Ние околу и преку 40...

Добар ден мил народе!
@WildMk ме пресмеа со адетот кој прв ќе влезел следен бил
Адетии ех колку можам да пишувам за адети и селото на мм е планинско село со многу адети но за водици се многу напредни т.е модерни по куќи одат само за Водопост ден пред Водици и се спрема посна храна е ако не отвориш се лутат до небо и назад а за денот имаат направено дом голем простор и таму кумовите спремаат јадење и тоа сервирано ордевер,руска,сарми,кифлички и по три меса во тањир плус благо и овошје.Алкохол неограничен

По 10 кума сме по маала поделени и на секои 6год се паѓа кумство.
Ние бевме 2017 нови т.е кога даваш јадење и стари само музиката ја плаќаш.Ние бевме 2018 за 6 год пак.
Така си растеретен од трошок.

Инаку се фрла крстот и првата куќа од кај кумовите го зема крстот и бега а позади го бркаат.
Прва куќа сме ние па мм трча ај му викам белким за наредните ќе ни се смилува Господ па дете да трча.

Ми се дооаѓаат некои адете некои се претерани ама јас ионака сум неонка сеалица дур укапирам прошле 3 години.

Пишував прва година невеста и кума цело село собрано во црква очи вперени у нестата у мене и сите на глас немој неесто да си паднала дур не се одврзе крстот не бидува да паднеш и јас трас на земјати рековме да не паднеш трешти селово од викање јас се раскостив на најако.
Е свеки дома со години ми прекоруваше зошто сум паднала затоа деца немам.
Душа низ ноз ми извади али ај објасни дека тоа веза нема.
А тек кога пуштаме врвки ихии мерат чекори кај си завртен кај гледаш дрн дрн.
Среќа што не сум суеверна а и сугестивна.

 

Е ова е таа закоравеност за која зборувам Се кажува ли такво нешто на снаата, која се бори и посилно од се посакува дете? Ма на било кого се кажува ли тоа??? Значи не можам, не можам, се нервирам со сфаќањава
Извини што те цитирам, ме изнервира тоа што ти рекла
Те гушкам

Во пост МС сум, не сум во ПМС, ама не знам зошто од такт се вадам во последно време од простотилук и неукост. Лунерба да се напијам, а?

 

Те гушкам и јас тебе отупев веќе на овие работи но на почетокот знаеш не ми беше сеедно не дека верував но тешка е и така таа борба па уште некој и да те криви за тоа но тоа е назадни размислувања и сваќања.

 

Ќути среќа ни моја свеки нема поима од адети, освен оние за Водици што поднаучила како снаа ни маж и' не беше по адети.
Среќа.

Тоа е таа судбина на кичевска снаа
Мене малце време ми требаше да сфатам дека не можам да им ги исполнам сите стандарди, секако малце некаде ќе шкрипам, па сега не се ни трудам.
А едвај чекам да дојдат Водици, тие бркаат адети, јас два дена - кома.
Чист воздух, планина, раат.

Битно има машки, женски и кокошкини Водици

 

Освен убавата страна, чувањето деца има и една тешка страна. Неспиење, грижи, обврски, животот ти се менува комплетно. Не е секогаш така бајковито.

Ние на трето дете не се решивме ради болести. Скапав по болници со двете додека беа мали. Страв ни беше да имаме уште едно.

 

@Alishan30 јас за нова година те тагнав со една желба, па после видов во темата Вештачко си пишала. Жал ми е за тоа што се случило, ама здравје Господ наскоро ќе ве израдува и вас. Од срце ти го посакувам тоа, а предновогодишната моја желба нека почне уште наредниот месец

Јас на тема адети и суеверија(не сум од кичевско), ама кога станува збор за нив, посебно додека бевме со свекор и свекрва бев меѓу "два огна" . Мајка ми верува во нив, свекрва ми не. Во друго мајка ми не верува-свекрва ми да. И замислете сето тоа нели, се презентира на мене И еден период ме "пореметија" . Сега сме сами со мм и он секогаш вика "ти само викај да и на двете, а прави како ти одговара на тебе 
За бањање и перење на празници - мајка ми да може ќе ме истепа на празник ако перам или се бањам(коса да мијам) , свекрва ми вика вода пере се. А мене доооолго ми требаше да научам да правам по мое(и уште не праам се по мое де

@referentka јас, од мое искуство, не се слагам со тебе за годините за раѓање. Јас па напротив мислам барем околу 27-28г.требаше да родам, а не на 33г. Ама јас така мислам оти сега имам хроничен замор(од Хашимото) , искинати нерви од многу стресови и проблеми посебно здравствени на мене и фамилија, и.т.н. Ама да сум здрава во тој поглед може и јас би се решила за покасно

 

Благодарам за честитките
Денес да ве заблажам, за именденот на другиот син

@kuc честито име на имењачката
@SV1911 честито, со уште поголеми успеси да се закитиш
Денес радости сме, убава снежна покривка имаме конечно и овде
За мајчинство, нема точна формула за пресметка кога е вистинското време, или финансии ќе фалат, или стамбено прашање нерешено, или криза во бракот, или свекрва непогодена ( зезам ) или па се намирено ама нешто друго кочи... затоа велам родителството е комбинација од повеќе фактори - пред се - здравје, воља, љубов и најмногу среќа, или шо би рекле - да даде Господ.

 

Честито именден уште долги години да славите да е жив и здрав и голем да расте славеникот

 

Среќен роденден и вечно име.
Да се живи и здрави Бубале.

 

Вечно име на синчето, жив и здрав да е и голем да расте.

Ме зафркава снегот мене изгледа. Прееска кога излеговме со ќерка ми не врнеше ич. Влеговме дома и за 5м.гледам низ прозор врне пак... А толку сакав да шетам на снегот А за денес толку искачање ќе биде.

 

Среќен роденден и именден на малиот лепотан!
Само убавини да ве пратат!

 

Дами

Не се лутите што ви упаѓаат феминки ни близу до 40ка нели? На темава за раѓање се тригернав, па затоа реков да споделам некое мое размислување.

Јас не знам дали има импакт што доаѓам од дисфункционално семејство, меѓутоа јас мајчински инстинкт немам. Со бившиот дечко бевме 5 години во врска, јас во тие 5 ниту еднаш не посакав нешто такво. Откако раскинавме мислев дека со други можеби нема да ми е така, ама така ми е. И не сте свесни колку ме плаши тоа. Едно е да не е спремен некој, ама знае дека сака некогаш, кај мене не е така.

Некогаш ако се одлучам на таков чекор, сакам да биде заради тоа што ќе си сакам детенце, не заради притисок од околина, не ради тоа што ми е времето, заради тоа што ќе го сакам и ќе бидам способна да го изгледам. Прво да се осигурам со сигурен човек покрај мене, да го изгубам овој страв кој ем ми е ради моите, ем ради минати разочарувања, ем ради околина... Па здравје понатаму.

 

@kuc и @♡BuBaLe♡ среќен именден на вашите најмили! Вечно име!

Секоја чест и на двете за слатките работи, преубаво изгледаат, ем убаво сервирани! Е сега, давајте рецепти. ))

 

Касаме деца овде! ))))

 

@KateKane јас сум деценија со мојов, запознаен е со фактот дека со себе не сум на чисто дали воопшто некогаш сакам, значи како фантазија сакам, ама како реално нешто - ич. Ни секунда.
Го обожавам беблак на другарка ми, душава ми ја топи, ама мајчински инстинкт или желба за свое немам.

Дента кога ќе бидам на чисто со себе, тогаш. Не си ставам временски рамки.
Ако се осигурам, добро. Ако никогаш не се осигурам, пак добро.

 

Като, јас би се загрижила да сакаш деца, искрено.
Ќе ти дојде време, без грижа. И мене ми се повраќаше кога ми спомнеше деца бившиот, пет години што бев со него. Сега едвај чекам да се пофалам во труднички за меше. Не дека сум спремна, не дека не би ме треселе трески, ама не би било "oh, hell no" ситуација.
И јас мислев веројатно никогаш нема да сакам деца, никогаш не ни замислував дека ќе имам деца. И маж не сакав. Кога и да ја замислен иднината сама бев. Ни мачки немав. Сама, слободна.
Сега сум во период кај што пак се чувствувам слободно. Сама не сум, ама слободна сум. И тоа ми значи.

И ти реков сум нашла маж за тебе, кажи само

Да свртам муабет малку, домаќински.
Сега папагал ќе си купам. Прво тоа. Со дм се фативме за папагал, само треба да се одлучиме да го купиме. Денес мајстори имавме по дома, сега чистел се немам приберено во светло дома кој знае од кога, срам ме фати, пајажини чистел, јас вчера тоалет чистев, џогирав, колку веш имав испрано, толку во живот немам видено.
Ме уби шетањево и празниците

@kuc @♡BuBaLe♡ среќни имендени на малите.

 

Хелоу грлс

Најискрено, ви завидувам за снегот. Ама не и за минусот. Гледам уште недела дена ќе држи поларниов студ.
Јас дремам дома, јадев, парното не е исклучувано од лани, се мислам што да правам. Надвор ич не ми се излегува, ни па ми се средуваат алишта како што планирав...

За деца, уште не сум добила желба да имам. Ако некогаш добијам и родам, ако е машко, како што знаете, ќе се вика Плутон. За женско кума ќе барам накнадно.

Среќни имендени на славениците.
Бубале од телефонов не можам да ја тагирам, а пасворд не си знам...
Ако ме снема, да знаете по грешка сум се одлогирала.

 

Ти благодарам Бубле
Среќен роденден и честит именден на синчињата здрави,живи веселиод Стефанија
@SV1911 Вечер слика од денешните слатки тие ми се од лани но да ве почестам од рано наутро е редот...

 

Стефан ми е многу убаво име. Еуфорична сум денес, колку бев исплашена толку сум сега среќна. Камо среќа порано да отидев на преглед. Божица нема да умира млада и зелена, бар не сеа за сеа. И пешки прошетав и ракавици си купив и се најадов ко прасе. Вагата у болница беше многу фина, ме прашува болничарот висина и тежина и му кажувам, ми вика не сте госпоѓо толку му викам за жал толку сум ама од љубопитност се измерив и 3кг помалку покажа. Не дека тие ми се клучни ама ете убаво ми дојде
Време за кафе!

 

И јас сум од тие што немале мајчински инстинкти. Се зафркавав со брат ми на времето, дека тој повеќе ги има, него ли јас.
И не сакав деца. Маж ми знаеше дека не сакам... и дека можеби никогаш нема да посакам.
Тој период кога ја зачнавме (2-3 месеци беа во прашање), беше единствениот во кој сум имала поинакво чувство... дека сакам дете и сакам да родам едно наше, заеднично, 'круна' на нашата љубов.
И се деси...
Не знам дали ќе потраеше таа желба, ако не зачнавме толку брзо.

Не е се' розово.
Страшно е.
Страшно ми беше и во бременоста, и кога раѓав, и сите непроспани ноќи откако се роди. И сега ми е страв, и ќе ми биде страв дури сум жива. Ама не би го менувала фактот таа да постои и да биде: Нашето девојче, најубаво и најпаметно на свет!

После тоа, уште еднаш така не посакав.

Сметам дека дете треба да имаш, само ако навистина сакаш. Поради ни една друга причина.

И сите што сакаат, од се срце им посакувам да имаат!
Па да видат што е 'фамата' околу секојдневието со дете/ца


п.с. дали има уште некоја ко мене, што 'паники' ја фаќаат на правописни грешки и обавезно едитира ако начека некоја, откако ќе постира?
И дали и друга се осеќа како да е 'многу страшно', ако помине времето за едитирање, а останала некоја грешка?
Не сум салам