Необјасниви случки

Како ептен мал 5 6 години се сеќавам спиев во креветче сеуште бидејќи беше големо и не сакав да спијам во кревет небитно...скоро секоја вечер се сеќавам дека беше до ѕид од десната страна одоздол ми излегуваше како долга зеленоцрна змија како да леташе и при излегување и повлекува пушташе звук необјаснив како мал врисок јас уштр на таа возраст се жалев дека ми е страв после 2 години веќе поголем не спиев во креветче ама тоа сеуште стоеше на истото место беше ден и со мајка ми стоевме со колената на двосед обратно свртени бидејќи позади имаше прозорец и тоа го правевме често разговарајќи за тоа како сум си поминал на училиште и гледајќи кон улицата во таа положба јас се свртев позади од ќошот од креветчето баш на ѕидот стоеше истото суштество (змија - бидејќи најмногу на тоа личеше) ми се зема гласот а бидејќи не ми веруваа и ме правеа не салам дека си правам приказни наеднаш и свикав на мајка ми мамо ете ја змијата од креветчето во моментот таа да се сврти двоседот бидејќи се пушташе како кревет наеднаш самиот се отвори и двајцата не' преврте - нормално потоа пак никој не ми веруваше а за двоседот причината т.е. изговорот беше дрка не бил добро наместен ....( таму живеевме под кирија веќе не живееме многу одамна таму но и ден дене не можам да си ги објаснам настаниве) Што мислите вие ???

 

Го прашав ChatGPT и тој има интересни теории. Ова се две од нив:

1. Психолошки контекст
Најверојатно авторот опишува детски страв или визуелна халуцинација што ја доживеал во раното детство.

• Возраста од 5–6 години е период кога децата често мешаат соништата со реалноста, особено ако се чувствуваат несигурно или се оставени сами во темница.
  
  
• „Змијата“ може да биде симбол на страв, опасност или некаква потисната траума.
  
  
• Фактот што подоцна, и како поголем, ја „видел“ пак, покажува дека споменот му останал многу жив и дека несвесниот ум повторно го „репродуцирал“ во момент на стрес.

⚡ 2. Физиолошко / реалистично објаснување
Многу е можно:

• да имало сенка од светлина или одраз на стакло,
  
  
• звук (од апарат, глушец, ветер) кој детето го интерпретира како „врисок“,
  
  
• или недобро наместен мебел што навистина се поместил (како што е и опишано со двоседот).
  

Со тек на време, кога човек ќе се потсети, споменот може да стане пофилмски, со повеќе детали отколку што навистина имало.

Заклучок
Текстов најверојатно претставува:

комбинација на детска перцепција, силен страв и подоцнежен обид на возрасен човек да си објасни нешто што изгледало натприродно.