(Не)Планирана бременост

Не е научна фантазија.
Зошто мислиш дека не можам јас или која било тоа да го изведе?

Еве ако ми успее, има тој одговорност или нема?

 

Безразлика дали зборуваме за маж или жена, секој може да направи нешто доколку тоа го замислил.

Ниту во еден случај не е оправдано, ниту пак човечки.

Не е во ред мажот намерно да свршува во жената за да ја затрудни без нејзино знаење и одобрување. Исто така подеднакво не е во ред жената да прави подли скришни работи за да затрудни - пример: прекинување на апчиња, ставање на спермата во себе или дупење кондоми.

Себично е, неодговорно, злобно тоа да му го направиш на својот партнер. Сепак во прашање е нов живот, промени, одговорности. Не секој е спремен за тоа.

 

Не е подеднакво.

Кога ќе носат и мажите плод, тогаш ќе е подеднакво.

 

Значи лошо е кога мажот ќе сврши во жената? А жената ако прави подли потези за да забремени намерно ако... таа сакала да стане мамичка и оправдано е?

Примерот од пред неколку страни е жената да прекине со апчиња, а мажот да не знае за тоа и сеуште да свршува во неа. Таа останува бремена и тој морал да сноси одговорност бидејќи бил крив?

А што кога жена сама во себе ќе ја стави спермата и забремени. Кој е овде одговорен? Што сега ова излегува дека мажот треба да си ја пие сам спермата за да не заврши некаде кадешто не треба.

 

Се' што треба да направи 'мажот' е да натни кондом и да не свршува во нејзе.
не му кладе некој пиштол на чело, за да еба без кондом.

Ама неее...
Нив 'ги стега' и после, ти си крива за се'!

 

Приемер мажена сум и пијам апчиња, не се плашиме од СПБ. Кажи ми една причина зошто да не свршува во мене? Заштитени сме ете од бременост.

Треба да сум ментално нездрава за да ги прекинам апчињата без да му кажам за намерно да останам бремена.

И не ми кажа што кога жените прават подли потези за да останат бремени? Тогаш оправдано е за да станат мамички?

 

Се што пишувам е over thinking scenario. Пост породилната депресија ме дотолчи, планирано ми беше првото дете ама некако тешко се снајдов, еве го 2 годинки е и тешко ми е претешко. Ми се створи одбивност од нова бременост и се одново да правам од неспиење, до нервози и се што претрпев. Не сум пишувала не ми ја знаете приказната, Година ипол по пораѓај дури се оправив психички. Поради тој страв од друго дете сум несигурна многу. Не знам како да се изразам правилно. Во последно време сите коментираат за второ, како сум морала да родам, сите имале барем по две, зарем сам ќе си играл син ми, себичен ќе бил итн итн. Знаете какви се коментари има. Плус слушам и вакви приказни измамнички кој кого зафркнал и искрено се пострашно ми станува. Не знам можда трипујем ама не сум никако спремна пак се одново да терам и зато вков страв има кај мене и вакви размислувања. Ме плаши и тоа што се дрзнуваат многумина да го советуваат маж ми како да направи дете што поскоро, дури сме млади требало и слични глупости.

Нормално не се чувствувам должна да родам второ за да зачувам брак. Само не ми е јасно како некои се справиле со ваква ситуација во бракот. Моментално не сум во таква ситуација ама ќе признаам дека се плашам да не се најдам во таква ситуација во иднина. Значи ладнокрвни одговори од немажени/неженети кои трчаат да кажат РАЗВЕДИ СЕ не сакам. Толку и јас знам. Да е врска во прашање одма ќе раскинам без око да ми трепне. Ама брак ? Сме стварале заедно, дете веќе имаме, не е така едноставно да се разведеш. Тоа ќе дојде со последици. Не би да пишувам оти и за тоа имам сценарија милион, ама еве најважното, ако дојде до развод старателството и да е кај мене нема да можам со детето да заминам во странство без дозвола од татко така ? Не е баш така само разведи се. Мора да има начин да се разговара и да се разберат партнерите. Побогу не сме сите во брак само за да сме во иста куќа и деца да гледаме заедно. Бракот е многу повеќе од тоа.

@Mantub Пишав погоре. Разговаравме дека сега за сега немаме план за второ. Не дека се сомневам тоа дека ќе ми направи дете на таков начин. Ама јебига човек што преживеал многу нешта од сѐ се плаши и на сѐ треба да пази.
Кога правевме муабет рече само дека сакал две деца да има, но дека е рано уште за второ. Јас сум решена дека и понатаму нема да сакам. Он ми вели ќе се предомислиш, има време за некоја година. Не пикам ништо под тепих, разговарано е. Ама јебига и други разговарале и верувале па сеа бремени или со неколку деца се. Не сакам да бидам бремена против моја волја. Не можам во никого да имам 100% доверба кога немам ни во сама себе доверба понекогаш.

 

Ако примаш орална контрацепција, нема причина да користи кондом
Ама нема ни причина да не користи кондом, ако не ти верува... уште помалку има причина, да не сака дете и да свршува во тебе.
Од шо мака?
Ни едно контрацептивно сретство не е 100% сигурно.

 

Пред некоја страна една членка пишала дека кога таа ќе сака да роди ќе ги прекине апчињата ќе забремени и ќе си роди. Без тој да знае дека таа го прекинала. За тоа ми е муабетот.

Се додека сум на орална контрацепција во ред е да свршува во мене. Но кога ќе ја прекинам човечки е да му кажам за да почне да користи кондом, а не да се правам паметна да кријам за да забременам.

Крајно нечовечки е да се крие жената дека прекинала орална контрацепција за да забремени, крајно нечовечки е мажот да и сврши внатре доколку не се заштитени. Доколку се заштитени со одредена контрацепција не знам зошто не би свршил тој во неа?

Но, муабетов оде надвор од контекст. На крајот од денот има жени кои намерно остануваат бремени, и мажи кои намерно ќе ја забременат. И двата случаеви се болни и неодговорни.

 

Има затоа што...сепак свршил.

 

А сега значи тој не смее ниту во кондом да сврши надвор од жената? Фино лепо нека си ја испие спермата па да нема сомневање.

 

Нека научи да достигнува оргазам без да исфрла сперма па после нека оргазмира колку сака и без кондом

 

Јас па поеќе жени знам шо нејќат кондом, им сметал.

Ја не го осеќам кондомот

 

Спремата немала да направи бебе ако останала на стомакот или во кондомот и не била набутана внатре.

 

НЕ МОЖАМ ЕЈ

 

Значи ако воопшто сврши крив е

Ок

Јас па ако се сексам со некој и тој не сврши, како лична навреда тоа ќе го сфатам.

 

И јас не го осеќам и ич не ми е јасно шо осеќаат...

 

Сфаќам дека хипотетички имаше напишано. Мислам дека те сфаќам што сакаш да кажеш.
Сопругот воопшто не те тера на уште деца, туку тебе те фаќа можеби паника од околината. Можеби си викаш што ако ги послуша и ете му створат доволно притисок, па потоа тој тебе да ти ствара притисок?
Според мене најдобро е да разговараш со сопругот за тоа како се чувствуваш. Се додека тој те разбира и не ги дели ставовите на околината, немаш причини за грижа.

Што се однесува до болдираниот дел, никогаш нема да сфатам како брачен статус има врска со општа логика, ама ете ќе го почитувам тоа и тука веќе престанувам со реплицирање.

 

Умирам

 

Јас сум увреѓена ако сврши ама океј, секој со своето.
Има начин да ебе момакот и два саати без да сврши, има начин да достигне оргазам и без да ејакулира. Има начин. Прочитај за dry orgasm кај мажи.