Ние околу и преку 40...

Мила @dunika, најсреќен роденден! Од се срце ги посакувам наредниот да си го дочекаш заедно со бебенце. Само убавини да ти се случуваат, заслужуваш!

 

@dunika најсреќна да си!

Иста бев за сликање со фустанче бабамразовско, умрена бев за ќерка. Рака на срце и бебе Дедо мраз не ми е за фрлање на мајка убавиот. Одвај чекав да пркнат за да и' направам фотосесија на ќере, ама синко не' изненади па им бидна заедничката. Стара е сликава три години, здравје догодина нова.

Добро утро луѓенца!

Не сум знаела дека знам толку пцовки, откровение добив. Возењето вчера до дома беше општ хаос, под итно треба да се соберат на ангро возачките од глупациве и да преполагаат возење на снег. Сабајле рамно 20 минути ја одмрзнував колата, греби со метли, со гребалки, со молитви, џабе бре. На северна страна паркирана, јас мислам снег тоа мраз цела кола. Одвај отворив врата, одвај дочистив. Улиците главни чисти, ама споредните хаос. Стварно, стварно не сакам зима. Демек зимско дете, море заеби ти тоа. Дај ваму 40 степени, поарно ми е.

За посвојување сте зборнале. Бидејќи го одевме трнливиот пат за прво дете, решени бевме дека ако извесен број години не родиме, дека ќе посвоиме. Не беше моја идеја воопшто, односно имав некаква резервираност воопшто да го спомнам тоа пред мм. Еден ден кога бев најразочарана од резултатите никакви, ме седна и направивме убав муабет дека и со деца и без деца ќе не биде, ама бидејќи сакаме ќе си посвоиме после извесен период. Поголемо олеснување никогаш не сум осетила, и поголема сигурност. Не си го сакам јас толку за џабе, тој си е, мој си е.

Убав ден луѓенца, бидете безбедни на ова никаквово надвор!

 

@dunika среќен роденден, најсреќна да си и да ти се исполни најголемата желба годинава
Немав време вчера да ве исчитам, сега дур сум сама во офисот решив ќе исчитам се па што сака нека е, работа секогаш ќе има
Ај да се приклучам на муабетите

за тебе и сите други членки што се соочувате со истото, ќе биде се. Еве една пријателка ја чекаме да се породи а повеќе од 15г се мачеа со милион неуспешни ин витра. Готова беше веќе да се откаже.

Женското Мини нека биде

Сакаш на гости да ми дојдеш , само што моиве пред гости се бубалчиња ама кога сме сами дома , нека се живи и здрави нека беснеат колку сакаат.
За деца, од кај да почнам. Имам другарка која е неколку години во брак и прво викаше не сега понатака ама знаев дека не сака воопшто, се нервира кога и зборат и ја разбирам, ок е и тоа, ако и двајцата се согласни за истото, не мора секој да сака и да има деца, иако сепак мислам дека еден ден ќе и биде криво, сепак нивен живот е тоа и не треба никој да им се меша.
Секој со свое искуство, @referentka раѓала млада и вика дека е идеално на 34-35 според неа јас пак почнав од 33 до 38 и од оваа гледна точка мислам дека е подобро под 30
3 деца никогаш не сум замислувала, сакав 2, е искрено сакав 2 машки (имам трауми од бејбиситување на женски деца) ама сега ја гледам убавината на девојче, ја обожавам, ама пак ќе речам многу се поопасни и поитри девојчињата. Не е girly girl уште, не сака фризури не сака фустани, си игра скоро со се освен кукли, ама си е свесна за женственоста на некој чуден начин. Пред некој ден и читав книга за братче и сестриче, ја прашувам ти што си братчето или сестричето, вика па јас сум женско сестличе сум, од каде знаеш дека си женско и викам, се погледна и со рачињата си поминува низ ноџињата и вика "еве види какви женски ноџиња имам " , којзнае како им функционира тоа мозочето.
Од бременоста не се плашев, од породување да со првото, завршив царски за второто не ни му ја мислев терав директ на царски. И да за второ бев поспремна и многу порелаксирана. Дечар не знам дали сум, имам исчувано многу деца, знам да си играм и се ама и ми здосадува на моменти. Го немав после породување, кога ми ги дадоа да ги гушнам она уааау чувство во моментот и да се расплачам, само чувство на олеснување дека се помина како што треба. Тоа топење и лигавење после ми надоаѓаше
За адети да кажам (да не останам покусо), не сум ич, нити пак имам во опкружување луѓе што се. Свекрва ми па воопшто, ниту околу бебиња, ниту за друго. Сирота колку беше изгубена кога почина свекор ми, какви ручеци какви луѓе, да не беше сестра и и роднини околу немаше да може ни пченица да спреми, најблиските дома и толку, и мене ми е тоа поприфатливо, и кај мене во фамилија е исто.
Претерав ај да се фатам за работа.
Убав ден

 

@dunika среќен роденден, убавино Догодина да си го чекаш со бебуш во раце, од срце ти посакувам

За бебиња се имам изјаснето многу пати. Немав никаков инстинкт, не бев (и не сум) дечар, ама ете после две години брак посакав да имаме нешто свое со мм, нешто што потекнало и од двајцата, кое ќе го сакаме повеќе од се на светот. Така се роди моето девојче, зачнато после неколку обиди, значи релативно брзо. Знаев дека ќе биде девојче, едноставно знаев уште од моментот кога видов две црти. А и потајно посакував девојче за нијанса повеќе, но и да беше машко исто ќе си го сакав. Ама сега не ја менувам бебка за ништо на светов

Сега сакам второ, ама многу се плашам во исто време како ќе се снајдам со две, дали ќе го сакам исто како првото, дали ќе го запоставам првото додека второво е новороденче и има постојана потреба од мене... Многу прашања ме мачат, но сигурна сум дека би се снашла кога би се случило, зошто едноставно мајчинскиот инстинкт е посилен од се и тој ќе ме води. Здравје, оваа година се надевам на уште едни две цртки

Инаку, кога останав бремена, и кога ги видов првпат двете цртки јасно црвени, иако сеуште не ми ни каснеше, само стоев и молчев пред тестот едно 3 минути. Наредните дена направив уште три, и маж ми на последниот ме праша дали сега сум сигурна дека навистина сум бремена. Не ми се веруваше, ама ич, многу чудно, но воедно и прекрасно и единствено чувство

Поентата ми е, поголем НЕдечар од мене мислам дека не постоеше, и врапчињата на гранките знаеја дека не сакам деца. И мм знаеше дека можеби никогаш нема да посакам да родам, отворено му кажав. Мене ми дојде природно желбата, но верувам дека и кај оние кои зачнале неплански, со тек на време се раѓа инстинктот. Невозможно е да го нема, можеби нема свесно да се појави, но несвесно да. И да, убаво кажа @WildMk , оние што не се сигурни дека сакаат деца обично се одлични мајки подоцна. Ова да се пофалам самата де

Убав ден да си имате, не е петок, ама те го дека е

 

Добро утро
Дуника

Станавме пред еден саат и доручек истеравме. Сега чекаме малку да намали снегот за да одиме на санкање. Некако веењево ми асоцира дека за пола саат ќе се вратиме па затоа чекаме.
Годинава за прв пат едвај чекам да ја приберам елката. ужасно е накитена од што 100 пати дете ја откити. Повеќе лампиони има под гарнитура неголи на неа. снешковциТе на сите страни. жими фоките што се на место и дедо мразот ама и тоа е дискутабилно. И стварно ми стужи и ја забаталив што никогаш не било така. И мислам викендов да ја откитам. ..
вие арни?

 

@dunika sreken rodenden,najrekna da si,neka ti se ispolnat site zelbi,vo realnost da se storat,od srce ti posakuvam golemo mese godinava.

 

Многу ми е мило што најголемите дечари што ги знам, после долги години и многу перипетии, добија дете. Штета ќе беше такви луѓе да немаат дете, кога би биле прекрасни родители.

Јас сум некаде на средина. Многу сакам бебиња и ептен мали деца, каде и да одам ги играм. Ама откако пораснаа моите деца, некако ич немам желба да си играм со малку поголеми деца. Надмината фаза ми е тој период, и играње, и игротеки посебно, и играчки.

@dunika среќен роденден, само убавини!

 

Си купив слинг марама, најдобрата инвестиција на свет! Бебе неречи пола ден внатре, редевме и коцки, така правев ручек, така чистев, така го заспивав големото, абе кој ја измисли раце да му се позлатат. Ни едното запоставено, ни другото оставено. Чудно е како добиваш сила, како ветер во грб за да се снаоѓаш. Помош имавме и имаме нула, ама ете, израснаа и они што се вика, и ние не се заклавме.

 

Добро утро и од мене.

Убава тема сте почнале, се пронајдов па затоа ви пишам. Не бев (сум) голем дечар, ама не дека никогаш не сум посакувала да имам свое дете еден ден. Само тој ден отсекогаш ми изгледаше далечен,иако со мм бевме во врска 9 години, од кои 4ипол заеднички живот со средување стан, кредити, стабилни работни места, добри финансии итн. Јас премногу се плашев од пораѓај, имам голема недоверба во лекарите доколку немам 'врски', а дека овде не познавав никој во болницата уште пострашна ми беше помислата да раѓам. Па така се си мислев рано е, има време
Ама гледајќи блиски луѓе како се обидуваат да зачнат со години, си направивме искрен муабет со мм (тогаш дм) и решивме да се опуштиме па ако се фати добро, важно да го немаме тој притисок 'ајде кога дете'.
Мислевме дека ќе биде процес кој трае повеќе време, ама се фати уште при првиот обид во моите плодни денови Кога го направив тестот и видов две црти, имав измешани чувства. Не бев никако спремна за бебе, психички, ниту за страшен и болен пораѓај. Не знаев како да изреагирам, плачев од среќа и страв, неизвесност.
Мм ми беше и уште ми е најголемата поддршка, па бременоста помина супер. Породувањето ми беше уште полесно, за 3ипол часа заврши се

Родив прекрасен син еден месец пред да наполнам 28 години, еве го денес прави месец, лепотан на мајка. Стравот уште постои, имам еден куп прашања и грижи околу него секојдневно, ама посреќна во животот не сум била никогаш.
Не знам дали ми е развиен мајчинскиот инстинкт, ама поголема љубов немам од него
Му благодарам на Господ секој ден за бебчо мој, и на сите кои се борите со ова, ви посакувам што побрзо да се остварите како родители.

Се распишав, ама ме погоди темата
Ајде имајте убав снежен ден

 

Добро ви утро мил народе!
@dunika среќен роденден и ти посакувам оваа година да биде твоја година за бебче.

Дечар не сум многу ми треба време за да се опуштам со некое детенце за да го заиграм.
Маж ми пак тотална спротивност од мене ги задева ги игра ги нервира ама сите деца го обожаваат.

Ако видите маж како им мјаука на мали деца на улуца а тие се вртат и го бараат мачето знајте мм е

Но сакам да се остварам во улогата на мајка тоа веќе на сите ви е јасно дури здосадив со моиве плачки (но мои сте ми па слободна сум пред вас)
Но и многу исплашена каква мајка ќе бидам.
Е поради тој мој страв одовлекувам за посвојување.
Нон стоп само размислувам дали ќе се поврзам со тоа дете,дали тоа дете ќе се поврзе со мене,дали ќе ме засака тоа дете и се така во круг.

Пред 11год после првото неуспешно инвитро имав желба немав страв но тогаш мм беше против не знам дали е кај сите така ете помлада имав поголема храброст од сега.

А спратот кај моите за тоа го правевме да имаме услови за да посвоиме.
Нормално се надевам и на мое но не ми смета да бидеме купче сите заедно зошто и да посвојам и тоа ќе биде мое.

После случката со девојчето во автобус ми се врати желбата за да посвојом иако стравот е присутен валда кога ќе го здогледам и гушнам ќе се јави мајчинскиот инстикт па стравот ќе исчезне.
За љубов имам и не се сомневам воопшто дека ќе го сакам.

А ми се појави сега желбата во мене да поднесеме барање за посвојување инаку јас сакам дете било момче или девојче од 2_3 годинки.
Се разбира може и бебче но не би имала против и поголемко.
Од тој ден постојано размислувам за ова.
Се изнапишав имајте убав ден друшки.
До сите што слават именден или некој друг повод честитки од и ако несакајќи сум пропуштила некому да честитам ви честитам од

 

@dunika
Јас ќе бидам кратка и јасна,наредниот роденден вака да си го славиш,ти.го посакувам најмногу на свет

Спојлер: .

 

Не наметнувам ништо јас, само пишав мое видување на работите. Желба и да немаш, кога првпат ќе го видиш/гушнеш желбата ќе си дојде сама. Финансии за дете не требаат којзнае какви, испаѓа децава дека се некаков луксуз. Не требаат ни којзнае какви припреми како за на олимпијада или учење и тестови полагање, се е тоа во нас запишано.

Нормално, секој како си сака така нека си прави.

Едно е да си сигурна дека не сакаш дете, друго е да сакаш ама да чекаш да ти се роди желба. Чекајќи, може возот да замине.

 

@dunika најсреќен нека е

Кај ве оставив кај децата вчера, уште таму сте.

Жапче ја прочитав за ножевите. И јас се исеков пред некој ден. За среќа малку, ама како тргнав директно на прстот, ко нож да не сум фатила во живот. А ножевите секогаш ми се совршено остри. Да ти е мерак да сечеш со нив, како низ путер минува низ што и да го ставиш. Лизга, сец, сец, сец. (Не сум психопат, жити се )

По воз не се трча, нели? Ако заминал ќе дојде друг. Ти го прочитав мислењето дека ако имаш 25+ веќе морало да мислиш на деца. Ај, ќе си преќутам...

 

Хелоу убави
Среќен @dunika исто што и другите ти посакувам бидете си здрави, среќни, и нека слета штркот и кај вас
И јас не сум многу по децата, порано и не можев многу да се разберам со нив. Сега завратувам ракави и на под, па ако треба и ќе се шлакаме, мачкаме, прљаме...сеедно. Материјалните работи се обновуваат, се перат, се чистат. Тие моменти се за тотална релаксација. Мислам дека имам далеку поголема толеранција од пред неколку години, а за дете стварно треба да си малку чил што се вика И љубов што сакам да ја поделам.
Имам пишувано на темава, за посвојување секако сакам. И да имам свое пак би сакала. Кај нас жално е што има секакви предрасуди, па ќе слушнеш ама не знаеш како ќе ти се погоди, од кои родители, па може нема да е добро. Мислам, и ужасни и грди работи се зборат. А оно дете, само таму, без мајка и татко. Абре срце те боли од мислата. Твое да е, не знаеш утре што ќе му се случи. Па за себе не знаеме што ќе биде... Едно време дури мислев и на мајка да и речам да посвои, кога бев помлада. Да си го чуваме дома, наше да си биде. Ама не сакав таа обврска на нејзе да ја предавам.

После сите болки што ни се случија последниве години, како животов за секунда го снемува, стварно ми се смени погледот за многу работи. Да сме здрави па да си доживееме се што си посакуваме.

За снегот што да пишам. Го мразам. Се осеќам осамено, само се потсеќам на се што правевме заедно. Со брат ми. И со кучето. И така си легнав рано сношти... Понекогаш се осеќам како некој да ми ја исцицал душата, ни воздух не можам да земам.
Абре детенце нека трчка низ куќа, сите ќе не излечи. Ете ни до Јапонија не морам да одам

 

Не, не си прочитала добро, не реков дека мора да мислиш на деца, само дека жена на 25+ е спремна да одгледа дете, иако таа може мисли дека не е.

 

Јас вака со утринското кафе на тераса


Перална уклучена, дома расчистено, кујна средена.сега на тенане кафе па втора смена на работа

@Milobebence знаеш зошто

@dunika лепото ДунаФска среќен, најсреќен роденден. Да си го оствариш најголемиот сон годинава


Убав ден лепотици и по некој лепотан

 

Тоа кога си способен да раѓаш ќе кажеш.
Некако за луѓе без матка многу сила земате и ред воведувате за кој кога требало да раѓа

 

Со љубовчево мое кафенце си пиеме ,сега станавме гости до 3 часот имавме убаво си поминавме и денес весело ќе е се да се среди одново.
Друго за кажување нема се исто е освен што повторно врни снег и убаво е...
@dunika Среќен роденден се најубаво женска и наредниот да го славите побројни

 

@dunika среќен роденден.
И јас кога се родив вееше снег и моите сакаа да ми дадат име Снежана, ама сепак не се викам така.
Ти посакувам бебе годинава и верувам дека е веќе "на пат" Имај убав ден

Ве поздравувам другите, денеска се успавме, на ладното подолго спиеме и ние и децата, надвор вее и не мисли да престане. Мене ми е убаво се додека не почне да се раскашува...

Кафе испиено па да станам јас...