Необјасниви случки

ај поуабво објасни некако ми нема логика....и го зеде ти пиштолот на татко ти..и немаше ли никој дома ..

 

Таткоми беше излезен мајками беше дежурна на болница кога видовме дека нешто тропа јас го зедов пиштолот другите ножеви

 

Во нашето село во една нива имало некоја жена која копала и останала до 9часот навечер. Почнала да слуша гласови на плач од човек и блекање на јагне. Ги повиала домашните и некои други луѓе и кога светеле со елетрик не се слушало, а штом го изгаснеле повторно почнувало. Баш ме наежи приказнава кога за прв пат ја слушнав

 

А сега од лудница пишуваш?

 

Лелее хахахахахахах се изнасмеав. Дечкото сака да учествува во играта. Игравте камај-камај надвор со другарчињата. Викам дека не се мали деца за сами дома

 

Колку што знам јаскога вакви работи се случуваат обично доклку го имате купено станот од некого или некој пред вас живеел тука доколку некој од нив починал таму тој да речеам сега прогонува и треба да повикате поп да испрска со крстена вода да кеже молитва за да се смири душата на покојнокот. Па барен јас така знам

 

вов каква приказна. Како можеш да ги издржиш тоа јас многу би се исплашила. Јас кога навечер пример ќе ја сонувам Богородица другиот ден само тоа ми е во мислите, а не пак да разговарам со духови и нешто сл. Секоја чест

 

Мене ми се има случено три дена не се погледнував на огледало од страв. Ми се причини дека гледам некое страшно издание од мене

 

Баш језиво и страшно никогаш не би повикувале дух. ааа

 

Абе не е страшно, се навикнуваш, а кога ќе се навикнеш, само убави работи како и голема помош можеш да добиеш од нив... Инаку тоа е нормална појава, читав дека за одмарање и чистење на аурата е пожелно и убаво да зборуваш со ангели, тоа секој го може, само треба да се научиш. Исто така, ти би требало да сакаш да научиш, не да ти е страв

 

Нема потреба толку да се вознемируваш, можеби некоја мачка случајно да влегла, па ти кога си станала таа веќе се сокрила некаде.. Знам како е зашто имам дома мачки и често знаат да ме извадат од памет.

 

Пред некој месец се разбудив од сон сред ноќ и видов и самата дека се расонив убаво и почнав низ соба да си шантрам со очите у темница и несакајќи погледнав низ вратата од собата од која дијагонално ми се гледаат прозорите од трпезаријата и до нив има врата за надвор за во двор но само од внатре што се отвара и заприметувам на вратата силуета исправена и викам еии не е могуче чекај малце и зедов очите си ги затрив малце и погледнувам пак и гледам како силуетава со рацете како да пробува да влезе или да ѕирне што има внатре преку стаклото и викам пак ај сталожи се девојче пошо обично сум паничарка и не знам како одма не рипнав и глеам на друго место и пак натаму се вртам и нема никој кај вратата и викам ете готово ми се причинувало и само понадесно погледнувам (кај прозорите уствари) и ја гледам пак силуетата како го прави истото, де погоре де подоле се наведнува и оди лево десно пробува/гледа внатре демек и приметив како отиде скроз на лево а таму уствари ми се спојува дневната и викам чекај да му вртам на татко ми да не ни влезе некој да не скрши прозор бог знае што таму (пошо лани летото пробаа да ни обијат од таа страна) и најнежно на светот му вртам на татко ми и му кажувам што гледам (во меѓувреме силуетава уште таму пробува) не палам светло намерно му викам на татко ми биди и ти тивок не пали ништо многу ме интересира што е и стварно беше претивок што дури не го ни осетив кога стигнал до вратата и само силуетата негова му ја видов (пошо беше темно) и набрзинка ја отвори вратата и упали сијалица од надвор и верувале или не ама ниикој немаше..разгледавме убаво низ двор али се ни е широко нема некои достапни места за криење башка оградата ни е висока и вратата од двор ни е многу тешка за отварање (намерно пошто ни е заден двор) и нема никакви теоретски шанси некој да имало па да рипнал/избегал..ме видоа моите потресена и шеќер со вода едно друго па ајде заспав и утредента вечер се будам пак и гледам (не знам со кој памет) пак натака и гледам уствари моите од трпезаријата ја подзатвориле вратата малце да не можам да догледувам до кај прозорите за да можам помирно да спијам...и така

Пред горнава случка исто така ми се има десено еднаш да осетам присуство на некој до мене, во собата кај што спијам креветот ми е до прозор одма а од надворешна страна на прозорот има скали за накај подрум (ние си го имаме преправено во летна кујна). Не бев уште заспана и така си гледам телевизија и наеднаш осеќам како некој да има на прозор, пробувам да тргнам внимание не бе упорно осеќам како топлина како погледи накај мене (сите го знаеме она чувство кога ќе забележиме дека некој буквално буља у нас..е баш такво) и се вртам на другата страна, па сеа уште почудно ми доаѓа и глеам накај прозорот демек ќе ѕирнам нешто (а неам гз да тргнам завеса а преку нејзе не се гледа пошо е од подебелите у бојата) и наеднаш присуството како да се симнува надоле по скали како да чув чекори и одма рипање и трчанка отклучувам врата и татко ми ме осетил и он одма доаѓа и двајцата гледаме ништо нема..он се симна до доле никој немаше, се си беше океј..и пак си легнав со шеќер и вода

 

Лелеее девојкиии мене што ми се десии синоќа дури ни сега неможам да си ја замислам таа сцена целата се тресам, како во хорор филмовите беше таа сцена језива ..цела вечер немам заспано, дежурав со запалена струја в соба..Да преминам на главното...Си легнав јас кај 00:00h точно и сум заспала и се до кај 2 ипол додека не ме разбуди некоја тежина на мене,тотално неможев да се померам бев целата здрвена и осеќав тежина на мене гласот ми се зеде неможев да викнам за помош,само цимкав по малку така се мачев неколку минути,значи будна се мачев.Пробував да викнам по мајка ми неможев,само "ммм,мааа и маамм..." можев да изговорам, ама така пополека ме давеше што цимкав како во хорор филмовите после тоа се тргна од мене и зедов конечно воздух,срипав набрзина од кревет и ја запалив струјата,седев така едно пола саат и потоа ми беше страв да легнам пак и ја викнав мајка ми со мене во соба,се мислев дали да и кажам..но морав.И двете цела вечер не заспавме, не ми е прв пат да ми се случи нешто вакво но се тешев цело време "ништо не е" се до синоќа дури не се осуди да ме задави нешто И сабајлево разбрав дека синоќа починала некоја жена worried:

 

јас кога сум под стрес кога сум се нервирала ми се случува вака ПАРАЛИЗА ВО СОН...

 

Можеби е тоа(бидејќи сум под стрес и нервози периодов)не сум знаела досега за таква парализа во сон,а сум слушала дека доколку осетиш тежина како да те дави нешто(а да јас ја осетив),тоа било некоја надприродна сила,незнам што е но неможам да твдам дека е ни за едното ни за другото А дали за време на парализа може да се зборува ако не друго? затоа што јас по малку можев да зборам но не целосен збор неможев целосно да го изговорам,а малку можев и да се движам со телото...??

 

јас се мачам да се мрднам и како да сакам да викнам но не бива по кратка борба да сменам положба на крај бидува и осекам олеснуање...ти викам ми се дешава кога сум под голем стрес...ама поминува не е страшноо....

 

Мене повеќе пати ми се случило ова. Понекогаш е проследено со халуцинации..

 

до толку не ..не ми се случувало да халуцинирам...ама ете така не можам да се мрднам ...

 

Не верувам во ова ич, ама вчера вечер многу језиво нешто доживеав.
Бев излезена и се враќам дома, не бев пијана ама нешто глава ме искина. Почна нешто да ми тропа во соба, како некој да има на балконот, а живеам на 5ти така да ништо од тоа Занемарив и викам ај ќе спијам. И заспивам и некои одвратни сонови сонував и последното нешто што го видов во сон беа едни језиви слики на кукли искасапени со крв. Како гледав во сликите, така слушав глас на циганче некое како пее некоја тажна песна. Се разбудив и осетив некое присуство во собата, ко сенки некои цело време да се менуваа. Викам, ај може некој од соседната зграда вклучува исклучува, ама кога погледнав накај другата зграда - мрак! После околу 2 минути лежев така исплашена и како некои звуци чудни од улица, како паркирање на автобус, а немаше ништо такво, бидејќи погледнав во саат и беше точно 3и15.
И да биде се уште пострашно, ете ти го пак циганчето со пеењето и се посилно и посилно пее! Толку се исплашив што ми се пресекоа нозете и не можев да станам од кревет!
Собрав храброст и некако успеав да станам и да излезам од собата и седев во кујна едно пола саат, зачудена од се што ми се деси. Се вратив во соба кога почна да се подразденува и не осетив никаква нелагодност. Ко некој ѓавол на гости да ми бил и ме плашел
Се надевам немам шизофренија