Не сум имала дечко до сега

Луѓе како на 22 години да најдам некој? Откако завршив средно, со машки многу ретко зборувам особено ако се од Македонија, на факултет во групата сите се женски, а кај и да излезам се или помали или ептен повозрасни. Веќе губам надеж дека некогаш ќе најдам некој.

 

Пробај на социјални мрежи или социјализирај се. Излегувај во град, дружи се и запознавај нови луѓе.

 

Зошто се ограничуваш само на тие од твој факултет? Земи дружи се, колешките сигурно познаваат некои што се на други факултети. Па полесна ситуација, здравје. Само ако мислиш да фаќаш дечко од што сите имаат, поарно немој.

 

Jas istiot problem go imam jas imam 23 godini i nemozam da si najdam prijateli ni prijatelki za da si druzam so nekoj tesko e mnogu.

 

слатка мака имате.

 

Зависи. Потребата за социјализација е основна човекова потреба исто како што е храната.

 

Социјализација и партнер се две различни работи.
Можеш да се социјализираш сама или друштво, не е обавеза да имаш партнер за да одиш на кино,театар доколку сакаш покултурна социјализација, или да одиш во дискотека,кафана.
Самото општество ве притиска да насила си барате нешто што и сами не го сакате.
Така да не ви е лошо, немате проблем, опуштете се и уживајте во животот ќе си дојде и партнерот.

 

Neli! Ko da razbiram deka so socijalnive mediumi poentata bese da se sprijatelime uste povekje, ama fakt e deka ne e bas taka. Sekoj si e vlezen vo svoj film, i ako nemas drustvo od sredno, verojatnosta da najdes na faks e mnogu pomala, a kamoli koga kje zavrsis, e tek togas si go obral bostanot. :/

 

се слагам со ова пошто реално, животот не прекинува пошто некој немаш да те "занимава". сама си го правам поинтересен, одам на кино, на кафе, изложби итн. но, сепак тој недостиг од социјализација, самиот притисок од блиските,општеството и социјалните медиуми за партнер, а и времето, прави да се осеќаш ко да потфрлаш во животот.

 

Не е вистина, и на рандом мрежа можиш да се запознаеш со некого и после да станете пријатели и блиски. Јас ехеее од средно, па и од факултет колку познанства сум имал сум се дружел излегувал, иако пријателите ми се одамна, ама не сме излегувале исти друштва. Зависи што сакаш и каков тип на човек си.. јас сум нешто измеѓу интро и екстроверт и терав некако. Сега на стари години (се смеам не сум многу стар) некако кругот на пријатели и познаници ми е намален пред се за личен мир и да не ми ја црпи енергијата.

 

Можеби, и јас имам, но генерално се од странство. А, за од странство не можеш па да се гледаш секој ден шо се вика. Дефинитивно е факт дека интровертноста си го прави своето, но во мојот случај и самите социјални мрежи не се кузнај каков помагател за стекнување пријателства, особено во Македонија.

 

Имаш некакви хоби, дали си зачленета во некои групи по фејсбук. Јас на времето бев достра интровертен тип особено во средно и некако позатворен бев и специфичен, почнав да се занимавам со моето хоби активно многу сакав да читам манги и гледав Аниме тоа време па и одев Скопје на такви настани и запознаваш луѓе.. доста луѓе таму запознав.

 

Не мора да имаш некој покрај тебе за да не ти биде досадно ама секако дека е поубаво кога имаш некој кого го сакаш и со кого ќе искусиш и споделиш убави и лоши моменти