Ние околу и преку 40...

Јас завршив правен, тоа ми беше и желба.
Работата не ми е поврзана со тоа, ама се надевам во иднина ќе биде.
Сега си викам некогаш дека може подобро ќе беше да запишев економски, барем полесно за работа ама сигурно после ќе ми беше криво за правниот
Медицина никогаш не сум сакала, од крв паника ме фаќа.
Географија и историја поима немам
Си каснаФ тоФче со козјо млеко, да не ме мислите.
Кој е за кафе нека повели.

 

Си ја сакам работата,си го сакам„ материјалот“ со кој работам.Ми измамува насмевка и кога ми се плаче.
Ама не е ценето,не е признаено ,не е платено...Постојани притисоци,неизвесност,контоли,промени а никакви услови и техничка помош...Еден период посебно имав чувство како криминалец да сум,се од нешто се плашиш да не си згрешил.Зависи и од предпоставениот многу.
Еве денес сум наравила некоја административна грешка( поради расеаноста периодов,си призанвам) ама среќа предпоставениот изгледа е порасеан од мене ,па не ни приметил.Или риметил ама му текнло дека се случуваНе дека е нешто страшно ама да се случеше ова пред 3-4 години мислам дека не денот туку е месецот ќе ми го расипеше...

А криво ми е што не сум запишала медицина ,мислам дека супер ќе се снајдев...

 

И јас сум каша-попара во однос образование и раб искуство.
Средно учев правен смер,па факс запишав англиска книжевност,ко @Sexybaby86
Која возбуда беше кога се видов примена на список,полагавме приемен тогаш 2006та.
После работев нешто сосем трето,а сакав да си бидам професорка по англиски,но знаеме нели како се влегува во образование,или да наследиш место на близок или партиски.Немаше шанси тие лигавења, врски,на ти го-дај ми го процедури да ги проаѓам.

Друг сон ми беше градинка,па по некоја случајност овде се вработив во јасли.Неверојатно е убаво,одиш за пари нели,ама за возврат секој ден добивам мноогу љубов од малишани.И јас ги сакам многу,осеќаат мислам.Ако се вратам во Мк некогаш,би си отворила приватна градинка или некаков дневен центар,имам во глава и концепт и се,многу ке бидам среќна.
Горе-доле околу деца ми се вртат желбите,со возрасни неќам да си имам работа баш.
Од медицина може аптека само,го терав брат ми да отвори,ке завршев вонредно средно,неќел

Тоа е,желбите и реалноста,теоријата и праксата,се сосема спритивни,битно е да надоградува човек во текот на целиот живот,оти не мрдањето од мртва точка убива.

 

Здраво друштво, како сте? Јас фино, смути, кафе, обврски.

Лажам, ич не ми е денот. Кај денот лош, па и времето грдо, катастрофа. Се надевам дека ке биде се во ред. Пуштете ми среќа.

Факултетот не го сакам, ама и не го мразам. Го запишав затоа што тоа беше најлогичен избор. Онака, океј ми е да го работам тоа. Денес не сум баш сигурна, откако ја најдов оваа работа, целата еуфорија околу работа по професија целосно спласна, а причина за тоа се парите. Работата ја сакам онолку колку што е платена.
Во план сум да одам на курс, на некој начин да ја надоградам сегашнава работа, крајната цел се повеќе пари. Ама тоа на пролет, зимава нека помине така.

Ајде кој е за кафе.

 

Денов с*ање во боја.
Ладно до немајкаде, ни парно не помага. Синоќа и снег врнеше. Од влагата ладното в коски мава.

Добар ден.
Си промрчев. Ама ми скина од тоа болна да сум. Вчера сабајле едвај се подигнав од кревет. Така гадно никогаш се немам осеќано. Се имам де, кога ме фати грч на спиење и ми се слоши во вц.
Последниве 6 месеци од лошо полошо, до кога вака у пм више.

Освен што се осеќам малерозно, супер сум
Синоќа си купив уште 2 пара обувки. Барем обувки можам ако не алишта.
Нешто сметки гледав, значи да се немало лимит на трошоци. Поарно да не ни гледав. Се доизнервирав.

Приемни и јас полагав.
Џаба факс кад радим ко црнац сада. А нико ми није захвалио.
Ама уште не сум пораснала да знам што сакам да сум. Па си работам без врска нешто.

И телефонов ми се поремети.
Само кирилица имам сега

 

За географијата,исто сум катастрофа,имав еден проект со типка од Маурициус,јас незнам местово кај се наоѓа на картатоа остров да бил,ама важно на ќерка и реков да учи географија да не биде ко мајка

 

Факултетот го одбрав онака, оти се заљубив во клиниката кога бев на операција една година претходно. А поим немав што ќе студирам, оти ми одеа и јазици и математика. А богами си сакав и географија и историја, да не зборам за биологија. Мајка ми ме тераше јазици да учам и да бидам госпоѓа, ама јас сакав нешто друго, поинтересно. Џабе изгубив толку години, не вреди кај нас. На друго место можеби. Си ја сакам работата, ама не ме исполнува баш многу. Можеби и дека немам добра финансиска мотивација.
Дали би работела нешто друго? Би, со книги. Библиотекарка ако се може. Фала пријатно.

 

А со децава што ќе правиме,нашево поминало..,
Поголемата сака/решила графички дизајн,јас ја терав медицина/ветерина, со помалата незнам што ќе правиме..,

 

Си сркнав пивце. Без повод и причина. Зачестив тро со сркањето али, периоди се. Нема простор за паника. )) сите вака ги убедувам...демек, не ќе се пропијам по стари години. )) Искрено, ништо не треба да ветувам.
Куп подароци си добив. Најмногу слатки работи кои и не се баш многу шеќеросани. Не се ама ич. Ептем ме погодија,ептем. Сега јас дужам домаќински шетњи, частовки и подароци. У децембар Ќејф ќе ми е.
Гласов ми мутираше.... Многу нормално. Главата ми тежи али, ќе се иде аут. Иначе ќе заспијам.
Факултет и средно... Ич не ми е криво. Исто и за работите кои ги работев и работам. Може цел живот вака. Може само локација да менувам чат пат. Може тро повеќе стабилност пошто веќе и не сум истиот човек па....можда треба да почнам да се штедам пошто.... И така.
Хаљо.

 

Не ја сакам работата. Сакам да работам нешто друго. Бербер е добра опција. Додека има луѓе, ќе има и работа. Не дека може да стекне некое големо богатство берберот, ама ќе има за пристоен живот.
Исто и автомеханичар, има повеќе пари, само е понечиста работата.

Пред неколку години ме интересираше како се изведува царски рез. (не ме прашувајте, не знам ни јас зошто ). Најдов едно видео на јутуб, гледав една минута и ми се слоши. Не можам да гледам операции, крвови и такви ми ти работи.

 

Царски рез бе Пецо

 

Се јавувам кај братучедка да ме зема за на слави кај други две братучедки и таа ми вели ке ојме после 7 и пол 8 оти во 6 сум на родителска.Знам дека и малава спомнуваше па одам ја прашувам да ,имаме во 6 ми вели.Се спремив ,се облеков и се нашминкав малку,уште да почнам да се обувам,а неее ! мамо утре бил родителскиот.
Леле не сум спремна во овој период за уште еден пубертет кој ми изгледа ќе биде побурен од првата.

Кој тоа рече после 40 тата било порелаксирано?! Кај мене е најтешкиот период .Стари болни,блиски неразбрани,деца со бубачки в глава,финансии се потенки...

 

Јбг, којзнае што сум мислел

 

Не ми е страв од крв, од рани, од психички пациенти.не ми е криво што често немам слободно време-обожавам да сум ангажирана. ѕвонењето на моб за банални работи не ми смета.си работам и ок е сето тоа.
Проблем ми е институцијава која не води сите нас.финансискиот момент.демотивира тоа.бар да се задоволни од нас-но се почесто сме навредени со погрдни зборови и ретко кој се заблагодарил од срце. Мое дете не би пуштила на моја струка никогаш. Во глобала немам проблем со ниедна професија, почитувам од чистач во Комуналец па до Нотар. Така ме воспитале. Не генерализирам-сите професии си имаат своја тежина.
Чувството на неисполнетост би сакала да го надминам и да бидам задоволна во животот.

Spoiler: Прашање

Вие што не ги сакате докторите,превртувате очи кога ме читате?

 

Јас со задоволство те читам, секогаш даваш корисни совети.
Ги сакам докторите, уствари докторките ги сакам повеќе.

 

И јас @Alishan30 со задоволство те читам, а реално преку глава ми е од доктори
Јас дипломирав Општа и компаративна книжевност и со дипломата сега можам само да се ......
Го обожавав факултетот, учев со таков мерак , ама на љубов ми остана
Децава сакам ветеринари да бидат, многу благородна професија е тоа
Ми се одеше на слава ама ништо, децава расипаа работа. Ќе се седи дома.
Убава вечер на сите.
@Bozica1980 пиј за мене едно вино на славата кај што ќе одиш .

 

Никако,со задоволство секогаш читам и слушам доктор:
И не дека не ги сакаме докторите туку институциите,условите,здравството како систем е проблемот исто како и во многу други професии...

 

@Alishan30 @Annath
Двете ги читам и памтам од многу одамна. Јас болници многу мразам, докторите и заболекарите по принцип ич не ги сакам оти ми е страв од нив, ама многу ги ценам.
Затоа и ги гледав и анатомијата, и Хаос и прајват практис, си нагаѓав дијагнози и јас уз нив.
Ми помогнаа да го пребродам стравот и да легнам под нож.

Ми се гледа пак некоја шпанска серија. Ама се нема време. Добив желба италијански да научам.
Може Маѓепсани да ги најдам. Хит беа на времето.

Јас можам се да работам, ама не сакам. Би била одличен хирург инаку. Ама не е тоа за мене.

Колешка ми гледаше на дланка. Да си иби векот се ми погоди. Ја обожавам.

 

Лелеее @malerozna кај ти текна на маѓепсани incatissimo беше мислам името на серијата
Шпанска,La casa de papel ако не ти е гледана

Јас многу многу ги ценам лекарите,особено македонските,во какви услови работат,си жртвуваат цела младост по специјализации и чуда и на крајот пациентите им се прават попаметни од нив и се обидуваат да добијат екстра третман со едни наполитанки и виски.Им затребале

Леле ова не ви го пишав.Одев во нижо музичко,и кога дојде време за одбериме инструмент јас избрав клавир.Си одам дома среќна,и кажувам на баба ми,и она
-Оооо сине кај ти клавир со тие дебели прсти..
Толку беше,ме уби у поим,останав на хорско пеење само,до 14год,инструмент не чепнав