Нешта што ви предизвикуваат солзи во очи...

Сиромаштијата и бедата на многу луѓе, неправдата, понижувањата, кога некој мисли дека е подобар од сите останати, но најмногу смртта, неуспехот, кавгите и стравот да не ги загубам најблиските или тие да ме загубат мене.......

 

Кога ќе видам некое болно, гладно, повредено животинче : Премногу ги сакам животните. Исто така ако некој ми приреди големо изненадување или ако видам некоја личност која со години не сум ја видела

 

Не сум некоја голема плачка..
Успевам да се воздржам во одредени ситуации, не можам да заплачам на пример од бес,не плачам ни кога ќе се осетам повредена.. тагувам во себе.
Мегутоа, секогаш кога гледам лица со хендикеп - Даун,церебралци, слепи.. мене душата ми затреперува.. солзите ме загрцнуваат..ми се јавува цунами во стомакот.
Солзи ми надоаѓаат и кога во убави и радосни моменти ми недостасува мојот татко ..ми се мешаат чувствата на среќа и на тага.

 

Кога ќе видам стари лица оставени на улица кои мораат да просат за да преживеат, е тоа страшно ме растажува. Исто така кога ќе видам млади луге инвалиди со штаки, како се мачат и секогаш се ставам на нивно место и ми доага некоја тага во градиве, и солзи во очиве и си викам што тие му згрешила на бога што им ускратува задоволство да и они како и останатите ги почувствуваат благодетите на ова време. Ете тоа е она што ме прави тажна и кога би имала многу пари би отворила една агенција со девојки и момци кои секако би биле платени за да им пружат љубов и внимание на овие луге да и они почувствуваат задоволство, бидејки реално тешко можат да си најдат партнер овие особи и доколку го најдат тој ќе биде некој сличен на нив, никогаш нема да имаат прилика да бидат со "нормална" особа.

 

Siromastijata i bedata vo nasava drzava,tesko bolnite koi sto nemaat pari da se lekuvaat a fondot ne im izleguva v presret.Decata pitaci nasekade niz gradot...toa se mn.grdi sliki koi sto me nazaluvaat,a istovremeno i revoltiraat sto so godini nisto ne se menuva

 

Скоро се! Јас сум плачка и на среќа и на тага плачам... ете таква сум си.
А има некои луге што ке кажат нешто и одма ме расплакуваат -тоа што ке го кажат ме погодува толку многу што плачам...

 

Па зависи од денот...
Има денови кога и некое куче скитник може да ме расплаче, а друг пат ни за смртта на комшијата нема да пуштам солза.

 

Сиромаштијата, нечистите понекогаш и крвави раце што молат за парче леб, луѓето што мрзнат со својот инструмент, невоспитаноста, урнати домови, збрчкани раце кои кријат томови приказни, неправедноста, солза во машки очи, болести, сирена на амбуланта, полиција, пожарна..

 

некоја тажна песна,луѓе што просат за да купат една кифла да јадат,луѓе кои некогаш ми биле се а денеска ништо,тажни приказни кои животот може и умее да ги раскаже ..

 

Најмногу од се кога ке помислам дека на брат ми ,љубовта моја , мама , тато , дада ... им се случи нешто лошо. Е тогаш отепај ме нема да можам да се смирам .
Кога ке видам некој болен од рак - тоа ме скршува , посебно мали дечиња ...

 

Некои приказни со поука како оваа на пример
Еден ден. еден човек кој потекнуваше од богато семејство, го поведе својот син на патување низ земјата, со цел да му покаже како луѓето сиромашно живеат и дека треба да е среќен што има богат татко. Тие отидоа на една фарма и таму останаа неколку дена, за да малото момче почувствува колку е тешко да се живее во тие услови.



Кога се враќаа назад, кон домот, таткото го запраша своето синче: „Па, сине како ти се допадна патувањето?”

„Одлично беше тато” – му одговори замислено детето.

„Дали виде како живеат сиромашните луѓе сине?” – повторно запраша таткото

„О, и те како видов и почувствував” – рече малиот.

„Видов дека ние имаме едно куче, а тие имаат четири. Ние имаме базен кој достига до пола од нашата градина, а тие имаат поток кој нема крај. Ние имаме скапи стаклени фенери кои се палат кога ќе падне ноќ, а тие имаат цело небо со ѕвезди. Ние имаме мермерна патека од задната до предната градина, а тие имаат цел хоризонт. Ние имаме парче земја, а тие имаат цветни полиња за трчање. Ние имаме слуги, а тие им служат и помагаат на други. Ние ја купуваме нашата храна во пластични пакувања, а ним им расте насекаде. Ние имаме ѕидови околу нашиот имот за да не заштитат, а тие имаат пријатели кои ги штитат.”

Додека таткото засрамен и затечен од одговорот сфаќаше дека освен пари, тој ништо му немаше друго дадено на својот син, детето додаде:

„Ти благодарам тато што ми покажа колку сме сиромашни!”

 

Болни деца, повредени животни....и коа ќе видам кој се има факултетска диплома!!

 

Многи сум лесна на солзи. На секоја глупа работа ми доаѓаат солзи. Особено кога ќе добиам слаба оценка и дома нешо ќе ми речат за оценката

 

Многи сум лесна на солзи. На секоја глупа работа ми доаѓаат солзи. Особено кога ќе добиам слаба оценка и дома нешо ќе ми речат за оценката ај помош што да направам за да не плачам мислам да бидам по јака

 

бездомници и деца без родители јас мометално немам родитили и сум пораснта од мојта 5 година без татко и знам колку е тешко и тажно а особено оние деца сирачиња да имаш живи мајка и тако а да те остват да се мачиш сам нема потешко и пожално!

 

Кога ќе видам болни деца и стари изнемоштени лица.

 

поголема плачка од мене нема секоја тажна ситоација макар и во некој сериски филм може да ме расплаче а,понекогаш знам да заплачам и од среќа ... звучам како некоја лудача ама јас сум само премногу чувствителна

 

Cuvstvitelna sum no nikogas ne iskazuvam pred drugi sekogas koga sum sama,,site me mislat bez custva deka sum dodeka site placat za nesto jas ne,,,duri i za svadbata koga me zede mazmi bev cvrsta i veruvale ili ne ni edna solza ne pustiv celiot den i mi rece edna zena kako mozes da nese natazis deka si zamina od domati,,,no zatoa koga legnavme so mazmi za cel den se iznaplakav tva e zivota

 

кога ќе помислам на бабами.... :'(