No worries, сега у темава и во дм милион душегрижници ќе ти пишат дека и они исто размислуваат и патем сакаат кафе со некој што исто размислува. Не ми е целта да навредам ама малку се измени поентата на форумов
Не се чувствувам навредена, и не, никој не ми се обрати во лп да ми се пожали, уште помалку да ме покани на кафе. Не ми е ниту мене целта никого да навредам туку излегува дека вие сте душегрижникот, кој коментира непрозван.
Жртва, ако цел живот се мислите дека сте жртва цел живот ќе бидете жртва пошто самите сте се ставиле во положба на жртва. Коментирам во контекст на претходната форумиџика.
Не сакам да сум сингл, очајно не сакам. Колку и да се убедувам самата себеси дека треба трпение неможам повеќе, не сум во рани 20ти или пак неодамна сум раскинала, НЕ,НЕ и не. Сама сум, немам дечко, немам некој со кој се гледам, не излегувам често, можеби само за викенди, ретко преку недела, плус тоа работам од дома… знам дека грешам со работа од дома, се чуствувам заглавена во една соба, работа, фамилија, работа, спиење- тоа е мојата работна недела… многу сум нерасположена и не се чуствувам океј, сакам да променам нешто, но не знам што и како.. За промена на работа не доаѓа во предвид, повеќето од овај сектор се од дома така да нема да менувам професија сигурно. Ама не сакам да сум сама, ми треба прегратка, ми треба бакнеж, некој за разговор… се прашувам зошто мене ова ми се случува Еден ден сум добро, потоа три дена не сум, реалноста е таа, колку и да ја избегавам. Знам ќе речете посвети се на себе, посветена сум… гледам филмови, читам книги, се хранам здраво, постојано се надоградувам со ново знаење, често одам на шопинг, салони за убавина и сл.
Треба да излегуваш почесто во град по кафичи ноќни клубови и така забавувајќи се себе ќе налета некоја добра прилика за тебе
Не живеам во голем град, излегувам ама нема повеќе пуштања, налетвања по ноќни клубови…. Сите стојат здрвени…. А и како што кажав веќе се знаеме скоро сите, на мои години повеќето се мажени, женети така да и тоа отпаѓа…. А и се газам себеси да одам во ноќен клуб кај што не сакам да идам на српска музика со цел да запознаам некој
Ќе се потрудиш повеќе ќе смислиш некој начин може и сама некаде во Скопје е подруг менталитет може овде и сама да излезеш во некој клуб или кафичи музиката е небитна проширување на познанства е најбитно можеш и сама на одмор Охрид пример се може да се случи треба да пробаш
Ќе беше се полесно да бев 20-21 година, ама годините си поминуваат и во еден миг ќе сфатиш во која состојба си…не е лесно да се кажи “ќе направиш нешто”, не ми е време да лутам по клубови за да најдам некој…
Зошто се ограничуваш со местото? Како што рече, работиш од дома, значи работиш од каде сакаш. Финансии, верувам не се голем проблем? Ако не, смени град, смени држава. Откриj нови места, патувај, дури и сама, запознај нови луѓе. Еднаш се живее.
Клучно е тоа, запознавај нови луѓе. Лесно е да се каже, може е тешко да се направи, ама мора да се проба да се најде начин.
Пробај излегувај, забавувај се среди си ги мислите, смени некои работи во твојот живот и најди добро друштво. А другото само по себе ќе си дојде кога нема да ги форсираш работите. Само позитивно
Е не лесно баш тоа ама да, мора да почне од негде само најтешко е да почне. Коа прв чекор ќе се напраи одма подруго е. Од комфорт зоната најкомплицирано е да се искочи, тие што не осетиле не знаат, џабе да се збори ќе те гледаат бледо, нема да им е јасно. И на самодоверба треба многу да се работи најмногу дури и тоа си е тешкичко бајаги. Коа ќе ја добиеш нејзе све после е подруго и ко друг чоек си одма. Прво и дали навистина ја исполнува тоа што го работи, колку и да работи и да зима добри пари ако поради тоа не е задоволна и не знае што со себе, заглавена во монотонијата, не вредат ниедни пари на светот. @IvvaNeo расчисти прво со ова. Сама викаш дека ко да не ти одговара постојаното седење дома и тоа секојдневие, може ти треба промена во тој поглед но не избрзувај со одлуките, полека потруди се да видиш што точно те кочи во животот, може и причината е сосема друга. А за годините не се замарај, најмал проблем е тоа. Ако се сака на секоја возраст може да се најде и пријатели и партнер. И не мислам дека престарена си нешо колку што ти си мислиш. Со другите ич да не се споредуваш зашто секој си е посебна личност, многу мразам споредби и многу ни отежнуваат во животот тие, верувај. Може у некој таков глуп депре период си и уше толку ти ја отежнува ситуацијата и желбата и вољата за промена ама ќе биде, ќе се потрудиш и кога ќе си целосно спремна ќе искочиш од комфорот и ќе почнеш да уживаш во животот. Само да не се откажуваш и депримираш и никако да не си се прифатиш ваква ко што си сеа, туку да работиш на подобрување, не може се преку ноќ, невозможно е тоа.
