Немаш право на мислење за мајчинство ако не си мајка...

Ме потсети на муабет со братучеда ми. Пред да има дете, ајде шо чекате. Кога го роди, ајде кога второ. Кога остана трудна на третото, абе шо стори раѓање?

Затоа жени не се замарајте со коментари, не губете лепота. Како шо ви е арно така да си терате.

 

Мислам дека темава можеше да се затвори со шлагов на тортата!

Го делам истото мислење, читав и се мислев дали да искоментирам на темава.
Нема потреба да се додаде ништо од ова погоре.

Можеби имам некој совет да ти дадам што сум го искусила со чување на внучиња и ми помогнало.

 

Кажи уште дека свекрва ти ти прави ручек и ке те стават на тапет за се нај-не.

 

Откако станав родител апсолутно се согласувам дека луѓе што немаат свои деца или не живееле во куќа каде што се растеле деца не треба да коментираат на тема воспитување на деца.

Еднаш имав пишано на форумив дека не сум сигурна дали сакам деца и дека и да го имам јас ќе бидам родител 2 а таткото родител 1 и одма ми скокнаа такви што никогаш ни од близу не виделе како е да растеш дете со коментари дека сум лош човек, неозбилна, не заслужувам да имам деца и слично.

Значи пред да имам дете буквално превртував очи на секоја мајка што се "жали" колку е уморна, или колешка што сака само прва смена да работи заради децата, луѓе што доцнат на секоја средба заради децата и слично. Сега ги разбирам 100%.

Исто сметам дека е многу некултурно кога ќе се соберат жени и прават исклучиво муабет за деца, иако на масата има луѓе што немаат деца. Баш не боли сите колку пати ти какало бебето кога било 6 месеци. Или она ко што пишала членка погоре коментари од типот "немаш деца, лесно ти е" ко улогата на мајка да е најтешката, најважната, најисцрпувачката улога на светот, а се останато е гола вода.

 

Гледаш, ова е до човекот.
Поради тоа што ти не си имала разбирање за другите пред да родиш, заклучуваш дека и сите други немаат па затоа им ги сметаш мислењата за нерелевантни. А не е така.

 

A како можеш да знаеш колку е напорно или ненапорно да имаш дете ако никогаш не си имал под покрив дете? (без разлика дали свое, или внуче, помал брат/сестра со голема разлика)

Со гледање тик ток видеа и читање на форум?

 

Ти ако не си знаела, не значи дека и другите не знаат.
Потполно ми е јасно колкаво внимание е потребно да му се посвети на едно мало суштество што зависи само од тебе. Колку само треба да си и психички и физички подготвен на таков чекор, дека во животот ти почнува нова етапа, а ако некој правел деца и не бил свесен што го очекува, тогаш немам што да додадам.

 

Се претпоставува...common sense e. Никогаш не сум превртела очи на луѓе кои се жалат дека им е тешко без разлика колку ми е далечно.

 

Е па не се човек може да претпостави.

Ама ве разбирам, тоа е типично македонско, да бидеме експерти за се што не сме доживеале и виделе. Така и за родителство, најгласни се тие што немаат деца или не поминале два цели дена со деца

 

За што се најгласни? За тоа дека имаат разбирање и дека не е лесно?

Нели тоа е максимум што може да понуди некој што нема деца, зашто не го разбира вистински чувството на одговорност и сето тоа.

Можеш да не превртуваш очи и без да имаш деца. Тоа што за вас имањето деца пресудило да ви се разбуди емпатијата е ваша лична работа.

 

Исто како што моето мислење е моја лична работа и не знам од каде таа потреба да убедуваш некој чие мислење да го зема за релевантно чие не.

Чувството за емпатија сепак не е доволно за да ми дава некој совети и коментари за родителство. Дури и ми смета искрено, кога ќе почне да ми збори некој колку е претешко гледањето деца (ко да ме сожалува), а во моментов не ми е ич.

Од друга страна со раширени раце примам совети од мајки што имаат повеќе деца, дури и сама ги прашувам.

 

Ај вака едно просто прашање.

Замисли еве имаш ќерка тинејџерка и јас како немајка ти велам "Пожелно е додека е во овие години да ја однесеш еднаш на гинеколог за да се запознае со одењето таму, да ѝ стане нормално тоа во иднина"
И имаш мајка која ти вика оти е срамота млада девојка да оди на гинеколог оти ќе ја озборувале луѓе дека е бремена.
Кого ќе послушаш?
Патем познавам мајки како вториве, за кои нормален гинеколошки преглед е срамота.

Значи не е тука ни тантруми тема, ни доење ни градинка.

Едит: Еве имам другарка која благодарение на таквите ставови на мајка ѝ, срам ѝ е да отиде, ниеднаш не била а има 24 и е сексуално активна. Ја охрабрувам да отиде барем еднаш, вика мајка ми вака и вака вика. И нормално за неа мајка ѝ е во право оти знаела подобро.

 

Какво типично македонско, што мешаш? Сега е погрешно да речеш дека имаш разбирање за мајки што каснат? Боже, океј.

 

Конкретно за темава ќе послушам доктор дали треба или не, како и желбата на ќерка ми, дали таа се чувствува удобно да оди на гинеколог. Тинејџер е и девојче од 13, 14 и биди сигурна дека нема да ја послушам првата, ако ќерка ми уште нема сексуални односи.

За теми кај што не прашувам доктор или експерт, ќе прашам родител.

 

Другарка ти е бааѓи полнолетна особа, не и треба мајка за да оди на гинеколог. И ниту јас ниту ти не можеме да и ги смениме родителите, воспитувањето и разбирањето на светот.
Некогаш стварно ви се чудам на муабетиве и поентиве.

 

Знам. Ама иди убеди ја. Зборот ми е дека ради неа има толкав страв од гинеколог иако е возрасна. Ама нели оти е мајка, знае најдобро. А не знае.
Нејзините се така малку забегани луѓе, зашто не би коментирала повеќе.

 

И јас уште немав односи кога бев првиот пат, имав 16. И прегледот беше пријатен и соодветен на моја возраст.

 

Дали тоа значи дека ќе е пријатен и соодветен за секоја девојка на 16? НЕ !

Дали има разлика од 13 до 16? ДА!

И баш оваа тема што си ја избрала за одење на гунеколог, не е тема кај што како мајка треба да послушаш комшика, тетка, другарка, туку треба прво да и објасниш а после да и ја послушаш желбата на сопствената ќерка.

 

Добро а ако мајка на 3 деца те советува да го тепаш детето за да те слуша, дали ќе ја послушаш па за ова?

 

На вакво глупо прашање мора да ја прекинам дискусијата.

Поздрав