Na ova ke dopolnam samo kako ke mu podmetne negovo dete koe sam go napravil i pokraj toa shto ne sakal i vnimaval (koristel kontracepcija), a sepak bil izmanipuliran i izlazhan?
Не сфаќаш ни ти. Според Манчмелоу, мажите не треба ни да свршуваат ако нејќат деца. Има у вц заклучени у шоља да си свршуваат, за недајбоже дете да не направат
Јас не му кажувам за све што правам со мое тело. Сакам ќе пијам, сакам нема да пијам. Ако сакам дете нема да пијам, ако неќам, ќе пијам. Тој ако неќе дете нема да свршува унутра. Ако му е малце гајле за мене, нема своето задоволство да го стави пред моите желби за имање/немање дете. Али ваљда све себичњаци имате за партнери, затоа не сфаќате. Он да си сврши, вас дали ќе ви се туфка главата после дали сте трудни, ваше гајле.
Da, tochno, sho sakash ke pravish so tvoeto telo, ako sakash ke piesh, ako ne sakash- nema. Ama mnogu bitno ovde e ako si piela, pred da prestanesh so pienje treba da go izvestish partnerot. Znachi ne da go prashash za dozvola (tvoe telo samo ti odluchuvash za nego) ama mora da go izvestish, za da koristite drug vid kontracepcija.
Не би го известила. Тој нека си користи кондом секако оти треба сам да си има предвид дека го лажам или дека може апчињата да потфрлат. Како што не можам јас да гарантирам дека не би ме изневерил 100%, (и претпоставувам и вие не можете) зашто за ова целосна доверба он да има во мене. Секогаш тој 1% може да го заебе и треба да си пази.
Партнерот да си има во предвид дека го лажам .. Зашо тогаш би ми бил партнер ако сакам да го лажам, посебно за вакви големи работи што во врска/брак се дискутираат и разговараат...
Zoshto bi koristele kondom, ako piesh apchinja i pritoa ne se plashite od SPB? I kakva e taa vrska bez doverba megju partnerite?
Е па и тој нема потреба да те извести дали купил кондоми и дали ќе користи, сепак за негово тело се работи, ти ли ќе му кажуваш што да прави.....ако одиме по твоја логика. Еве не знам, + 1 што не ти ја разбира логикава...или си себична. Друго нема. Цело време се тупи на темава како треба да се разговара отворено со партнерот. Не да го прашаш,туку да споделиш. Како тебе што нема да ти е убаво тој да крие нешто од тебе,така е и обратно. Не ми се својствени муабетиве за партнери што се долго заедно и што имаат меѓусебна доверба.
Ако јас неќам да затруднам ќе се потрудам на секој можен начин да го спречам тоа кај мене, нема да се потпирам само на него. Исто и за него важи. Нема што да се потпира на мене, сам ќе си води грижа.
Ама зошто би имала страв од бременост и би се заштитувала ако ти е партнер од доверба и ако имате здрав однос и разговарате? Ако тој не те почитува и сметаш дека е опасно да имаш секс со него без да се потресуваш дали ќе останиш бремена,зошто си со него?
Да не го обавестеш дека не користеш контрацепција, а пример он знае дека си користела, и те како те прави себична. Исто е и он да го тргне кондомот сред однос.
Оти не сум спремна за бебе у моментов? Колку време си со партнер и каква ви е врската не мора да има врска со страв од бременост. Неќам дете сега и тоа е неповрзано со фактот колку сме заедно. И луѓе во долги години брак во одреден момент се плашат од бременост зашто не се спремни и тоа е во ред
Ниту таблетите не се 100% ефикасни. Познавам жена што со спирала забремени и абортираше, со претходно родени 3 деца и 2 или 3 абортуси после нив. Значи мора да се внимава. И на 50 години жени со редовен циклус внимаваат. Не се знае никогаш.
Во ред е да имаш доза на страв од бременост ама не е во ред да не уживаш во интимноста само ради тоа. Единствено апстиненција може да биде солуција и гаранција дека 100% нема да останиш трудна. Ама добро,секој со својот памет ... ако мислиш дека си правиш добро, слободно води се по твојата девиза. Само што тука читаат и по неискусни и ќе мислат дека недовербата во партнерите е најнормално нешто.