи многу трње, падови и успеси, среќни и несреќни краеви. Вашево е вриење хормони, се’ ви е ново и повеќето сакаат што е можно повеќе да доживеат, да се покажат. Не можеш да очекуваш да останеш со некого уште од 14 години и дека ќе биде се’ така розово и со среќен крај и ќе трае засекогаш. Преретко е тоа. Јас од мојава генерација, па и од 6-7 генерации пред мене, не очекувам уште такво нешто, не пак од помали.

Е сега за третово, мораш да кажеш дома што се случило. Нема страв, нема срам.
Родители ти се, ќе те сфатат дека си малечка, дека не си можела да се одбраниш, и најбитно од се’, не е твоја вина, како што велиш и самата. А родителите најдобро ќе знаат што да прават.
Ние од форум вака можеме до 101 и назад да зборуваме, ама ни 1% не би ти помогнале ко домашните.
Многу ќе згрешиш и ќе се каеш подоцна кога ќе сфатиш дека си требала да кажеш, а и подобро сега да спречиш, пред да го потиснеш во себе па да ти предизвикува трауми и понатака.

 

Целосно си во право за последново што го збориш.Но јас не ни бев свесна во што се наогам,првиот пат кога ми реше нешто јас си вика се зафркава,само онака,ама кога ми се јавуваше и кога ноостоп кобожемски случајно веке сватив,ама што се случило,се случило ........
Инаку јас тој што го сакам,го знам 3 години.Веке година ипол го сакам.Можеби е детска и невистинска љубов!

 

Имаш само 14 години и не знаеш како да се справиш со проблемите што е и нормално,те разбирам
Татко ти мислам дека те сака,но не го искажува тоа како што треба или не знае или има некоја причина што го навело на тоа така да се однесува кон тебе,како што те посоветуваа и другите девојки треба да седнеш со него и добро да разговараш,ако не можиш со него разговарај со мајка ти,сигурна сум дека ќе најдете заедничко решение
За дечкото кој што го сакаш 1 и пол година како што кажуваш верувај не те заслужува и по некое време кога ќе запознаеш некој кој е добар и кој нема да те искористува ќе ја дознаеш вистинската љубов во која што нема да патиш туку ќе бидеш многу среќна,а ова ќе биде само бледо минато
За третата личност која што гледам односно колку што разбрав е постара од тебе и те навела на нешто што не си сакала ако не е силување,тогаш што е? Мораш да кажеш некому,барем на мајка ти ако не сакаш овде бидејќи ти си малолетна и што и да направил е незаконски и мора да биде казнет поради тоа.Не можам многу да ти помогнам околу последниот проблем бидејќи не го знам целосно ,но мораш да му кажиш на некому,ти не си виновна што си подпаднала под негово влијание и не смееш да се обвинуваш поради тоа.

 

Добро,ајде ке казам,сепак ова е анонимно.
Пред месец-два кога се вракав од школо еден човек и ми вика да сум отишла кај него дома.Јас викам дека некам и он ми вика "ок,ке ти се јавам".И јас почнав да се дерам како ненормална,"како ке ми се јавиш кога немаш мој бр?"
И си отидов дома од тој ден се пораки ми пракасе ми се јавуваше,ама јас не го фермав.И последниот ден во школо (во петокот) се вракам накај дома и ми вика "доста е веке,доагај ваму",а јас збеснав и почнав да се дерам,а он ме влечкаше.И бидна што бидна,а јас не бев свесна за ништо,само се дерев,не ни знаев кај се наогам.После тоа ме остави на едно место (фала богу знам како да си дојдам дома) и кога си дојдов (тоа беше утредента) мајка ми и татко ми збеснати.Јас им реков дека сум избегала,и се спасив.Но после тоа секој ден ми се јавуваше и ми пракасе пораки демек убаво сме си поминале,незнам што.......
А јас плус и котек си добив,а ни крива,ни долзна.Плус и во полиција ме пријавиле.........