Немаш право на мислење за мајчинство ако не си мајка...

Да си жива и здрава. Кога ќе дојде време и ќе пишуваш во темите за мајчинство, ќе те потсетам на твојот пост.

 

Збориме за ќотек, деца на разведени, психичко изживување врз детето....
Не за доење, какање, хранење и слични ствари. Туку баш работи кои директно ги доживува детето, не родителот.

Не мора да родиш за да знаеш како им а е на децата на разведените. Всушност знаат само тие деца.

Не мора да родиш и за да знаеш дека шамар на дете не е океј.

Едит : Исто и пример за пушење и пиење алкохол во бременост.

 

Апсолутно. Никој не го спори фактот дека да си родител не е лесно. Ама да ти е во секоја ситуација адут „не си мајка, немаш право да збориш“ е малтене нон-сенс. Тоа е само знак дека некој има стварно доста ограничено мислење. Има и родители без родителски инстинкт, ама изгледа важен е фактот дека само од тебе е излегло бебе и со тоа имаш златен pass во секоја тема за деца.

 

Има мајки а има и "мајки".
Постојат жени што дури и ако родиле деца не заслужувааат да се нарекуваат мајки.
Патлак голем ако сте родиле, Господ за мадиња сте го фатиле.
Моите внуци сум ги чувала повеќе отколку нивните родители кои ми ги оставале за да шетаат, другите внуци ги чуваше баба и па у една прилика едново ја нарече мамо, ама не бе, мајка е мајка.
Знам и мајки што го тепале своето дете без причина, ама не бе, мајка е, шо знам јас, не смеам да кажам мислење оти не сум мајка.

 

Па за промена, кога ќе станеш мајка, малку посозреано ќе размислуваш, што не го гледам тоа во твојот пост.
Не знам зошто таква дрскост, а веќе ја добивам од тебе и од уште една членка.
Што трошам време на глупости, кај пишав кај се запустив.

 

Само што теорија и пракса, не секогаш се совпаѓаат. Уште кога ќе ги земеме во предвид чувствата и неможноста секогаш да си објективен со сопственото дете. И јас знаев многу за деца и детска психологија пред да родам, и да, ми помогнало тоа во воспитувањето. Само што не е сѐ напишано во книгите, а и децава без прирачник доаѓаат Родителство не е само бањање, преслекување, носење во школо, одлука дали да учи англиски или германски, кошарка или пливање... Многу поголеми одлуки се носат, и оние кои имаат поразвиена свест, никогаш не се сигурни дали го направиле правилниот избор и секогаш се загрижени за добросостојбата на детето. И да, тоа не може да се научи и почувствува, ако немаш дете (без разлика дали ќе го родиш или посвоиш).
Сакам да кажам, многу знаев за деца, сѐ додека не ги родив. А сега знам дека ништо не знам

 

Дрскост е и вашето - Немаш право на мислење, ако не си мајка.
Некои се и родители ама зелени у мозок.
Имам многу пример и да кажам зошто, ама зошто да споделам мислење кога немам право.

 

Не може некој што не е родител, да знае како е да се биде родител. Вие имате некакво искуство како тетка, како вујна, како "дадилка" на детето од комшивката или пријателката, ама како мајка не. Не е исто. Само мајката знае како е да се справи со него ноќе кога се буди, кога не спие, кога е болно, кога има тантруми, кога треба да го воспита, да се справува со него, како што пишаа, 24 часа, 7 дена во неделата.

 

А кој ти го ограничува правото да немаш мислење за мајчинство?

 

Истово мислење го делам.
Не е секој за да биде родител и не секој што родил дете и има дете знае како да го гледа. Ми е жал за некои дечиња, кога гледам какви (не)родители има.

 

Доста ма Платон. Биди си таму Нарцис, не ми ги кради поговорките
Жими се, истото го помислив

 

Никој не ти го спори мислењето ниту пак правото да го произнесеш истото. Само што попрво би се консултирала со некоја што има искуство на одредена тема.
Да речеме студираш правен, а јас земјоделски и да ти кажувам за закони и права. Не иде некако нели?
Идејата е што на хартија сите знаеме како треба, ама во пракса, гледаш тоа како не треба да го сведеш на минимум.

 

Затоа на пример дете што трпело насилство подобро знае од мајка што не трпела никогаш. Оти на своја кожа доживеало нели?

 

Паа ако работиш со закони за шуми иде.

Јас сум свесна дека станувањето мајка е уникатно искуство и не може да се знае точно како е додека не се роди дете, ама па одредени жени(во недостаток на аргументи) замолчуваат секаква дискусија и критика на нивното мајчинство со "не си мајка, не знаеш" и тоа е тоа што вади од такт.

 

Сократ мор беше, каков ПлаНКтон
И не сум крадачка, туку позајмувачка

 

Што знае? Дека не треба така? Само колку случаи има каде тепани деца, стануваат родители што си ги тепаат нивните деца. Муабетот ми е, дека не секогаш сите учат од грешките од другите. За жал, често и ги повторуваат.

 

Знае како боли мислев.
Барем тие што сфатиле дека е грешно секако.
Пошто да, смешно е да му речеш на некогаш тепано дете дека не е родител и да ќути а тоа кутрото го плескале секој ден.

 

Ova, molim.