Немаш право на мислење за мајчинство ако не си мајка...

Болест и имање дете, тешка работа долга смена и имање дете, еве уште некој да си каже со школо/факс споредба некоја

 

Аман не ја вртете темата натаму!

Никој не го рече то!

 

Не, и ако ти го рекле тоа така, ако не си сфатила погрешно, ако вистина ти рекле дека е поарно/полесно да си болен од родител, тогаш се ненормални и не гледам зошто го поистоветувате со нормални човечки суштества... ако се тие мајки и јас ако сум мајка, не значи дека што ќе речат тие е факт.

 

Никој не негира дека е потешко, ама безобѕирно е да се даваат такви коментари.

На твојот пример некој ќе каже, а замисли па со две деца.
Трет ќе каже замисли да си болен, со две деца и со стар човек за чување.
Четврт ќе каже замисли да си болен, со две деца, стар човек за чување и да работиш во рудник.

Факт е дека секое следно е потешко, ама има ли логика да си ги мериме до недоглед? Секогаш има некој кој е во полоша ситуација, не ја разбирам целта да се вади таа карта секогаш кога ќе се пожали некој.

 

Си даваат споредби од сите аспекти, како не е речено тоа.

 

Само што, нели, освен ако темата на конкретниот муабет не е дали е потешко да се биде болен со или без дете, таа изјава не треба да биде кажана гласно Особено не кога некој ти се жали дека не му е добро. Емпатија, култура, човечност и се понатаму

 

Huston we have a problem!

Не тера комуникацијава ко шо треба....

 

Најтешко е да си глуп!

И ми е гајле ако ме банираш, ама стварно се влечкаме во небулози, проекции, и тумачења од газо вадени!

 

Мешање баби и жаби, што никој не треба да го праи, без разлика дали има дете или не. Нема логика.

 

Ама не и на секое гледање да добиваш жалби и поплаки како нејзе и било многу тешко со детето и ти не знаеш како е оти не си мајка. И да не можеш да дојдеш до збор оти она не може да затвори уста. Да, ок е да врзеш некој муабет за детето, ама не цело време бидејќи она сега со тоа се занимавала.


Еднаш, една мајка ми рече, едвај чекам да те видам, да се пожалам да ми олесни. Ок еднаш, два пати, три пати. Ама на секое гледање да ми се жалиш дека тебе ти е најтешко со дете? Ок, и викам, а Стојна како се снаоѓа, еве и на работа оди. Аа, ми вика, лесно и е на неа, нема гајле она. Јас не можам глава да дигнам. И од вакви ситуации излегуваат мислењата на многу членки дека ако си мајка не си ништо повеќе од некоја немајка.

Така што, мајки, размислете два пати пред да кажете нешто и понекогаш мислењето задржете си го за себе. Исто како што очекувате и ние немајките да си го задржиме нашето.

Ама со тек на време учиш кои ти се вистински пријатели и кругот го намалуваш. Од другите се дистанцираш. Ако другарка очекува да ја сослушам, да и олесни малку, или да ја прашам како и е, истото го очекувам и јас од неа. Без разлика дали е мајка и дали животот сега и е сведен на цицање, какање и спиење.

 

А плус колку е тешко со дете и милениче.... Мислам некој и тоа треба да сподели, да раскаже како иде прилагодување со милениче и дете
Мене ова ме занима

 

Оу не, најлесно е да си глуп

 

Не само за болест.
На пример кога на човек без деца ќе му кажат "ти не знаеш што е умор", крајно неемпатично.
@Anie93 кај мене миленичиња и дете се покажа одлична комбинација. Од раѓање е со нив

 

Прашањето е дали го кажуваат ова како утеха "Жалам што си болна, ама ај ако е утеха, бар немаш дете" (иако и ова е лошо) или е себично и егоцентрично кажано "Болна си, ама шо се жалиш, ќе оздравиш. Ќе немаш дете после да те чека".

Е сега ова би рекла е индивидуално. Мора да се види од контекст и претходно искуство. Дали тие другарки биле фокусирани само на себе и претходно или биле тука за да ислушаат и помогнат. Не верувам дека до толку ќе се сменат.

Не верувам дека е ова толку поврзано со деца и мајчинство, колку што е веќе тема за проблеми со пријателства и нивниот тек низ времето.

 

Така е девојче, се е тешко па и мајка да бидеш.
Како секогаш ја гледаме чашата дека е полупразна а не полуполна не знам.
Не е ништо тешко ако го сакаш тоа што го правиш, мака и рудар да бидеш.
Мајка па ич не е тешко да бидеш, многу далеку им отиде муабетот на сите скоро.

 

Ако тема на муабет е мајчинство/родителство секој има право на свое мислење.
Ако го почитуваш човекот треба да го ислушаш без разлика дали има свое дете или не.

Но, истотака треба да го земеш во предвид искуството на другиот и од каде поаѓа со ставовите.
Некој рече претходно на темава - исчував внуци, туѓи деца и тоа со години.
Секако тоа искуство не е за занемарување. Многу е поголемо од некој што не чувал дете ни на пола саат.

Секако дека не е исто како да чуваш свое дете, колку и да е голема емотивната приврзаност, но е прилично блиску до тоа. Ама зошто да се занемари?

 

Aма и Стојна е мајка, и мајката е мајка.... Стојна не се жали цело време, мајката се жали... значи не е до статусот мајка, туку до личноста е, и не гледам поента на муабетов....


*под мајка погоре ја пишувам личноста што не е Стојна, оти така е наречена во оригиналниот пост

 

И не е само за луѓе со или без деца. Колку ги има што на пример на средношколци им викат, ае бе па ти си средно, што ти е толку тешко на тебе, не работиш, искачаш, бла, бла.
Секогаш има глупи споредби и правење на поголема жртва.

Тие таквите се тешко искомплескирани.
Јас пред неколку години имав една претпоставена што стално ми коментираше нешто во стилот на, што? Ти си уморна? Од што си ти уморна жити се, немаш деца, ни си мажена.
КОМПЛЕКСИ.
Ама тоа си беа нејзини комплекси, што има ја да се осеќам лошо.

 

Епа требало да го прочиташ целото мислење па можеби ќе ја видеше поентата.