Ние околу и преку 40...

Ако ми се смачи, ќе ти кажам да остајме за друг пат
Хм... ко ќе размислам вака.. за да не ми се 'смачува', шо вика @malerozna , можи и ќотек не е лоша идеја...

 

Лелеее,може како не може,вистинска другаркати благодарам

 

Денов потмурен не може да биде? Ич не сум наспан убаво. Едвај се освестив сабајлево.

Ја читав Анат за ДМ и вчера заборавив да кажам дека од таму земав едни влажни марамици, розева паковка се, ама ич не мирисаат убаво. Плус и не се доволно влажни.

На @LadyC заборавив да и честитам за внучето. Нека е живо и здраво.

Уште 2 месеца од годинава.
И оваа помина, а јас си тапкам во место. На моменти се осеќам толку нереализирано и бедно.
Ова можеби требаше во на срце ми лежи. Не знам зошто го напишав ова, веројатно до времево ќе да е...

 

Ти благодарам,нека е среќен роденденот и на твоето синче,се извинувам,со задоцнување

 

Затоа сме тука
И јас до сите на кои не сум им честитала роденден или др ви честитам од срце.

 

Среќен роденден на сите дечиња
Седнав малку да одморам додека мали спие.
Од сабајле чистев, перев, па во сушара, па ручек и сега вецето го чистев и оставив средството да делува. Пишува 2 саати требало ама дека на лаванда мириса ќе оставам.
Многу сакам да ми мириса убаво. Само прскам по дома. Е сега средствава што не се толку здрави за бремени е друга работа ама ај.
Сакам некоја убава постелнина да си купам, да ми заличи спалната.

 

Не ми се верува дека не успеав од завчера вечерта да исчитам се, а не дека ми беше нешто различен денот од вообичаено. Ама и многу се пишувало гледам. Нешто прочитав нешто не. Знам дека сакав на @bittersweet роденден да и честитам на дечкото голем, да е жив здрав весел само радости да ви носи.
Ај денес врнежливо па нема да шетаме после и може ќе можам да стасам повеќе да читнам
Ај да истерам уште пола саат пак некако денов на работа вечност ми се виде

 

Епа ај да раскажам, дека Бубче ме чита. И онака е носталгичен денов, врнежлив, не ќе е лошо да раскажеме за некоја љубов на нашите баби, мајки... интересна приказна...

Дедо ми ја видел баба ми на оро. Била 15 години, он 18. Одма се заљубил, ја фатил за рака и ја прашал, сакаш да сеомажиш со мене? Имаш земја? прашала баба ми. Имам рекол. Рекла епа дојди утре, прашај го татко ми, ако рече може, ќе се земеме. Дошол утредента, со роднина, ја побарал, му ја дале. Една уста помалку за јадење.

Отише у матично да се венчаат, му рекле, ааа не може. Оти? Па умрена е женава. Баба ми вика, е како еве жива сум? Ама си умрела ти. После татко и кажал дека ја пишал умрена за да не ја праќа у школо. Дал изјава и се венчале.

Ја качил на точак и 40 километри ја возел на шипката на точкаот до дома. Свекрва и не ја сакала, и и рекла, врати се назад и земи си чеиз. Се облекла у црвен плиш фустан, со големи златни обетки и ташна и кога излегла од автобус сите се собрале околу неа и ја пипкале дали е она таа.

Отишла кај мајка и и почнала да плаче. Мајка и рекла, немам ништо, седи си дома. Отишла кај тетка и, она и дала 2 метра волна и рекла немам повеќе.

Си отишла дома и плачела. Дедо ми на точак, дошол и ја зел назад. И рекол јас те земав, не може друг да те брка. И за да не плаче и купил огромен златен прстен, со црвен камен. Многу се сакаа. Умреа на 60тина години. Имаа 2 деца.

Кога наполнив 18, баба ми ми го даде прстенот. Го сакам заради приказната. Кога јас ќе го дадам, ќе го дадам со приказната.

 

Колку убаво пишувај почесто и јас те читам.

 

^^Од сам почеток знаев дека има нешто магично во тебе
Убава приказна
Штета , да поживеале уште малку барем, ма да 40 год во брак е убаво време

 

@Cka многу убава приказна, мислам дека вакви приказни само во минатото инало, се било поинаку тогаш.
На баба ми и го смениле изводот на раѓање да ја омажат пред 18, среќа ептен си се погодиле со дедо ми и многу си се сакаа и убаво си живееа.

 

еееј како така, само во минатото. Да ви раскажам за еден бивши? По 12 години пак се видовме и уште се сакавме )) Ептен беше прикзна за раскажување. Среќа па се разделивме, па ме носеше по ноќите на морот за да проверам сегашниов дали се плетка со некоја за да му се пуштам. Има бивши што ми се другари и многу ги сакам како луѓе, иако не сакам да ги видам ич

 

Здраво друштво, како сте? Ја фино, смути, кафе, обврски.

Времето тмурно а мене ми е арно во главата. Чудно, многу чудно.

Го тегнам кафето број два и се чудам каде да трошам пари. Козметика и декоратива имам, ми фали само дневна крема за лице. Пикирав еден фустан, ептен ке ми одговара на новиот капут.

За новогодишни празници украсуваме една недела/ 10-тина дена пред 1ви, елка и сијалички. Украсено стои уште 10тина дена по 1ви и потоа следи чистење. Ту мач прашина ми е месец и пол да стои накитено.
Е од новогодишна еуфорија можам да ги издвојам плановите за шетање. Фини понуди има за големите градови во Европа.

Никој дома нема проблем со спиење сам. И јас сум спиела, и брат ми, и мајка никад се нема пожалено дека и е тешко. Додека сме сите на број, живи и здрави, арно е. А и куќата ни е затворена од сите страни, рефлектори има и кучката е аларм. Кога сум сосема сама ја пуштам низ цел двор, ако влезе некој нема да стигне до куќа, партали ке го напраи по неколку чекори.

Сакам две деца, речиси сум сигурна дека трето нема да имам. Убедена сум дека психички не би можела да израснам повеќе од две деца, сметам дека не е лесно да жонглираш со секојдневни обврски и воспитување. Не би можела да посветам доволно време на секое дете и не би можела да вложам онолку љубов и нежност колку што би сакала. Финансискиот аспект ми е исто така битен, да не речам побитен од она што јас го сакам од аспект на едно-две-три деца. Не би било фер да кажам дека немам пари за факултет или екскурзија и да им речам 'се имате еден со друг, љубовта е доволна'.

Фали едукација, а мене ако ме прашувате, државата не смее да дава пари за трето или било кое дете. Едно што најголем дел од корисниците за тој додаток се необразовани и невработени, друго што државата нема капацитет за сите тие деца, јер овие што веќе ги има немаат пристојни услови за живот. Нема квалитетно здравство, нема квалитетно образование, каква иднина би можела истата да понуди на идните генерации ако сегашноста е вака очајна?
Емпатија имам само за болни луѓе кои се немоќни сами да обезбедат средства за лекување. Сите останати категории можат да си го спечалат лебот. Апропо многудетни семејства - ако имаш пари за три деца, одлично, ама ако немаш, не е државата виновна што ти не си го извадил на време.

Кој е за кафе?

 

И официјално
https://skopje1.mk/archives/5245?fb...gry6USmsz6axtaGo2AAbSW2tlSsP6oWB7AuKaDeFIYeeA

Ко да не знаевме....

 

Колку убава приказна Цка
И убаво напишана.Ако имам време после ке пишам и јас за моите баба и дедо


Супа од тиквички се крчка,едвај чекам да ја сркнам,мртва гладна сум.

@SV1911 се заљубив ко книгата,уште во Саботата тргнав да ја купам,ама вчера ја почнав.Да стасам до негде со читање,па ке се приклучам во дискусијатаФала на препораката

Среќен роденден на дечкото @Esmeralda-MD

Есента е тмурна,ама успевам да си најдам убавина и во ваквите денови.Топличко дома,пригушено светло,книга,чај во омилената шоља,супа и топло лебче со путер,миризлива свеќа од портокал и цимет,звукот на дождот,долги прошетки со м.м со стиснати раце во неговиот џеб од јакната

 

Мислев да кликнам "Ми се допаѓа" ама не е за допаѓање... Би сакала да можеме сами како поединци да смениме повеќе за некои работи, секој каде што може, ама за жал некои други ситни/лични интереси за некои се побитни.
И од секогаш сум се прашувала дали тие луѓе живеат изолирано од околината, во некој свој свет, па да не ги тангираат работите околу нив? Или секогаш е полесно нештото да го покриеш со "поле на туѓ проблем" и така да го тргнеш од глава?
На пример, болестите доаѓаат и од нехигиена, а ние како нација си фрламе ѓубре кој кај ќе стигне- низ прозор, од кола....
Или делот за едукација, желбата за едукација и каде и зошто најчесто се губи...

 

@mareane
@Bozica1980
Два дена ве нема
Одма да се јавите на рапорт тука .
Бошка изгледа чизмите ги шета

 

Реков дека нема херој за ќотек
Се шалам. Ќе слушам веќе, без ќотек. Еве ручав сега, кафе пијам па ќе дремам на нет. Ако заспијам уште подобро. За утре ќе готвам гравче со колбавче. По мој рецепт. Од среда, т.е. од 1ви, ќе пробам малку ред на храната да си ставам. Појадок, ручек и вечера, ко нормален човек.

Кога бев мала, ми беше страв сама да спијам. После, отрпнав. Сега не би се осудила да живеам сама заради практични причини Летово еден период бев апсолутно сама во станот, сите заминаа на одмор. Ептен супер ми беше.

Квалитет на живот, што беше тоа? Зарем постои такво нешто?
Кога сам се бориш против сите сметки, не постoи квалитет на живот. Нико ми се није захвалио што радим ту ко црнац
Во заедница е веќе друга приказна.

Гледам да си купам пак обувки. Што ќе ми се, не знам. Ама на попуст се, па зошто да не?

 

@Cka убава приказна,ако воппшто може да биде приказна,вистинска случка,ме разнежи читајќи,сакам вакви приказни од вистинскиот живот исткаени .@WildMk некој нареден пат,здравје само,и не само на рампа,туку и кафе би сакала време да има да се пие.Врни кај нас,а ваму последна тура дрва ни стигнаа,ене ги во двор се тушираат,касно ѓи донесоа,нема време да се сечат,утре пак ич,задутре ќе им дојде редот.