Ние околу и преку 40...

Здраво друштво, како сте? Ја фино, смути, кафе, обврски.

Јас имам два типа обврски - работни обврски кои ги извршувам во пижами, во удобноста на фотељата у дневна, со миризливо кафе со мене. Освен тоа што на моменти, работата ми е досадна левел миљарда, вака многу си ја сакам. Некој ден би сакала да работам меѓу луѓе ама и овака е топ. Е другиот тип обврски е одење од еден на друг шалтер, што подразбира облекување фамерки, капут, шал, ташна (тука обавезно мора да проверам дали заборавам нешто, а обично не, најчесто носам непотребни работи, што би се рекло уште од попот уво фали), па чизми, па трчај да фатиш автобус или викај такси, па расправај се со полу-писмени граѓани, поти се и препотувај се... Ма лудило. Ваквите обврски ги таложам, ретко излегувам само за една обврска, најчесто планирам неколку активности во еден ден - депилација+банка+шопинг. Најчесто и кафе пијам со другарка, кога веќе сум трошела пудра и маскара.

Епа нам така повеќе ни одговара, од сите можни варијанти. Ја имаме договорено и замислено свадбата, и потпишувањето е дел од истата. Некако потпишување во рандом ден ми е ко потписот да го ставаш на уплатница у банка, а не да правиш еден битен чекор. Сакам свадба, сакам сите да се присутни кога ке се потпишувам пред матичар, сакам зурли и тапани.

Е како не? Значи имаме кеш, наоѓаме изграден стан со имотен лист и одиме на нотар. Нотарот прави договор дека јас и дечко ми сме сопственици на станот (да речеме имаме 50-50, како и да е дефинирано тоа во законот на сопственост) и уживаме подеднакви права. Што ке се смени откако ке стапиме во брак? Станот чиј ке биде ако пред брак ние сме ко-сопственици?
Значи ние не сме во вонбрачна заедница, ние сме две единки со различни адреси на живеење кои имаат пари и сакаат да купат нов стан. Откако ке го средиме станот, сакаме да направиме свадба и тогаш да се вселиме. Каков проблем има тука?

И двајцата спиеме на единечен кревет. Зошто некој да отстапува половина гардеробер и зошто да купуваме нов, брачен душек за неколку месеци? Значи би требало неколку месеци да живееме некаде, тоа подразбира селење и купување барем на душек (кој подоцна треба да го пренесеме повторно во станот) кога истото можеме да го направиме директно во новиот стан?

 

Двајца луѓе во врска/брак прават често избори само за нив логични, така да џабе се објаснуваме, сите на крај ќе си направиме како нас и на нашиот партнер ни е ок.

Добра вечер од мене. Сварив чај за сите. На сите по желба, кој овошен кој со мед кој со лимон. Ќе и дадам и некоја бисквита на ѕверка и тоа ќе е вечера, случајно приметив дека дошло време за спиење.

 

Најдобар одговор на целава тема.

Се сеќавате на моите чаеви? Епа уште ниту еден немам отворено.

 

Мудро кажано. Само @Cka или @JuLleE да ни објаснат од правен аспект. Конкретно прашањето погоре. Или било кој правник.

 

^Прати ми ги на мене
Јас некако си седам и се мислам и се разочарувам. Неспособна сум да се справам со сиве работи...или сум, поима немам како им изгледам на луѓето. Загрижена сум за сите..
Дајте некоја весела тема да свртиме

 

Дај за мене, му "нарачав" на дм, ама изгледа му бае

Всушност, грабнете сите, само дожд/снег ни фали
Глупо е вака суво студено.

 

Не си го сфатила текстот. Имот кој не постои а не стан кој постои.

 

Финтата е во половината што ја поседува дечко ти.
При развод е лесно, секој својата половина, ама ако умре а немате деца, тоа му е имот пред брак, и ти немаш право да го наследиш, туку неговите родители, браќа и сестри.
Во мојот случај пошто сме невенчани косопственици кои живеат на различни адреси, ако дм умре мајка му и брат му имаат право на неговата половина, но не и јас.

Држи вода, не дека не.
Ама сепак ако веќе сме на иста адреса, навистина е нефер да не' присилуваат да се венчаме.

Барем јас вака разбрав.

 

Тоа што ти си го пишала е друго. Јас прашував за стан / куќа / плац купени од двајца полнолетни граѓани.

 

Значи ако се купи заеднички стан пред брак, а потоа се склопи брак, право на наследство на другата половина ќе имат родителите на брачниот другар?

А што се случува кога станот се добива како поклон во брак? Со и без деца?

 

Некогаш мислам учевме дека семејството и бракот е основна единица за здраво општество.
Некако многу модерни постанавме.Кај се повеќе возрасни особи самци,се повеќе бракови бед деца или со по едно дете па сега и тие кои си ја нашле својата сродна половина,стекнуваат имот и ги имаат сите поволности, па двоумење за еден потпис,двоумење за потомство и сл.Не осудувам никого и немам намера да солам памет никому ама тоа е само размислување. И верувајте дека животот брзо минува,не чекајте ништо премногу,не pремислувајте оtpповеќе...Оти мислењата ќе ви се сменат ама изминатите години не се враќаат.

Денес маж и поголемата подновени ,џебот олеснет,ама срцето барем малку насмеано...

 

Јас така разбрав, нека ме поправат ако грешам. Ако има деца тие се секако наследници, но ако ги нема, сега брачниот другар не наследува од тој имот оти е од пред брак.

Мене без везе ми е искрено, еве 100% да е на дм станот пред брак купен, меѓувремено се мажам и живеам нели со него и кај него, немаме деца, и сега тој умира а јас не наследувам ништо.
Вака е веројатно и во брак да си...

Нека ни објаснат поарно, може и јас не сум доразбрала.

Мислам дека поклонот зависи дали е наследство или не... т.е. ако го купат неговите родители, е наследство, кое при развод не се дели, е при умирачка не знам дали е исто.

 

@Mr. Right и тогаш праша-ти одговорив и не ме послуша.не верувам дека и сега си ме послушал.прави како што мислиш дека треба.треба малку повеќе да си го цениш своето здравје-без да се лутиш за ова.не е ништо дотолку страшно но мислам дека ем неправилно го употребуваш спрејот ем многу долг период.ниту ти делува, ниту ти има ефект.
Послушај совети, бар за вакви работи

 

Може е најпаметно да си појде на орл, долго е два месеци да не можеш да оправиш нос.

Јас имам хроничен проблем со синуси од дете, ама со солена вода решавам проблем кога е зима.. не се разболувам, само знае да ме заболи или да ми тече упорно носот.

Баш сега сум таква. Оперил и оние Назофал, Нафазол или како и да беа кога сериозно сум затната и настината.

Солена вода и топличко на чело најчесто ми ги решаваат 99% од симптомите.

 

Алиске, не купив денес ништо. Се пуштив утрово на кратко да видам дали си ме цитирала, ама ништо. А и некако полесно дишам сега.
Кои се последиците од оштетена слузница?

 

Година и пол не можам да го оправам дишењето. И се некако немам време за да тркнам на матичен, а месеците одат. Знам, сам сум си крив.

 

Да, мојата половина ке ја наследи моето семејство, неговата - неговото. Ако купиш стан во брак, тогаш по смрт, станот го наследуваат брачниот другар и децата, освен ако претходно не е поинаку дефинирано во тестамент.

Наследство и поклон се во сопственост на личноста која ги наследува. Пример, дечко ми во некој период од животот добива нива како подарок или наследство, јас немам никакви права над истата. Небитно дали имаме деца или не, нивата е само негова.

 

Не сакав да се омажам, веќе сум кажала... Не сакав тогаш додуша. Сакав да живееме заедно, а после да се регистрираме, па за свадба о том- по том. Ама.. ме омажија, затоа што им дозволив.
Сум пишувала.. Свекор ми, Бог да го прости, рече: Ние ќе ви направиме свадба, а вие ќе дојдете. Му поќутив, а и 'маж' ми... ми идеше да го згазам тогаш, оти друго се договаравме.. Али нема везе. во знак на протест, не учествував во ништо со организирање на свадбата, ојдов гостин, си поминав како гостин, и преубо ми беше. Се изнаиграв и си видов еден куп драги луѓе.
Од оваа гледна точка, не ми е жал... оти испадна, како што испадна. А можеше да биде и поинаку. Ништо во животот не доаѓа со гаранција....
Тука сме, кај што сме... во брак, со негово презиме, ќерка 12 годишна, триста апс енд даунс, ама бракот ни е по наше... не по нечии туѓи видувања и мислења. Пошто на крајот на краиштата, јас и тој сме во овој брак, а не курле-мадле.
Станов во Скопје, ни е по пола.. Сум мислела што би било, ако се разведиме... и знам дека е добро, да си си обезбеден унапред, а не да се чешаш после. Државата и со закони, не дава гаранција за ништо.. Додуша, и секаде во светот, можно е да се зае*и чоек 200.. Среќа и за тоа, па до сега, не ми притребал развод. Ако ми притреба, ќе мислиме тогаш.

И сум за геј бракови, и сите права кои ние како хетеросексуалци ги уживаме, да ги имаат и тие. Не сме ние ништо посебно затоа што сакаме пенис во вагина, а тие вагина и јазик, или анус и пенис.. Мислам.. логикава.. Пак се придава несмасно многу значење, на она што се случува во туѓ кревет. Ниту нашиот е нивна работа, ниту нивниот е наша.
Ако јас може да си бидам со кого сакам, зошто да не може и геј пар? Па и деца да си имаат, а и сите салтанати.
Некој ќе рече: Ама како ќе влијае двајца татковци, или две мајки на тоа дете? Како? Како што влијаат еден куп нездрави бракови, и ненормални родители на еден куп деца, кои живеат во хетеросексуални бракови. Не е до сексуалноста, до човекот е. И во едните, и во другите, секогаш ќе има луѓе кои не ги бива за родители.

 

Ај ој легни да спиеш

 

Зошто мори?