Оо луѓенца, чек тука не сум коментирала. Да посолам памет. Јас од моето долгогодишно искуство со врски, кратки и долги сум сфатила едно: колку повеќе го форсираш нештото, толку побрзо ќе го расипеш. Оние кои најмногу ми одговарале, небитно дали дечковци или пријатели, сум ги сретнала спонтано. Дали преку други пријатели, дали преку патувања, работа, шетање - едноставно ко некој да ги турнал накај мене. Имајте малце повеќе верба дека ќе биде кога најмалку очекуваш. Не се трча по секој, мора да е заслужено. Некој спомна клубови, дискотеки - јас не би. Таму знаат да се оние што сакаат несериозно. Така да, секој што му е битно. И најважното да не го заборавам, мораш ама МОРАШ да се сакаш себеси и да си бидеш добро друштво на себе. Колку помалку се сакаш, толку повеќе ќе привлекуваш луѓе што исто така нема да те сакаат/почитуваат.
Каков кандидат бараш? Па, ни јас не би сакал да сум single.Некако ми фали девојка, некоја што ќе ме разбере.
Да трпи кога ја вреѓаат, малтретираат, понижуваат, омаловажуваат.... Се надевам дека ништо од ова не е.
29 сум и годинава после долго време сум сингл, по моја иницијатива не се поднесуваше више, и еве после неколку месеци сфаќам дека ми фали човек до мене, едноставно со некој пред кој ќе можам да се осеќам слободно и како жена, и да се опуштам малце.
Обично не коментирам, но дел од твојот коментар ми падна во очи. Дали ќе може да објасниш што ти значи делот да се осеќам слободно и како жена, и да се опуштам малце. Кој или што е тоа што не ти дава да се осеќаш слободно и опуштено ? Ти ја крати ли некој слободата ?
